[เถรี]

เมื่อพวกเรามาแล้ว ก็ดูว่ามีมุมให้ถ่ายรูปตรงไหนบ้างที่พากันถ่ายรูปได้ แต่ยกเว้นการถ่ายวิดีโอที่เขาห้าม แล้วถ้าหากว่าการถ่ายรูปนั้น มีใครเผลอทำผ้าคลุมผมหลุด เจ้าหน้าที่ทหารที่ถือหอก ก็จะมาชี้บอกให้ทุกคลุมผมขึ้นไปใหม่ก่อน แล้วถึงจะถ่ายรูปได้ พูดง่าย ๆ ว่านอกจากสุวรรณวิหารแล้ว สระน้ำนั้นก็เป็นสระศักดิ์สิทธิ์ ไม่สมควรที่จะทำอะไรซึ่งเป็นการไม่เคารพ

เมื่อถ่ายรูปกันจนพอใจแล้ว พวกเราแทนที่จะเข้าไปในสุวรรณวิหาร เพื่อสักการะพระคัมภีร์ประจำศาสนาซิกข์ ซึ่งได้รับการดูแลเห่กล่อมเหมือนอย่างกับเป็นองค์ศาสดาที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เห็นแถวคนเป็นพัน ๆ ซึ่งต่อแถวกันแน่นขนัดตั้งแต่เช้าก็ถอดใจ พวกเราก็เลยเดินไปดูโรงทาน ซึ่งได้ชื่อว่าโรงทานใหญ่ที่สุดในโลก ไม่ว่าจะชาติใดศาสนาใดมาถึง เขาก็เชิญเลี้ยงทั้งสิ้น

พวกเราเดินเข้าไปขอดูสถานที่ เขาก็ยังส่งถาดหลุม ส่งช้อนอะไรมาให้ เพียงแต่ว่าพวกเราปฏิเสธ เดินเข้าไปด้านใน เห็นอาสาสมัครชาวซิกข์เป็นจำนวนมาก คนนั้นดูแลถาด คนนี้ดูแลช้อน คนโน้นดูแลแก้วน้ำ อีกฝ่ายหนึ่งก็ไปรอรับจากบุคคลที่กินเสร็จแล้ว ส่วนหนึ่งก็ล้างจานหรือว่าถาดหลุม อีกส่วนหนึ่งก็ล้างช้อน อีกส่วนหนึ่งก็ล้างแก้วน้ำ เหล่านี้เป็นต้น

พวกเราเข้าไปร่วมบุญด้วยการเอาเงินไปหยอดตู้ กระผม/อาตมภาพหยอดลงไป ๑,๐๐๐ รูปี แล้วไปเดินดูบุคคลที่กินอาหารกันอยู่ นั่งกันเป็นแถวเป็นระเบียบเรียบร้อย เจ้าหน้าที่ก็เดินตักข้าวและตักแกงแจกให้ทุกคน ถ้าใครไม่อิ่มก็ยกมือ สามารถขอเพิ่มได้เรื่อย ๆ จนกว่าจะอิ่ม เมื่ออิ่มแล้วก็เอาจาน เอาช้อน หรือว่าแก้วน้ำไปส่งให้กับทางเจ้าหน้าที่ช่วยล้าง ซึ่งเสียงล้างดังสนั่นหวั่นไหวมาก..!

จนกระทั่งไปนึกถึงวัดหลวงพ่อวัดเขาตะมะยะที่พม่า ซึ่งถ้วยจานชามช้อนทุกอย่างทำด้วยสเตนเลส น่าจะเป็นประสบการณ์ว่า ถ้าต้องการล้างให้ทันกับคนเป็นหมื่นเป็นแสนกิน ก็ต้องเร่งรีบมาก ขืนใช้ภาชนะแก้วหรือกระเบื้องคงจะแตกบรรลัยหมด ทุกอย่างจึงต้องเป็นสเตนเลสเท่านั้น

เมื่อออกมาข้างนอกแล้ว กระผม/อาตมภาพเดินไปยังสถานที่หนึ่ง ปรากฏว่าเป็นสถานพยาบาลฟรีของทางศาสนาซิกข์ ใครเจ็บไข้ได้ป่วยก็ไปแจ้งกับเจ้าหน้าที่ มีหมอมีพยาบาลคอยดูแลให้ นับว่าเป็นการดูแลบุคคลได้ครบวงจรมาก มีทั้งที่กินและที่รักษาตัวอยู่ในสถานที่เดียวกัน