|
มหาเศรษฐีไปบรมพุทโธ มหาเศรษฐีไปบรมพุทโธ โดยพระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) |
|
คำสั่งเพิ่มเติม |
#1
|
||||
|
||||
มหาเศรษฐีไปบรมพุทโธ ตอนที่ ๑๔ (จบ)
เก่งมากค่ะ..ที่มาถึงโดยไม่หลงทางเสียก่อน..! คุณนายฮ้งบอกว่าจะพาไปชมวัดป่าเลไลยก์อีกวัดหนึ่ง หาข้อมูลมาแล้วว่าอยู่ใกล้กับสนามบิน แต่เนื่องจากไม่เคยไปมาก่อน จึงต้องอาศัยเครื่องมือนำทางเช่นเคย เจ้าเครื่องก็แน่เหลือเกิน พาพวกเรามุดไปจนถึงหน้าวัดโดยไม่หลงเสียก่อน คุณนายชารอนดีใจถึงกับร้องเป็นภาษาไทยว่า "เก่งมากค่ะ..!" ไม่รู้ว่าชมเครื่องนำทางหรือชมตัวเองกันแน่..? แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-08-2013 เมื่อ 17:36 |
สมาชิก 144 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#2
|
||||
|
||||
พระประธานของวัดป่าเลไลยก์ พระประธานในศาลาเป็นพระพุทธชินราช มีพระอัครสาวกซ้ายขวา บริเวณเพดานแขวนโคมจีนสีแดงเต็มไปหมด อาตมาหยอดตู้ทำบุญไป ๑ แสนรูเปียห์ แล้วไปกราบท่านเจ้าอาวาสคือพระครูปลัดกิตติ (ไม่ทราบฉายา) ที่บริเวณห้องรับแขกด้านหลังพระประธาน พอท่านทราบว่ามาจากเมืองไทย ก็ล้วงย่ามหาของให้วุ่นไปหมด สุดท้ายไม่ได้อะไรออกมาสักอย่าง บอกแบบเขิน ๆ ว่า "ของแจกหมดแล้วครับ" แล้วแจกลูกอมให้เหมือนกับวัดอื่น ๆ... |
สมาชิก 149 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#3
|
||||
|
||||
ภายในวิหารบูรพาจารย์ วัดป่าเลไลยก์ (สิงคโปร์) เนื่องจากได้ข้อมูลจากวัดอานันทเมตยารามมาแล้ว อาตมาจึงไม่รบกวนท่านมาก กราบลาออกมาด้านนอก เข้าไปกราบพระที่วิหารบูรพาจารย์ ซึ่งมีรูปปั้นพระสีวลี หลวงปู่ทวด วัดช้างให้ หลวงปู่โต วัดระฆัง และสองบูรพาจารย์สายอีสาน คือหลวงปู่เสาร์และหลวงปู่มั่น... |
สมาชิก 149 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#4
|
||||
|
||||
ภาพพระบฏในหอฉันวัดป่าเลไลยก์ ถัดไปไม่ไกลนักน่าจะเป็นหอฉันและหอสวดมนต์ในที่เดียวกัน มีพระพุทธรูปนาคปรกสีดำองค์ใหญ่อยู่บริเวณหัวอาสน์สงฆ์ ผนังตรงกลางอาสน์สงฆ์แขวนภาพพระบฏ (ภาพของพระพุทธเจ้าที่ปักหรือวาดลงบนผืนผ้า) ผืนใหญ่ ลวดลายงดงามมาก... |
สมาชิก 151 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#5
|
||||
|
||||
ถ่ายรูปหมู่ไว้เป็นหลักฐาน ว่ามาถึงแล้วจริง ๆ แม่ป๋อมถ่ายภาพอาตมากับพระบฏแล้ว ออกมาถ่ายภาพศาลพระพรหมที่บริเวณหน้าหอสวดมนต์ไว้ด้วย จากนั้นอาตมาให้ทุกคนถ่ายรูปหมู่รวมกันที่บริเวณหน้าศาลา เสร็จแล้วแยกย้ายกันเดินตามป้าย เพื่อไปเข้าห้องน้ำบริเวณด้านหลังศาลาการเปรียญ... ห้องน้ำทันสมัยดีอยู่หรอก แต่คนใช้ไม่ถนอมเอาเลย เพราะเปิดเข้าไปห้องแรกก็พบก๊อกน้ำหักห้อยร่องแร่ง ห้องที่สองยิ่งแล้วใหญ่ ใครถ่ายหนักเอาไว้แล้วไม่ราดก็ไม่รู้ ? ปล่อยให้แห้งคาคอห่านเอาไว้อย่างนั้นแหละ..! ต้องเดินเลยไปห้องที่สามจึงใช้งานได้ แต่เมื่อปัสสาวะเสร็จแล้ว กดปุ่มกลับไม่มีน้ำ มิน่าล่ะ..เขาถึงได้ถ่ายทิ้งเอาไว้อย่างนั้น... |
สมาชิก 148 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#6
|
||||
|
||||
สนามบินชางงีมีอาคารผู้โดยสารหลายหลัง ต้องตรวจสอบให้ดีก่อนว่าขึ้นเครื่องที่ไหน ถอยดีกว่า..ไม่เอาดีกว่า ทั้งหมดกลับขึ้นรถ คุณนายชารอนพาตรงไปยังสนามบินชางงีที่อยู่ไม่ไกล มองเห็นหอบังคับการบินเด่นทีเดียว เมื่อส่งพวกเราลงตรงหน้า Terminal 1 แล้ว คุณนายเธอไม่ยอมให้ลา บอกว่าขอเอารถไปจอด แล้วจะตามเข้าไปทีหลัง อาตมาบอกว่าไม่ต้องส่งถึงขนาดนั้นหรอก รบกวนแค่นี้ก็เกรงใจจะแย่แล้ว... แต่อย่างไรคุณเธอก็ไม่ยอม บอกว่านอกจากอาตมาจะไม่อยากเห็นหน้าเธอเท่านั้น ไม่อย่างนั้นเป็นตายก็จะตามไปส่งข้างใน อาตมาไม่มีอารมณ์จะมาต่อล้อต่อเถียง จึงต้องยอมโดยปริยาย "ท่านเซ่อ" ก็เอาแต่ยืนดูอยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ แต่ไม่เอ่ยปากอะไรสักคำ..! |
สมาชิก 140 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#7
|
||||
|
||||
นั่งห่างตั้งโยชน์ ทำไมถ่ายรูปแล้วใกล้นักหว่า ? ต่อไปก็เป็นรายการวุ่นวายขายปลาช่อน สามสาวทำการยุบของลงกระเป๋า โดยยัดของรวม ๆ เข้าไปในกระเป๋าใบใหญ่ของเกรซ เมื่อลองชั่งกับตาชั่งที่อยู่ไม่ไกลนัก ปรากฏว่าน้ำหนักเกินไปไม่น้อยทีเดียว แต่คงไม่ยากที่จะเจรจาขอเฉลี่ยน้ำหนักกัน เพราะเที่ยวนี้เป็นสายการบินแอร์เอเชีย ซึ่งพนักงานพูดไทยกันทั้งนั้น... เกรซจัดการไปตรวจตั๋ว อาตมาบอกกับฮ้งที่ตามมาส่งว่า "Tell Tasha I miss her, and wait for her in water festival." คุณนายชารอนทำตาแดง ๆ งอนิ้วนับเวลาว่าอีกนานเท่าไรจะถึงสงกรานต์ ก่อนจะเซย์กู๊ดบาย แล้วหันไปบอกลากับป้านุช แม่ป๋อมและเกรซ โดยเฉพาะแม่ป๋อมที่ขอ Email เอาไว้ บอกว่าจะติดต่อกลับไปทันทีที่ถึงเมืองไทย แล้วพากันหอบกระเป๋าส่วนตัวผ่านเครื่อง X-ray เข้าไปด้านใน... แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-07-2013 เมื่อ 02:52 |
สมาชิก 143 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#8
|
||||
|
||||
เมื่อไรบ้านเราจะมีแบบนี้บ้างหนอ ? พวกเราต้องไปรอขึ้นเครื่องที่ประตู C16 เจ้าประคุณเถอะ..เดินไกลโคตรพอ ๆ กันกับสนามบินสุวรรณภูมิบ้านเราเลย ที่พักผู้โดยสารเป็นห้องปลอดบุหรี่ที่กั้นไว้โดยเฉพาะ เจ้าหน้าที่ขอตรวจบัตรขึ้นเครื่องพร้อมกับหนังสือเดินทาง เมื่อเห็นว่าชื่อตรงกันก็ปล่อยให้ผ่านเข้าไปได้... ข้างในนี้มีอินเตอร์เน็ตฟรีไว้บริการด้วย อาตมาจึงเอาโน้ตบุ๊ก (ไอ้คำนี้ท่าจะใช้กันแต่ในเมืองไทย ไปประเทศไหน ๆ เขาก็เรียกแต่ Laptop) ออกมาทดลองเข้าเว็บวัดท่าขนุนดู ฮ่า..แรงใช้ได้ทีเดียว พิมพ์ข้อความแจ้งการเดินทางกลับแล้วเก็บเครื่องไว้ตามเดิม... |
สมาชิก 139 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#9
|
||||
|
||||
นั่งเครื่องบินก็มีการจราจรติดขัด..! เงยหน้าขึ้นมาเกรซหายไปแล้ว ป้านุชบอกว่าออกไปเข้าห้องน้ำ จนถึงเวลาสี่โมงครึ่งที่กำหนดว่าให้ขึ้นเครื่องแล้ว ก็ยังไม่เห็นเขาประกาศเรียก อาตมาจึงขอไปห้องน้ำบ้าง แม่ป๋อมเตือนว่าให้เอาหนังสือเดินทางติดมือไปด้วย เพราะเขาจะตรวจตอนกลับเข้ามาแน่ ๆ... แล้วก็จริงอย่างว่า พอเข้าห้องน้ำเรียบร้อยกลับเข้ามา เจ้าหน้าที่ขอดูบัตรขึ้นเครื่องกับหนังสือเดินทางจริง ๆ เพิ่งเข้ามาถึงเจ้าหน้าที่ก็ประกาศว่าเครื่องของแอร์เอเชียมาลงสนามบินชางงีแล้ว ขอเวลาในการเตรียมการ ๑๕ นาที ก็จะเชิญผู้โดยสารขึ้นเครื่อง ไปต่างประเทศแล้วได้ยินภาษาไทยแบบนี้ รู้สึกชื่นใจอย่างบอกไม่ถูก... พอได้เวลาพนักงานก็เชิญผู้โดยสารขึ้นเครื่อง อาตมาได้ที่นั่ง 1A แถวหน้าสุดติดกับหน้าต่างพอดี เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว กัปตันพงษ์ศักดิ์ก็ประกาศให้รัดเข็มขัด แล้วพาเครื่องขึ้นแข่งกับเวลาที่เสียไป พอเครื่องไต่ได้ระดับ สัญญาณรัดเข็มขัดดับลง พนักงานก็เสิร์ฟอาหารว่าง ของอาตมาได้น้ำเปล่ามาถ้วยเดียว รู้สึกขาดทุนอย่างไรก็ไม่รู้ ? |
สมาชิก 136 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#10
|
||||
|
||||
เครื่องตั้งลำได้ตอนพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้ว แม่ป๋อมเอาน้ำร้อนมาถวาย อาตมาฉันแล้วหลับตาภาวนา ส่งกำลังใจถึงเจ้าที่ซึ่งรักษาตลอดเส้นทางการเดินทางครั้งนี้ ขอความปลอดภัยจากทุกท่านด้วย เห็น "อากง" ท่านหนึ่งในชุดเสื้อกุยเฮงขาว กางเกงแพรปังลิ้นสีดำมันระยับ ยืนยิ้มเผล่อยู่ใกล้ ๆ... "ท่านเจ้าพ่อหลักเมืองให้ผมไปส่งท่านกับคณะครับ.."
"อ้าว..ทำไมพูดไทยชัดนักล่ะ ?" "ก็ผมไปเมืองไทยออกจะบ่อยไป" "แล้วมีตั๋วเที่ยวกลับหรือยัง ?" "ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..!" |
สมาชิก 145 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#11
|
||||
|
||||
มารับกระเป๋ากันที่สายพานหมายเลข ๑๑ พอหนึ่งทุ่มห้านาทีกัปตันพงษ์ศักดิ์ก็ประกาศให้ผู้โดยสารรัดเข็มขัด แล้วนำเครื่องลดระดับลงสู่สนามบินสุวรรณภูมิ เลยเวลาปกติไป ๒๐ นาที แสดงว่า "อากง" ท่านขับเครื่องบินไม่เป็น อาตมาขอบคุณที่ท่านอุตส่าห์ตามมาส่ง มีโอกาสแล้วจะไปรบกวนใหม่... เดินจนขาขวิดกว่าจะมาถึงบริเวณด่านตรวจคนเข้าเมือง เจ้าหน้าที่ประทับตราในหนังสือเดินทางให้แบบไม่มีข้อกังขา เมื่อผ่านมาครบทุกคนแล้ว ก็เดินไปรอรับกระเป๋าที่สายพานหมายเลข ๑๑ ทั้งป้านุช แม่ป๋อมและเกรซ กราบขอขมากันใหญ่ ที่ตลอดทางเล่นกันแบบแรง ๆ ซึ่งไม่มีใครถือโทษโกรธใครอยู่แล้ว... |
สมาชิก 134 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#12
|
||||
|
||||
มารับช่วงรถแท็กซี่จากฝรั่ง (ภาพจากอินเตอร์เน็ต) เมื่อได้กระเป๋ามาแล้ว เกรซก็จัดการ "แบ่งสมบัติ" คืนให้กับเจ้าของ แล้วกราบลาไปเลย บอกว่าคุณพ่อมารอรับอยู่ด้านนอก เหลืออาตมา ป้านุชและแม่ป๋อมออกมาหารถแท็กซี่ พอดีรถคันหนึ่งมีปัญหากับฝรั่ง เพราะแจ้งไปว่าต้องบวก ๕๐ บาทจากราคามิเตอร์ แต่ฝรั่งเขาไม่เข้าใจและไม่ยอมจ่าย พลขับจึงส่งบัตรโดยสารคืนให้กับทางคนจัดคิว... แล้วเรื่องอะไรจะไปคืนให้เสียเวลา อาตมาฉวยบัตรคิวมาพร้อมกับบอกเจ้าหน้าที่ว่า "หารถคันใหม่ให้ฝรั่งเขาไป คันนี้ไปวุฒากาศ ซอย ๒๔" เจ้าหน้าที่รับบัตรไปขีดฆ่าสถานที่ปลายทางของฝรั่งออก แล้วลงใหม่ว่า "วุฒากาศ ซอย ๒๔"... |
สมาชิก 131 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#13
|
||||
|
||||
ถึงบ้านเสียที เหนื่อยจะตายชัก..! พวกเราหอบของขึ้นรถ พลขับนำรถออกพลางบ่นฝรั่งไปพลาง ยังไม่ทันไรยายจี๋ (คุณวินิตา มณฑลโสภณ) ก็โทรเข้าเครื่องของป้านุช บอกว่ามารอรับ ฮ่า..ไม่ทันแล้วยายจ๋า ขึ้นทางด่วนมาจะครึ่งทางแล้ว มาโดยไม่ได้นัดหมายแบบนี้เจอตัวยากจ้ะ... ไปถึงบ้านวิริยบารมีเกือบสามทุ่ม ป้านุชกับแม่ป๋อมกราบลาไปคนละทิศละทาง โดยแม่ป๋อมขอให้แท็กซี่ไปส่งต่อที่บ้านด้วย อาตมาหิ้วกระเป๋าเข้าบ้าน เห็นไฟในห้องรับรองพระสว่างอยู่ แสดงว่าทิดดอย (ภานุพงศ์ วังประภา) คงจะมาลงโปรแกรมให้กับโน้ตบุ๊กตัวใหม่น้องเล็กยังไม่เสร็จ... อาตมาเหนื่อยจนไม่มีอารมณ์ที่จะทักใคร หอบของขึ้นไปห้องนอน เหวี่ยงกระเป๋าไว้บนเตียง กราบพระแล้วชุดก็ไม่เปลี่ยน น้ำท่าก็ไม่อาบ ลากที่นอนลงมาปูกับพื้น นอนส่งใจไปกราบพระ แผ่เมตตายังไม่ทันจะครบชุดก็สลบไปแล้ว..! วันอังคารที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๕
พระครูวิลาศกาญจนธรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 04-08-2013 เมื่อ 02:44 |
สมาชิก 144 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
|
|