[เถรี]

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๒๙ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ตรงกับวันพระใหญ่ แรม ๑๔ ค่ำ เดือนอ้าย ญาติโยมไปร่วมงานใส่บาตรตามโครงการ "หิ้วตะกร้า นุ่งผ้าไทย นั่งแคร่ไม้ ใส่บาตรพระทุกวันอาทิตย์" เป็นจำนวนมาก เนื่องเพราะว่าช่วงนี้เป็นวันหยุดยาว และทองผาภูมิมีอากาศเย็นเหมือนกับทางด้านภาคเหนือ และหลายต่อหลายปีที่ผ่านมา ทองผาภูมินั้นมีอากาศเย็นกว่าจังหวัดเชียงใหม่เสียอีก ในเมื่ออยู่ใกล้และมีอากาศเย็นเหมือนกับได้ไปทางเหนือ บรรดาญาติโยมที่ตั้งใจจะไปท่องเที่ยวตากอากาศ จึงได้เดินทางไปยังทองผาภูมิกันเป็นจำนวนมาก

โดยเฉพาะช่วงวันหยุดยาว ๆ แบบนี้จะไม่มีที่พักเหลือให้เลย ถ้าหากว่าท่านไม่ได้จับจองเอาไว้ก่อน แม้กระทั่งหลวงพ่อโอ (พระครูสมุห์พิชิต ฐิตวีโร) และคณะ ซึ่งเดินทางไปยังวัดถ้ำแก้วสวรรค์บันดาล อำเภอสังขละบุรี ก็ยังให้ลูกศิษย์ติดต่อมาเพื่อขอพักภายในวัดท่าขนุน เนื่องเพราะว่าที่พักเต็มหมดไม่เหลือเลย

ดังนั้น..ถ้าหากว่าท่านใดที่จะเดินทางไปอำเภอทองผาภูมิ หรือว่าอำเภอสังขละบุรีในช่วงวันหยุดยาว ควรที่จะมีที่พักที่ได้รับการจับจองล่วงหน้าไว้ก่อน ไม่เช่นนั้นแล้วท่านก็จะลำบากมาก โดยเฉพาะถ้าเป็นที่พักของอำเภอสังขละบุรีนั้น แต่ละคืนก็อยู่ที่ ๒,๐๐๐ - ๒,๕๐๐ บาท ถ้าหากว่าเป็นของอำเภอทองผาภูมิ ยังอยู่ที่ประมาณ ๗๐๐ - ๘๐๐ บาทเท่านั้น

ส่วนในวัดก็มีที่เหลือเฉพาะพระเถระไม่กี่ที่เท่านั้น ส่วนอื่นก็ไม่สามารถจะหาที่พักเป็นการส่วนตัวให้ได้ นอกจากที่พักรวมกับผู้ปฏิบัติธรรม ซึ่งถ้าใครไม่เคยชินในการนอนห้องรวมกับผู้อื่นมาก ๆ แล้วไปเจอคนนอนกรนเข้าด้วย ก็จะมีปัญหาใหญ่ ดีไม่ดีก็ไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืน..!

อีกประการหนึ่ง วัดท่าขนุนนั้นมีหมาวัดเป็นจำนวนมาก รวม ๆ แล้วประมาณ ๒๐๐ ตัว เมื่อมีคนเข้าออกยามค่ำคืนก็ส่งเสียงเห่า ทำหน้าที่กันอย่างเข้มแข็ง แต่ท่านที่ไม่เคยชินกับเสียงหมาเห่า ก็เท่ากับว่าโดนรบกวนทั้งคืน จึงเป็นเรื่องที่ท่านทั้งหลาย ถ้าพักอยู่ในวัดก็ต้องทำใจล่วงหน้ากันไปก่อนเลย

แต่ว่ากระผม/อาตมภาพเองนั้นไม่ได้อยู่ดูแลผู้บวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติรุ่นที่ ๑/๒๕๖๘ เนื่องเพราะว่ามีภารกิจข้างนอก โดยเฉพาะในส่วนที่สำคัญที่สุดก็คือ ไปร่วมงานสมโภชหิรัญบัฏของพระเดชพระคุณพระพรหมวัชรธีราจารย์, ศ., ดร. (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ, ป.ธ. ๙) องค์อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งตำแหน่งหนึ่งของท่านก็คือผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดปากน้ำภาษีเจริญ

ท่านทั้งหลายที่เคยไปวัดปากน้ำก็ทราบดีอยู่แล้วว่า ตรอกซอกซอยแถวนั้นไม่ได้กว้างใหญ่อะไร ซ้ำยังที่จอดรถมีน้อยอีกต่างหาก ถ้าหากว่าไม่มีบุคคลที่รู้จักมักคุ้นอยู่ภายในวัดแล้ว บางทีท่านก็อาจจะต้องนำรถไปจอดในที่ไกล ๆ ซึ่งไม่สะดวกในการขนไทยธรรมต่าง ๆ ไปร่วมมุทิตาสักการะได้