บันทึกการเดินทาง "ญี่ปุ่นเมื่อซากุระบาน"

[ตัวเล็ก]

เวลา ๐๘.๔๓ น. (ญี่ปุ่น) ขึ้นรถไฟไปโคยะซัง จองตั๋วที่นั่งพิเศษไว้ก่อนแล้ว








จากผู้โดยสารพิเศษกลายเป็นผู้ประสบภัย หิมะตกหนักต้นไม้ล้มทับทางรถไฟ ต้องไปรถบัสแทน..!


คนพิเศษมักจะได้อะไรพิเศษ


อากาศอยู่ที่ ๕ องศาเซลเซียส ต้องรอผู้โดยสารจากรถไฟอีกขบวน


นึกว่าถ้ารอนานมากก็ฝังกันตรงป้ายนี่แหละ..!




เพื่อนร่วมชะตากรรมมาถึงแล้ว..!


เวลา ๑๐.๐๔ น. (ญี่ปุ่น) รถบัสออกเดินทาง ผมทรงนกเอี้ยงเป็นของโชเฟอร์


ถ้านั่งรถไฟต้องไปต่อเคเบิ้ลคาร์ขึ้นยอดเขา แต่รถบัสจะพาเราขึ้นไปบนยอดเขาเลย






บรรยากาศมืดมัว บนยอดเขาหิมะเต็มไปหมด


















ยิ่งสูงยิ่งหนาวของแท้


















หิมะตก ถนนลื่น โปรดขับรถด้วยความระมัดระวัง

[ตัวเล็ก]

เวลา ๑๑.๑๑ น. (ญี่ปุ่น) มาถึงสถานีบนเขา ไปแตะบัตรจ่ายเงินแล้วมาขึ้นคันใหม่








ขนาดมีโซ่พันล้อยังต้องค่อย ๆ คลานไป..!










ถ้าหิมะไม่ตกก็เดินกินบรรยากาศไปเรื่อย ๆ


ถ้าหิมะหยุดตกน่าจะติดลบ..!








เวลา ๑๑.๔๗ น. สุดทางที่ด่านซ้าย หิมะกำลังตกหนัก เดินหาร้านอาหารกันก่อน

[ตัวเล็ก]

ห้องอาหารชั้น ๒ ห้องน้ำชั้น ๑ ครับ






ระหว่างรออาหารโปรดชมทิวทัศน์นอกหน้าต่างไปก่อน


ญี่ปุ่นก็มีหมู่บ้านหิมะ


สั่งก่อนได้ทีหลัง เพราะว่าเป็นอาหารเจ ๕๕๕


ตามหลักการขายต้องทำของแพงให้เขาก่อน..!






เขาเอามาวางขายนักท่องเที่ยว รูปละ ๕๒,๖๐๐ เยน ซื้อด้วยกล้องทันที..!


หิมะตกไม่เลิก พวกเราก็ถ่ายรูปกันไม่เลิก

[ตัวเล็ก]

ออกไปถ่ายรูประหว่างรอรถมารับ






รถไปส่งจนสุดทาง ที่เหลือก็เราต้องเดินต่อ
































เดินฝ่าหิมะที่ตกหนัก เพื่อไปสักการะสุสานท่านโคโบ ไดชิ ผู้ก่อตั้งนิกายชิงอน

[ตัวเล็ก]

ถึงอาคารอเนกประสงค์แล้วต้องอ้อมไปด้านหลัง จะเจอที่บูชาและโกศเก็บอัฐิของท่านโคโบ ไดชิ






สักการะแล้วก็เดินกลับ






ทดสอบยกหินเสี่ยงทายที่ทั้งลื่นทั้งหนัก ถ้ามีความดีพอก็จะยกขึ้น..!

[ตัวเล็ก]

เดินไกลมากจนหมดพลัง รีบมาเติมพลังกันที่ร้านค้าบริเวณท่ารถด้านบน






ลงมาสถานีรถบัสโคยะซังเพื่อขึ้นเคเบิลคาร์ลงไปสถานีรถไฟตามแผนเดิม






ระหว่างรอเคเบิลคาร์ ชมทิวทัศน์บนหลังคาสถานีไปก่อน








สแกนจ่ายแล้วขึ้นเคเบิลคาร์ลงจากยอดเขา










โชคดีมาก ลงมาถึงรถไฟกำลังจะออกพอดี

[ตัวเล็ก]

กลับคืนสู่มิติเดิมที่สถานีฮาชิโมโตะ




ต่อรถไฟสู่โลกภายนอก




กลับคืนสู่โลกมนุษย์ มีอาม่า (อะมาเทราสุ) มารับ










ลงสถานีชินอิมามิยะ สแกนบัตรออก สแกนบัตรเข้า แล้วก็รู้ว่าไปผิดด้าน..!




ย้ายพรรคด่วน..!


ขึ้นทันแบบหวุดหวิด..!






ลงสถานีกลางโอซากา เดินกลับโรงแรมที่พัก

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๖๘

[ตัวเล็ก]

วันพฤหสับดีที่ ๒๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


อากาศช่วงเช้ามืดอยู่ที่ ๓ องศาเซลเซียส


"เสบียงบุญ" วันนี้






อาหารเช้า ๐๖.๑๕ น. (ญี่ปุ่น) ตรงเวลามาก


เวลา ๐๗.๓๐ น. (ญี่ปุ่น) ออกเดินทาง เจอหมาโผล่มาทักทุกวัน


ข้ามถนนที่เดิมทุกวัน


เจอขยะชิ้นแรกในญี่ปุ่น


วันนี้เปลี่ยนไปสายชินโอซากา






เขามาจอดรออีกแล้ว วิ่งขึ้นยังไม่ทันนั่งรถก็ออก..!


ลงแล้วเพิ่งจะเห็นว่ารถที่นั่งมาหน้าตาเป็นอย่างไร ?










วันนี้ไปด่วนพิเศษชิงคันเซ็นจ้า..!


ไปรถไฟด่วนใช้เวลา ๒๘ นาที ถ้าขับรถไปก็ประมาณชั่วโมงครึ่ง




สังคมก้มหน้า ต่างคนต่างส่งงาน




มีคนสงสัยว่าปุ่มอะไร ? ผู้ชำนาญการทำให้ดูว่าใช้ปรับเก้าอี้หันหน้า - หลังได้


ความเร็วจาก Google Map






ว่างจัด..สำรวจกระทั่งห้องน้ำ..!

[ตัวเล็ก]

เวลา ๐๘.๒๘ น. (ญี่ปุ่น) ลงที่สถานีฮิเมจิ ระหว่างรอเข้าห้องน้ำก็สำรวจสถานที่ไปพลาง ๆ ก่อน






หลวงพ่อจำได้ว่ามีระเบียงให้ถ่ายรูปปราสาทฮิเมจิ แต่ผู้เชี่ยวชาญไม่รู้เรื่อง..!








อุตส่าห์เดินข้ามถนนไปป้ายรถเมล์ แต่รอนานเกินไปเลยเดินดีกว่า..!












ถ่ายรูปหมู่กันก่อนที่จะซื้อตั๋วแล้วเข้าไปชมข้างในปราสาทฮิเมจิ
















ถอดรองเท้าใส่ถุงหิ้วไป ปราสาทมี ๖ ชั้น ต้องขึ้นบันไดตลอดเวลา อากาศข้างในหนาวมาก ชั้นบนสุดมีศาลเจ้าให้ขอพรด้วย

[ตัวเล็ก]

สั่งอาหารกับเครื่องอัตโนมัติ ทั้งหมดที่เห็นเขาถวายหลวงพ่อ..!






ต่อรถไปสถานีโกเบ ทันแบบหวุดหวิดตามเคย..!










ลงที่สถานีโกเบ เติมเงินกันแล้วไปรอขึ้นรถไฟที่โกเบฮาร์เบอร์แลนด์




เพิ่งจะนั่งก็ต้องลงแล้ว ถึงนาทีหรือเปล่าวะ ?

[ตัวเล็ก]

เดินไปวัดโนฟุกุจิ กราบหลวงพ่อโตเฮียวโกะ (พระใหญ่เมืองโกเบ)
















ภาพสุดท้ายมีผู้อาสาถ่ายให้ เกือบจะเศียรพระหายตามเคย..!

[ตัวเล็ก]

นั่งรถเมล์กลับสถานีโกเบ












เข้าไปนั่งรอเวลารถไฟออก




นั่งรถไฟ Special Rapid
จากโกเบถึงโอซากา ๒๕ นาทีเท่านั้น




ลงที่สถานีกลางโอซากาแล้วเดินกลับที่พัก

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๐ มีนาคม ๒๕๖๘

[ตัวเล็ก]

วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


อุณหภูมิเช้านี้อยู่ที่ ๗ องศาเซลเซียส


"เสบียงบุญ" วันนี้


ใช้จนวันสุดท้ายแล้วเพิ่งมีโอกาสถ่ายหน้าตั๋ว JR Pass ราคา ๑๔,๐๐๐ เยน




สามารถเช็คอิน - เช็คเอาท์ด้วยเครื่องนี้ได้


ฝากกระเป๋าให้บริษัทนำไปส่งขึ้นเครื่องให้






เวลา ๐๖.๐๐ น. (ญี่ปุ่น) เหลือแค่กระเป๋าติดตัวเดินไปสถานีรถไฟกลางโอซากา








รถมาจอดรออีกแล้วครับท่าน..




มาช้า ที่นั่งไม่พอ จึงต้องมีคนยืน..!




๔ นาทีมาถึงสถานีชินโอซากา






ฝากกระเป๋าไว้กับล็อคเกอร์ จะได้ไม่ต้องย้อนไปรับกระเป๋าที่โรงแรม






ยัดเข้าไปแค่เต็มตู้ จ่าย ๗๐๐ เยน ฝากได้ ๑ วัน

[ตัวเล็ก]

ไปกดดันให้เขาเปิดร้านเพื่อซื้อข้าวกล่องเป็นอาหารเช้า..!




ข้าวกล่องแบบมีที่อุ่นร้อนในตัว


อิ่มแล้วไปรอซื้อยาเสพติด..!


















หมดธุระแล้วก็ไปนั่งรถไฟด่วนชิงคันเซ็น ซึ่งจองที่นั่งพิเศษไว้








เวลา ๐๘.๔๙ น. (ญี่ปุ่น) ลงที่สถานีฮิโรชิม่า ห้องน้ำเป็นที่พึ่งอันดับแรก










ออกจากสถานีนั่งรถรางไปสวนสันติภาพฮิโรชิมา

[ตัวเล็ก]

อากาศ ๙ องศาเซลเซียส แดดดีมาก










ลงที่สวนสันติภาพฮิโรชิมา มาชมอาคารหัวดื้อซึ่งโดนระเบิดปรมาณูแล้วยังไม่ยอมพัง มีแต่ผู้คนมาไว้อาลัยกันมากมาย


























มีเวลา ๑ ชั่วโมง จึงเดินจนรอบสวนสันติภาพ เยี่ยมอนุสาวรีย์ซาดาโกะ หลุมฝังขี้เถ้าผู้ตายจากระเบิดปรมาณู และเคาะระฆังสันติภาพ










เวลาที่เหลือมานั่งเฝ้าหน้าร้านรอคน Shopping

[ตัวเล็ก]

เดินหาร้านอาหารจนเกือบจะถึงเมืองไทย ค่อยไปเจอยองยองเหลาที่ตั้งใจไว้ว่าจะมากิน


สะเต๊กกุ ๑ ชุด ๘๘๐ เยน


สั่งผิดหรือเปล่า ? มา ๘ คนทำไมสั่งอาหาร ๙ ชุด ?








อร่อยคุ้มค่ากับการเดิน..!






เดินมาขึ้นรถรางกลับไปสถานีรถไฟฮิโรชิมา

[ตัวเล็ก]

๑๘ นาทีมาถึงสถานีรถไฟฮิโรชิมา เดินไปหาขบวนรถไฟด่วนพิเศษไปโอกายามะ








ไม่ได้จองตู้ที่นั่งพิเศษไว้จึงแออัดยัดเยียดมาก ดีที่ทิดโฮปอาศัยฝีมือหาที่นั่งให้ได้










๓๙ นาที มาถึงสถานีโอกายามะ ถ่ายรูปกับรถไฟด่วนรุ่นเก่าก่อน จากนั้นเติมเงินใส่บัตรก่อนที่จะออกไปขึ้นรถราง

[ตัวเล็ก]

ขึ้นรถรางไปสวนโครักกูเอ็น














ลงรถราง มุดลงดิน ปีนขึ้นฟ้า เดินหน้าไปยังสวนโครักกูเอ็น


















เดินเลาะริมแม่น้ำข้ามสะพานไปซื้อตั๋วเข้าสวนโครักกูเอ็น ได้ตั๋วผู้สูงวัยด้วย..!
























I want to see Sakura flowers, please.




พก "แห้ว" เต็มกระเป๋า ไม่เจอซากุระแม้แต่ดอกเดียว..! มาเข้าห้องน้ำและซื้อน้ำกันดีกว่า












ออกมาที่แม่น้ำอาซาฮีหลังปราสาทโอกายามะ ก็มีแต่ต้นเปล่า ๆ..!