เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๖๘

[พิชวัฒน์]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๘ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ เป็นวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๘ วันพระ ซึ่งทางวัดท่าขนุนนั้น ถ้าวันพระในพรรษา จะมีธรรมเนียมในการแสดงพระธรรมเทศนา ทั้งภาคเช้าและภาคค่ำ

สำหรับภาคเช้านั้น นอกจากการทำบุญใส่บาตร ฟังพระธรรมเทศนา ฟังพระเจริญพระพุทธมนต์แล้ว วันนี้ยังเป็นวันพระซึ่งใกล้เคียงวันที่ ๑๔ ของเดือนมากที่สุด จึงเป็นวันที่พวกเราทำบุญอุทิศถวายหลวงปู่สาย อคฺควํโส (พระครูสุวรรณเสลาภรณ์) อดีตเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ อดีตเจ้าอาวาสวัดท่าขนุนไปด้วย

ถ้าเป็นช่วงนอกพรรษา ทางวัดจะจัดให้มีการสวดพระพุทธมนต์เย็นวันที่ ๑๓ ของเดือน และทำบุญเช้าวันที่ ๑๔ ของเดือน แต่เนื่องจากว่าในพรรษานั้น เรามีการทำบุญทุกวันพระอยู่แล้ว ถ้าเพิ่มงานหลวงปู่สายขึ้นมา ก็จะทำให้มากเรื่องมากความเสียเปล่า ๆ ในช่วงระหว่างพรรษา นอกจากวันที่ ๑๔ กันยายนซึ่งเป็นวันมรณภาพของท่านแล้ว ที่เหลือเราจะเลือกวันพระซึ่งใกล้เคียงกับวันที่ ๑๔ มากที่สุด แล้วทำบุญวันพระร่วมกับการทำบุญถวายหลวงปู่สายไปเลย

สำหรับวันนี้การแสดงพระธรรมเทศนาช่วงเช้านั้น ท่านเก่ง (๒) พระโชคชัย กิตฺติโก เป็นองค์พระธรรมกถึก แต่ด้วยความที่ท่านเป็นพระใหม่ แล้วก็ไม่สอบถามกระผม/อาตมภาพ หรือว่ารุ่นพี่ที่ชำนาญในการแสดงพระธรรมเทศนา เมื่อปลุกปล้ำเอาเองจึงมีข้อผิดพลาด

อย่างเช่นการบอกศักราช ท่านก็ไปขึ้นนะโมฯ เทศน์เสียก่อน ถ้าการบอกศักราชนั้นต้องบอกไปเลย โดยที่ต่อด้วยนะโมฯ เทศน์ แล้วถึงขึ้นอุเทศ (หัวข้อที่เราจะแสดงธรรม) ตลอดจนกระทั่งการบอกเดือนในการบอกศักราช ท่านก็ใช้สาวะนะมาสัสสะ ซึ่งเป็นเดือน ๙ แต่ว่าเดือนนี้ยังเป็นเดือน ๘ อยู่ ต้องใช้อาสาฬหะมาสัสสะ

เมื่อกระผม/อาตมภาพดุให้เปลี่ยนไป ก็คาดว่าท่านกำลังใจตกมากทีเดียว กระผม/อาตมภาพเองยังหนักใจว่า บุคคลสมัยหลัง ๆ หาที่สู้ครูแบบกระผม/อาตมภาพได้น้อยมาก พอถึงเวลาดุไป แทนที่จะรีบแก้ไขเปลี่ยนแปลง หรือสอบถามสิ่งที่ถูกต้องเพิ่มเติม กลับพยายามหลบหน้าครูบาอาจารย์ อยู่ในลักษณะว่าอายครูบ้าง อายเพื่อนฝูงบ้าง..!

ส่วนกระผม/อาตมภาพนั้น ถ้าหากว่าโดนดุด่าว่ากล่าวไป ก็จะแก้ไขเดี๋ยวนั้นเลย อะไรที่ไม่แน่ใจก็จะเข้าไปสอบถามเพิ่มเติม ถ้าหากว่ากระทำเช่นนี้ จึงจะมีความก้าวหน้าในเรื่องต่าง ๆ ไม่เช่นนั้นแล้วเราทำตัวเป็นบุคคลที่ "อายครู ย่อมบ่รู้วิชา" ตามที่โบราณได้ว่าเอาไว้

[เถรี]

เมื่อเสร็จสรรพจากการทำบุญภาคเช้าแล้ว กระผม/อาตมภาพก็วิ่งลงยังเมืองกาญจนบุรี แวะฉันเพลข้าวกล่องที่สถานีบริการน้ำมันอำเภอไทรโยค จากนั้นก็วิ่งยาวไปถึงวัดพระแท่นดงรัง วรวิหาร เข้าไปกราบสนทนากับพระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าคุณทองดำ - พระราชวิสุทธาภรณ์ (ทองดำ อิฏฺฐาสโภ ป.ธ. ๖) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีอยู่พักใหญ่ กว่าที่พรรคพวกจะทยอยกันมา โดยเฉพาะส่วนที่ช้าที่สุดก็คือรถบัสใหญ่จากวัดท่าขนุน เนื่องเพราะว่าถ้าไม่ใช่ทางตรงก็ทำความเร็วไม่ได้

ทุกวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๘ จะเป็นวันกระทำสามีจิกรรม ถวายสักการะต่อพระเถระเจ้าคณะปกครองในจังหวัดกาญจนบุรี กระผม/อาตมภาพเอง ก็ต้องมานั่งรออยู่จนกว่าทุกคนจะพร้อมเพรียง ซึ่งหลวงพ่อเจ้าคุณทองดำให้กระผม/อาตมภาพนั่งแยกต่างหาก โดยใช้คำว่า "ที่ปรึกษาจังหวัดไม่ต้องลงไปทำวัตร ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเด็ก ๆ ก็แล้วกัน" เมื่อทำวัตร ถวายปัจจัยไทยธรรม และรับพรแล้ว พวกเราก็ยังมีการให้พรด้วยบท โส อัตถะลัทโธฯ คืนให้กับผู้บังคับบัญชาด้วย

จากนั้นก็ตรงไปยังวัดไชยชุมพลชะสงคราม (พระอารามหลวง) ก็ต้องรอกันอยู่พักใหญ่เช่นเคย พอดีหลวงปู่ตั้ง (พระครูกาญจนประภัสสร) ที่ปรึกษาเจ้าคณะตำบลศรีมงคล เจ้าอาวาสวัดถ้ำมะเดื่อ มหาเถระผู้เป็นรัตตัญญูมาถึง พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี จึงชวนกระผม/อาตมภาพ เข้าไปกราบถวายสักการะต่อหลวงปู่ตั้งท่านก่อน

ความจริงพระมหาเถระผู้เป็นรัตตัญญูในจังหวัดกาญจนบุรียังมีอีกหลายรูป อย่างเช่นหลวงปู่บุญส่ง (พระครูกาญจนปัญญาคม) เจ้าอาวาสวัดเขาเม็งอมรเมศร์ ซึ่งอายุเกือบจะ ๑๐๐ ปีอยู่รอมร่อแล้ว หรือว่าหลวงปู่แอ๋ม (พระครูนิโครธโยคาภิรักษ์) ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๑๔ เจ้าอาวาสวัดน้ำตก หลวงพ่อสนองชาติ (พระครูสุภัทรกาญจนกิจ) ที่ปรึกษาเจ้าคณะตำบลลาดหญ้า เจ้าอาวาสวัดเย็นสนิทธรรมาราม เป็นต้น แต่ว่าท่านอื่นไม่ได้เดินทางมายังวัดใต้ เราก็เลยได้ทำการสักการะเฉพาะหลวงปู่ตั้งเท่านั้น

หลังจากนั้นเมื่อคณะมากันครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว พวกเราก็ถวายสักการะต่อรูปหล่อหลวงพ่อไพบูลย์ - พระเดชพระคุณพระธรรมคุณาภรณ์ (ไพบูลย์ กตปุญฺโญ ป.ธ. ๘) อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี แล้วค่อยมาถวายสักการะพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี

[เถรี]

เมื่อถวายไทยธรรม รับพร และให้พรผู้บังคับบัญชาแล้ว ก็เดินทางไปยังโรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดไชยชุมพลชนะสงคราม ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นห้องเรียนคณะพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้องเรียนวัดไชยชุมพลชนะสงคราม แต่ว่าตอนนี้ได้รับการปรับปรุงเป็นที่พักของพระเดชพระคุณพระโสภณกาญจนาภรณ์ (ทอมสันต์ จนฺทสุวณฺโณ ป.ธ. ๔) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ด้วยความที่ห้องของท่านค่อนข้างจะเล็ก พวกเราจึงเข้ากันไปได้ไม่กี่รูป ที่เหลืออีก ๔๐ กว่ารูปก็ยืนพนมมือกันอยู่นอกห้อง..!

ถวายสักการะ รับพร อวยพรกันเรียบร้อย ก็เดินทางต่อไปยังวัดเหนือ (วัดเทวสังฆาราม พระอารามหลวง) เพื่อให้บรรดาเจ้าคณะพระสังฆาธิการและพระภิกษุสามเณรอำเภอทองผาภูมิ ได้ถวายสักการะต่อพระมหาวิสูตร วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙ รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็ดี พระครูวรกาญจนโชติ, ดร. ก็ดี พระครูสุวิมลกาญจนวัฒน์ รองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิก็ดี ได้รับนิมนต์ให้นั่งอยู่ต่างหาก

ส่วนพระเถระที่มีพรรษามากกว่าท่านรองเจ้าคณะจังหวัดอีกหลายรูป อย่างเช่นพระครูพิสุทธิ์กาญจนาภรณ์ เจ้าคณะตำบลท่าขนุน เขต ๑ เจ้าอาวาสวัดอู่ล่อง พระอธิการโทน สุญาโณ เจ้าอาวาสวัดป่าพงองธิ พระครูกาญจนชินธรรม เจ้าอาวาสวัดเสาหงษ์ ก็ได้รับการเชิญให้นั่งอยู่ต่างหาก เพราะว่าพรรษาเกิน ๓๗ ไปแล้ว ที่เหลือก็ทำการถวายสักการะ ถวายไทยธรรม และรับพร อวยพร จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับสู่ที่พักของตนตามลำดับไป

ท่านทั้งหลายได้ยินคำว่า ถวายปัจจัยไทยธรรมแล้วก็อาจจะคิดว่า เป็นช่วงที่เวลาที่ผู้บังคับบัญชาระดับสูงจะ "เมคมันนี่" กระมัง ? แต่ขอโทษเถอะ..ที่ถวายเป็นเงินจริง ๆ น่าจะมีแต่พระครูวิลาศกาญจนธรรมเท่านั้น..! ส่วนท่านอื่น ๆ นั้น โดยธรรมเนียมตั้งแต่สมัยหลวงพ่อไพบูลย์ - พระเดชพระคุณพระธรรมคุณาภรณ์ อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรียุคนั้น ท่านนิยมรับเป็นผลิตผลในท้องถิ่น ไม่ว่าจะเป็นผัก เป็นหญ้า เป็นผลไม้อะไรก็ตาม

ดังนั้น..จึงเห็นผู้คนหอบเอาฟักแฟงแตงน้ำเต้า หน่อไม้ ทุเรียน เงาะ ตลอดจนกระทั่งอินทผลัมหรือว่าสะตอ ซึ่งมีอยู่ในอำเภอนั้น ๆ มาถวายแก่ผู้บังคับบัญชากัน จนชนิดที่เรียกว่าพอเลี้ยงพระเลี้ยงโยมไปเป็นอาทิตย์เลยทีเดียว..!

[เถรี]

ธรรมเนียมปฏิบัติแบบนี้ น่าจะมีเฉพาะที่จังหวัดกาญจนบุรีเท่านั้น เพราะหลวงพ่อไพบูลย์ท่านบอกว่า "พวกเราเป็นบ้านป่าเมืองดอย มีอะไรในท้องถิ่นก็เอามาตามนั้น เรื่องเงินเรื่องทองเป็นของหายาก พวกแกไม่ต้องเอามาให้ข้า" บรรดาเจ้าคณะปกครองระยะหลัง ๆ ก็สืบแบบธรรมเนียมนี้มาจนถึงปัจจุบัน

แต่กระผม/อาตมภาพเป็นคนขี้เกียจ อันดับแรกก็คือขี้เกียจไปเสาะหาผลิตผลตามไร่ตามสวนต่าง ๆ อันดับที่สองก็คือ ถ้าทุเรียนสุกอยู่บนรถ กระผม/อาตมภาพก็จะมีรถกลิ่นทุเรียนไปเกือบอาทิตย์..! จึงเปลี่ยนเป็นปัจจัยใส่ซอง ถวายผู้บังคับบัญชาไป ซึ่งคนอื่นก็ให้อภัย เพราะเขาบอกว่า "หลวงพ่อเล็กรวย..!"

ความจริงกระผม/อาตมภาพเป็นคนขี้เกียจ อะไรที่แก้ปัญหาด้วยเงินได้ กระผม/อาตมภาพจะแก้ปัญหาด้วยเงินเสมอ เนื่องเพราะว่าเป็นคนไม่หวงเงิน รู้ว่าเงินจะต้องมาแบบไม่มีวันหมดอยู่แล้ว

ครั้นถึงเวลา กลับเข้าสู่ที่พักแล้ว ก็ได้มาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนในวันนี้ เพื่อที่จะให้ท่านทั้งหลายได้รับฟังกันต่อเนื่อง ไม่ขาดช่วงลงไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๑๘ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)