[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเองก็ไม่คิดว่าในโลกยุคสมัยใหม่แบบนี้ ยังมีการใช้ยาเสพติดในการผสมกับยาสมัยใหม่หลายตัว เพื่อช่วยรักษาอาการต่าง ๆ ของร่างกายอยู่เป็นปกติ ถ้าลูกศิษย์ไม่แจ้งให้ทราบ กระผม/อาตมภาพก็ไม่ทราบเหมือนกัน

ในเมื่อทราบแล้ว ก็เป็นอันว่าลาขาดตัดกุดกันแค่นี้ ต่อไปถ้าไม่จำเป็นสุดขีด ก็จะไม่ไปแตะต้องอีก ต้องคอยระมัดระวังสอบถามให้ดี ว่ายาตัวไหนบ้างที่เข้าฝิ่น ซึ่งเป็นสารเสพติดเอาไว้ ไม่เช่นนั้นแล้วจากปกติที่เขากำหนดว่าฉันได้ ๑ เม็ด ๒ เม็ดต่อครั้ง เราฉัน ๑ เม็ด ๒ เม็ดต่อครั้งก็จริง แต่ไปฉันรวมกับยาตัวอื่นที่มีสารเสพติดด้วย ก็ทำให้ร่างกายได้รับสารเสพติดไปมากกว่าปกติ เมื่อซ้ำ ๆ กันไป ๒ วัน ๓ วัน จึงกลายเป็นอาการ "ติดยา" อย่างที่กระผม/อาตมภาพเป็น..!

ยังรู้สึกขำตัวเองว่า "กูเกือบจะมาเสียหมาตอนแก่แล้ว..!" ก็คือไม่รู้ว่าตัวเองมีอาการติดยาเสพติด โชคดีเหลือเกินว่าในการฝึกกรรมฐานที่ผ่านมา ได้มีการสังเกตอารมณ์ใจของตนเองมาโดยตลอด คอยระมัดระวังไม่ให้ รัก โลภ โกรธ หลงกินใจของเราได้ ในเมื่อกิเลสซึ่งเป็นเรื่องละเอียด เรายังสังเกตทัน อาการผิดปกติของร่างกาย เราก็พลอยสังเกตทันไปด้วย

สำหรับวันนี้กระผม/อาตมภาพยังต้องออกไปทำหน้าที่เจ้าภาพตามที่คณะสงฆ์มอบหมายให้ เพื่อไปต้อนรับแขกที่เป็นพระผู้ใหญ่จากต่างอำเภอและต่างจังหวัด ซึ่งจะมาร่วมเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรมถวายหลวงพ่อพระครูกาญจนปัญญาวุฒิ (พูลศักดิ์ ปญฺญาวุโธ) อดีตรองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ ที่วัดเขื่อนวชิราลงกรณ

ด้วยความที่ว่าแขกผู้ใหญ่ส่วนมากเดินทางมาไกล ทางคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิจึงมีมติปรับเลื่อนเวลาในการสวดพระอภิธรรมขึ้นมาเป็น ๑ ทุ่มตรง เพื่อให้แขกมีเวลาในการเดินทางกลับถิ่นฐานบ้านช่องของตนเอง จึงทำให้ไม่มีเวลาบันทึกเสียงธรรมตามปกติ ต้องมาบันทึกในเวลานี้ แล้วจะได้ไปทำหน้าที่ของตนต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๔ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)