|
เส้นทางพระโพธิสัตว์ การท่องไปในเมืองพม่า โดยพระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) |
|
คำสั่งเพิ่มเติม |
#1
|
|||
|
|||
เส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่ ๔
ทำวัตรแล้วไปฉันเช้าบ้านงาน ชอบใจตรงที่จบพิธีแล้ว เขากราบขอขมาพระรัตนตรัย และประกาศให้สรรพสัตว์โมทนาบุญด้วย เสียอย่างเดียวขอพระนิพพานในอนาคตกาลซะร่ำไป..!
กลับมาจัดเก็บข้าวของ ครูบาญาณท่านเดินกลับวัดเฉยเลย..! ครูบาอาจารย์ด้านนี้จริยาน่ารักทุกรูป เสียอย่างเดียวเหมือนกัน ตรงที่ไม่ยอมละความผูกพันในสถานที่และผู้คน แบบนี้ไปไม่รอดแน่..! หนังสือสมบัติพ่อให้ เล่มที่เปิดดูกันเป็นรุ่นเก่า ท่านป๊อปกับท่านตู่เปิดหนังสือสมบัติพ่อให้ ของหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ วัดท่าซุง เห็นพระรุ่นนั้นก็อยากได้ รุ่นนี้ก็อยากได้ พออาตมาบอกว่ามีเท่านั้น ฮือกันเข้ามารุมล้อมทันที จัดการตีราคาเสร็จสรรพ กว่าจะรู้ตัว อาตมาก็รับเงินมาแล้ว ๒๔,๕๐๐ จั๊ต..! งวดนี้อาตมามีเงินติดตัวมาน้อยกว่าเพื่อน นอกจากเงินลงขันกองกลางคนละ ๕๐,๐๐๐ จั๊ตแล้ว อาตมามีเงินติดตัวราวหมื่นห้าพันจั๊ตเท่านั้น ได้เพิ่มมารู้สึกว่าดีเหมือนกัน เวลาเห็นของที่ต้องการ จะได้มีเงินซื้อบ้าง...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:10 |
สมาชิก 138 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#2
|
|||
|
|||
ญาติโยมแห่มาเลี้ยงเพลส่งท้ายกันคึกคัก บอกว่าถ้ากลับมาทันวันพระกลางเดือน ๓ ขอนิมนต์มาร่วมงานทำบุญข้าวจี่ของชาวหนองบัวด้วย อาตมาไม่กล้ารับปาก เพราะถ้ากลับจากไหว้พระกระชั้นมาก อาจจะตรงกลับเมืองไทยไปเลย...
กำลังฉันเพลอยู่ ชาวบ้านก็แห่พระอุปคุตลงแพ เปิดเพลงฉลองกันสนั่นหวั่นไหว รอเวลาจนกว่าจะไหลไปกับน้ำ ฉันเพลแล้วจัดการเก็บของลงย่าม ท่านนาวินมอบให้หลวงตาเย็นเฝ้าวัด หลวงตาทำท่าไม่สบายใจ เพราะเป็นห่วงปรอทที่สุมไฟค้างอยู่... ชาวบ้านแห่พระอุปคุต (ที่อุ้มอยู่ห่มจีวร) ลอยแพ..เอ๊ย..ลงแพ ญาติโยมรวบรวมปัจจัยมาถวายช่วยค่าเดินทาง ๙,๖๐๐ จั๊ต แม่ออกองจีภรรยาผู้ใหญ่องไลเติมให้ครบ ๑๐,๐๐๐ จั๊ต บอกว่าทุกคนบุญน้อย ไม่มีโอกาสไปด้วยตัวเอง ขอฝากครูบานำบุญให้ด้วย ขออนุโมทนาในความดีของโยมทุกท่าน ขอให้สมหวังในสิ่งที่ปรารถนาเถิด..! เที่ยงตรงลงเรือออกจากวัดหนองบัว เพิ่งไปได้ไม่ถึง ๓๐๐ เมตร ก็สวนกับทิดจิตรที่จ้างเรือด่วนมา ด้วยความร้อนใจว่าพวกเราหายไปถึง ๒ คืน รับลงเรือของเรามาขึ้นที่บ้านสองแคว จ่ายค่าเรือไป ๕๐๐ จั๊ต แล้วจะหารถต่อไปเมืองมุด่ง ทิดจิตรบอกว่าเอารถของลุงตองยีมาเอง...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:10 |
สมาชิก 141 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#3
|
|||
|
|||
ญาติของทิดจิตรข้ามไปฝั่งเมืองจะอีนเพื่อทำธุระ พวกเรามารอกันที่รถ เห็นรถของนายรินยังจอดอยู่ข้างบ้าน ใหม่เอี่ยมโดดเด่นกว่าใคร ๆ ทิดจิตรไปถอดธงฉัพพรรณรังสีที่ยังคารถอยู่คืน แล้วขอข้ามฝั่งไปตามญาติ อาตมานั่งนับเงินที่ญาติโยมช่วยค่าเดินทางมา นับอย่างไรก็ขาดไป ๓๖๓ จั๊ต ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้..?
ท่านชาควักกระเป๋าเติมให้ครบจำนวน ท่านนาวินพาท่านป๊อปกับท่านตู่ไปหาซื้อน้ำมาฉัน พอดีรถทหารมาถึง บรรดาทหารที่ดูแลท่าเรือตั้งขบวนรับกันคึกคัก แสดงว่ามีนายใหญ่มา สักครู่นายทหารยศพันโทเดินตรงมาที่รถของนายริน ซวยแล้วซิไอ้หนู..! รถเอ็งใหม่น่าใช้ นายทหารเขาสนใจเข้าแล้ว..! ท่าเรือบ้านสองแคว เรือยนต์โดยสารกับแพขนานยนต์กำลังจะเข้าเทียบท่า นายรินข้ามฝั่งไปจะอีนนานแล้ว นายทหารหาตัวเจ้าของรถไม่เจอ เลยคุมตัวญาติของนายรินคนหนึ่งข้ามไปตามหา ท่านนาวินบอกว่า ถ้าผู้พันคนนั้นรู้ว่าพ่อของนายรินเป็นนายทหารเก่าเหมือนกัน คงไม่เป็นไรมากนัก เป็นความผิดของเราเองที่ไปถอดธงฉัพพรรณรังสีออก ถ้าเห็นธงเขาคงไม่กล้ายุ่งด้วย... ทิดจิตรกลับมาบอกว่าเดี๋ยวญาติจะตามมา อาตมาล้วงกระเป๋าหาของ อ้าว..ไอ้สี่ร้อยจั๊ตที่โยมให้ทีหลังอยู่ในนี้เอง ขยับจะคืนให้ท่านชา อีกฝ่ายบอกว่าไม่ต้อง เงินทำบุญแบบนี้ตั้งใจทำไปแล้วก็แล้วกัน อาตมาจึงต้องลงบัญชีเพิ่มอีก ๔๐๐ จั๊ต โดยปริยาย...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:10 |
สมาชิก 130 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#4
|
|||
|
|||
เดี๋ยวของทิดจิตรมันเล่นซะบ่ายสอง แต่ญาติเขาขับรถเร็วใช้ได้ ผ่านด่านบุญแต่ละด่าน อาตมาต้องใช้วิธีแบบนางฟ้าโปรยดอกไม้ เล่นเอาธนบัตรปลิวเกลื่อนถนน ผู้นำบุญทั้งหลายตามตะครุบกันวุ่นวาย ยี่สิบห้านาทีก็มาถึงมุด่ง ไม่ยักกะทับใครตายแฮะ..!
แวะบ้านลุงตองยี ทุกคนในบ้านมากราบอาตมา คุณยายอายุตั้ง ๗๘ ปีแล้ว ยังแข็งแรงคล่องแคล่วเหมือนสาว ๆ ให้ลูกหลานเอาน้ำอัดลมมาเลี้ยง อาตมามอบพระ ๒๕ พุทธศตวรรษให้ ๑ องค์ บอกว่ามีมาน้อย ถ้าวันหน้ามีติดมาเยอะจะให้ครบทุกคน... พระ ๒๕ พุทธศตวรรษ คุณยายบอกว่าหลานสาวชื่อ “มิโช” ไปทำงานที่ญี่ปุ่น จะเดินทางอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ขอให้หลานสาวสักองค์เถิด เลยต้องให้ยายหนูหน้ามนไปอีกองค์ แม่นี่จ่ายค่าเดินทาง ๔ ล้านจั๊ต ได้เงินส่งทางบ้านเดือนละล้านสองแสนจั๊ต ปีเดียวก็รวยอื้อแล้ว... ปฏิสันถารพอสมควร แล้วไปกราบท่านอาจารย์ใหญ่ธัมมะเสนะที่วัดเจ้าไว เอาขาบาตร สายบาตร สลกบาตร ครบชุดไปถวายท่าน สอบถามสารทุกข์สุกดิบแล้ว ท่านให้ไปพักที่ตึกหลังใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จ...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 22-05-2011 เมื่อ 03:05 |
สมาชิก 123 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#5
|
|||
|
|||
ตึกหลังนี้สร้างได้ประหยัดมาก ทั้งวัสดุและค่าแรงได้รับบริจาคมาเป็นส่วนมาก หลอดไฟทั้งหมดอาตมาถวายมาเอง ทำเสร็จหมดไปแค่ล้านเก้าแสนจั๊ต แถมได้ถังประปาอีก ๑ ใบ ราคาแปดหมื่นจั๊ต...
อาตมาให้ท่านนาวินถามท่านอาจารย์ใหญ่ว่า มีรองเท้าแตะแบบพม่าเหลือบ้างหรือไม่ ? ท่านเลยเปิดกรุให้พวกเราเลือกเอาตามความพอใจ ได้มาครบ ๕ คู่ โดยเฉพาะท่านนาวินเท้าเล็ก เลยได้ของสวยราคาแพงไป บรรดาไอ้ตีนโตได้แต่มองตาปริบ ๆ... รองเท้าแตะแบบพม่า คู่นี้สำหรับแม่ชี ถ้าของพระจะเป็นแบบหัวป้าน เจอท่านกุสะละกับท่านสุโภคะพระสหายเก่าที่นี่ด้วย ท่านกุสะละคราวก่อนไปไหว้พระด้วยกัน ส่วนท่านสุโภคะทหารเก่าจากกองทัพหนุ่มศึกหาญไทยใหญ่ (Shan State Army) เป็นคนคอยเฝ้าวัดให้ท่านนาวิน เวลาที่ครูบาน้อยทิ้งวัดไปนาน ๆ รอจนเณรเตรียมที่พักเสร็จพวกเราก็ตรงเข้าประจำที่... สรงน้ำไว้ก่อน บ่อโพงและห้องน้ำแบบโบราณ ทำให้เด็กรุ่นใหม่อย่างท่านป๊อปและท่านตู่ ทึ่งไปตาม ๆ กัน น้ำเย็นเฉียบสรงแล้วสดชื่นดีมาก จากนั้นกลับมาปรึกษาแผนการเดินทางกัน ถ้าโซยุนท์เจ้าของรถครั้งที่แล้วไม่มา จะหารถไปแถวใกล้ ๆ นี้ก่อน...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:11 |
สมาชิก 119 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#6
|
|||
|
|||
ทำวัตรเย็นกันในตึกที่พัก จากนั้นท่านนาวินพาท่านป๊อปกับท่านตู่ ไปติดต่อรถสำหรับพรุ่งนี้ อาตมากับท่านชาอยู่โยงเฝ้าสมบัติ ตอนแรกว่าจะไม่กางมุ้ง แต่ยุงก็เยอะเอาเรื่อง ท่านชาเล่นแบกกลดมาเอง มุดหายเงียบไปแล้ว...
อาตมากางมุ้งเสร็จ ได้ท่านโกวินทะพระใหม่มาคุยด้วย ท่านเคยไปทำงานที่แม่สอดมา ๕ – ๖ ปี เพิ่งจะบวชได้ ๓ เดือนเท่านั้น... บ่อโพงของพม่าก็หน้าตาคล้ายของไทยแบบนี้ การตักน้ำขึ้นมาโบราณเรียกว่า "โพงน้ำ" พวกท่านนาวินกลับมาตอนสองทุ่มเศษ บอกว่าไม่เจอญาติทิดจิตร เนื่องจากพากันไปเฝ้าหวยซะแล้ว หวยพม่าออกวันละ ๗ งวด เล่นกันฉิบหายขายตัวไปตาม ๆ กัน เจ้าของร้านทองคนหนึ่งหมดไปสองล้านสี่แสนจั๊ต ต้องปิดร้านไปเลย..! ส่วนโซยุนท์จนป่านนี้ยังไม่เห็นแม้แต่เงา อาตมาตัดสินใจว่า พรุ่งนี้เอารถญาติทิดจิตรไปไหว้พระที่มะละแหม่งกับไจ๊คะมีก่อน ส่วนด้านของโซยุนท์ ถ้าตอนเย็นยังไม่มา ให้หารถคันอื่นแทน เพราะถ้ารอนานไปก็จะเสียเวลาโดยใช่เหตุ... คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:11 |
สมาชิก 111 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
|
|