เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๖๘

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๓๑ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ถือว่าเป็นวันสำคัญวันหนึ่งของทางวัดท่าขนุน เนื่องเพราะว่าเป็นวันบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน เฉลิมพระเกียติสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี ซึ่งทางวัดท่าขนุนจัดต่อเนื่องมาทุกปี โดยปีนี้มีเป้าหมายอยู่ที่ ๗๐ รูป ตามพระชนมายุของกรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี

กระผม/อาตมภาพเพิ่งจะบิณฑบาตกลับมา ปรากฏว่าผู้ปกครองเริ่มนำเอาเด็ก ๆ มาวัดกันแล้ว จึงต้องเลี้ยงข้าวปลาอาหารทั้งเด็กและผู้ปกครองไปด้วย หลังจากนั้นก็มอบหมายให้กับคณะ อสม.ตำบลท่าขนุน นำโดยป้าแมว (นางสายใจ สินค้าประเสริฐ) ทำการตรวจ ATK เด็ก ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้มีโรคติดต่อร้ายแรงมาแพร่ให้กับพรรคพวกเพื่อนฝูง ปีที่แล้วยังพบเด็กติดเชื้ออยู่ ๒ ราย แต่ปีนี้รอดปลอดภัยทุกคน และไม่น่าเชื่อว่าเราต้องการแค่ ๗๐ รูป ปรากฏว่าสมัครมาถึง ๑๒๑ รูป..!

โดยบรรดาผู้ที่อายุต่ำกว่า ๙ ขวบนั้น เราไม่รับสมัคร เพราะว่าดูแลยาก ปีที่ผ่าน ๆ มา มีทั้งที่ปัสสาวะรดที่นอน มีทั้งเข้าห้องน้ำไม่ทัน ถ่ายหนักรดสบงตัวเอง..! บรรดาพี่เลี้ยงต้องปวดหัวเป็นอย่างยิ่ง ปีนี้จึงกำหนดเอาไว้ว่า อายุต่ำสุดต้อง ๙ ขวบขึ้นไป

แต่ปรากฏว่ามีเด็กของทางสำนักสงฆ์ถ้ำโป่งช้าง ๑ ราย ที่อายุแค่ ๗ ขวบเท่านั้น กระผม/อาตมภาพจึงบอกว่า ถ้าทางถ้ำโป่งช้างจะมาดูแลเด็กด้วยตนเองก็จะรับเอาไว้ ซึ่งพระสมุห์ณัฐพสิษฐ์ ปญฺญาคโม เจ้าสำนักสงฆ์ถ้ำโป่งช้าง ก็อุตส่าห์มาช่วยงานและช่วยดูแลสามเณรให้จริง ๆ..!

มีการทำการลงทะเบียนประวัติ ตลอดจนกระทั่งโกนศีรษะกัน กว่าจะเสร็จเรียบร้อยก็ได้เวลาฉันเพล ครั้นฉันเพลแล้วบรรดาพี่เลี้ยงต่าง ๆ ก็วิ่งกันตีนขวิด เนื่องเพราะว่าเตรียมผ้าไตรเอาไว้แค่ ๗๐ ชุด แต่เด็กสมัครมาเกินไปถึง ๕๐ กว่าคน โดยเฉพาะบรรดาเด็กเล็ก ๆ นั้น ต้องมีผ้าไตรพิเศษที่พวกเราตัดเอาไว้ ซึ่งเล็กกว่าขนาดในท้องตลาดเกินครึ่ง จึงเป็นเรื่องที่ต้องมาปวดหัว บรรดาพี่เลี้ยงกว่าจะรวบรวมผ้าไตรให้กับสามเณรได้ครบ ก็หวุดหวิดจวนเจียนกับเวลาพอดี..!

[เถรี]

กระผม/อาตมภาพลงทำหน้าที่พระอุปัชฌาย์ ทำการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อนให้กับเด็กทั้งหมด โดยที่บอกกับพ่อแม่ซึ่งยังไม่เคยนำเด็กมาร่วมโครงการว่า ให้เก็บเอาของมีค่าและโทรศัพท์ของเด็กกลับไปให้หมดเลย และระหว่างนั้นห้ามมาเยี่ยม ให้เยี่ยมได้วันเดียว คือวันที่ ๕ เมษายนเท่านั้น ซึ่งหมายถึงครึ่งโครงการไปแล้ว ถ้าหากว่าใครมาเยี่ยมก่อนหน้านั้น จะตีลูกเป็นการลงโทษ..!

และขอให้ทุกคนทำใจเลยว่า ถ้าส่งลูกมาบวชที่วัดท่าขนุน รับประกันได้..ถ้านอกคอกโดนไม้แน่นอน..! ไม่ต้องมากล่าวอ้างว่ามีกฎหมาย ไม่ต้องมากล่าวอ้างเรื่องละเมิดสิทธิมนุษยชน ภายในวัดท่าขนุนนี้ เจ้าอาวาสใหญ่ที่สุด..! ซึ่งทุกคนก็ทราบกฎเกณฑ์แล้วเป็นอย่างดี

โดยเฉพาะบรรดาพี่น้องมอญพม่า ตั้งใจที่จะมาหารายได้จากวัดท่าขนุนโดยเฉพาะ..! เนื่องเพราะว่าถ้าหากว่าสามเณรที่เข้ามาบวช สามารถที่จะกล่าวคำปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะ อาราธนาศีล อาราธนาธรรม และอาราธนาพระปริตรได้ วันจบโครงการ คือวันที่ ๑๐ เมษายนของทุกปี กระผม/อาตมภาพจะมอบทุนการศึกษาให้สามเณรเหล่านั้นรูปละ ๒,๐๐๐ บาท ส่วนใครที่ไม่สามารถจะท่องหรือว่ากล่าวได้ชัดเจนถูกต้อง ก็ว่าไปจนกว่าจะได้ ไม่เช่นนั้นก็ไม่ได้สึกตามพรรคพวกเพื่อนฝูงไป..!

ปีแรก ๆ ที่เปิดโครงการ พอทราบว่ามีกฎเกณฑ์ที่โหดแบบนี้ ก็ทำให้มีผู้สมัครมาไม่ครบตามพระชนมายุของกรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารีบ้าง สมัครมาเท่าพระชนมายุพอดีบ้าง แต่เมื่อแต่ละเสียงแต่ละรายที่สึกหาลาเพศออกไป ไปบอกกล่าวกันว่าอยู่วัดท่าขนุนแล้วอยู่ดีกินดีขนาดไหน แถมยังมีการทัศนศึกษาทั้งในสถานที่นอกสถานที่

โดยเฉพาะถ้าไม่ทำผิดอะไรเลย ไม่โดนไม้เรียว แถมยังได้เงินใช้อีก ก็ยังมีการไปปลอบใจและกล่าวมาให้เข้าหูพี่เลี้ยงว่า "มึงก็ทน ๆ กันหน่อยสิวะ แค่ ๑๐ วันเท่านั้น ถ้าไม่ทำผิด หลวงพ่อไม่ตีมึงหรอก จบโครงการก็ได้เงินไปเล่นเกมไปตั้ง ๒,๐๐๐ บาท..!" กระผม/อาตมภาพอได้ยินเข้าก็กลืนน้ำลายแทบไม่ลง ตั้งใจให้ทุนการศึกษา แต่เป้าหมายของเด็กชัดเจนมากว่า จะเอาเงินไปเล่นเกม..!

[เถรี]

ส่วนบรรดาพ่อแม่นั้น ช่วงเวลาปิดเทอมอย่างน้อย ๑๐ วันที่ลูก ๆ ไม่ต้องวุ่นวายอยู่ที่บ้าน แถมยังมีคนเอาไปเลี้ยงให้อยู่ดีกินดี ร่ำเรียนวิชาต่าง ๆ ตามตารางอบรม แถมยังมีทัศนศึกษาและมอบทุนการศึกษาให้อีก หลายบ้านจึงตั้งเจตนาว่า จะส่งลูกมาเพื่อที่จะหาเงินโดยเฉพาะ..!

อย่างวันนี้ครอบครัวหนึ่งก็ส่งลูกเข้าโครงการถึง ๔ คน..! ก็แปลว่าจบโครงการถ้าทั้ง ๔ คนไม่โดนไม้จนเตลิดเปิดเปิงไปก่อน ครอบครัวนี้ก็จะมีเงินเข้าบ้าน ๘,๐๐๐ บาท ในระยะที่บรรดาเศรษฐกิจต่าง ๆ ตกสะเก็ด การงานการเงินต่าง ๆ หายาก อยู่ ๆ ได้เงินเข้าบ้าน ๘,๐๐๐ บาท ถือว่าเป็นบุญใหญ่หล่นทับพอกับถูกหวยเลยทีเดียว เชื่อว่าปีต่อ ๆ ไป เมื่อมีการบอกกันปากต่อปากมากกว่านี้ เด็ก ๆ ก็จะมามากกว่านี้อีก..!

ปีก่อนโน้นมูลนิธิโพธิปัญญาถึงขนาดจะมาขอเด็กในโครงการสามเณรภาคฤดูร้อนของวัดท่าขนุน ไปทัศนศึกษาที่ประเทศอินเดีย เนื่องเพราะว่าเห็นความเป็นระเบียบเรียบร้อยจากรูปและวิดีโอที่มีการโพสต์ลงโซเชียล แต่กระผม/อาตมภาพก็ยืนยันไปว่า ถ้าต้องการทางวัดไม่มอบให้ อยากได้ให้ไปขอจากพ่อแม่โดยเฉพาะทีละราย ทีละบ้าน

เนื่องเพราะว่าความเป็นระเบียบเรียบร้อยที่โยมเห็น เกิดจากไม้เรียวล้วน ๆ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้าไปร่วมโครงการของโยมแล้ว ทำผิดทำพลาดสร้างความเสียหายขึ้นมา ก็จะมาโทษว่าทางวัดไม่สามารถที่จะควบคุมเด็กได้เหมือนอย่างในรูปถ่ายหรือในวิดีโอเลย

เรื่องพวกนี้จะว่าไปแล้ว บรรดามนุษย์และสัตว์ล้วนแล้วแต่เกรงอาชญา คือการลงโทษเราจะไปอ้างสิทธิอย่างโน้น สิทธิอย่างนี้ ทำให้พ่อแม่ครูบาอาจารย์ไม่มีอำนาจในการลงโทษเด็ก ก็จะทำให้เด็กไม่มีความเกรงกลัว สั่งอะไร สอนอะไรก็ไม่จดไม่จำ

[เถรี]

รุ่นของพวกกระผม/อาตมภาพนั้น โดนมาสารพัดไม่ว่าจะเป็นหวาย กิ่งสน ก้านมะยม หรือแม้กระทั่งแปรงลบกระดานที่ปลิวมาใส่กบาล..! รุ่นของบรรดาเด็ก ๆ ในปัจจุบันนี้ แทบจะเป็นพ่อเป็นแม่ของครูบาอาจารย์ไปแล้ว เพราะว่าไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย มีแต่อ้างกฎหมาย อ้างสิทธิมนุษยชน เป็นความเจริญตามแบบที่คนต่างชาติเขาทำกันมา เสร็จแล้วก็ไม่สามารถที่จะควบคุมเด็ก ๆ ได้

พอเจอเด็กไทยเข้าไป บรรดาฝรั่งผู้ใหญ่ก็เลยหลงเสน่ห์คนไทยไปหมด ทั้ง ๆ ที่คนไทยในปัจจุบันนี้ กระผม/อาตมภาพยังเห็นว่ากิริยามารยาทไม่ได้เรื่องสักราย แต่กลายเป็นว่าในส่วนที่ไม่ได้เรื่องของเรานั้น ดีที่สุดในสายตาของชาวตะวันตกไปแล้ว

จึงเป็นเรื่องที่บรรดาผู้มีอำนาจในกระทรวง ทบวง กรม ต่าง ๆ ควรที่จะไปทบทวนเสียใหม่ ไม่ใช่อะไรก็ไปอ้างต่างประเทศ โดยเฉพาะทางตะวันตก แล้วไปคิดว่าเป็นความดีความเจริญ จากนั้นก็เอามาใช้ในบ้านเรา โดยไม่ได้ดูว่าบริบทสังคมนั้นต่างกันขนาดไหน ทำงานอยู่ในลักษณะที่ดีแต่ตามก้นฝรั่ง แล้วก็ไปรับเอาในส่วนที่สร้างความเสียหายให้กับประเทศชาติเขามา จนเด็กในยุคปัจจุบันก้าวร้าววุ่นวายไปหมด

อย่างที่เห็นบรรดากลุ่มสารพัดที่ออกมา มีการประท้วงแล้วประท้วงเล่า ลงโทษอย่างไรก็ไม่เข็ดไม่หลาบ เนื่องเพราะว่าไม่มีพ่อแม่ ไม่มีครูบาจารย์คอยจัดการให้ตั้งแต่ต้น เด็ก ๆ จึงกร้าว กระด้าง ตลอดจนกระทั่งไม่แคร์สังคม สนใจอยู่อย่างเดียวก็คือสิทธิของตัวเอง โดยไม่สนใจว่าจะไปกระทบกระเทือนถึงสิทธิของผู้อื่นหรือเปล่า ?

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายหวังสังคมแบบนี้ ก็พยายามตามก้นฝรั่งต่อไป แต่ถ้าหวังความเจริญ หวังความก้าวหน้าแก่ประเทศชาติของเรา ก็ได้โปรดเถอะ..คืนไม้เรียวเข้าสู่มือผู้ปกครองและครูบาอาจารย์ สังคมหลังจากนี้ไปไม่เกิน ๒๐ ปีก็จะอยู่ในกรอบในเกณฑ์ไปเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๓๑ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)