หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า

[โอรส]

ถาม : ที่บ้านบูชาหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าไว้ อยากจะทราบประวัติของท่านค่ะ ?

ตอบ : หลวงปู่ศุขก็ถือว่าเป็นพระเกจิอาจารย์ที่อยู่คาบเกี่ยวในสมัยรัชกาลที่ ๕, ๖ และ ๗ เหล่านี้ ท่านเองเป็นผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบและมาในสายของพระโพธิสัตว์ หลวงปู่ศุขก็ต้องไปเกิดใหม่อีก ตอนนี้ท่านเป็นพรหมอยู่ ท่านจะต้องเกิดใหม่อีก ในช่วงนั้นท่านเองท่านก็เป็นผู้มีฤทธิ์อภิญญา สามารถแสดงสิ่งแปลก ๆ ให้คนเห็นโดยทั่วไป อย่างเสกหัวปลีเป็นกระต่าย เอามาเล่นกันสนุกนะ

ถาม : หมายความว่าท่านมีชื่อในจังหวัดชัยนาทนี้เป็นเรื่องของ...?

ตอบ : ในเรื่องเกียรติคุณของท่าน ทั้งความสามารถในอภิญญา แล้วก็การปฏิบัติของใจ ความเมตตาสงเคราะห์คนอะไรเหล่านี้ คนเคารพมากก็คือ ท่านเป็นอาจารย์ของเสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ เสด็จในกรมองค์นี้ท่านสนใจในเรื่องของฤทธิ์ของอภิญญา ของเครื่องรางของขลังมาก ท่านสามารถปฏิบัติได้ถึงขนาดอย่างเช่นว่า ย่อตัวให้เล็กลงไปอาบน้ำในขวดโหล หรือว่าเสกใบมะขามเป็นต่อเป็นแตนได้ ทั้ง ๆ ที่ท่านเป็นฆราวาส

อาจารย์แต่ละองค์ที่ท่านจะกราบเป็นครูบาอาจารย์นี่ต้องเป็นผู้ที่มีความสามารถจริง ๆ เพราะท่านไปลองเขาเลย ถ้าอาจารย์ไม่เก่งจริงโดนท่านลองก็เสร็จเหมือนกัน แล้วท่านจะเคารพนับถือหลวงปู่ศุขอย่างชนิดที่ว่าสุดจิตสุดใจ เพราะว่าสิ่งใดที่ท่านข้องใจหลวงปู่ศุขท่านสามารถสอนได้ทั้งนั้น

ที่ทดสอบกันซึ่ง ๆ หน้า โดยให้มหาดเล็กของท่านทดสอบ ท่านบอกว่าหลวงพ่อสามารถสาปคนให้เป็นสัตว์ได้ไหม ? หลวงพ่อบอกว่า สาปไม่ได้ แต่เสกได้ ท่านก็ถามว่าทำอย่างไร ? ท่านก็บอกว่าให้ทหารที่ตามมานั้นเอาเชือกผูกเอวมันไว้หน่อย พอผูกเชือกเอาไว้ถามว่าว่ายน้ำเป็นไหม ? บอกเป็น เออ...เอ็งกระโดดลงบ่อไป มันก็กระโดดลงบ่อไปว่ายอยู่ข้างใน หลวงปู่ศุขบอกว่าให้มันเปลี่ยน มันก็เปลี่ยนกลายเป็นจระเข้ แต่มีเชือกผูกเอวอยู่ แล้วท่านก็เอาน้ำมนต์ราดกลายเป็นคนตามเดิม คนจำนวนมากเห็นอยู่ด้วยกันนะ

[โอรส]

ถาม : ไม่ใช่ภาพลวงตาใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ไม่ใช่ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้มันเป็นการเปลี่ยนแปลงลักษณะเหมือนกับปรับโมเลกุลใหม่นะ จากโมเลกุลของการเป็นคน ก็กลายเป็นสัตว์ไป

ถาม : แล้วลักษณะจิตของมหาดเล็กล่ะครับ เขาจะรู้สึกอย่างไร ?
ตอบ : เขาก็รู้สึกเป็นคนอยู่ แต่เปลือกนอกมันเปลี่ยนไปแล้ว พวกสัตว์ทั้งหมดความรู้สึกเขาก็คือ คนดี ๆ นี่เอง

ถาม : การรับรู้ของสัตว์กับคนนี่มันไม่เท่ากันใช่ไหมครับ ?
ตอบ : มันไม่เท่ากันก็เพราะว่าเขาจะมีฤทธิ์ โดยวิบากกรรมทำให้ประสาทสัมผัสของเขาเลิศกว่าคนมาก

ถาม : ถ้าสมมติเขาถูกเสกเป็นจระเข้ไปเลยแล้ว... ?
ตอบ : ความที่ไม่เคยชินของเขา ทำให้เขาใส่ความรู้สึกของความเป็นคนอยู่

ถาม : อย่างนี้ ถ้าเคยชินเมื่อไหร่ ?
ตอบ : ถ้าเคยชินเมื่อไหร่ดีไม่ดีมันก็ไปเลย เพราะว่าที่ท่านต้องเอาเชือกลากเอวไว้ก็เพราะกลัวมันจะไปเลย

ถาม : ผมนึกว่าที่ลากไว้...อย่างไรก็เป็นคนเดิม ?
ตอบ : ไม่ใช่ กลัวมันจะไปเลย สมัยก่อนพวกที่อยู่ทางด้านเหนือ เวลาเขาฝึกวิชาแปลงตัวเป็นตะเข้เป็นอะไรนี่ ถ้าหลุดออกไปเมื่อไหร่นี่ อาจารย์เขาจะไปดักตรงเขื่อนชัยนาท ไปรอเอาน้ำมนต์รดกันตรงนั้น เพราะว่าอย่างไรมันก็จะไปติดที่หน้าเขื่อน

ก็มีคนข้องใจ อาจารย์รู้ได้อย่างไรว่า อันนั้นเป็นลูกศิษย์ตัวเอง ก็บอกว่าตะเข้วิชานั้นหางมันสั้น มันไม่เหมือนตะเข้จริง ๆ ที่หางมันยาว ตะเข้วิชาเขาบอกว่าหางมันจะป้อม ๆ สั้น ๆ เหมือนอย่างกับหัวปลี

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๔