การให้มอร์ฟีนแก่ผู้ป่วยขณะใกล้เสียชีวิต

[ปภัสสรญาน]

กราบเรียนถามหลวงพ่อครับว่า

๑. ในขณะที่ผู้ป่วยใกล้จะเสียชีวิตและมีอาการหอบเหนื่อยมาก ตามมาตรฐานแพทย์จะให้มอร์ฟีนทางเส้นเลือดดำอย่างต่อเนื่อง ซึ่งจะบรรเทาอาการหอบเหนื่อยของผู้ป่วยได้ แต่การได้รับมอร์ฟีนในขนาดสูงมากอาจกดการหายใจและทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตเร็วขึ้นได้ กรณีนี้แพทย์จะได้รับกรรมปาณาติบาตด้วยหรือไม่ครับ โดยเฉพาะในกรณีที่ผู้ป่วยรับทราบถึงผลนั้นและยินยอมให้ใช้ยามอร์ฟีนแล้ว

๒. ก่อนที่ผู้ป่วยจะเสียชีวิต แพทย์จะมีทางเลือกให้ใช้ยานอนหลับเพื่อให้ผู้ป่วยจากไปอย่างสงบหรือไม่รู้สึกตัว อยากทราบว่าการเสียชีวิตขณะหลับหรือการเสียชีวิตอย่างมีสติสมบูรณ์ อย่างใดจะมีโอกาสไปสู่สุคติมากกว่ากับครับ

๓. หากก่อนจะเสียชีวิต ผู้ป่วยมีอาการเพ้อหรือมีสติที่ไม่สมบูรณ์จากตัวโรค การให้ยานอนหลับแก่ผู้ป่วยจะช่วยให้ผู้ป่วยมีโอกาสไปสู่สุคติได้มากขึ้นหรือไม่ครับ

กราบขอบพระคุณครับ

[เถรี]

ถาม : ก่อนผู้ป่วยจะเสียชีวิต แพทย์จะมีทางเลือกให้ใช้ยานอนหลับเพื่อให้ผู้ป่วยจากไปอย่างสงบหรือไม่รู้สึกตัว อยากทราบว่าระหว่างการเสียชีวิตขณะหลับกับการเสียชีวิตขณะมีสติสมบูรณ์ อย่างใดจะมีโอกาสไปสู่สุคติมากกว่ากันครับ ?
ตอบ : ถ้าคนมีสติสมบูรณ์ จะหลับจะตื่นเขาก็รู้เท่ากัน เพราะฉะนั้น..คำว่าสติสมบูรณ์ของคุณก็คือรู้ตัว แต่ไม่สมบูรณ์อย่างในความหมายของนักปฏิบัติธรรม

ถาม : หากก่อนเสียชีวิต ผู้ป่วยมีอาการเพ้อหรือมีสติที่ไม่สมบูรณ์จากตัวโรค การให้ยานอนหลับจะช่วยให้ผู้ป่วยมีโอกาสไปสู่สุคติมากขึ้นหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะว่าจิตสุดท้ายเกาะอะไรก็ไปอย่างนั้น หลับไปทั้ง ๆ ที่จิตเกาะด้านไม่ดีก็ลงอบายภูมิอยู่ดีนั่นแหละ