เก็บตกจากงานเป่ายันต์เกราะเพชร วันเสาร์ที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๖๒

[เถรี]

การรักษายันต์เกราะเพชรเอาไว้ อันดับแรก ต้องภาวนาทุกวัน จนกำลังใจทรงตัวแล้วกลืนน้ำลายสัก ๓ ครั้ง ยันต์เกราะเพชรจะคุ้มครองท่านได้ทั้งวัน และอย่าได้ละเมิดข้อห้ามสำคัญ ๒ ข้อ

ข้อที่หนึ่งคือห้ามลักขโมย จะหยิบฉวยสิ่งของของเขาราคามากราคาน้อยก็ดี ด้วยเจตนาขโมย ยันต์เกราะเพชรจะเสื่อม ไม่คุ้มครองบุคคลนั้น

อีกประการหนึ่งก็คือห้ามดื่มสุราหรือเสพยาเสพติด หลายรายที่ดื่มสุราบอกว่ายันต์เกราะเพชรหลุดจากตัวให้รู้ ๆ เลย ก็คือร้อนวาบกระชากออกจากตัวไป มีอยู่คนหนึ่งบอกรู้สึกเหมือนกับระเบิดออกจากตัวไปเลย อีกหลายคนบอกว่าเหมือนโดนถอดวิญญาณ คือโดนกระชากอะไรบางส่วนออกจากร่างกายไป ท่านที่ความรู้สึกชัด ๆ ก็จะได้รู้ว่าของดีไม่คุ้มครองแล้ว เพราะว่าเราไปละเมิดข้อห้าม

[เถรี]

ในส่วนนี้ถ้าท่านระมัดระวังแล้วก็ยังมีโอกาสพลาดได้ เพราะว่าอาหารสมัยนี้ผสมเหล้าผสมบรั่นดีกันเป็นปกติ มีลูกศิษย์บางคน เอาไอศกรีมมาถวาย อาตมาเปิดปั๊บหงายหลังเลย ถามว่า "กินเข้าไปได้อย่างไร ? นี่เหล้า" เขาบอก "ไม่ใช่ค่ะอาจารย์ นี่รัมเรซิน" อีบ้า...! รัมคือเหล้า แล้วเป็นเหล้าเถื่อนของฝรั่งด้วย โอ้โห...แม่เจ้าประคุณ บอกว่ารัมไม่ใช่เหล้า เจริญมาก...! ยายนั่นยันต์เกราะเพชรหลุดหายไปตอนไหนก็ไม่รู้ แถมยังกินอร่อยอีกด้วย

หลายรายก็เป็นช็อกโกแล็ตไส้บรั่นดี ระวังให้มาก เพื่อนพระซื้อมาฝากอาตมาเอง ท่านอ่านภาษาอังกฤษไม่ออก อาตมาอ่านออก บอกว่า "เอ็งเอาเหล้ามาถวายพระแล้ว รู้ตัวไหม ?" ท่านบอกว่าไม่รู้เลย นึกว่าสอดไส้อะไรมา รสชาติซ่า ๆ กินแล้วหน้าแดงดี..!

ถ้าลักษณะอย่างนี้ยันต์เกราะเพชรหลุดหมด ที่อภัยให้อย่างเดียวก็คือ ท่านที่กินยาดองตามสูตร ยาโบราณต้องดองเหล้า เพื่อที่จะให้สารที่อยู่ในสมุนไพรออกมาอย่างเต็มที่ แต่ต้องกินตามสูตรจริง ๆ ก็คือ โบราณส่วนใหญ่ให้กินได้เป๊กเดียว ประมาณ ๓๐ ซีซี และในส่วนนี้ก็ห้ามพระด้วย ไม่ใช่ว่าเป่ายันต์เกราะเพชรแล้วกินยาดองได้ พระเราก็ฉันกันเพลิน นั่นโดนอาบัติเลย..ศีลขาด ไม่มีอะไรคุ้มตัวเลย ศีลพระที่จะคุ้มตัวก็ไม่มี ยันต์เกราะเพชรก็ไม่มี ฉะนั้น...ต้องระมัดระวังในเรื่องของอาหารให้มาก

[เถรี]

ยันต์เกราะเพชรของเรา ถ้าหากว่าไม่ละเมิดแล้ว ก็จะอยู่รักษาเราไปตลอดชีวิต แล้วถามว่าจะรู้ได้อย่างไรว่าเรารับยันต์เกราะเพชรไปแล้ว ยันต์รักษาตัวเราอยู่ ? ก็มีหลายวิธีด้วยกัน

วิธีแรกก็คือฝึกทิพจักขุญาณให้ได้ แล้วก็พิจารณาดู ก็จะเห็นว่ายันต์เกราะเพชรยังอยู่ที่กึ่งกลางกายของเราหรือเปล่า ?

อีกวิธีหนึ่งก็คือหาผู้หญิงที่ท้องครั้งแรกมาเข้าพิธีเป่ายันต์เกราะเพชร ถ้าคลอดลูกออกมาเป็นผู้ชาย จะมียันต์ติดตัวมาด้วย คราวนี้ คำว่ายันต์ติดตัวมานั้น ไม่ใช่ว่าติดตัวมาเป็นรูปยันต์เกราะเพชร แต่ว่าจะเป็นจุด เป็นขีด เป็นแต้ม อย่างไรก็ได้ เพียงแต่ว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ภายใน ๗ วัน จะหายเข้าไปอยู่ในกระดูก

[เถรี]

มีอยู่รายหนึ่งติดตัวมาลายพร้อยเลย พยาบาลเขาเรียกว่าไอ้เด็กตุ๊กแก ส่วนอีกรายหนึ่งทำคลอดแบบโบราณ หมอตำแยบอกว่าลูกออกมาตัวลาย พ่อแม่เห็นแล้วตกใจ ลืมไปว่าตัวเองไปรับยันต์เกราะเพชรมาก ก็ถามว่า "ยายแล้วจะแก้ไขอย่างไร ?" หมอตำแยนั่นสุดยอดมาก บอก "ง่ายนิดเดียว" อมเหล้าพ่นพรวด หายเกลี้ยงเลย..! โห...สุดยอดมากเลยยาย แต่จริง ๆ ยันต์เกราะเพชรไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่หนีเหล้าเข้าไปอยู่ในกระดูกของเด็กแทน

ถ้าหากว่าเด็กคนแรก หรือที่เรียกว่าลูกหัวปี คลอดมาเป็นผู้ชาย จะมียันต์ติดตัวมา ที่อาตมาทำพิธีไป มีหลายรายที่ถ่ายรูปมาให้ เป็นเส้นยาว ๆ ติดตัวเต็มไปหมด แล้วก็เป็นจุด ๆ แต้ม ๆ ก็มี มีบางรายก็เหมือนตุ๊กแกจริง ๆ เพราะว่าเป็นทั้งสีน้ำเงินสีแดงสลับกันด้วย ก็เลยไปนึกถึงสมัยหลวงพ่อวัดท่าซุง มีโยมคนหนึ่ง พอรับยันต์ไปแล้ว คลอดลูกออกมา ยันต์ติดตัวมาเป็นสีแดง ปกติก็จะเป็นสีดำหรือน้ำเงินเข้ม ทำไมคนนี้เป็นสีแดง ?

หลวงพ่อวัดท่าซุงสอบถามว่า ทำตัวอย่างไรเมื่อรับยันต์ไปแล้ว ?เขาบอกว่าแยกห้องกับผัว ไปนอนห้องพระแทนเลย ตั้งใจรักษาศีล ๘ เพื่อลูกตัวเอง แล้วเด็กคนนั้นอัศจรรย์มาก เพราะว่าทุกพระใหญ่ขึ้น ๑๕ ค่ำ ยันต์เกราะเพชรจะปรากฏขึ้นทุกครั้ง แล้วถ้าหากว่าเป็นผู้ใหญ่ จะพิสูจน์อย่างไรว่าเราได้รับยันต์เกราะเพชร ? ก็ต้องรอ รอตายแล้วลูกหลานเผา จะมียันต์ติดกระดูกอยู่

[เถรี]

อาตมาแนะนำไป ๒ คนว่า ให้เก็บกระดูกพ่อที่มียันต์ติดอยู่เลี่ยมแขวนคอไปเลย ยันต์เกราะเพชรที่ติดกระดูกอยู่เป็นรูปยันต์ ไม่ใช่เป็นรอยต่อกระดูก เรื่องพวกนี้อาตมาเป็นคนเชื่อยากที่สุด ต้องพิสูจน์แล้วพิสูจน์อีก อย่างที่บอกว่าไปไล่จับงูพิษเล่น เพื่อที่จะพิสูจน์ว่ายันต์เกราะเพชรกันได้ไหม ? ปรากฏว่ากันได้จริง ๆ แต่ก็เจ็บแทบตาย เพราะว่างูพิษกัด ความเจ็บความปวดก็คือปกติของงูพิษเลย เพียงแต่ว่าเราไม่ตายแน่นอนเท่านั้น

[เถรี]

ในระหว่างที่รับยันต์เกราะเพชร จะรู้ได้อย่างไรว่ายันต์เข้าตัวเราแล้ว ? ช่วงนั้นถ้ารู้สึกร้อนหู ร้อนหน้า หนักหัว หนักไหล่ บางท่านก็รู้สึกยุบยิบเหมือนมีตัวอะไรไต่อยู่ตามร่างกายของตัวเอง แรก ๆ ก็อาจจะไต่แค่ตัวสองตัว ต่อไปก็มากขึ้น ให้รู้ว่ายันต์กำลังเข้าตัวท่านแล้ว บางท่านเป็นไข้ไป ๒ วัน ๓ วันเลยก็มี

โดยเฉพาะอาตมานี่เป็นตัวอย่างที่ชัดที่สุด กราบเรียนถามหลวงพ่อวัดท่าซุงว่า "ผมมองเมื่อไร ผมก็เห็นว่ายันต์เกราะเพชรคลุมตัวผมอยู่ แล้วทำไมไข้จับเกือบตายครับ ?" ท่านบอกว่า "เพราะว่ากำลังใจของแกดื้อมาก พอมีสิ่งภายนอกแทรกเข้ามา ก็ต่อต้านโดยอัตโนมัติ ยันต์เกราะเพชรพยายามจะเข้า ก็ไปต้านเอาไว้ เลยกลายเป็นยื้อกันจนออกอาการเหมือนกับป่วยไข้" เมื่อทราบดังนั้น อาตมาก็เลยต้องเลิกยื้อ ก็คือปล่อยให้เป็นไปตามที่พระท่านจะสงเคราะห์ หลังจากนั้นก็ไม่เคยเป็นไข้อีก

เพราะฉะนั้น ใครมีนิสัยดื้อ เชื่อยาก ถ้ากลับบ้านไปแล้วไข้จับไปวันสองวัน ก็ให้รู้ว่าท่านเองนั่นแหละที่เป็นสาเหตุให้ยันต์เกราะเพชรเข้าลำบาก

[เถรี]

มีบางรายที่มาขอให้อาตมาถอนยันต์ให้ ถามว่าทำไมต้องถอน เขาบอกว่ามีครูโนราห์อยู่ แล้วไม่รู้ว่าเป็นคู่ศึกกับยันต์เกราะเพชร เพราะว่าโนราห์มาทางไสยศาสตร์ ก็เลยทำให้เดือดร้อน ขออนุญาตถอนยันต์ อาตมาบอกว่าไม่ต้องถอน โยมอธิษฐานขอให้ครูโนราห์สามารถที่จะเข้าออกทำหน้าที่ของตนเองได้ตามปกติก็จบแล้ว โยมก็บอกว่าทำไม่เป็น ท้ายสุดอาตมา ก็เลยต้องทำให้แทน..ซวยไปอีก

ฉะนั้น...ถ้าหากว่าใครมีครูโนราห์ มีครูไสยศาสตร์หรือวัตถุที่เป็นไสยศาสตร์ติดตัวมา ถ้าเสียดาย ให้เอาไปฝากไว้ไกล ๆ ศาลาหลังนี้ แต่ถ้าไม่เสียดาย จะเปลี่ยนเป็นพุทธศาสตร์ ก็ติดตัวเอาไว้ เพียงแต่ว่าอานุภาพทางไสยศาสตร์จะหมดไป เนื่องจากว่าไสยศาสตร์กับพุทธศาสตร์นั้นเป็นคู่ศึกกันโดยปริยาย เหมือนความมืดกับแสงสว่าง

ไสยะ แปลว่าหลับ ไสยศาสตร์ ความรู้ที่ยังหลับอยู่ หรือถ้าหากว่าตามภาษาพระคืออวิชชา พุทธศาสตร์ ความรู้ของผู้ตื่น พุทธะคือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ทั้งสองอย่างนี้เหมือนเหรียญเดียวที่มีสองหน้า อย่างไรก็อยู่คู่กันไปชั่วฟ้าดินสลาย เพียงแต่ว่าถ้าพุทธศาสตร์ที่เป็นความสว่างมาถึง ไสยศาสตร์ที่เหมือนกับความมืดก็จะต้องถอยออกไป

[เถรี]

อย่างเมื่อเช้านี้ตอนพุทธาภิเษก อาตมาขึ้นไปกราบพระ ท่านชี้ลงมาให้ดู ให้เห็นว่าสมัยนี้ไสยศาสตร์นั้น มีความเจริญรุ่งเรือง มีจำนวนมากเป็นพิเศษ จึงกราบเรียนถามพระท่านว่าแล้วช่วยเขาได้ไหม ? ท่านบอกว่า ถ้าหากว่าใครตั้งใจรับยันต์เกราะเพชรในวันนี้ จะเป็นในที่นี้ ในที่อื่น ประเทศอื่น จังหวัดอื่นอะไรก็ตาม สามารถช่วยได้ แต่ถ้าไม่ตั้งใจรับด้วยความเคารพ ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไรเหมือนกัน

ฉะนั้น ในส่วนนี้โยมต้องเข้าใจด้วยว่า ศรัทธาปสาทะเป็นพื้นฐานของศาสนาทั้งปวง ถ้าไม่มีศรัทธา...ความเชื่อ ปสาทะ...ความเลื่อมใส เราก็ไม่สามารถที่จะเข้าถึงได้ เลื่อมใสน้อย...เข้าถึงน้อย เลื่อมใสมาก...เข้าถึงมาก ถ้ามอบกายถวายชีวิตให้ได้ ก็จะเข้าถึงอย่างเต็มที่ เป็นต้น

[เถรี]

ดังนั้น ในเรื่องของไสยศาสตร์หรือพุทธศาสตร์ก็ตาม ไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับวิชาการ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับหลักสูตรนั้น ๆ ว่าต้องปฏิบัติอย่างไร แต่ขึ้นอยู่กับความเลื่อมใสเชื่อมั่นจริง ๆ

ถ้าท่านเชื่อมั่นอย่างมั่นคงว่า ทุกอณูของอากาศรอบกายของเราคือบารมีของพระ สามารถกำหนดใจให้ครอบลงมารักษาตัวเราเมื่อไรก็ได้ ถ้าท่านทำอย่างนี้ได้ ไม่ต้องมีวัตถุมงคลอะไรก็ใช้ได้ แต่ถ้าท่านทำไม่ได้ มีวัตถุมงคลติดตัวเอาไว้ จะปลอดภัยกว่า

เนื่องจากว่ากติกาที่อาตมาว่ามานี้ มีข้อหนึ่งก็คือห้ามเผลอ ถ้าหากว่าเราตั้งสตินึกถึงพระท่านได้ตลอดเวลา สามารถขอบารมีพระสงเคราะห์เราได้ตลอดเวลา แต่โอกาสเผลอนั้นมีอยู่ ขาดสติเพียงนิดเดียว วาระกรรมแทรกเข้ามา เราก็อาจจะโดนได้

[เถรี]

อาตมาเองไปโดนไสยศาสตร์ที่วัดหนองบัว ประเทศพม่า ตั้งใจน้อมไทยธรรมและสิ่งก่อสร้างทั้งหมดถวายไว้ในพระพุทธศาสนา ถวายต่อคณะสงฆ์ที่นั่น แค่เผลอจิตละจากภาพพระนิดเดียวเท่านั้น รู้สึกเหมือนเสียงฟ้าผ่าลงมาบนหัวเลย ขาดสติไปประมาณ ๒ วินาทีก็ตั้งหลักได้ หันไปบอกกับพระครูน้อย ซึ่งปัจจุบันเป็นเจ้าอาวาสวัดหนองบัวว่า

"คุณสังเกตดู เดี๋ยวถ้ามีใครป่วยหนักชนิดลุกไม่ขึ้นเลย นั่นแหละคนที่เล่นงานผม" พระครูน้อยเดินออกไปพักเดียว หน้าเหี่ยวเหลือ ๒ นิ้วกลับมา บอกว่า "อาจารย์ครับ พวกเดียวกันเองครับ" อาตมาก็มาวิเคราะห์ว่าทำไมพวกเดียวกันมาเล่นงานอาตมา ? ก็คือเขาอยากจะดึงอาตมาไปช่วยสร้างวัดให้เขา แต่อาตมาเองมัวแต่สร้างให้วัดหนองบัวอยู่ เขาก็เลยต้องใช้ไสยศาสตร์ช่วย แต่ว่าท่านทำได้ดีมากเป็นพิเศษ ก็คือรู้สึกเหมือนกับโดนฟ้าผ่าใส่หัวเลย

แต่ขอโทษ...โดนยันต์เกราะเพชรสะท้อนกลับ เดี้ยงไปเป็นเดือน ขยับไม่ได้ ลักษณะเป็นกึ่ง ๆ อัมพาต จะกินจะนอนต้องมีคนป้อน มีคนพาไปห้องน้ำห้องส้วม ท่านเองก็คงนึกไม่ถึงว่าอาตมาจะมีของแบบนี้คุ้มต้วอยู่

[เถรี]

ท่านอาจารย์ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี รู้จักกันมาน่าจะ ๓๐ ปีหรือไม่ก็ใกล้เคียง ท่านบอกว่าเห็นกี่ครั้งหลวงพี่ก็เหมือนเดิม เรื่องนี้เป็นเวรเป็นกรรมของอาตมาเอง เชื่อหรือไม่ว่าเพื่อนร่วมชั้นมัธยมเจอหน้ากันจำอาตมาได้ทุกคน เพราะว่าเป็นนักเรียนก็ผมสั้น จากนักเรียนมาเป็นทหารก็ผมสั้น จากทหารมาเป็นพระ ยิ่งผมสั้นเข้าไปใหญ่ แล้วหน้าตาก็ไปช้ามาก ในเมื่อไปช้า พวกเห็นก็จำได้หมด

อาจารย์ธนิสร์ถามว่า ทำอย่างไรถึงหน้าตาไม่ค่อยจะแก่ ? ก็บอกท่านว่า "ทำงานให้เยอะเข้าไว้ เพราะลืมวันลืมคืน ไม่รู้สึกว่าเวลาผ่านไป ก็เลยไม่แก่" ส่วนคนไหน ถ้าเครียดมาก ๆ แหม...แต่ละวันอย่างกับเป็นปีนี่จะแก่เร็ว

[เถรี]

ตอนนี้สะดวก ใครจะถ่ายรูปอย่างไรก็ได้ เพราะถ่ายอย่างไรก็ไม่หล่อขึ้น ได้แค่นี้แหละ สร้างเวรสร้างกรรมเอาไว้เยอะ คนจะเกิดมาหล่อเกิดมาสวย ก็ต้องมีศีล ๕ สมบูรณ์ ต้องมีพรหมวิหาร ๔ ส่วนอาตมาเองขาด ๆ วิ่น ๆ เพราะว่าเป็นทหารมาทุกชาติ ไม่ใช่ฆ่าเขาก็โดนเขาฆ่านั่นแหละ..!

[เถรี]

ตอนนี้ทางวัดท่าขนุนของเราเป็นต้นแบบในการแยกขยะให้กับชาวบ้าน ขยะบางส่วนที่แยกออกมาก็เอาไปขาย บางส่วนก็เอาไปทำน้ำชีวภาพ น้ำหมัก บางส่วนก็เผาทำลาย ตอนนี้เรามีเตาเผาขยะของวัด ที่ชุมชนมาร่วมใช้งานได้ เผาขยะได้ชั่วโมงละ ๕๐ กิโลกรัม เผาซากสัตว์ได้ด้วย แต่กรุณาว่าอย่าเผลอ..ถ้าเผลอเมื่อไร เดี๋ยวจะเอาเด็ก ๆ เข้าไปเผา ต้องระมัดระวังให้ดี

[เถรี]

สมเด็จองค์ปฐม หน้าตัก ๕ นิ้ว เป็นฝีมือปั้นของท่านอาจารย์สุชาติ เลิศภูมิปัญญา แรก ๆ ขอตั้งราคาไว้ที่ ๑๕,๐๐๐ บาท อาตมาบอกว่าไม่เอา ขอแค่ ๙,๙๙๙ บาทพอ ใครให้มาหนึ่งหมื่นทอนคืนไปบาทหนึ่ง ก็ปรากฏว่ามีคนที่จองแล้วทิ้งจองอยู่ ๗ - ๘ องค์ ก็เลยมีคนรวยมาบูชาไปในราคาองค์ ๑๕,๐๐๐ บาท

สรุปว่าสมเด็จองค์ปฐมรุ่นนี้มีราคา ๑๕,๐๐๐ บาท อยู่ ๘ องค์ นอกนั้นราคา ๙,๙๙๙ บาท เอาไปออกต่อ อย่าให้เกิน ๑๕,๐๐๐ บาทนะ สงสารคนเขาบ้าง

วันก่อนอาตมาเห็นพระหินเขียวแม่น้ำโขงของทางวัดท่าขนุน ซึ่งทางวัดให้บูชาองค์ละ ๕๐๐ บาท เขาเอาไปปล่อยต่อองค์ละ ๔,๖๐๐ บาท เห็นแล้วจะเป็นลม อะไรถ้าหากว่าแพง โยมก็อย่าไปติดตาม พยายามหักห้ามใจไว้หน่อย เดี๋ยวรุ่นหลัง ๆ ก็จะมีของดีมาเอง

[เถรี]

อาตมาไปร่วมหล่อสมเด็จองค์ปฐมที่วัดแห่งหนึ่ง อย่าไปบอกชื่อวัดเขาเลย ญาติโยมไปร่วมกันมาก ต่างคนก็อยากได้บุญในการหล่อสมเด็จองค์ปฐม ก็เลยส่งถังปูนต่อ ๆ กันไป จนกระทั่งไปอ้อมรอบโบสถ์แล้ววนกลับมาอีกทีหนึ่งจึงจะมาถึงที่หล่อ ทั้ง ๆ ที่หล่อกับองค์พระจริง ๆ แล้วห่างกันอยู่แค่ ๑๐ กว่าเมตรเท่านั้น คนมามากเกินไป ทุกคนอยากได้บุญ ก็เลยต่อแถวไปเรื่อย กว่าจะย้อนกลับมานี่ ปูนแทบจะแห้งแล้ว

[เถรี]

ญาติโยมทั้งหลายที่มาวัดท่าขนุนในวันเสาร์ ๕ เจตนาก็แบ่งเป็น ๒ ส่วนด้วยกัน ส่วนหนึ่งก็คือมาร่วมพิธีไหว้ครูและพุทธาภิเษก อีกส่วนหนึ่งก็ตั้งใจมารับยันต์เกราะเพชร คราวนี้ญาติโยมหลายท่านก็คงจะทราบข่าวว่า อาตมาเคยทำวัตถุมงคลชนิดหนึ่งที่ชื่อว่าตะกรุดมหาสะท้อน เป็นวัตถุมงคลชนิดเดียวที่อาตมาสร้างมากรุ่นที่สุด ก็คือได้ทำถึง ๖ รุ่นด้วยกัน

ปกติวัตถุมงคลของอาตมานี่ซ้ำสองก็ไม่ทำแล้ว...เบื่อ แต่เนื่องจากว่าตะกรุดมหาสะท้อนนั้นเป็นที่ต้องการมาก ญาติโยมเรียกร้องมาอยู่เรื่อย ราคาแพงแค่ไหนก็สู้ ก็เลยทำไปถึง ๖ รุ่น แต่ปัจจุบันนี้หยุดทำแล้ว เพราะว่าโดนสั่งห้าม เนื่องจากว่าญาติโยมเอาตะกรุดไปใช้ แล้วไปเล่นเขาตายไป ๒ ศพ..!

ศพแรกเป็นอาจารย์ใหญ่ ตอนแรกก็สอนกรรมฐาน ไป ๆ มา ๆ ก็ออกแนวไสยศาสตร์ พอถึงเวลาลูกศิษย์เห็นไม่ชอบมาพากล จะไม่อยู่ด้วย ก็ไปข่มขู่เขาว่าวันเดือนปีเกิดพวกแกอยู่ในมือข้า เดี๋ยวจะบังฟันให้ตายให้หมด บรรดาลูกศิษย์เขาก็เป็นลูกศิษย์ของอาตมาด้วย ก็เลยรวมหัวกัน ๗ - ๘ คนปลุกตะกรุดมหาสะท้อนพร้อม ๆ กัน อาจารย์ใหญ่เลยตายแทน..!

ส่วนอีกรายหนึ่ง เป็นการหักล้างกันในหน่วยงาน ผู้นำคนใหม่เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นคู่แข่งสำคัญ ต้องเล่นงานกันให้ตายไปข้างหนึ่ง ไม่อย่างนั้นแล้วอาจจะโดนแย่งตำแหน่งได้ ก็เลยแจ้งตำรวจข้อหาว่าอีกฝ่ายฉ้อโกง เป็นเงินนับร้อยล้านบาท ตั้งใจว่าจะไม่ให้ผุดไม่ให้เกิดเลย ฝ่ายที่อยู่ ๆ โดนยัดข้อหาให้ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร มีตะกรุดมหาสะท้อนเนื้อทองคำของอาตมาอยู่ ก็เลยขอบารมีพระแล้วนั่งภาวนา ปรากฏว่าอีกฝ่ายตายเอง..!

พอมีข่าวตายมาเข้าหู ๒ ศพ อาตมาเลยโดนสั่งห้ามไม่ให้ทำอีก ตะกรุดมหาสะท้อนนั้น ใครทำดีทำชั่วกับเจ้าของตะกรุดจะโดนย้อนคืนหมด ทำดีก็รับดีคืนไปหลายเท่า ทำชั่วก็รับชั่วคืนไปหลายเท่า

[เถรี]

ที่กล่าวตรงนี้ก็เพราะว่า ตะกรุดมหาสะท้อนมีความคล้ายคลึงกับยันต์เกราะเพชร คล้ายคลึงกันตรงที่ว่า ถ้าใครทำอะไรมา ส่วนที่ไม่ดีก็คืนไปหมด ยันต์เกราะเพชรมีอานุภาพอย่างหนึ่ง ก็คือสะท้อนคืนไสยศาสตร์ทั้งหมด

ถ้าหากว่าใครอยากจะรู้ว่าตัวเองทำไสยศาสตร์มีผลเท่าไร ให้ไปขอคนที่มียันต์เกราะเพชรแล้วลองทำเขาดู โดนสะท้อนคืนไปแล้วจะรู้เองว่าตัวเองทำได้ขนาดไหน..!

[เถรี]

อีกไม่กี่วันจะเข้าพรรษา หลังจากนั้นไม่กี่วันก็เป็นวันเฉลิมพรรษา อยากจะรู้ว่ามีใครเรียกพระนามในหลวงรัชกาลที่ ๑๐ ได้ถูกบ้าง ?

พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว
พระ - บาด - สม - เด็ด - พระ - ปะ - ระ - เมน - ทะ - ระ - รา - มา - ทิบ - บอ - ดี - สี - สิน - มะ - หา - วะ - ชิ - รา - ลง - กอน - พระ-วะ-ชิ-ระ-เกล้า-เจ้า-อยู่-หัว

จำกันไม่ได้หรอก เชื่อเถอะ

สมเด็จพระนางเจ้าสุทิดา พัชรสุธาพิมลลักษณ พระบรมราชินี
สม-เด็ด-พระ-นาง-เจ้า-สุ-ทิ-ดา-พัด-ชะ-ระ-สุ-ทา-พิ-มน-ลัก-พระ-บอ-รม-รา-ชิ-นี

สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง
สม - เด็ด - พระ - นาง - เจ้า - สิ - หริ - กิด พระ - บอ - รม - รา - ชิ - นี - นาด
พระ - บอ - รม - มะ - ราด - ชน - นะ - นี - พัน - ปี - หลวง

สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี
สม - เด็ด - พระ - กะ - นิด - ถา - ทิ - ราด - เจ้า - กรม - สม - เด็ด - พระ
- เทบ - พะ - รัด - ราด - ชะ - สุ - ดา - สะ - หยาม - บอ - รม - ราด - ชะ - กุ - มา - รี

จำกันไม่ได้หรอก หัดเรียก ๆ ให้ชินไว้ เดี๋ยวไม่ชินกัน อย่าลืมว่าตอนนี้เรามีสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าเพิ่มขึ้นมา เพราะว่าพระราชบิดาขึ้นครองราชย์แล้ว ฉะนั้นที่เราเรียกพระองค์ภา ปัจจุบันนี้ไม่ได้แล้ว

ท่านคือ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าพัชรกิติยาภา นเรนทิราเทพยวดี
สม - เด็ด - พระ - เจ้า - ลูก - เทอ - เจ้า - ฟ้า - พัด - ชะ - ระ - กิ - ติ - ยา - พา - นะ - เรน - ทิ - รา - เทบ - พะ - ยะ - วะ - ดี

สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา
สม - เด็ด - พระ - เจ้า - ลูก - เทอ - เจ้า - ฟ้า - สิ - หริ - วัน - นะ - วะ - รี
นา - รี - รัด - ราด - ชะ - กัน - ยา

หัดเรียกให้ชิน ๆ ปากไว้ ถ้าญาติโยมความจำเหมือนคอมพิวเตอร์อย่างอาตมาก็ดีไปอย่าง พอบันทึกปั๊บ ก็ไม่ไปไหนเลย

คราวนี้เรามีพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร
พระ - บาด - สม - เด็ด - พระ - บอ - รม - ชะ - นะ - กา - ทิ - เบด - มะ - หา - พู - มิ - พน - อะ - ดุน - ยะ - เดด - มะ - หา - ราด - บอ - รม - มะ - นาด - ถะ - บอ - พิด ก็คือเป็นสมเด็จพระราชบิดาของรัชกาลปัจจุบัน

[เถรี]

ส่วนใหญ่แล้วเห็นนักข่าวอ่าน บอ - รม เป็น บะ - รม กันหมด
บอ - รม บอ - วอน บอ - พิด
จำไว้เลยว่า บอ อย่างเดียว เป็น บะ ไม่ได้

แล้วก็เป็นสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง

ถ้าเรียกชื่อในหลวงเต็ม ๆ ยากหน่อยก็เรียกแค่ พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ก็ย่อ ๆ นิดหนึ่ง แต่อย่าลืมคำว่า พระบาทสมเด็จ เพราะว่าได้รับพิธีบรมราชาภิเษกแล้ว ถ้ายังไม่ได้ผ่านพิธีบรมราชาภิเษกก็เป็นสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

[เถรี]

บางทีญาติโยมอาจจะสงสัยว่า พระเกจิอาจารย์ชื่อดังอย่างพระอาจารย์เล็กใช้ย่ามอะไร ? เก็บย่ามของพระใหม่เขามาใช้ คือพระใหม่บวชแค่เดือนสองเดือน ใช้แล้วก็ทิ้งไว้ อาตมาก็เก็บมาใช้ต่อ

เกิดเป็นพระอาจารย์เล็ก หยิบย่ามใบไหนมาใช้ก็ขลังหมด เพราะว่าใส่แต่เงิน เพราะฉะนั้น...ไม่ต้องไปดูหรอกว่าย่ามดีหรือไม่ดี สำคัญอยู่ตรงที่คนใช้ เขาบอกกระบี่อยู่ที่ใจ หยิบอะไรขึ้นมาก็ใช้ได้..ใช่ไหม ?