- ศีล นิพพิทาญาณ และโคตรภูญาณ
- ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น
- วิธีแก้ปากเสีย
- จิตติดท่องเที่ยว (ใครที่ชอบท่องเที่ยวลองอ่านดู)
- การนับถือพระพุทธศาสนา
- หลวงปู่บุดดา เมตตาสอนธรรม
- หลวงปู่บุดดาเทศน์ "ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง"
- หากเกิดอารมณ์อยากตำหนิธรรมหรือสงสัยในธรรม
- พระธรรมอันเป็นหัวใจที่ต้องการให้รู้เพื่อปฏิบัติให้เกิดผล
- สมเด็จองค์ปฐมทรงสอน หมั่นเอาจิตคุมกาย พยายามอย่าให้กายคุมจิต
- สมเด็จองค์ปฐม ทรงเมตตาสอนเรื่อง อย่าฝืนเวทนาของจิต และ โลกธรรม ๘
- สมเด็จองค์ปฐม ทรงเมตตาสอนเรื่องพรหมวิหาร ๔
- หลวงพ่อท่านฤๅษี เมตตามาสอน
- สมเด็จองค์ปัจจุบัน ทรงเมตตาสอนเรื่อง ความไม่เบียดเบียน
- เมาอยู่ในสมาธิ ๒๓ ปี และอยากตายเป็นตัณหา
- มีร่างกายก็เหมือนมีลูกอ่อน
- คิริมานนทสูตร
- อารมณ์ของพระอนาคามี
- หลักพระพุทธศาสนา
- บุคคลตัวอย่าง - พระองค์เจ้าวิภาวดีรังสิต
- บารมีเต็มเป็นอย่างไร
- เหม็นภายนอกกับเหม็นภายใน
- อย่ากลัวทุกข์ เพราะทุกข์เป็นของจริง
- การวางเฉย หรืออุเบกขา หรือการปล่อยวาง
- วิธีแก้ง่วงโดยหากิเลสเข้าตัว
- หากิเลสเข้าตัว
- การพิจารณาอสุภะ ต้องพิจารณาให้ครบวงจร
- อารมณ์เบื่อง่าย หน่ายเร็ว
- ทุกข์นั้นมีอยู่จริง
- อย่าประมาทกาลเวลา (ครูบาศรีวิชัย)
- อารมณ์หนักใจ กับอานาปานุสติ
- การแก้อารมณ์หดหู่
- เรื่องทรัพย์ภายนอก กับทรัพย์ภายใน
- ทำกรรมฐานอย่าทวนจริต จักไม่ได้ผล
- เรื่องขี้เกียจ ละด้วยความขยัน
- รักเป็นกับรักไม่เป็น
- แม่พระทั้ง ๕
- ภาพพระพุทธเจ้า
- เหตุที่ทำให้พระกรรมฐานไม่ค่อยได้ผล
- เรื่องจิตไม่สงบ เพราะเกาะติดทุกข์-สุข
- เรื่องทุกขัง (โดยหลวงพ่อฤๅษี)
- เรื่องอารมณ์ราคะ กับปฏิฆะ
- กลัวตายไม่จริง หรืออยากตายไม่จริง
- การไม่ปรุงแต่งธรรม คือ การระงับเวทนา
- เรื่อง รูป-นาม ไม่เที่ยง
- สรุปเรื่องมหาสติปัฏฐาน ๔
- อารมณ์จิตของคนเรา มันไวยิ่งกว่าลิง
- ประมาทในความตายเสียอย่างเดียว
- เนกขัมมบารมี (๒)
- ผลบุญจากสร้างพระภายนอก กับสร้างพระภายใน
- อย่าตำหนิกรรมของผู้บอกบุญ สร้างพระภายนอกและทานบารมี
- การขออภัยทาน
- อนุสติสุดท้าย คือ มรณานุสติควบอุปสมานุสติ
- พรหมวิหาร ๔ ทำให้ศีลบริสุทธิ์เต็มกำลังได้อย่างไร
- อารมณ์สำนึกผิด เพราะเห็นความชั่วที่ใจเรา
- พยายามเห็นธรรมดาในธรรมดาให้มาก ๆ
- ของจริงในพุทธศาสนา ต้องถูกกระทบก่อน
- การนอนหลับที่ถูก ควรเป็นอย่างไร
- อริยสัจ แปลว่าของจริง
- พรหมวิหาร ๔ ต้องเต็มทุกข้อ
- ธรรมชาติแสดงธรรมะ
- ปัญญาทางโลก กับปัญญาทางธรรม
- เวทนา
- มรณานุสติกรรมฐาน กับอย่ากลัวกิเลสมารและขันธมาร
- การรู้สภาวะที่แท้จริง
- ทุกสิ่งในโลก พระองค์จับเอาเป็นธรรมได้หมด
- ภาพจักชัดหรือไม่ชัดไม่สำคัญ
- ให้เลิกบ่น เพราะเป็นอารมณ์ปฏิฆะ
- ศรัทธาคือขุมทรัพย์ อันยิ่งใหญ่ในพุทธศาสนา
- การระงับอารมณ์ฟุ้งซ่าน และวิตกจริต
- วจีกรรมกับการสนทนาธรรม
- การต่อสู้กับอารมณ์นิวรณ์ที่เข้ามาสิงใจ
- การหลับอย่างผู้ไม่ประมาท
- อารมณ์มัจฉริยะ
- การพึ่งตนเองด้วยปัญญา
- จงอยู่กับธรรมปัจจุบันให้มาก ๆ
- สังขารุเบกขาญาณตัวจริงนั้นเป็นอย่างไร
- ทางสายกลางนั้นเป็นอย่างไร
- อายตนะ ๑๒ ทำจิตให้หมดราคะและปฏิฆะได้
- คนหลงขันธ์ ๕ อยากให้ขันธ์ ๕ อยู่นาน ๆ
- ทุกข์ทั้งหลายเกิด เพราะขาดการสำรวมอายตนะ
- นิสสัคคีย์ ปาจิตตีย์
- สมเด็จฯ โต โปรด ร.๔
- เรื่องกสิณไฟ ไม่ใช่ของร้อน
- อารมณ์สักเพียงแต่ว่ารู้ สักเพียงแต่ว่าเห็น
- สันตติของอารมณ์
- พระใบลานเปล่า
- ทำอานาปานุสติกองเดียว
- อารมณ์ใจร้อนเป็นปฏิฆะกับการบรรลุของพระอานนท์
- ร่างกายนี้ไม่ใช่พระพุทธเจ้า
- ศีลเป็นพื้นฐานของพระธรรม
- หลวงปู่บุดดา ถาวโร ทิ้งขันธ์ ๕
- พรหมวิหาร ๔ คือ ตัวใจเย็น
- เห็นทุกข์ แต่ขาดปัญญาลงตัวธรรมดาไม่ได้ก็จมอยู่กับทุกข์
- การกระทำในสิ่งที่เป็นโทษ
- ตัณหา ๓ ต้นเหตุที่ทำให้ต้องเกิด
- การไม่มีจิตกังวลได้ชื่อว่าเป็นสุข
- การแก้ไขตนเอง ด้วยอุบายทางธรรม
- อารมณ์นิมิต
- หมายังมีชีวิตอยู่ มันโมทนาได้หรือ?
- แปลกแต่จริง ทำชั่วทำง่าย ทำดีทำยาก
- พรหมวิหาร ๔
- พิษภัยของสัญญาที่ไม่เที่ยง
- จิตหมอง ภาพนิพพานก็หมอง
- ทำไมจึงต้องห้าม ใส่รองเท้าเข้าไปในโบสถ์และวิหาร
- อย่าเหนื่อยใจ เหนื่อยกายช่างมัน
- คนหลงร่างกาย เพราะไม่รู้จักสันตติของร่างกาย
- การรู้อารมณ์คนอื่นพ้นทุกข์ไม่ได้
- ความไม่รู้จักพอ
- อยู่คนเดียวให้ระวังอารมณ์จิต
- อย่าติดอดีต และอนาคตธรรม
- หาดีใส่ตัวนั้นสมควร แต่อย่าเอาชั่วใส่คนอื่น
- อุปาทานและอคติ ๔ (ตัวเดียวกัน)
- โลกทั้งโลกไม่มีอะไรสุข มีแต่ทุกข์ นี่คืออริยสัจ
- พรหมวิหาร ๔ อัปปมัญญา-อุเบกขา
- พระธาตุรวมตัว
- ลิงติดตัง ยิ่งดิ้นยิ่งรัดตัวเอง
- อานิสงส์ของทานบารมี
- อานิสงส์ของอานาปานุสติ คือ นิพพานสมบัติ
- ไม่รู้จักทุกข์ ก็พ้นทุกข์ไม่ได้
- สัพเพ สังขารา อนิจจา
- ฉลาดไม่เป็น เพราะชอบลืมปล่อยวางคำสอน
- พระปัจเจกพุทธเจ้า
- โลกธรรม ๘ และวิธีที่จะพ้นจากโลกธรรม ๘
- ถ้าอยากพ้นทุกข์ ก็จงหมั่นปริปุจฉา
- ธรรม คือ อารมณ์ที่เกิดแก่จิต จิตนั้น คือ ตัวเรา
- กฎของกรรมนั้นเที่ยงเสมอ
- พ้นทุกข์ได้หรือไม่
- โรคกลัวตายหรือโรคปอดแหก
- อภัยทานจักเกิดได้ด้วยอาศัยพรหมวิหารทั้ง ๔ ประการ
- อารมณ์ไม่เกาะงาน
- กิจภายนอกกับกิจภายใน
- การอยู่วัดได้บุญ
- ศึกษาธรรมที่เป็นคุณ
- อย่าเอาความเลวไปแก้ความเลว
- วิธีพ้นภัยตนเอง
- วิญญาณธาตุเป็นอย่างไร
- พุทโธ อัปปมาโณ ธัมโม อัปปมาโณ สังโฆ อัปปมาโณ
- อย่ามุ่งเอาชนะใคร ให้มุ่งเอาชนะใจตนเอง
- อย่าเฉยอย่างลิง ที่กลัวไม้เรียว
- รู้ธรรมพ้นโลกดีกว่ารู้ธรรมในโลก
- การกำหนดรู้อารมณ์
- ภาราหะเว ปัญจักขันธา
- การไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ
- ทำงานรอความตาย แต่ตายเปล่า
- ไม่ต้องไปห้ามใคร ให้ห้ามใจตนเอง
- ให้ดูอารมณ์จิตตัวเดียว ดูแต่ความเลวของตน
- รักษาโรคเหนื่อยใจ
- ภัยอันตรายอันเกิดจากการเดินทาง
- โทษของกามข้อที่ว่า เหมือนโดดลงหลุมถ่านเพลิง
- เบียดเบียนผู้อื่นเห็นง่าย เบียดเบียนตนเองเห็นยาก
- ร่างกายมีสภาพเหมือนผีหลอก
- อะไรทำให้คุมศีลสมบูรณ์ได้
- โลกธรรมภายนอก และโลกธรรมภายใน
- ศัตรูของโลกธรรม ๘ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
- การไปสนใจกายผู้อื่น
- ต้องอาบัติปาราชิกแล้ว
- ผลบุญจากธรรมทาน
- จงอย่าติดกาลเวลา
- เพราะเหตุใดพระองค์จึงสอนแต่อริยสัจ
- การเจ็บป่วยได้กำไร หรือขาดทุน
- ทุกข์ทั้งหลายเกิดจากใจก่อนทั้งสิ้น
- อะไรคือธรรมปัจจุบัน
- การเบื่อขันธ์ ๕
- ประวัติของหลวงพ่อปราโภและหลวงพ่อคามวาสี
- หมดโง่ คือ หมดอวิชชา
- โลกียชนทำงานเพื่อโลกนี้กันเป็นส่วนใหญ่
- ธรรมของพระองค์เป็นปัจจัตตัง
- ทุกข์ อยู่ที่การเกาะร่างกายเป็นประการสำคัญ
- เมตตาคุ้มครองโลก
- ธรรมในโลกเที่ยงมีไหม
- ทำไมพระอรหันต์คิดถึงความตายแล้วจิตเป็นสุข
- อารมณ์สันโดษจริง ๆ นั้นเป็นอย่างไร
- ครูภายนอกกับครูภายใน
- อารมณ์นี้สำคัญมาก คิดอย่างไรก็ไปตามนั้น
- เพราะอะไรถึงป่วย
- อย่าติคนติดฤทธิ์ เพราะการมีฤทธิ์ เป็นของดี
- คุณไสยไม่มีหมดไปจากโลกนี้ได้หรอก
- ทุกอย่างจักสำเร็จได้ ด้วยกำลังใจของตนเอง
- ประโยชน์ของอรูปฌาน
- จิตถึงจิตนี่แหละเป็นของจริงในพระพุทธศาสนา
- จงใช้เวลาให้เป็นประโยชน์
- อย่าให้ความเบื่อสิงใจอยู่นาน
- การซ้อมตาย
- เวลาของนักปฏิบัติมีค่ามาก
- หนู ๔ ประเภท
- ติดคุกทางโลกกับติดคุกทางขันธโลก
- จิตติดบุญ ดีกว่าจิตติดบาป
- การไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
- การคิดถึงความตายไม่ใช่ของง่าย
- กฎของกรรมคืออริยสัจ
- พระบรมสารีริกธาตุของวัดท่าซุง
- กลัวทุกชนิดล้วนเป็นสักกายทิฏฺฐิทั้งสิ้น
- หลักคำสอนของตถาคตมุ่งที่อริยสัจ
- อย่าติดขันธ์ ๕ จนเกินไป
- คาถาทำน้ำมนต์
- พยายามรักษาอารมณ์อัพยากฤตให้ทรงตัว
- คาถาเรียกจิต
- อย่าขัดระเบียบวัด
- คนอะไร ดันชื่อว่า ตาราง
- การทำงานที่ถูกต้อง
- จักทำอะไรก็ตาม ให้คิดว่าจักทำเพื่อพระนิพพานจุดเดียว
- สักกายทิฏฐิของพระอนาคามี
- อารมณ์กลัวจะไม่มีกิน
- รอยพระพุทธบาท
- ปฏิปทาของหลวงปู่เขียน
- คนปฏิบัติพระกรรมฐาน แล้วทำไมจึงบ้าหรือเพี้ยนได้
- หมั่นทบทวนคำสอนไว้เสมอ
- ให้ระวังการนินทา-กรรมบถ ๑๐
- การกวาดวัด เป็นวิหารทาน เป็นธรรมทานและอภัยทานด้วย
- ให้ทบทวนพระธรรมคำสอน
- จุดบกพร่องในการปฏิบัติธรรม
- ปุจฉาและวิสัชนากับหลวงปู่ไวย
- กายคนเหมือนผีดิบเดินได้
- บารมี ๑๐ คือหลักใหญ่ของการปฏิบัติ
- ศีลบารมี
- เนกขัมมบารมี
- ปัญญาบารมี
- วิริยะบารมี
- ขันติบารมี
- สัจจะบารมี
- อธิษฐานบารมี
- โลกนี้ทั้งโลกเป็นเรื่องของคนมีความทุกข์
- อารมณ์ ๒ หมดหรือไม่หมดต้องดูตอนกระทบ
- จิตติดท่องเที่ยว
- นิมิตหรือฝันว่าตาย แต่ไปไม่ถึงพระนิพพาน
- วิธีทำสมาธิอย่างต่อเนื่องเป็นอกาลิโก
- ปัจจัย ๔ ระหว่างพระกับฆราวาสต่างกันอย่างไร
- จงยึดพระธรรมเป็นที่พึ่ง
- ธรรมที่เกิดในโลกนี้ ล้วนเป็นอริยสัจ
- การรักษาชีวิตไว้เพื่อปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งจำเป็น
- กรรมฐานอยู่ที่จิต
- วิธีตัดอารมณ์ปฏิฆะ
- ตัวธรรมแท้ ๆ ในพุทธศาสนาไม่มีการปรุงแต่ง
- วิริเยนะ ทุกขะมัจเจติ
- ธรรมที่เป็นไปได้ทั้งถูกและผิด
- ธรรมเป็นปัจจัตตัง และเพื่อพระนิพพานจุดเดียว
- วิธีออกจากทุกข์
- ให้ศึกษาอารมณ์จิตที่ยังเกาะติดร่างกายให้มาก
- การตัดอารมณ์ ๒ คือ ราคะและปฏิฆะ
- กายคตานุสติกับอสุภกรรมฐาน
- การเจ็บป่วยเป็นของดี
- จงอย่าหวั่นไหวกับคำนินทาและสรรเสริญ
- ให้สังเกตความเย็น-ความร้อนของจิตเมื่อถูกกระทบ
- ผู้จักไปพระนิพพานในชาตินี้
- มีอารมณ์กังวลอยู่
- ใช้ทุกขเวทนาให้เป็นประโยชน์
- จิตเกาะกายนี้แหละ
- การเจ็บป่วยเป็นของดี
- อารมณ์ปฏิฆะคือ อารมณ์ใจร้อน