สำลักน้ำ ไม่ได้นึกถึงพระเลย

[สรณะ]

กรณีที่สำลักน้ำอย่างรุนแรงทำให้หายใจเข้าอย่างลำบากเป็นเวลานานพอควร ตอนนั้นไม่รู้สึกตกใจ รู้ตัวเฉพาะแค่ต้องพยายามเฮือกลมหายใจเข้าให้ได้มากที่สุดยาวที่สุดเพื่อไม่ให้ขาดออกซิเจน แต่ตอนนั้นไม่ได้นึกถึงพระพุทธเจ้าและพระนิพพานเลย
๑. ถ้าตายตอนนั้นยังมีสิทธิ์ไปพระนิพพานไหมครับ
๒. ในกรณีนี้ต้องจับภาพพระ ทรงอารมณ์พระนิพพานให้ได้ตลอดเวลาใช่ไหมครับจึงจะไม่พลาดพระนิพพาน

[เถรี]

ถาม : กรณีที่สำลักน้ำอย่างรุนแรงทำให้หายใจเข้าอย่างลำบากเป็นเวลานานพอควร ตอนนั้นไม่รู้สึกตกใจ รู้ตัวเฉพาะแค่ต้องพยายามเฮือกลมหายใจเข้าให้ได้มากที่สุด ยาวที่สุด เพื่อไม่ให้ขาดออกซิเจน แต่ตอนนั้นไม่ได้นึกถึงพระพุทธเจ้าและพระนิพพานเลย ถ้าตายตอนนั้นยังมีสิทธิ์ไปพระนิพพานไหมครับ ?
ตอบ : เกาะอะไรไม่ได้สักอย่าง ยังจะไปพระนิพพานอีก คนที่จะไปพระนิพพาน สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ต้องไม่ห่วงอะไรเลย โดยเฉพาะต้องไม่ห่วงร่างกาย นี่ไปห่วงร่างกายว่าจะหายใจได้ไหม แล้วอย่างนี้จะรอดไหม ?

ถาม : ในกรณีนี้ต้องจับภาพพระ ทรงอารมณ์พระนิพพานให้ได้ตลอดเวลาใช่ไหมครับ จึงจะไม่พลาดพระนิพพาน ?
ตอบ : ก็รู้แล้วนี่หว่า..! จะถามไปทำไม ? แต่ช่วงท้ายต้องปล่อยนะ ถ้ายังเกาะอยู่ ต่อให้เกาะพระนิพพานก็ไปไม่ได้เหมือนกัน