บันทึกการเดินทาง "ขี่ม้าขึ้นรังเสือ"

[ตัวเล็ก]

บันทึกการเดินทาง "ขี่ม้าขึ้นรังเสือ"
ณ ประเทศภูฏาน

วันพุธที่ ๒๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


นัด ๐๒.๐๐ น. มาถึง ๐๑.๓๐ น. ที่ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ ประตู ๙


พบกันที่แถว U มีคนยังไม่ได้นอนหลายคนเลย..!




เวลา ๐๒.๐๐ น. เคาน์เตอร์เช็คอินเปิด


กระเป๋าส่วนตัวหนัก ๕ กิโลกรัมถ้วน




รับฝากกระเป๋าอาหารจากเอ็นซีทัวร์ ๒ ใบ


ได้ตั๋วมาเรียบร้อย..!


รวมพลถ่ายรูปหมู่ได้แค่นี้


Fast track ที่ไม่เคยเร็วกว่าช่องปกติ..!




ประตู G5 เลี้ยวขวา ไปแบบประหยัดพลังงาน


เที่ยวบิน KB153 ไป Paro ออกตีห้า


รอไปเลยสองชั่วโมงครึ่ง..!




เวลา ๐๔.๐๐ น. เปิดให้ลงไปรอหน้าประตูขึ้นเครื่อง




เวลา ๐๔.๓๕ น. เรียกขึ้นเครื่อง

[ตัวเล็ก]

มัวแต่หลับตาคุย ลืมตาขึ้นมาเกือบหกโมงเช้า ขึ้นฟ้ามาตอนไหนก็ไม่รู้ ?


อาหารเช้าบนเครื่องรสชาติดีทีเดียว


เวลา ๐๗.๐๕ น. ถึงสนามบินนานาชาติพาโร ภูเขาอยู่ห่างจากรันเวย์นิดเดียว..!






เดินไปยังอาคารผู้โดยสารหลังใหม่ เพิ่งสร้างเฉลิมพระเกียรติเสร็จหลังโควิด ๑๙ ระบาดนี่เอง






พอรู้ว่าเป็นคนไทยเขาให้ไปใช้ช่องเฉพาะคนภูฏานได้ด้วย












สายพานรับกระเป๋าสวยสุด ๆ..!




สแกนกระเป๋าออกมา เจอเจ้าแม่ยืนยิ้มหวานต้อนรับ..!

[ตัวเล็ก]

ขึ้นรถแล้วมัคคุเทศก์ท้องถิ่นถวายผ้าขะตะต้อนรับ


ซื้อซิมภูฏานและแลกเงินงุลตรัมจากมัคคุเทศก์ท้องถิ่น


เปิดโทรศัพท์ได้ก็ตรวจสอบอุณหภูมิก่อนเลย








วิ่งไป ๒๕ นาที มาถึงสำนักสงฆ์ตัมโช






















ที่นี่มีสะพานเหล็กโซ่อายุ ๖๐๐ ปี ลงไปลองชิมน้ำข้างล่าง จืดสนิทและเย็นมาก












วิ่งต่อมาอีก ๑๘ นาที ถึงด่านชูซอม (ด่านเจดีย์สามองค์ประเทศภูฏาน)
มีพระเจดีย์แบบทิเบต ภูฏาน และเนปาล


















พวกเราวิ่งออกนอกเมืองไปยังซิมโทกา ซอง ป้อมปราการเก่าแก่ที่สุดของภูฏาน

[ตัวเล็ก]

ถ่ายรูปหมู่แล้วเข้าไปทำบุญตามประทีปข้างใน จำง่าย ๆ ว่า"ที่ไหนต้องถอดรองเท้า ที่นั่นห้ามถ่ายรูป"

[ตัวเล็ก]

วิ่งเข้าตัวเมืองทิมพูไปหาร้านอาหาร






เป็นอาหารบุฟเฟ่ต์ ชิมแล้วอร่อยทุกอย่าง

[ตัวเล็ก]

อิ่มแล้วไปเดินหามุมถ่ายรูป เขาว่าพระเจดีย์องค์นี้ใหญ่ที่สุดในประเทศภูฏาน














ขึ้นเขาไปวัดชากังคา ลาค้ง วัดนี้คนนิยมนำเด็กมาขอพรและรับการตั้งชื่อจากพระ

[ตัวเล็ก]

ลงจากเขามาแล้วเวลายังเหลือเฟือ มัคคุเทศก์จึงพาไปศูนย์เพาะเลี้ยงทาคิน สัตว์ประจำชาติของภูฏาน






มัคคุเทศก์บอกว่าแดดร้อนมาก ให้เข้าทางด้านหลัง ทาคินจะไปหลบร้อนอยู่ใต้ร่มไม้












แต่หลวงพ่อเชื่อเจ้าแม่มากกว่า เล่นต้อนมาให้ดูทั้งฝูงเลย..!




รูปหล่อ ๆ จากอินเตอร์เน็ต

[ตัวเล็ก]

ลงจากเขาเข้าที่พัก โรงแรม Phuntsho Pelri ก่อน เพราะว่าพระราชวังเปิดให้เข้าชมตอนเย็น


















เอิ่มม..ห้องใหญ่ไปมั้ง ?

[ตัวเล็ก]

เวลา ๑๖.๔๐ น. บัส ๑ พร้อม บัส ๒ ยังใจเย็นเหมือนเดิม










ไปก่อนไม่รอแล้วนะ










ทหารกำลังเชิญธงไปเก็บ ส่วนพวกเราต้องผ่านเครื่องเอกซเรย์ก่อนถึงเข้าไปได้














รูปปั้นนูนต่ำงาม ๆ เต็มไปหมด




ถ่ายรูปหมู่ด้านนอก แล้วเข้าไปกราบสักการะพระประธาน ข้างในเขาห้ามถ่ายรูป


















ทำบุญออกมาแล้วจะถ่ายรูปตรงไหนก็เชิญ
ที่นี่เป็นทั้งป้อมปราการ พระราชวัง หน่วยราชการ และวัดอยู่รวมกันที่เดียว






กลับออกมาเจอลูกอะไรก็ไม่รู้ ? คล้ายกับลูกลิ้นจี่แต่เนื้อข้างในเหมือนกับน้อยหน่า..!


กลับถึงโรงแรมโดยสวัสดิภาพ

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๖๘

[ตัวเล็ก]

วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


อุณหภูมิเช้าวันนี้




"ช่วยรักษาน้ำ ช่วยรักษาโลก" ป้ายแบบนี้มีอยู่ทุกห้องพัก






เวลา ๐๖.๕๕ น. (ภูฏาน) ห้องอาหารเปิด




พร้อมก่อนเดินทาง












เวลา ๐๘.๐๕ น. ออกเดินทางไปเมืองหลวงเก่าภูนาคา นักเรียนกำลังเดินไปโรงเรียนกัน

[ตัวเล็ก]

ขึ้นเขาสูงไปเรื่อย ๆ










ถึงช่องเขาโดชูลา พาส ความสูง ๓,๑๔๕ เมตร มาเปิดเห็นเทือกเขาหิมาลัยพอดี




ด้านข้างก็คือสถูป ดรุก วังเกล โชเตน อนุสรณ์สถานสันติภาพ ๑๐๘ องค์






มัคคุเทศก์ของเรามาเกือบ ๒๐ ครั้งแล้ว บอกว่าน้อยครั้งที่จะฟ้าเปิดให้เห็นเทือกเขาหิมาลัยชัดเจนขนาดนี้

[ตัวเล็ก]

เวลา ๐๙.๔๕ น. (ภูฏาน) ออกเดินทางต่อ คราวนี้ลงเขาไปเรื่อย




















เวลา ๑๐.๔๐ น. (ภูฏาน) แวะเข้าห้องน้ำกลางทาง ที่เห็นเป็นพวงนั่นคือเนยแข็ง ที่แข็งพอกับหินเลย..!

[ตัวเล็ก]

เดินทางต่อ จน ๑๑.๒๐ น. (ภูฏาน) แวะร้านอาหารฉันเพลก่อน














การตกแต่งภายในร้าน




อาหารเป็นบุฟเฟ่ต์ เลือกตักกันตามอัธยาศัย ส่วนใหญ่เน้นแป้งกับผัก








































มีพิพิธภัณฑ์ที่ชั้นล่างของร้านอาหาร ของทุกชิ้นถ้าคุณกล้าซื้อเราก็กล้าขาย..!

[ตัวเล็ก]

เวลา ๑๒.๓๐ น. (ภูฏาน) เดินทางไปวัดชิมิ ลาคัง ถนนเล็กกว่าตัวรถอีก..!














ลงรถแล้วเดินขึ้นวัด มัคคุเทศก์บอกว่า ๒๐ นาที หลวงพ่อเดิน ๖ นาที..!










ทำบุญไป ๕๐๐ งุลตรัม บอกท่านว่าไม่ต้องการลูก ส่วนคนที่ต้องการต้องแบกปลัดขิกเดินรอบวัด..!






กลับลงมาหาซื้อของที่ระลึก หลวงพ่อซื้อวัวจามรีไปแทนปลัดขิก..!

[ตัวเล็ก]

ออกจากวัดชิมิ ลาคัง ตรงไปยังภูนาคา ซอง พระราชวังและเมืองหลวงเก่าของประเทศภูฏาน










จอดรถให้ถ่ายรูป ภูนาคา ซอง จากด้านถนนก่อน








เข้าที่จอดรถ แล้วเดินข้ามสะพาน ไปถ่ายรูปด้านใน

[ตัวเล็ก]

ถ่ายรูปหมู่กันแล้วเดินเข้าไปภายในป้อมชั้นใน










เดินขึ้นบันได ๔ ชั้น ชั้นละ ๒๐ ขั้น ไปถึงหอพระด้านบน ตะโกนลงมาไม่มีใครได้ยิน ต้องกลับลงมาถ่ายรูปหมู่ข้างล่าง..!














ถอดรองเท้าเข้าไปวิหารใหญ่ด้านในสุด ยอดตู้ทำบุญ ๕๐๐ งุลตรัมให้เจ้าแม่ แล้วถ่ายรูปทุกรูปที่เขาห้าม..!














มาเก็บเล็กเก็บน้อยทางด้านนอก ก่อนจะกลับออกไปขึ้นรถ

[ตัวเล็ก]

วิ่งมานิดเดียวถึงลานจอดรถ แล้วให้เดินไปชมสะพานแขวนภูนาคา
หลวงพ่อเดินข้ามแม่น้ำไปกลับภายใน ๓ นาที คนอื่นยังเดินมาไม่ถึงหัวสะพานเลย..!










วิ่งข้ามแม่น้ำเข้าตัวเมืองภูนาคา เพื่อไปยังที่พักคืนนี้

[ตัวเล็ก]

โรงแรมพุนโช เพลรี อยู่บนยอดเขา
ต้อนรับด้วยผ้าเย็นและชามะนาวเปรี้ยวจี๊ด..! ก่อนแจกห้องให้กับทุกคน












กระเป๋าที่ส่งมาก่อนมีการสลับห้องกัน
ช่วงที่รอเขาจัดกระเป๋าคืน หลวงพ่อเลยไปร้านกิ๊ฟท์ช็อป ซื้อลูกแก้วลาพิซลาซูรีมาในราคา ๑,๘๐๐ งุลตรัม
ทุกคนเลยแห่เข้าไปจนแน่นร้าน..!
















ตัวต้นเหตุหนีเข้าห้องพักไปสรงน้ำพักผ่อนซะแล้ว..!

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๖๘