บทสวดมนต์ทำวัตรเย็น

[มัคคนายก]

บทสวดมนต์ทำวัตรเย็น

<object id="MediaPlayer" width=428 height=250 classid="CLSID:22D6f312-B0F6-11D0-94AB-0080C74C7E95" standby="Loading Windows Media Player components..." type="application/x-oleobject" codebase="http://activex.microsoft.com/activex/controls/mplayer/en/nsmp2inf.cab#Version=6,4,7,1112">
<param name="filename" value="http://www.watthakhanun.com/dhamma_audio/evening.wmv">
<param name="Showcontrols" value="True">
<param name="autoplay" value="false">
<param name="autoStart" value="0">
<embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.watthakhanun.com/dhamma_audio/evening.wmv" width=428 height=250></embed>
</object>

ขอเชิญสมาชิกทุกท่านสวดมนต์ทำวัตรเย็นร่วมกัน พร้อมกับพระภิกษุที่วัดท่าขนุนในเวลา ๑๙.๐๐ น. หรือตามแต่เวลาที่ท่านสะดวก

หากเปิดหน้านี้แล้วกรุณารอสักครู่หนึ่ง เพื่อทำการโหลดแถบเครื่องเล่นเสียง และท่านสามารถกดที่ปุ่ม"เล่น" เพื่อเปิดเสียงสวดมนต์ และร่วมสวดตามบทสวดมนต์โดยพร้อมเพรียงกัน

[ทิดตู่]

ทำวัตรเย็น
บทบูชาพระรัตนตรัย



โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ,
(พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ไกลจากกิเลส เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง,)

สวากขาโต เยนะ ภะคะวะตา ธัมโม,
(พระธรรมเป็นคำสั่งสอนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ดีแล้ว)

สุปะฏิปันโน ยัสสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
(พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว,)

ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง
อิเมหิ สักกาเรหิ ยะถาระหัง อาโรปิเตหิ อะภิปูชะยามะ.,
(ข้าพเจ้าทั้งหลายขอบูชาอย่างยิ่ง ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้นพร้อมทั้งพระธรรม
และพระอริยสงฆ์ด้วยเครื่องสักการะเหล่านี้ ที่ข้าพเจ้าทั้งหลายยกขึ้นไว้ตามสมควรแก่การบูชาแล้ว.,)

สาธุ โน ภันเต ภะคะวา สุจิระปะรินิพพุโตปิ,
(ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ แม้พระองค์ปรินิพพานไปนานแล้วก็ตาม ข้าพเจ้า
ทั้งหลายกราบขอพระบรมพุทธานุญาต,)

ปัจฉิมาชะนะตานุกัมปะมานะสา,
(ขอพระองค์ผู้มีพระทัยในอันที่จะอนุเคราะห์แก่หมู่ชนผู้จะเกิดมาในภายหลัง,)

อิเม สักกาเร ทุคคะตะปัณณาการะภูเต ปะฏิคคัณหาตุ,
(ได้โปรดรับเครื่องสักการะเหล่านี้ที่ข้าพเจ้าทั้งหลายผู้มีความทุกข์น้อมถวายบูชา,)

อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ฯ
(เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขอันเกื้อกูลแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย สิ้นกาลนานเทอญ ฯ)


อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา,
พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ.
(กราบ)
(พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ไกลจากกิเลส เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง,
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ตื่นแล้ว เบิกบานแล้ว. )

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม,
ธัมมัง นะมัสสามิ.
(กราบ)
(พระธรรมเป็นคำสั่งสอนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ดีแล้ว, ข้าพเจ้าขอนอบน้อม
ต่อพระธรรมคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า.)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สังฆัง นะมามิ.
(กราบ)
(พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว, ข้าพเจ้าขอนอบน้อม
ต่อพระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า.)
__________________

[ทิดตู่]

(นำ) หันทะ มะยัง พุทธัสสะ ภะคะวะโต ปุพพะภาคะนะมะการัญเจวะ พุทธานุสสะตินะยัญจะ กะโรมะ เส ฯ
(ในเบื้องต้นแต่นี้ไป พวกเราจงพากันกระทำความนอบน้อมต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ตื่นแล้วเบิกบานแล้ว โดยพร้อมเพรียงกันเถิดฯ)

(รับ) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ, (ว่า ๓ ครั้ง)
(ขอนอบน้อมต่อพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ผู้ไกลจากกิเลส เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้ ด้วยพระองค์เอง ฯ)

ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง เอวัง กัลฺยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต,
ก็กิตติศัพท์อันงามของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, ได้ฟุ้งไปแล้วอย่างนี้ว่า
อิติปิ โส ภะคะวา
เพราะเหตุอย่างนี้ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น
อะระหัง,
เป็นผู้ไกลจากกิเลส
สัมมาสัมพุทโธ,
เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
วิชชาจะระณะสัมปันโน,
เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
สุคะโต,
เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี
โลกะวิทู,
เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง
อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ ,
เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า
สัตถา เทวะมะนุสสานัง,
เป็นครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
พุทโธ,
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม
ภะคะวา ติ.
เป็นผู้มีความจำเริญ จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ดังนี้

[ทิดตู่]

พุทธาภิคีติง

(นำ)หันทะ มะยัง พุทธาภิคีติง กะโรมะ เส.
(เราทั้งหลายจงพากันสวดเป็นทำนอง เพื่อบูชาพระคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้าโดยพร้อมเพรียงกันเถิด)

(รับ)พุทธะวาระหันตะวะระตาทิคุณาภิยุตโต,
พระพุทธเจ้าประกอบด้วยคุณ มีความประเสริฐแห่งอรหันตคุณเป็นต้น
สุทธาภิญาณะกะรุณาหิ สะมาคะตัตโต,
มีพระองค์อันประกอบด้วยพระญาณ และพระกรุณาอันบริสุทธิ์
โพเธสิ โย สุชะนะตัง กะมะลังวะ สูโร,
พระองค์ใด ทรงกระทำชนที่ดีให้เบิกบาน ดุจอาทิตย์ทำบัวให้บาน
วันทามะหัง ตะมะระณัง สิระสา ชิเนนทัง.
ข้าพเจ้าไหว้พระชินสีห์ ผู้ไม่มีกิเลส พระองค์นั้น ด้วยเศียรเกล้า
พุทโธ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง,
พระพุทธเจ้าพระองค์ใด เป็นสรณะอันเกษมสูงสุดของสัตว์ทั้งหลาย
ปะฐะมานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง.
ข้าพเจ้าไหว้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึกองค์ที่หนึ่ง ด้วยเศียรเกล้า
พุทธัสสาหัสฺมิ ทาโส*(ทาสี) วะ พุทโธ เม สามิกิสสะโร,
ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระพุทธเจ้า, พระพุทธเจ้าเป็นนายมีอิสระเหนือข้าพเจ้า
พุทโธ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม.
พระพุทธเจ้าเป็นเครื่องกำจัดทุกข์ และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า
พุทธัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง,
ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้ แด่พระพุทธเจ้า
วันทันโตหัง*(ตีหัง) จะริสสามิ พุทธัสเสวะ สุโพธิตัง,
ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่จักประพฤติตาม ซึ่งความตรัสรู้ดีของพระพุทธเจ้า
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง,
สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระพุทธเจ้าเป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน,
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา
พุทธัง เม วันทะมาเนนะ*(นายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ,
ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระพุทธเจ้า ได้ขวนขวายบุญใด ในบัดนี้
สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา.
อันตรายทั้งปวง อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น

(หมอบกราบลงกล่าวคำพร้อมกัน)

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี
พุทเธ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้ว ในพระพุทธเจ้า
พุทโธ ปะฏิคคัณฺหะตุ อัจจะยันตัง,
ขอพระพุทธเจ้า จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ พุทเธ .
เพื่อการสำรวมระวัง ในพระพุทธเจ้า ในกาลต่อไป

[ทิดตู่]

ธัมมานุสสติ

(นำ)(หันทะ มะยัง ธัมมานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.)
(เราทั้งหลายจงพากันสวดระลึกถึงพระคุณความดีแห่งพระธรรมคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยพร้อมเพรียงกันเถิดฯ)

(รับ)สฺวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม
พระธรรม เป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสไว้ดีแล้ว
สันทิฏฐิโก,
เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติ พึงเห็นได้ด้วยตนเอง
อะกาลิโก,
เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ และให้ผลได้ ไม่จำกัดกาล
เอหิปัสสิโก,
เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกับผู้อื่นว่า ท่านจงมาดูเถิด
โอปะนะยิโก,
เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว
ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหี ติ.
เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ดังนี้

[ทิดตู่]

ธัมมาภิคีติง

(นำ)(หันทะ มะยัง ธัมมาภิคีติง กะโรมะ เส.)
(พวกเราจงพากันสวดเป็นทำนอง เพื่อบูชาพระคุณความดีแห่งพระธรรมคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยพร้อมเพรียงกันเถิดฯ)

(รับ)สฺวากขาตะตาทิคุณะโยคะวะเสนะ เสยโย,
พระธรรม เป็นสิ่งที่ประเสริฐ เพราะประกอบด้วยคุณ คือ ความที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว เป็นต้น
โย มัคคะปากะปะริยัตติวิโมกขะเภโท,
เป็นธรรมอันจำแนกเป็น มรรค ผล ปริยัติ และนิพพาน
ธัมโม กุโลกะปะตะนา ตะทะธาริธารี,
เป็นธรรมทรงไว้ซึ่งผู้ทรงธรรม จากการตกไปสู่โลกที่ชั่ว
วันทามะหัง ตะมะหะรัง วะระธัมมะเมตัง,
ข้าพเจ้าไหว้พระธรรมอันประเสริฐนั้น อันเป็นเครื่องขจัดเสียซึ่งความมืด
ธัมโม โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง,
พระธรรมใด เป็นสรณะอันเกษมสูงสุด ของสัตว์ทั้งหลาย
ทุติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง,
ข้าพเจ้าไหว้พระธรรมนั้น อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึกองค์ที่สองด้วยเศียรเกล้า
ธัมมัสสาหัสฺมิ ทาโส*(ทาสี) วะ ธัมโม เม สามิกิสสะโร,
ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระธรรม พระธรรมเป็นนายมีอิสระเหนือข้าพเจ้า
ธัมโม ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม,
พระธรรมเป็นเครื่องกำจัดทุกข์และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า
ธัมมัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง,
ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้แด่พระธรรม
วันทันโตหัง*(ตีหัง) จะริสสามิ ธัมมัสเสวะ สุธัมมะตัง,
ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่จักประพฤติตาม ซึ่งความเป็นธรรมดีของพระธรรม
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง,
สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระธรรมเป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน,
ด้วยการกล่าวคำสัจจ์นี้ ข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา
ธัมมัง เม วันทะมาเนนะ*(นายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ,
ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระธรรม ได้ขวนขวายบุญใด ในบัดนี้
สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา.
อันตรายทั้งปวง อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น

(หมอบกราบลงกล่าวคำพร้อมกัน)

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี
ธัมเม กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้ว ในพระธรรม
ธัมโม ปะฏิคคัณฺหะตุ อัจจะยันตัง,
ขอพระธรรม จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ ธัมเม.
เพื่อการสำรวมระวัง ในพระธรรม ในกาลต่อไป

[ทิดตู่]

สังฆานุสสติ

(นำ)(หันทะ มะยัง สังฆานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.)
(เราทั้งหลายจงพากันสวดระลึกถึง พระคุณความดีแห่งพระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าโดยพร้อมเพรียงกันเถิด)

(รับ)สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติดีแล้ว
อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติตรงแล้ว
ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติเพื่อรู้ธรรมเป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติสมควรแล้ว
ยะทิทัง,
ได้แก่บุคคลเหล่านี้ คือ
จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา,
คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่, นับเรียงตัวบุรุษ ได้ ๘ บุรุษ
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
นั่นแหละ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
อาหุเนยโย,
เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา
ปาหุเนยโย,
เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ
ทักขิเณยโย,
เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน
อัญชะลีกะระณีโย,
เป็นผู้ที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชลี
อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสา ติ.
เป็นเนื้อนาบุญของโลก, ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ดังนี้

[ทิดตู่]

สังฆาภิคีติง

(นำ)(หันทะ มะยัง สังฆาภิคีติง กะโรมะ เส.)
(เราทั้งหลายจงพากันสวดเป็นทำนอง เพื่อบูชาคุณความดีแห่งพระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยพร้อมเพรียงกันเถิดฯ)

(รับ)สัทธัมมะโช สุปะฏิปัตติคุณาทิยุตโต,
พระสงฆ์ที่เกิดโดยพระสัทธรรม ประกอบด้วยคุณมีความปฏิบัติดี เป็นต้น
โยฏฐัพพิโธ อะริยะปุคคะละสังฆะเสฏโฐ,
เป็นหมู่แห่งพระอริยบุคคลอันประเสริฐ แปดจำพวก
สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต,
มีกายและจิต อันอาศัยธรรม มีศีลเป็นต้น อันบวร
วันทามะหัง ตะมะริยานะคะณัง สุสุทธัง.
ข้าพเจ้าไหว้หมู่แห่งพระอริยเจ้าเหล่านั้น อันบริสุทธิ์ด้วยดี
สังโฆ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง,
พระสงฆ์หมู่ใด เป็นสรณะอันเกษมสูงสุด ของสัตว์ทั้งหลาย
ตะติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง.
ข้าพเจ้าไหว้พระสงฆ์หมู่นั้น อันเป็ที่ตั้งแห่งความระลึกองค์ที่สามด้วยเศียรเกล้า
สังฆัสสาหัสฺมิ ทาโส*(ทาสี) วะ สังโฆ เม สามิกิสสะโร,
ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระสงฆ์ พระสงฆ์เป็นนาย มีอิสระเหนือข้าพเจ้า
สังโฆ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม.
พระสงฆ์เป็นเครื่องกำจัดทุกข์ และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า
สังฆัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง,
ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้ แด่พระสงฆ์
วันทันโตหัง*(ตีหัง) จะริสสามิ สังฆัสโสปะฏิปันนะตัง,
ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่จักประพฤติตาม ซึ่งความปฏิบัติดีของพระสงฆ์
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง,
สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระสงฆ์เป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน,
ด้วยการกล่าวคำสัจจ์นี้ ข้าพเจ้าพึงเจริญในศาสนา ของพระศาสดา
สังฆัง เม วันทะมาเนนะ*(นายะ) ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ,
ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระสงฆ์ ได้ขวนขวายบุญใด ในบัดนี้
สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา.
อันตรายทั้งปวง อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น

(หมอบกราบลงกล่าวคำพร้อมกัน)

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี
สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้วในพระสงฆ์
สังโฆ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง,
ขอพระสงฆ์ จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ.
เพื่อการสำรวมระวัง ในพระสงฆ์ ในกาลต่อไป

[ทิดตู่]

นะโม เม สัพพะพุทธานัง

(นำ)หันทะ มะยัง สัพพะพุทธานัง นะมะการัง กะโรมะ เส
(เราทั้งหลายจงพากันกระทำความนอบน้อม ต่อพระพุทธเจ้าทั้งหลาย โดยพร้อมเพรียงกันเถิดฯ)
(รับ)นะโม เม สัพพะพุทธานัง, อุปปันนานัง มะเหสินัง
(ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแต่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ผู้อุบัติขึ้นแล้วเพื่อแสวงหาพระคุณอันยิ่งใหญ่)
ตัณหังกะโร มะหาวีโร, เมธังกะโร มะหายะโส
(พระพุทธเจ้าทั้งหลาย คือ พระตัณหังกร ผู้กล้าหาญ, พระทีปังกร ผู้มียศใหญ่
สะระณังกะโร โลกะหิโต, ทีปังกะโร ชุตินธะโร
(พระสรณังกร ผู้เกื้อกูลแก่โลก, พระทีปังกร ผู้ทรงไว้ซึ่งปัญญาอันรุ่งเรือง)
โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข, มังคะโล ปุริสาสะโภ
(พระโกณฑัญญะ ผู้เป็นประมุขแห่งหมู่ชน, พระมังคละ ผู้เป็นบุรุษประเสริฐ)
สุมะโน สุมะโน ธีโร, เรวะโต ระติวัฑฒะโน
(พระสุมนะ ผู้มีพระทัยงาม ผู้เป็นนักปราชญ์, พระเรวตะ ผู้เพิ่มพูนความยินดี)
โสภีโต คุณะสัมปันโน, อะโนมะทัสสี ชะนุตตะโม
(พระโสภิตะ ผู้สมบูรณ์ด้วยพระคุณ, พระอโนมทัสสี ผู้สูงสุดในหมู่ชน)
ปะทุโม โลกะปัชโชโต, นาระโท วะระสาระถี
(พระปทุมะ ผู้ทำโลกให้สว่าง, พระนารทะ ผู้เป็นสารถีประเสริฐ)
ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร, สุเมโธ อัปปะฏิบุคคะโล
(พระปทุมุตระ ผู้เป็นที่พึ่งของหมู่สัตว์, พระสุเมธะ ผู้หาบุคคลเปรียบมิได้)
สุชาโต สัพพะโลกัคโค, ปิยะทัสสี นะราสะโภ
(พระสุชาตะ ผู้เลิศกว่าสัตว์โลกทั้งปวง, พระปิยทัสสี ผู้ประเสริฐกว่าหมู่คน)
อัตถะทัสสี การุณิโก, ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท
(พระอัตถทัสสี ผู้มีพระทัยกรุณา, พระธรรมทัสสี ผู้บรรเทาความมืด)
สิทธัตโถ อะสะโม โลเก, ติสโส จะ วะทะตัง วะโร
(พระสิทธัตถะ ผู้หาบุคคลเสมอมิได้ในโลก, พระติสสะ ผู้ประเสริฐกว่านักปราชญ์ทั้งหลาย)
ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ, วิปัสสี จะ อะนูปะโม
(พระปุสสะพุทธเจ้า ผู้ประทานพระธรรมอันประเสริฐ, พระวิปัสสี ผู้หาที่เปรียบมิได้)
สิขี สัพพะหิโต สัตถา, เวสสะภู สุขะทายะโก
(พระสิขี ผู้เป็นศาสดาผู้เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์, พระเวสสภู ผู้ประทานความสุข)
กะกุสันโธ สัตถะวาโห, โกนาคะมะโน ระณัญชะโห
(พระกกุสันโธ ผู้นำสัตว์ออกจากสันดานคือกิเลส, พระโกนาคมน์ ผู้กำจัดข้าศึกคือกิเลส)
กัสสะโป สิริสัมปันโน, โคตะโม สักยะปุงคะโวติ
(พระพุทธกัสสป ผู้สมบูรณ์ด้วยศิริ, พระสมณโคดม ผู้ประเสริฐแห่งหมู่ศากยวงศ์)

[ทิดตู่]

อะตีตะปัจจะเวกขะณะวิธี
(บทสำหรับพิจารณาปัจจัยสี่ที่ลืมพิจารณาในขณะบริโภค)

(นำ) หันทะ มะยัง อะตีตะปัจจะเวกขะณะ ปาฐัง ภะณามะ เส ฯ
(เราทั้งหลายจงพากันสวดบทสำหรับพิจารณาปัจจัยสี่ ที่ลืมพิจารณาในขณะที่บริโภค โดยพร้อมเพรียงกันเถิดฯ)

(ข้อที่ว่าด้วยจีวร)
(รับ) อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต์วา ยัง จีวะรัง ปะริภุตตัง,
(ในวันนี้ เรานุ่งห่มจีวรใดโดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ)
ตังยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ, อุณ์หัสสะ ปะฏิฆาตายะ,
(เรานุ่งห่มจีวรนั้นเพียงเพื่อป้องกันความหนาว,เพื่อป้องกันความร้อน,)
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ,
(เพื่อป้องกันการกระทบกระทั่งอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย,)
ยาวะเทวะ หิริโกปินะปะฏิจฉาทะนัตถัง ฯ
(และนุ่งห่มเพียงเพื่อปกปิดอวัยวะอันให้เกิดความละอายเท่านั้น ไม่ได้นุ่งห่มเพื่อความสวยงามแต่อย่างใด)

(ข้อว่าด้วยบิณฑบาต)
อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต์วา โย ปิณฑะปาโต ปะริภุตโต,
(ในวันนี้ เราบริโภคอาหารใด โดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ)
โส เนวะ ท์วายะ นะ มะทายะ,นะ มัณฑะนายะ นะ วิภูสะนายะ,
(เราไม่ได้บริโภคอาหารนั้นเพื่อความเพลิดเพลิน สนุกสนาน,ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเมามันเกิดกำลังพลังทางกาย,ไม่บริโภคเพื่อทำให้กายผ่องใส,)
ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา,ยาปะนายะ วิหิงสุปะระติยา
พรัหมะจะริยานุคคะหายะ,
(เราบริโภคอาหารเพียงเพื่อให้ร่างกายนี้ดำรงอยู่ได้,เพียงเพื่อเลี้ยงชีวิตตามฐานะ,เพื่อไม่ให้ร่างกายต้องลำบาก,และเพื่อจะได้มีกำลังในการประพฤติพรหมจรรย์ต่อไป,)
อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฏิหังขามิ,นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ,
(ด้วยพิจารณาแล้วอย่างนี้, เราย่อมระงับทุกขเวทนาเก่า คือความหิวลงเสียได้,และไม่ทำให้ทุกขเวทนาใหม่เกิดขึ้นได้,)
ยาต์รา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ ฯ
(การดำเนินชีวิตให้เป็นไปโดยสะดวกสบายตามอัตภาพ และความไม่มีโทษ ตลอดถึงความเป็นอยู่โดยผาสุก จักมีแก่เราด้วยประการฉะนี้แล)

(ข้อว่าด้วยเสนาสนะ)
อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต์วา ยัง เสนาสะนัง ปะริภุตตัง,
(ในวันนี้ เราใช้สอยเสนาสนะคือที่อยู่อาศัยใด โดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ,)
ตัง ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ, อุณ์หัสสะ ปะฏิฆาตายะ,
(เราอาศัยอยู่ในเสนาสนะนั้นเพียงเพื่อป้องกันความหนาว,เพื่อป้องกันความร้อน,)
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ,
(เพื่อป้องกันการกระทบกระทั่งอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย,)
ยาวะเทวะ อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง ปะฏิสัลลานารามัตถัง ฯ
(และเพียงเพื่อบรรเทาอันตรายอันเกิดจากดินฟ้าอากาศ และเพื่อให้จิตมีความยินดีในการออกหลีกเร้นสำหรับภาวนาเท่านั้น,)

(ข้อว่าด้วยคิลานเภสัช)
อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต์วา โย คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขาโร ปะริภุตโต,
(ในวันนี้ เราใช้ยารักษาโรคใด โดยไม่ทันได้พิจารณาโดยอุบายอันชอบ)
โส ยาวะเทวะ อุปปันนานัง เวยยาพาธิกานัง เวทะนานัง ปะฏิฆาตายะ,
(เราใช้ยารักษาโรคนั้นเพียงเพื่อระงับทุกขเวทนาอันเกิดจากความเจ็บป่วยต่าง ๆ,)
อัพ์ยาปัชฌะปะระมะตายาติ ฯ
(และเพียงเพื่อความเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียนเป็นอย่างยิ่ง ดังนี้.)

[ทิดตู่]

กรวดน้ำอิมินา

(นำ)หันทะ มะยัง อุททิสะนาธิฏฐานะคาถาโย ภะณามะ เส ฯ
(เชิญเถิด เราทั้งหลาย กล่าวคาถาอธิษฐานอุทิศส่วนบุญให้สรรพสัตว์กันเถิด)
(รับ)อิมินา ปุญญะกัมเมนะ อุปัชฌายา คุณุตตะรา
(ด้วยบุญนี้ อุทิศให้ อุปัชฌาย์ ผู้เลิศคุณ)
อาจาริยูปะการาจะ มาตาปิตา จะ ญาตะกา (ปิยา มะมัง)
(และอาจารย์ ผู้เกื้อหนุน ทั้งพ่อแม่ และปวงญาติ)
สุริโย จันทิมา ราชา คุณะวันตา นะราปิ จะ
(สูรย์จันทร์ และราชา ผู้ทรงคุณหรือสูงชาติ)
พรัหมะมารา จะ อินทา จะ โลกะปาลา จะ เทวะตา
(พรหม มาร และอินทราช ทั้งทวยเทพ และโลกบาล)
ยะโม มิตตา มะนุสสา จะ มัชฌัตตา เวริกาปิ จะ
(ยมราช มนุษย์มิตร ผุ้เป็นกลาง ผู้จองผลาญ)
สัพเพ สัตตา สุขี โหนตุ ปุญญานิ ปะกะตานิ เม
(ขอให้สุขศานติ์ทุกทั่วหน้า อย่าทุกข์ทน บุญผองที่ข้าทำจงอำนวยศุภผล)
สุขัง จะ ติวิธัง เทนตุ ขิปปัง ปาเปถะ โว มะตัง
(ให้สุขสามอย่างล้น ให้ลุถึงนิพพานพลัน)
อิมินา ปุญญะกัมเมนะ อิมินา อุททิเสนะ จะ
(ด้วยบุญนี้ที่เราทำ และอุทิศให้ปวงสัตว์)
ขิปปาหัง สุละเภ เจวะ ตัณหุปาทานะเฉทะนัง
(เราพลันได้ ซึ่งการตัด ตัวตัณหา อุปาทาน)
เย สันตาเน หินา ธัมมา ยาวะ นิพพานะโต มะมัง
(สิ่งชั่วในดวงใจ กว่าเราจะถึงนิพพาน)
นัสสันตุ สัพพะทา เยวะ ยัตถะ ชาโต ภะเว ภะเว
(มลายสิ้นจากสันดาน ทุก ๆ ภพ ที่เราเกิด)
อุชุจิตตัง สะติปัญญา สัลเลโข วิริยัมหินา
(มีจิตตรง และสติปัญญาอันประเสริฐ พร้อมทั้งความเพียรเลิศเป็นเครื่องขูดกิเลสหาย)
มารา ละภันตุ โนกาสัง กาตุญจะ วิริเยสุ เม
(โอกาส อย่าพึงมี แก่หมูมารทั้งสิ้นทั้งหลาย เป็นช่อง ประทุษร้ายทำลายล้างความเพียรจม)
พุทธาทิปะวะโร นาโถ ธัมโมนาโถ วะรุตตะโม
(พระพุทธผู้วรนาถ พระธรรมที่พึ่งอุดม)
นาโถ ปัจเจกะพุทโธ จะ สังโฆ นาโถตตะโร มะมัง
(พระปัจเจกะพุทะสมทบ พระสงฆ์ ที่ผึ่งพยอง)
เตโสตตะมานุภาเวนะ มาโรกาสัง ละภันตุ มา
(ด้วยอานุภาพนั้น อย่าเปิดโอกาสให้แก่มาร) (เทอญ)

คำอุทิศส่วนกุศล
โดย พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้บำเพ็ญแล้ว ณ โอกาสนี้ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ ขอจงอโหสิกรรม ให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่บัดนี้ ตราบท้าว เข้าสู่พระนิพพาน

และข้าพเจ้าทั้งหลาย ขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เทพเจ้าทั้งหลาย ที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า และเทพเจ้าทั้งหลาย ทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลาย และพระยายมราช จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศล ของข้าพเจ้า ในครั้งนี้ด้วยเถิด

และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ท่านทั้งหลาย ที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้า จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้บำเพ็ญมาแล้ว ณ โอกาสนี้ ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัย ให้ข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้เข้าถึง ซึ่งพระนิพพาน ในชาติปัจจุบันนี้เถิด...

จบไฟล์เสียงการทำวัตรเย็น

อุกาสะ วันทามิ ภันเต,
ข้าพระพุทธเจ้าขอวโรกาส กราบไหว้บูชาพระพุทธเจ้า,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
ขอพระองค์ได้อดโทษทั้งปวง แก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
ข้าพระพุทธเจ้าสร้างบุญอะไรไว้ ขอพระองค์ผู้เป็นนายพึงอนุโมทนา,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง,
พระองค์ทรงบำเพ็ญบุญอะไรไว้ พึงประทานแก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด,
สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
ข้าพระพุทธเจ้า ขออนุโมทนาบุญ.

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต ฯ
(ถ้าหลายคนว่า.....ขะมะตุ โน ภันเต, ฯลฯ....
ขะมะตุ โน ภันเต , อุกาสะ ขะมามะ ภันเต ฯ )

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา,
พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ.
(กราบ)
(พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ไกลจากกิเลส เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง,
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ตื่นแล้ว เบิกบานแล้ว. )

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม,
ธัมมัง นะมัสสามิ.
(กราบ)
(พระธรรมเป็นคำสั่งสอนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ดีแล้ว, ข้าพเจ้าขอนอบน้อม
ต่อพระธรรมคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า.)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สังฆัง นะมามิ.
(กราบ)
(พระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว, ข้าพเจ้าขอนอบน้อม
ต่อพระอริยสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า.)

จบการทำวัตรเย็น

[ทิดตู่]

ท่านสามารถดาวโหลดไฟล์เสียง"สวดมนต์ทำวัตรเย็นวัดท่าขนุน"ได้ที่ลิงค์ทางด้านล่างนี้
http://www.watthakhanun.com/dhamma_audio/evening1.mp3