[เถรี]

"ถามว่าเคยรักผู้หญิงไหม ? ก็เคย เคยบ้าถึงขนาดตี ๒ ตี ๓ ต้องโทรไปหา แต่ก็เป็นอยู่พักเดียว เหมือนโดนบังคับ คือรู้ว่าตัวเองต้องบวช ถ้าหากว่าเราบวช เกิดมีคู่แล้วต้องทิ้งเขาไป คงทำใจยาก เลยกันตัวเองเอาไว้ ยุคนั้นเลยค่อนข้างจะเป็นคนปากร้าย เวลาผู้หญิงเข้าใกล้โดนไล่กระเจิดกระเจิงหมด ตอนนั้นเข้าใจตัวเองว่า ถ้ามีคู่ก็ทิ้งเขาไม่ได้ อาตมากำลังใจไม่ยิ่งใหญ่เท่าพระพุทธเจ้า ในเมื่อใช้ชีวิตร่วมกันก็ต้องรับผิดชอบชีวิตเขา อะไรทำนองนี้

ช่วงที่ไปวัดท่าซุง บรรดาหลวงพี่ที่วัดพอได้ยินว่าจะบวช ร้องเหวอไปตาม ๆ กัน เพราะอาตมาไปทีพาสาวไป ๘ คน ๑๐ คน แล้วบอกว่าจะบวช แต่ความจริงช่วงนั้นบรรดาน้อง ๆ ยังเรียนหนังสืออยู่บ้าง เรียนจบแล้วไม่มีงานทำบ้าง แล้วที่บ้านก็ไม่มีผู้ชายที่จะเข้าวัด ถ้าอาตมาไม่พาไปเขาก็ไม่รู้ว่าจะอาศัยใครไปวัด พูดง่าย ๆ ว่าไปเป็นไม้กันหมาให้เขา แต่คนอื่นเขาไม่เข้าใจ ไปด้วยกันก็คิดว่าเป็นแฟนกัน มากันทีเยอะแยะแบบนี้แล้วบอกว่าจะบวช"