เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

[พิชวัฒน์]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๑๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ อากาศที่เปลี่ยนแปลงรุนแรงมาก ทำเอากระผม/อาตมภาพออกอาการหมดสภาพ ดีที่วันนี้ไม่ได้ออกบิณฑบาต..!

เนื่องเพราะว่าต้องรีบเดินทางไปยังวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรี ศรีไพบูลย์ เพื่อเข้าร่วมงานปฐมนิเทศครูพระสอนศีลธรรม ประจำปีงบประมาณ ๒๕๖๙ ซึ่งในพิธีเปิดนั้น พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี และผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรี ศรีไพบูลย์ เป็นประธานในการเปิด เมื่อท่านบรรยายพิเศษจบแล้ว ทางพิธีกรก็ได้นิมนต์กระผม/อาตมภาพขึ้นไปให้โอวาทแก่ครูพระสอนศีลธรรมทั้ง ๓๕๐ รูป ของจังหวัดกาญจนบุรี

กระผม/อาตมภาพยังบอกกล่าวไปว่า กี่ปี ๆ ก็ต้องมาบรรยายแบบนี้ คนบรรยายเบื่อแล้ว ไม่ทราบเหมือนกันว่าคนฟังเบื่อหรือยัง ? แต่ว่าอย่างไรเสียทุกท่านก็ต้องอดทนฟังกันต่อไป เนื่องเพราะว่าเราท่านทั้งหลายนั้น อยู่ในยุคที่ยากลำบาก เพราะว่าต้องเผยแผ่พระพุทธศาสนา ทั้ง ๆ ที่ตนเองยังแบก รัก โลภ โกรธ หลง อยู่เต็มตัว..!

ไม่เหมือนกับสมัยพุทธกาล ครั้งแรกที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าส่ง "ครูพระ" ทั้ง ๖๐ รูปออกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ทุกรูปเป็นพระอรหันต์แล้ว ปราศจากกิเลสโดยสิ้นเชิง สามารถที่จะทำหน้าที่ของตนได้อย่างเต็มที่ ไม่ต้องห่วงใย ไม่ต้องกังวลกับภาระทางใจส่วนตัวแต่ประการใด

ส่วนพวกเราทั้งหลายนั้นแบกกิเลสเต็มตัว แต่ต้องนำเอาหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปเผยแผ่ โดยเฉพาะต่อบรรดาเยาวชนในโรงเรียนต่าง ๆ ดังนั้น..จึงขอให้ท่านทั้งหลายรำลึกถึงสิ่ง ๓ ประการนี้ไว้เสมอ

ประการที่ ๑ คือ สมณสัญญา ท่านทั้งหลายต้องระลึกนึกถึงอยู่เสมอว่า เราเป็นสมณะ เป็นนักบวช เป็นพระภิกษุสงฆ์ เป็นปูชนียบุคคลที่คนเขาเคารพนับถือ สิ่งหนึ่งประการใดที่เรากระทำผิดกระทำพลาด ก็จะทำให้เขาเสื่อมความเลื่อมใส โดยเฉพาะในโลกยุคปัจจุบัน ที่สื่อโซเชียลสามารถส่งทุกอย่างออกไปได้เร็วมาก ก็จะสร้างความเสียหายให้กับพระพุทธศาสนาได้มาก..!

[เถรี]

ประการที่ ๒ ท่านทั้งหลายต้องสำนึกถึง สมณธรรม คือ หลักการปฏิบัติของพระภิกษุสงฆ์ ไม่ว่าจะเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ท่านจะประมาทไม่ได้ ต้องพยายามศึกษาและปฏิบัติให้ครบถ้วน โดยเฉพาะปฏิบัติให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายสามารถทำได้มากเท่าไร บุคคลที่พบเห็นหรือรับฟังคำสั่งสอน ก็จะเกิดความเลื่อมใสได้ง่ายเท่านั้น เนื่องเพราะว่าเราพูดในสิ่งที่เราทำได้ จึงเป็นเรื่องที่ท่านทั้งหลายต้องถือเป็นภาระหน้าที่ ซึ่งจะลืมเสียไม่ได้..!

ทุกวันลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ต้องระลึกว่า ศีลทุกข้อของเราบริสุทธิ์บริบูรณ์หรือไม่ ? ถ้าหากว่าเมื่อวานนี้มีการบกพร่อง วันนี้เราจะต้องไม่บกพร่อง ถ้าเมื่อวานไม่บกพร่อง วันนี้เราต้องทำให้บริสุทธิ์บริบูรณ์มากกว่านี้

สมาธิของเราทำได้ดีเท่าเมื่อวานหรือไม่ ? ถ้าทำได้ไม่ดีเท่าเมื่อวาน เราต้องพยายามทำให้ดีเท่าเมื่อวานให้ได้ ถ้าหากว่าทำได้ดีเท่าเมื่อวาน วันนี้เราต้องทำให้ดีกว่าเมื่อวานให้ได้

ส่วนในเรื่องของปัญญานั้น ต้องมองให้เห็นทุกข์เห็นโทษว่า แม้แต่นักบวชซึ่งมีความต้องการน้อยอย่างพวกเราทั้งหลาย ก็ยังโดน รัก โลภ โกรธ หลง โจมตีอยู่ตลอดเวลา ต้องทุกข์ยาก ต้องเร่าร้อน สิ่งที่ทำให้เราต้องทุกข์ยาก ทำให้เราเร่าร้อนเช่นนี้ เรายังพึงปรารถนาอยู่อีกหรือ ? ถ้าเป็นไปได้ก็ควรที่จะพยายามหลีกหนีไปให้ไกลที่สุด ด้วยการปฏิบัติใน ศีล สมาธิ และปัญญา นั่นเอง

ประการที่ ๓ ก็คือ สมณสารูป ท่านทั้งหลายต้องปฏิบัติอยู่ในเสขิยวัตรทั้ง ๗๕ ข้อ ให้สมบูรณ์บริบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นส่วนของอาทิพรหมจาริยสิกขา หรือว่าศีลที่มาในพระปาฏิโมกข์ก็ดี อภิสมาจาริยสิกขา หรือว่าศีลที่มานอกพระปาฏิโมกข์ก็ตาม

ต่อให้เราท่านทั้งหลายไม่ใช่อริยบุคคล แต่ถ้าหากว่าท่านเป็นผู้สมบูรณ์บริบูรณ์ด้วยศีล ศึกษาเล่าเรียนมาดีแล้ว พร้อมที่จะถ่ายทอดหลักธรรมต่อ ท่านก็ถือว่าเป็นผู้ที่สมบูรณ์ด้วยศีลสุตาธิคุณ ควรคู่แก่การเลื่อมใส ถ้าท่านทั้งหลายทำศีลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้มากเท่าไร ก็จะส่งเสริมให้ท่านเป็นผู้ที่น่าเชื่อถือ จะพูดสิ่งใดก็ขลัง จะพูดสิ่งใดคนก็เชื่อฟังและปฏิบัติตาม

[เถรี]

ดังนั้น..ท่านต้องไม่ลืมหลักที่ว่า ยถาวาที ตถาการี เราพูดเช่นไร เราก็ต้องทำเช่นนั้น ยถาการี ตถาวาที เราทำเช่นไร เราก็จักพูดเช่นนั้น ถ้าท่านทำอย่างนี้ได้ ท่านก็จะเป็นครูพระสอนศีลธรรม ที่สามารถช่วยพยุงพระพุทธศาสนาของเราให้เจริญมั่นคงขึ้นไปได้สืบไป

เมื่อให้โอวาทเสร็จแล้วกระผม/อาตมภาพก็กราบลาทุกท่าน เดินทางไปกราบสักการะองค์พระปฐมเจดีย์ โดยเฉพาะในช่วงออกพรรษาของทุกปีนั้น กระผม/อาตมภาพต้องเดินทางไปถวายสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในที่ต่าง ๆ ตามที่พระเดชพระคุณหลวงปู่มหาอำพัน - พระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์ (อำพัน อาภรโณ บุญ-หลง) อดีตผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดเทพศิรินทราวาส ครูบาอาจารย์ที่รักยิ่งรูปหนึ่งของกระผม/อาตมภาพ ท่านได้สั่งเอาไว้

เมื่อทำการถวายสักการะเรียบร้อยแล้ว ในระหว่างที่เดินทางนั้น คุณอาลัย พรหมชนะ ซึ่งเป็นตัวแทนของพลเอกไพบูลย์ คุ้มฉายา องคมนตรี ได้ติดต่อเข้ามา แสดงความยินดีที่กระผม/อาตมภาพ รับภาระในการสร้างหอพักนักเรียนหญิงบ้านไกลของโรงเรียนทองผาภูมิวิทยา ซึ่งเป็นโรงเรียนรางวัลพระราชทาน และเป็นหนึ่งในโรงเรียนที่ท่านพลเอกไพบูลย์ คุ้มฉายา ได้รับคำสั่งมาให้กำกับดูแล

กระผม/อาตมภาพเองนั้น ความจริงไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวตรงนี้ เนื่องเพราะครูบาอาจารย์ท่านบอกไว้อย่างชัดเจนแล้วว่า "ภายใน ๕ ปีนี้อย่าได้กระทำสิ่งหนึ่งประการใด ซึ่งเป็นการก่อสร้างที่ต้องใช้เงินมาก" เนื่องเพราะว่ากำลังของญาติโยมไม่ค่อยจะดีพอ ถ้าทำไปแล้ว สะดุดหยุดยั้งลงก็จะสร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นหลายอย่าง..!

ดังนั้น..จากการที่รับปากจะช่วยในเบื้องต้น ๓๐๐,๐๐๐ บาท ทางด้านโรงเรียนทองผาภูมิวิทยาก็ได้ขออนุญาตจัดสร้างเหรียญเสมาหลวงปู่สาย หลังยันต์เกราะเพชร ขอให้ทางวัดท่าขนุนช่วยปลุกเสกให้ และขอจำหน่ายในเว็บไซต์วัดท่าขนุนด้วย

กระผม/อาตมภาพตกลงทุกอย่าง ยกเว้นการจำหน่ายในเว็บไซต์วัดท่าขนุน เนื่องเพราะว่าหากเห็นแก่หน้าค่าตาแบบนี้เมื่อไร บรรดาวัดวาอารามและบุคคลหน่วยงานต่าง ๆ ก็จะฉวยโอกาส ขอเข้ามาจำหน่ายในเว็บไซต์วัดท่าขนุนด้วย ถ้าเป็นเช่นนั้นความยุ่งยากก็จะเกิดขึ้น เนื่องเพราะว่าเงินทองนั้นวิ่งเข้าวัดท่าขนุนก็จริง แต่ไปลงกระเป๋าของคนอื่น ถึงเวลาโดนตรวจสอบเมื่อไร ก็จะลำบากเดือดร้อนเมื่อนั้น..!

[เถรี]

ในเมื่อปฏิเสธไป จึงทำให้การจำหน่ายเหรียญหลวงปู่สาย เพื่อหาทุนในการสร้างหอพักหญิงนักเรียนบ้านไกลนั้นไม่ประสบความสำเร็จ จนกระทั่งต้องมาจัดคอนเสิร์ต "หนึ่งเสียงล้านดวงใจ" ในการรวบรวมปัจจัย เพื่อที่จะร่วมสร้างหอพักหญิงในครั้งนี้ โดยการเชิญน้องต้นข้าว สุปรียา มาทำการร้องเพลง แต่เมื่อหักค่าใช้จ่ายต่าง ๆ แล้ว ก็ยังได้เงินไม่เพียงพออยู่ดี

เนื่องเพราะว่าหลังจากที่กระผม/อาตมภาพสร้างหอพักชาย ในนามของชมรมรักษ์ธรรมรักษ์ไทย วัดท่าขนุน จนสำเร็จเรียบร้อยไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะว่าทางโรงเรียนไม่มีประสบการณ์ในการก่อสร้าง ไม่รู้ว่าขั้นตอนต่าง ๆ ยุ่งยากขนาดไหน และไม่รู้ว่าเรื่องของเงินนั้นหายากขนาดไหน จึงได้ดำเนินการไปด้วยความหวังดี ปรารถนาดี อยากให้เด็กนักเรียนที่จบชั้นประถมศึกษาแล้ว ได้มีโอกาสเรียนให้สูงยิ่งขึ้น เพื่อที่จะได้เปิดทางชีวิตให้เขาเหล่านั้นได้กว้างไกลยิ่งขึ้น จึงได้จัดโครงการนี้ขึ้นมา

จนกระทั่งท้ายที่สุด ตอนนี้ก็เริ่มเทอมที่สอง และเริ่มเข้าสู่หน้าแล้งแล้ว ถ้าหากว่าไม่รีบก่อสร้างหอพัก ก็จะเสร็จไม่ทันในการรับนักเรียนปีการศึกษาใหม่ ถ้าเป็นเช่นนั้น เด็กนักเรียนบ้านไกลก็จะตัดสินใจมาเรียนน้อยลง เพราะไม่สะดวกด้วยการเดินทาง อย่างเช่นว่าทางด้านบ้านปิล็อกคี่ ก็ต้องนั่งเรือออกมาเป็นเวลาชั่วโมงครึ่ง แล้วยังต้องมาโดยสารรถ ไม่ว่าจะเป็นการรอรถสองแถว แล้วโดยสารมาโรงเรียน ก็ใช้เวลาอีกเป็นชั่วโมง ๆ..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ทำให้เด็ก ๆ ตัดสินใจยากขึ้นว่า จะทนลำบากในการเดินทางเพื่อมาเรียน รอไปจนกว่าทางด้านโรงเรียนหางบประมาณได้เพียงพอ แล้วถึงจะสร้างหอพัก ซึ่งไม่รู้ว่าตนเองต้องลำบากอีกกี่ปีกว่าที่จะมีหอให้พักได้ กระผม/อาตมภาพจึงต้องเข้าไปรับภาระในส่วนที่เหลือทั้งหมด ซึ่งเป็นเงินอีกล้านกว่าบาท ด้วยการมอบหมายให้ไอ้ตัวเล็กขุดเอาสารพัดสิ่งของที่กระผม/อาตมภาพพอมีอยู่ เพื่อนำออกมาจำหน่ายหาทุนก้อนนี้ให้ได้ ไม่เช่นนั้นแล้วก็ไม่สามารถที่จะทำการประมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ได้เสียที เนื่องเพราะว่าถ้ามีเงินไม่ครบตามจำนวน ก็ไม่สามารถที่จะยื่นขอประมูลได้

ดังนั้น..ญาติโยมทั้งหลาย ถ้าหากว่าท่านใดพอจะมีกำลังอยู่บ้าง จะมากจะน้อยก็ตาม ให้เข้าไปดูในกระทู้ชมรมรักษ์ธรรมรักษ์ไทย สร้างหอพักหญิงโรงเรียนทองผาภูมิวิทยา ในเว็บไซต์วัดท่าขนุน มีวัตถุมงคลสิ่งหนึ่งประการใดที่พอจะถูกใจ ท่านก็บูชาไป หรือถ้าหากว่ามีปัจจัยน้อยจะร่วมบุญกันคนละ ๕ บาท ๑๐ บาท ๒๐ บาทก็ได้ โอนเข้าไปในบัญชีนางสาวพัชรีภรณ์ หยกอุบล ซึ่งเป็นประธานชมรมรักษ์ธรรมรักษ์ไทยนั้น เงินทุกบาททุกสตางค์จะส่งถึงมือกระผม/อาตมภาพเอง

ส่วนทางกระผม/อาตมภาพนั้น ก็จะพยายามไปขุดเอาวัตถุมงคลที่พอจะมีอยู่บ้าง ออกมาให้ท่านทั้งหลายได้บูชา ซึ่งอาจจะต้องลดราคาลงมาค่อนข้างมากจากท้องตลาด เพื่อที่ให้ญาติโยมทั้งหลายมีกำลังเพียงพอที่จะบูชาไปได้ แล้วจะได้รวบรวมเอาเงินก้อนนี้มอบให้กับทางโรงเรียนทองผาภูมิวิทยาต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)