[เถรี]

รุ่นของพวกกระผม/อาตมภาพนั้น โดนมาสารพัดไม่ว่าจะเป็นหวาย กิ่งสน ก้านมะยม หรือแม้กระทั่งแปรงลบกระดานที่ปลิวมาใส่กบาล..! รุ่นของบรรดาเด็ก ๆ ในปัจจุบันนี้ แทบจะเป็นพ่อเป็นแม่ของครูบาอาจารย์ไปแล้ว เพราะว่าไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย มีแต่อ้างกฎหมาย อ้างสิทธิมนุษยชน เป็นความเจริญตามแบบที่คนต่างชาติเขาทำกันมา เสร็จแล้วก็ไม่สามารถที่จะควบคุมเด็ก ๆ ได้

พอเจอเด็กไทยเข้าไป บรรดาฝรั่งผู้ใหญ่ก็เลยหลงเสน่ห์คนไทยไปหมด ทั้ง ๆ ที่คนไทยในปัจจุบันนี้ กระผม/อาตมภาพยังเห็นว่ากิริยามารยาทไม่ได้เรื่องสักราย แต่กลายเป็นว่าในส่วนที่ไม่ได้เรื่องของเรานั้น ดีที่สุดในสายตาของชาวตะวันตกไปแล้ว

จึงเป็นเรื่องที่บรรดาผู้มีอำนาจในกระทรวง ทบวง กรม ต่าง ๆ ควรที่จะไปทบทวนเสียใหม่ ไม่ใช่อะไรก็ไปอ้างต่างประเทศ โดยเฉพาะทางตะวันตก แล้วไปคิดว่าเป็นความดีความเจริญ จากนั้นก็เอามาใช้ในบ้านเรา โดยไม่ได้ดูว่าบริบทสังคมนั้นต่างกันขนาดไหน ทำงานอยู่ในลักษณะที่ดีแต่ตามก้นฝรั่ง แล้วก็ไปรับเอาในส่วนที่สร้างความเสียหายให้กับประเทศชาติเขามา จนเด็กในยุคปัจจุบันก้าวร้าววุ่นวายไปหมด

อย่างที่เห็นบรรดากลุ่มสารพัดที่ออกมา มีการประท้วงแล้วประท้วงเล่า ลงโทษอย่างไรก็ไม่เข็ดไม่หลาบ เนื่องเพราะว่าไม่มีพ่อแม่ ไม่มีครูบาจารย์คอยจัดการให้ตั้งแต่ต้น เด็ก ๆ จึงกร้าว กระด้าง ตลอดจนกระทั่งไม่แคร์สังคม สนใจอยู่อย่างเดียวก็คือสิทธิของตัวเอง โดยไม่สนใจว่าจะไปกระทบกระเทือนถึงสิทธิของผู้อื่นหรือเปล่า ?

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายหวังสังคมแบบนี้ ก็พยายามตามก้นฝรั่งต่อไป แต่ถ้าหวังความเจริญ หวังความก้าวหน้าแก่ประเทศชาติของเรา ก็ได้โปรดเถอะ..คืนไม้เรียวเข้าสู่มือผู้ปกครองและครูบาอาจารย์ สังคมหลังจากนี้ไปไม่เกิน ๒๐ ปีก็จะอยู่ในกรอบในเกณฑ์ไปเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๓๑ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)