เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนเมษายน ๒๕๖๓

[เถรี]

"ส่วนบางคนก็ต้องบอกว่าบ้า..! ทางวัดคิดค่าส่งตามน้ำหนักวัตถุมงคล ก็มาบ่นว่าแพง แต่เวลาซื้อต่อจากคนอื่นเป็นหมื่นเป็นแสนกลับไม่บ่นสักคำ..!?

ขอบอกกับทุกท่านว่า ถ้าคิดว่าแพงก็ให้สละสิทธิ์...! ไม่ต้องบูชาของแพงไปให้ลำบากใจตนเอง คนที่ไม่คิดว่าแพงเขามี และต้องการจะบูชาอยู่ ถ้าท่านสละสิทธิ์เขาจะดีใจกันมาก"

[เถรี]

"ส่วนท่านที่ไม่สามารถจองบูชาได้ เพราะยังติดขัดด้วยเหตุประการใดก็ตาม ยังมีวัตถุมงคลชุดนี้อยู่อีก ๓ เนื้อ ประมาณ ๙,๐๐๐ องค์ รอให้เจ้าหน้าที่จัดการยืนยันตัวตนในการสมัครของท่านให้เรียบร้อย ทางวัดก็จะนำออกให้บูชาอีก

อย่าไปซื้อต่อจากคนอื่นด้วยราคาแพง จะกลายเป็นการสนับสนุนให้คนโลภเข้ามาแย่งสิทธิ์ของเรา แล้วเอาของมาขายให้เราในราคาที่สูงมาก ซึ่งเป็นเรื่องที่อาตมารับไม่ได้...!"

[เถรี]

"สิ่งหนึ่งที่อยากจะตักเตือนทุกคนก็คือว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม หน้าที่ของเราก็คือรักษากำลังใจของตนเองให้ดีที่สุด อย่าให้กิเลสนำหน้าตัณหานำทาง ไม่อย่างนั้นท่านจะหลงทางไปไกล ห่างจากมรรคจากผลไปอีกหลายชาติ..!"

[เถรี]

"ทางวัดท่าขนุนยกเลิกงานบวงสรวงไหว้ครูประจำปีและเป่ายันต์เกราะเพชร งานบรรพชาหมู่สามเณรภาคฤดูร้อน งานบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรม และงานทำบุญสงกรานต์ เพื่อปฏิบัติตามคำสั่งของพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี

ทางคณะสงฆ์ต้องให้ความร่วมมือกับทางรัฐบาลที่ขอความร่วมมือมา แม้ว่าจะมีช่องทางให้สามารถจัดงานได้ ซึ่งทางราชการได้ระบุว่า วัดที่มีศักยภาพ สามารถระมัดระวังและคัดกรองผู้ติดไวรัส covid-๑๙ ได้ ก็ให้จัดงานได้ตามที่ต้องการ"

[เถรี]

"วัดท่าขนุนเป็นวัดที่มีศักยภาพสูง เนื่องจากได้รับความร่วมมือจากหน่วยงานคุณธรรมบริษัทมุลเลอร์กรุ๊ป เว็บไซต์คุณธรรมออนไลน์ palungjit.org เว็บไซต์คุณธรรมวัดท่าขนุน ตลอดจนคณะกรรมการบ้านเติมบุญ และคณะรวมใจภักดิ์ของท่านอาจารย์วิชชุ อารมณ์ดีทุกท่าน

ซึ่งได้ลงทุนซื้อเครื่องไม้เครื่องมือเตรียมการคัดกรองผู้ติดไวรัส covid-๑๙ ตลอดจนกระทั่งเครื่องป้องกัน ทั้งหน้ากากอนามัย และแอลกอฮอล์ล้างมือ ไปนับแสนบาท

แม้กระทั่งซุ้มพ่นยาฆ่าเชื้อก็จัดหามาด้วย แต่เมื่อทางคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี ขอความร่วมมือให้งดการจัดงานซึ่งมีคนมาก ๆ เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส อาตมาก็ต้องตัดใจยกเลิกการจัดงาน"

[เถรี]

"อีกส่วนหนึ่งก็คือทางคณะบายศรี ซึ่งพระมหานันทวัฒน์ เขมธมฺโม วัดปากน้ำภาษีเจริญ และคณะศิษย์ ได้สั่งให้ทำไปแล้ว ก็ต้องจ่ายเงินฟรีเช่นกัน

ถ้าอาตมาจะรั้นว่าเราเป็นวัดที่มีศักยภาพ แล้วดื้อจัดงานต่อไป ทางคณะสงฆ์ก็คงไม่อาจจะทำอะไรได้ แต่จะเกิดความเสียหายใหญ่ขึ้นมาทันที

เพราะว่าเมื่อมีผู้แหกคอกรายที่ ๑ ก็จะมีรายที่ ๒ รายที่ ๓ ต่อไป โดยอ้างว่าทำไมรายที่ ๑ ถึงทำได้ ? แล้วระเบียบก็ไม่เป็นระเบียบ วินัยก็ไม่เป็นวินัย การแพร่ระบาดของเชื้อโรคก็จะอยู่นอกเหนือการควบคุมทันที..!"

[เถรี]

"การปฏิบัติตามกฎระเบียบ ตามคำสั่ง เป็นการแสดงออกชัดว่าเรามีศีลหรือไม่ ? เพราะว่าเป็นการงดเว้นตามข้อห้ามเช่นเดียวกัน ถ้าท่านสามารถปฏิบัติตามระเบียบที่ยากลำบาก หรือต้องเสียสละมาก ๆ ได้ ก็มั่นใจได้ว่าท่านสามารถรักษาศีลให้สมบูรณ์ได้เช่นกัน

วัดท่าขนุนงดการจัดงานทั้งหลายที่กล่าวไปข้างต้น ตลอดจนงดการรับสังฆทานและสอนกรรมฐานที่บ้านเติมบุญ อย่างเก่งก็สูญเสียรายได้ไม่เกิน ๔ - ๕ ล้านบาท

แต่วัดใหญ่อย่างวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ประกาศงดการจัดงานประจำปี ซึ่งมีรายได้ถึง ๓๐ - ๔๐ ล้านบาท หรือวัดโสธรวราราม ปิดวัดเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส ทำให้สูญเสียรายได้วันหนึ่งนับล้านบาท"

[เถรี]

"เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว วัดท่าขนุนของเราเป็นแค่เศษเสี้ยวเล็ก ๆ เท่านั้น วัดใหญ่ที่มีรายได้มากขนาดนั้นยังเสียสละได้ ทำไมเราจะเสียสละบ้างไม่ได้ ?

ถ้าการเสียสละของเราทำให้หยุดการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส covid-๑๙ ลงได้ ทำให้หมอตลอดจนกระทั่งหน่วยราชการทำงานได้ง่ายขึ้น จัดการให้โรคระบาดหมดไปจากประเทศไทยเราได้เร็วขึ้น ก็ถือว่าคุ้มค่าทุกประการ"

[เถรี]

"เมื่อเป็นดังนั้น ญาติโยมทั้งหลายที่ทั้งบ่นก็ดี ระบายความในใจทางโซเชียลก็ดี โปรดละ เลิก การกระทำของตนเองเสีย และปฏิบัติตามสิ่งที่ทางราชการขอความร่วมมือมา จึงจะไม่เสียทีที่บอกว่าเป็น ลูกศิษย์วัดท่าขนุน"

[เถรี]

"ช่วงนี้เมื่อจะลงฟังพระปาฏิโมกข์ หรือสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น ทางวัดท่าขนุนต้องจัดสถานที่ใหม่ การลงฟังพระปาฏิโมกข์ ต้องนั่งห่างกัน ๑ ช่วงแขน เพื่อให้เป็นไปตามพระวินัย ที่การลงสังฆกรรมต้องนั่งให้ได้หัตถบาส คืออยู่ในระยะที่มือเอื้อมถึง

ส่วนการสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น วันละ ๓ ครั้ง ทางวัดท่าขนุนปรับลดเหลือแค่ทำวัตรเช้าเย็นวันละ ๒ ครั้ง แต่ละรูปต้องนั่งห่างกัน ๑.๕ เมตร และใส่หน้ากากอนามัยทุกรูป

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้คือความร่วมมือของคณะสงฆ์ ที่มีความรับผิดชอบต่อสังคม นี่ไม่ใช่คำพูดใหญ่โตเกินเหตุ เพราะว่าถ้าเกิดมีผู้ติดเชื้อขึ้นมาสักคนหนึ่ง ก็จะเดือดร้อนต่อส่วนรวมทั้งหมด..!"

[เถรี]

"เราจะเห็นว่าบรรดา "ผีน้อย" ที่กลับจากประเทศเกาหลีใต้ก็ดี บรรดาลูกท่านหลานเธอที่กลับจากการเที่ยวต่างประเทศก็ดี เมื่อมาแล้วก็ไม่ยอมกักตัว หากแต่ไปกินหมูกระทะบ้าง ไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์บ้าง

คนทั้งหลายเหล่านี้กลายเป็นต้นเหตุให้มีการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส covid-๑๙ อย่างรุนแรง ก็เพราะการขาดจิตสำนึกรับผิดชอบต่อตนเอง ขาดจิตสำนึกรับผิดชอบต่อครอบครัว จนกลายเป็นการขาดจิตสำนึกในการรับผิดชอบต่อสังคม..!

ทั้ง ๆ ที่ตนเองเป็นผู้ขาดจิตสำนึกในการรับผิดชอบ แต่พอเดือดร้อนขึ้นมาก็ไปเรียกร้องเอาจากรัฐบาล เรียกร้องเอาจากหมอ และท้ายที่สุดก็มาเรียกร้องเอาจากสังคม โดยไม่ได้ดูว่าผู้ก่อให้เกิดความเดือดร้อนนั้นก็คือตนเอง"

[เถรี]

"ดังนั้น..ในช่วงระยะเวลานี้ ที่การแพร่ระบาดของไวรัส covid-๑๙ เป็นไปอย่างรุนแรง ญาติโยมทั้งหลายอย่าเสียเวลาไปด่ารัฐบาล อย่าเสียเวลาไปด่าผู้ที่ขาดจิตสำนึกรับผิดชอบ เพราะว่าด่าไปแล้วก็ไม่อาจทำให้อะไรให้ดีขึ้นมาได้

เก็บพลังงานเอาไว้แก้ไขเหตุการณ์ต่าง ๆ ให้ดีขึ้นจะดีกว่า การตำหนิติเตียนผู้อื่นนั้น เป็นการแสดงออกซึ่งกำลังใจของเราว่ายังใช้ไม่ได้ ยังไปโทษฟ้าโทษดิน โดยไม่ได้กล่าวโทษโจทย์ตนเอง ตามที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนไว้"

[เถรี]

"สัพเพ ธัมมา อนัตตา สิ่งทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ในที่สุดก็ดับไป แต่เรื่องของโรคระบาดครั้งนี้ เราต้องช่วยกันดับให้เร็วที่สุด โดยให้ความร่วมมือกับทางรัฐบาล อย่าให้ความเห็นแก่ตัวของตน สร้างความเดือดร้อนให้กับคนทั้งสังคม

ภาวะวิกฤตเช่นนี้ การมีภาวะผู้นำเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด ทางวัดท่าขนุนจึงต้องทำให้ญาติโยมและวัดอื่น ๆ ได้เห็น เพื่อที่ท่านทั้งหลายเหล่านั้นจะได้ทำตาม"

[เถรี]

"อย่าได้ประมาทคำว่า "ไอดอล" ของฝรั่ง คำนี้มีอิทธิพลเป็นอย่างยิ่ง ถ้าคนอื่นศรัทธาเชื่อมั่นในตัวของเรา แล้วเราลงมือกระทำสิ่งใด ก็จะมีคนทำตามเป็นจำนวนมาก

"ไอดอล" นี่แหละคือผู้ที่จะแสดงออกถึงภาวะผู้นำ หรือว่าใช้ภาวะผู้นำได้ถูกต้องตามสถานการณ์หรือไม่ ? ถ้าใช้ได้ถูกต้อง ผู้คนจำนวนมากเต็มใจทำตาม ก็จะบรรเทาสถานการณ์วิกฤตให้เบาบางลงได้มาก

อย่ารอให้คนอื่นนำแล้วเราค่อยตาม เราต้องเป็นผู้นำเพื่อให้คนอื่นทำตาม ไม่ว่าท่านจะเป็น "ไอดอล" หรือไม่ ถ้าทำแล้วมีผู้ทำตามเป็นจำนวนมาก ท้ายสุดท่านก็จะเป็นไปเองโดยไม่ต้องมีใครตั้งให้เป็น"

[เถรี]

"ขอให้ทุกคนช่วยกันคนละไม้คนละมือ ยอมยากลำบากกับสถานการณ์ในช่วงสั้น ๆ นี้ เพื่อให้ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม แล้วโรคนี้ก็จะดับไปตามหลักธรรมของพระพุทธเจ้า ไม่สามารถตั้งอยู่ได้นาน เพราะความร่วมมือของเราทั้งหลายเอง

สิ่งที่สำคัญก็คือ อย่าตื่นตระหนกกับไวรัส covid-๑๙ จนลืมไปว่าเรายังมีโรคเอดส์ที่ระบาดรุนแรงไม่แพ้กัน ยังมีภัยแล้งที่พี่น้องชาวไทยต้องเดือดร้อนกันเป็นจำนวนมาก

ต้องช่วยกันระมัดระวัง ใช้ชีวิตโดยไม่ประมาท พยายามช่วยเหลือผู้อื่น ถ้าช่วยเป็นทรัพย์สินเงินทองไม่ได้ ก็ช่วยโดยกำลังกาย ช่วยด้วยการให้ปัญญาคือคำแนะนำ ท้ายสุดถ้าช่วยใครไม่ได้จริง ๆ ก็ต้องทำตัวเป็นผู้ตามที่ดี"

[เถรี]

"ประหยัดน้ำกันคนละลิตร ปิดไฟกันคนละดวง ก็จะช่วยประเทศชาติ ช่วยส่วนรวมได้อย่างมหาศาล ทั้งยังเป็นการสร้างระเบียบวินัยให้เกิดขึ้นกับตัวเอง วิกฤตแต่ละครั้งเกิดขึ้นก็ตั้งอยู่ได้ไม่นาน แต่วินัยนั้นจะติดตัวเราข้ามชาติข้ามภพไป จนกว่าจะหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้เข้าสู่ฤดูร้อน พระภิกษุสามเณรวัดท่าขนุนจะออกบิณฑบาตตอนหกโมงเช้า โดยมีเสียงระฆังสัญญาณบอกให้ทุกรูปไปรวมตัวกัน แล้วค่อยแยกสายออกบิณฑบาต

เมื่อเสียงระฆังสัญญาณดังขึ้น หมาทั้งวัดก็จะเห่าหอนพร้อมกัน สมัยยังเป็นเด็กอาตมากลัวมาก ผู้ใหญ่บอกว่าหมาหอนเพราะว่าเห็นผี..! แต่มาสมัยนี้อาตมาแยกออกแล้วว่า เสียงหมาหอนเพราะเห็นผี กับหมาหอนเพื่อกลบเสียงระฆังนั้นต่างกันอย่างไร..!?"

[เถรี]

"ที่จะกล่าวถึงในที่นี้ก็คือ เมื่อเวลา ๐๕.๕๕ น. หมาทั้งวัดจะหอนพร้อมกันเหมือนกับได้ยินเสียงระฆัง เมื่อพิจารณาดูแล้วจึงเห็นว่า เป็นความเคยชินที่ฝังติดอยู่ในจิตหรือสมองของหมา ว่าเวลานี้ต้องเห่าหอน แล้วก็ทำหน้าที่นั้นโดยพร้อมเพรียงกัน

ตรงนี้จึงทำให้เห็นว่า สิ่งที่หลวงพ่อวัดท่าซุงได้สอนอาตมาให้ภาวนาจนชิน เพื่อที่จะถึงเวลาแล้ว ถ้าเราตายตอนนั้น อย่างน้อยก็จะมีสุคติเป็นที่ไป

ขนาดหมายังมีจิตที่มีสภาพจำ แล้วท่านทั้งหลายที่เกิดเป็นคน อยู่ในภพภูมิที่สูงกว่า มีโอกาสทำความดีได้มากกว่า แล้วจะไม่เพียรพยายามเพื่อตัดชาติตัดภพของตนเองหรือ ?

ถ้าท่านรู้สึกขี้เกียจ ไม่มีอารมณ์ที่จะปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา อาตมาอยากจะบอกว่า ท่านยังสู้หมาไม่ได้เลย เสียชาติเกิดจริง ๆ..!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "การบิณฑบาตของพระภิกษุสามเณรในอำเภอทองผาภูมิ โดยเฉพาะในบริเวณตลาดเทศบาลตำบลทองผาภูมินั้น จะมีพระอยู่หลายวัดด้วยกันที่ออกมาบิณฑบาต ได้แก่ วัดท่าขนุน วัดทองผาภูมิ วัดเวฬุวัน วัดป่าผาตาดธารสวรรค์ วัดจวบจันทร์วนาราม และยังมีพระมอญพระพม่า ที่บิณฑบาตรูปเดียวอีก ๓ ราย ได้แก่ ท่านเอ ท่านอ้วน ท่านอะหั่ง

เนื่องจากคณะสงฆ์มีคำสั่งให้งดการบรรพชาหมู่สามเณรภาคฤดูร้อน แต่ว่าบางวัดอย่างเช่นวัดเวฬุวัน ก็ยังมีญาติโยมนำเอาลูกหลานไปบรรพชาเป็นสามเณร และต้องออกบิณฑบาตทุกรูป

ที่พบก็คือช่วงท้ายของแถวบิณฑบาตวัดเวฬุวัน ห่างออกไปเป็นร้อยเมตร มีสามเณรตัวจิ๋ว น่าจะอายุไม่เกิน ๕ ขวบ เดินรั้งท้ายโดยมีพระพี่เลี้ยง ๑ รูปคอยดูแล สามเณรตัวเล็ก ขาสั้น เดินไม่ทันใคร มืออุ้มบาตรใบโต หน้าตาเหมือนจะร้องไห้อยู่แล้ว พยายามเดินเพื่อตามแถวบิณฑบาตให้ทัน

ที่น่าชื่นชมคือพระพี่เลี้ยงท่านปล่อยวางดีมาก นอกจากกระตุ้นด้วยวาจาให้สามเณรพยายามเดินแล้ว ก็ไม่มีการช่วยเหลืออื่นใดอีก นี่คือการฝึกหัดเยาวชนตัวน้อยของเราที่ถูกต้องที่สุด"

[เถรี]

"ปัจจุบันประเทศไทยของเรานั้น บรรดาพ่อแม่มักจะเลี้ยงบุตรหลานแบบโอ๋จนเสียผู้เสียคน จนโตเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาวแล้วก็ยังช่วยทำงานทำการอะไรไม่เป็น

เมื่อลูกหลานมาบวชสามเณรภาคฤดูร้อน อย่างของวัดท่าขนุนนั้น ต้องถูศาลา ซักผ้า กวาดวัด บิณฑบาต เรียกง่าย ๆ ว่างานบ้านทำเป็นทุกอย่าง แต่น่าเสียดายอย่างยิ่งว่าทางบ้านรับช่วงต่อไม่ได้ เมื่อกลับบ้านไปยังคงทำเองอยู่ ๒ - ๓ วัน แล้วแม่ก็แย่งทำจนหมด กลับกลายเป็นเด็กขี้เกียจไปตามเดิม"