เกี่ยวกับภาษาบาลี

[นักเดินทางสังสารวัฏ]

๑. อัตตาหิ อัตตโน นาโถ แปลว่า ตนเป็นที่เพิ่งแห่งตน และ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แปลว่า ทุกอย่างไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่ใช่ตัวตน ผมอยากทราบว่า ทำไมประโยคแรกมีอัตตาที่แปลว่าตัวตน แต่ประโยคที่สองบอกว่าทุกอย่างเป็นอนัตตา ซึ่งมีความย้อนแย้งกันและทำให้ผมสับสน หลวงพ่อช่วยอธิบายทีครับ

๒. ผมสงสัยว่านักปฎิบัติเจริญวิปัสสนาจำเป็นต้องพิจารณาปฏิจจสมุปบาทไหมครับ เพื่อจะได้รู้เหตุรู้ผล เพื่อที่จะได้ตัดเหตุของความทุกข์ได้ พอตัดเหตุของความทุกข์ได้ ความทุกข์ก็ไม่เกิด
๒.๑ การที่หลวงพ่อวัดท่าซุงสอนให้เห็นทุกข์ของการเกิดเป็นมนุษย์ และทุกข์ของการเกิดเป็นพรหม เทวดา เพราะยังไม่เที่ยง หมดบุญเมื่อไร ก็อาจจะตกนรกก็ได้ ถ้าไม่มีความดีรองรับไว้ และให้ตั้งใจว่าชาตินี้เราจะไปแดนพระนิพพานอย่างเดียว เป็นการพิจารณาปฏิจจสมุปบาทหรือเปล่าครับ เพราะเราตัดตัณหาในการเกิด พอตัณหาไม่มีการเกิดก็ไม่มี เพราะเราตัดเหตุของการเกิดคือตัณหาไปแล้ว ที่ ๆ เราจะไปก็คือแดนพระนิพพานที่เดียว
๓. อยากทราบว่าเวลาเรารู้ตัวว่ากำลังคิดชั่ว และหยุดความคิดได้ด้วยมรณานุสติ จัดว่าเป็นสังขารุเปกขาญาณหรือเปล่าครับ

[เถรี]

ถาม : อัตตาหิ อัตตโน นาโถ แปลว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน และ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แปลว่า ทุกอย่างไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่ใช่ตัวตน ผมอยากทราบว่า ทำไมประโยคแรกมีอัตตาที่แปลว่าตัวตน แต่ประโยคที่สองบอกว่าทุกอย่างเป็นอนัตตา ซึ่งมีความย้อนแย้งกันและทำให้ผมสับสน ขอหลวงพ่อเมตตาอธิบายทีครับ ?
ตอบ : ก็เพราะว่ามึงโง่..! อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ท่านให้พึ่งตนเองก็พึ่งแค่ชาตินี้ พอหมดจากชาตินี้แล้วเหลืออะไรให้พึ่งเล่า ? และสำคัญที่สุดก็คือ ถ้าไม่พึ่งตัวเองตะเกียกตะกายให้เต็มที่ แล้วจะหลุดพ้นไปได้อย่างไร ?

[เถรี]

ถาม : ผมสงสัยว่านักปฏิบัติเจริญวิปัสสนา จำเป็นต้องพิจารณาปฏิจจสมุปบาทไหมครับ ? เพื่อจะได้รู้เหตุรู้ผล และตัดเหตุของความทุกข์ได้ครับ ?
ตอบ : ก็รู้อยู่ว่าร่างกายนี้เป็นสาเหตุ ตัดร่างกายก็จบแล้ว จะไปพิจารณาอะไรให้มากมาย ?

[เถรี]

ถาม : การที่หลวงพ่อวัดท่าซุงสอนให้เห็นทุกข์ของการเกิดเป็นมนุษย์ และทุกข์ของการเกิดเป็นพรหม เทวดา เพราะยังไม่เที่ยง หมดบุญเมื่อไรก็อาจจะตกนรกก็ได้ ถ้าไม่มีความดีรองรับไว้ และให้ตั้งใจว่าชาตินี้เราจะไปแดนพระนิพพานอย่างเดียว เป็นการพิจารณาปฏิจจสมุปบาทหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ก็ให้ดูว่ามีเหตุมีผลเนื่องกันไหม ? ในเมื่อรู้ว่าเหตุคือความทุกข์ เราพยายามจะหนีทุกข์ ก็ต้องใช่อยู่แล้ว

[เถรี]

ถาม : อยากทราบว่าเวลาเรารู้ตัวว่ากำลังคิดชั่ว และหยุดความคิดได้ด้วยมรณานุสติ จัดว่าเป็นสังขารุเปกขาญาณหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : จัดเป็นมรณานุสติ สังขารุเปกขาญาณนั้นปล่อยวางการปรุงแต่ง คือความนึกคิดต่าง ๆ ของใจ ไม่ใช่หยุดความคิด