เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนเมษายน ๒๕๖๔

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "แม่น้ำยมแห้งสนิท แม่น้ำปิงสันดอนโผล่เกิน ๘๐ เปอร์เซ็นต์ แม่น้ำมูลสันทรายโผล่ สรุปก็คือจะไม่มีน้ำอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น..ตอนนี้พายุฤดูร้อนจะเข้ากี่ลูกก็เข้ามาเถอะ อาตมาก็เตือน ๆ แค่ที่พูดได้นะ โยมก็พยายามตีความเอาหน่อยก็แล้วกัน ที่บอกไว้ตั้งแต่ปีใหม่ที่ว่าให้ระวัง มีกระทั่งไฟใต้ดิน ตอนนี้มาเยอะเลย"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "พวกนามสกุล ณ เชียงใหม่ ณ ลำปาง ณ แพร่ ณ น่าน เป็นตระกูลเจ้าเจ็ดตนทั้งหมด"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "พรุ่งนี้ผู้ตรวจราชการกระทรวงวัฒนธรรมจะไปตรวจงานชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุน อาตมาก็เพิ่งรู้ว่าชุมชนคุณธรรมต้นแบบนี่ จังหวัดเขาต้องประเมินทุกปี เพราะว่าเพิ่งได้รับประกาศนียบัตรมาอีก แสดงว่าจะได้ปีละใบ

ของกาญจนบุรีนั้น อำเภอทองผาภูมิได้ต้นแบบอยู่ ๙ วัด ส่วนที่เหลือมีระดับส่งเสริมคุณธรรม ระดับคุณธรรม ระดับคุณธรรมส่วนใหญ่ก็จัดกิจกรรมตามปกติ ระดับส่งเสริมคุณธรรมนี่มีจัดโครงการต่าง ๆ ส่วนพวกต้นแบบอย่างของอาตมานี่ก็สารพัดงาน ทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ชาวบ้านเขาอยู่ดีกินดี"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อเช้าอ่านข่าวภาคภาษาอังกฤษ แต่มาจากประเทศจีน ตัวเอกชื่อซื่อหยุน ไปคุนหมิงแล้วก็ซื้อลูกหมามาหนึ่งตัว คนขายบอกว่าเป็นหมาทิเบต กินอาหารจุมาก แล้วก็ดุมาก ถ้าคุณคิดว่าคุมไม่ไหวก็อย่าซื้อไปเลย เขาก็ยังอุตส่าห์ซื้อมา ปรากฏว่ากินแหลกจริง ๆ เขาบอกว่ากินบะหมี่วันละ ๒ ถัง คราวนี้ก็โตเอา ๆ แกก็ว่า เออ...ตัวโตจริง ๆ ตั้งชื่อว่า little black คาดว่าภาษาจีนเรียก "เสี่ยวเฮย" คราวนี้เป็นภาษาอังกฤษก็เลยแปลมาอย่างนั้น

เขาบอกว่า วันนั้นพอเข้าไปในครัว เห็นเสี่ยวเฮยยืน ๒ ขา ก็เลยแปลกใจ บอกกับสามี สามีบอกว่าไม่เคยเห็นหรือ..? ไอ้พวกหมาตัวเล็ก ๆ ยืน ๒ ขาเยอะแยะไป ก็โอเค ปรากฎว่าเลี้ยงผ่านไปหนึ่งปี กรงไม่พอใส่ ตัวใหญ่จนต้องให้ไปอยู่ในสวนหลังบ้าน แล้วไอ้เจ้านี่ก็กินทั้งผัก กินทั้งเนื้อ กินทั้งผลไม้ เวลาผ่านไป ๑ ปี น้ำหนัก ๑๘๐ กิโลกรัม เขาก็บอก เอ..เสี่ยวเฮยหน้าตาดูแปลก ๆ นะ ท้ายสุดก็เลยเข้าไปหาข้อมูล จนมั่นใจแล้วว่าไม่ใช่หมาทิเบต เพราะว่าหมาทิเบตทุกตัว หน้าตาไม่ใช่อย่างนี้ ก็เลยโทรแจ้งเจ้าหน้าที่ให้มาดู

ตำรวจเห็นแล้วช็อก เขาบอกว่า ไอ้ตัวนี้เขาเรียกว่าหมีควาย ตอนแรกเขาก็โทรไปหาคนขาย บอกว่าเสี่ยวเฮยฟันใหญ่มาก คนขายบอกว่า "โอ๊ย...ธรรมดา หมาตัวใหญ่ ฟันก็ต้องใหญ่" คนเอามาขายก็คงเข้าใจว่าเป็นลูกหมาทิเบต หรือไม่ก็หมาทิเบตนั้นแพง จึงเอาลูกหมีควายมาขายแทน ซื้อลูกหมีควายราคาถูก ๆ มาขายเป็นหมาทิเบต"

[เถรี]

"อ่านไปก็หัวเราะไป เขาบอกว่าเห็นเสี่ยวเฮยยืน ๒ ขาอยู่ในครัว ค้นอาหารกิน ก็เลยโทรไปหาสามี สามีบอกว่าหมาเล็ก ๆ ยืน ๒ ขากันเยอะแยะไป ไอ้นี่ตัวใหญ่ก็เลยเกาะครัวถึง ขำก็ขำ ยังดีว่าถ้าโตกว่านั้น สงสัยว่าคงได้กินคนแน่ ๆ น้ำหนักตั้ง ๑๘๐ กิโลกรัม

สมัยอาตมายังอยู่ที่เกาะพระฤๅษี ชาวบ้านเขาเอาลูกหมีควายมาให้เลี้ยง เวลายืน ๔ ขาก็ประมาณหมาตัวใหญ่ ๆ แต่พอยืน ๒ ขานี่ สูงเกือบถึงไหล่ของอาตมา ตอนแรกก็เอากล้วยกับนมไปเลี้ยง ปรากฏว่าเดินเข้าไปใกล้ โดนตบขันใส่นมกระจายเลย ตอนแรกก็ เอ๊ะ..ตบตอนไหนวะ ? ทำไมดูไม่ทัน พอมาดูตัวเอง หนักเข้าไปอีก แขนตัวเองมีรอยเล็บ ๔ รอย อยู่ ๒ แถว คือ ๘ รอย แสดงว่าโดนตบ ๒ ที แต่ดูไม่ทันเลย ทำไมถึงได้เร็วขนาดนั้น โชคดีที่หนังเหนียว โดนตบแล้วไม่เข้า ไม่อย่างนั้นได้แหว่งเป็นแถบแน่ เป็นรอยขีดแดง ๆ อยู่ ๒ แถว ๆ ละ ๔ รอย

ปรากฏว่าเลี้ยงเอาไว้ในหอฉัน ก็คือให้อยู่ที่กว้าง ๆ หน่อย ตื่นเช้าขึ้นมา..หาย แหกหน้าต่างออกไป มุ้งลวดพังบรรลัยหมดเลย อย่างว่าแหละ..เล็บหมีตะกายไม่กี่ที มุ้งลวดก็พังแล้ว"

[เถรี]

"สมัยที่ยังอยู่เกาะพระฤๅษี พวกสัตว์ป่าเยอะ เพราะว่าพื้นที่ก็คือ ป่าสงวนเขาพระฤาษี-เขาบ่อแร่ แปลง ๑ ต่อเนื่องกับอุทยานแห่งชาติเขื่อนศรีนครินทร์ อยู่กลางป่าดี ๆ นี่เอง วันดีคืนดีนั่งรถป่าไม้ออกไป ปรากฏว่าผู้ใหญ่พงศ์ ตอนนั้นยังเป็นคนงานอยู่ ยังไม่ได้สมัครผู้ใหญ่บ้าน มองไปไกล ๆ "หมา" "หมาพ่อมึงสิ...! หางยาวเท่าตัว นั่นเขาเรียกเสือดาวโว้ย..!" เสือดาวออกมานอนกลิ้งเล่นฝุ่นอยู่บนถนน เขาคิดว่าเป็นหมาดัลเมเชี่ยน..! หัดดูหางไว้บ้าง หางยาวเท่าตัวมีหรือจะเป็นหมา ? พอมาตอนหลัง เวลาไปไหน ผู้ใหญ่พงศ์นั่งทับปืนไปด้วย ถามว่าจะเอาไปทำอะไรวะ ? "อุ่นใจหน่อยครับ เจอเสือเจออะไรจะได้ยิงไล่"

วันดีคืนดีหมาก็ไล่เก้งวิ่งเตลิดเข้ามาในเกาะ เณรก็ช่วยกันจับเก้งไว้ บอกให้เอาไปปล่อย ก็ต้องรอแล้วรออีก กว่าที่หมาจะยอมไป ไม่อย่างนั้นหมาก็ยืนรี ๆ รอ ๆ ไม่ไปไหน ที่เกาะพระฤๅษีมีลำห้วยล้อมรอบอยู่ พอเก้งหนีหมาก็กระโจนลงห้วย แล้วก็ว่ายน้ำขึ้นมาในเกาะ"

[เถรี]

"ที่เยอะที่สุดคืองูจงอาง เดี๋ยว ๆ ก็มาตัวหนึ่ง เดี๋ยว ๆ ก็มาตัวหนึ่ง แต่ว่าที่ไหนมีงูจงอางนั้นดีอยู่อย่างหนึ่ง คืองูอื่นไม่มี เพราะว่าโดนกินหมด งูจงอางมีหลายแบบ แบบตัวสีน้ำตาล เขาเรียกว่าจงอางลายลูกหวาย ถ้าใครเคยเห็นลูกหวาย จะเห็นว่าเป็นลักษณะเหมือนกับเกล็ดงู แล้วก็สีดำที่เป็นจงอางดำ ยังมีแบบสีดำหลังลายเป็นบั้ง ๆ ที่อาตมาเจอตัวใหญ่ที่สุดก็สีดำหลังบั้งนี่แหละ ตัวเกือบเท่าบาตรพระ..!

ต้องบอกว่าปู่งูตัวนี้คงจะอยู่มานานแล้ว แต่ถึงที่ตาย ก็คือไฟเพิ่งจะไหม้ป่าไปไม่นานแล้วฝนตก เจ้านั่นก็เลื้อยออกมาหากิน คุณมานิตย์ วรรณโพธิ์ หัวหน้าคนงาน อยู่บนรถหกล้อ มองเห็นเลื้อยเข้าไปในโพรงไม้ใหญ่ ก็บอกลูกน้อง "เฮ้ย..งูเหลือมเลื้อยไปตรงนั้น ไปยิงเอามาแบ่งกันกิน" เจ้าลูกน้องก็อัดปืนแก๊ปอย่างดีแล้วเดินเข้าไป"

[เถรี]

"คราวนี้งูใหญ่โดยเฉพาะงูดุแบบจงอางมักจะไม่กลัวใคร พอได้ยินเสียงคนเดิน ก็ยื่นหน้าออกมาคารู มาดูว่าเป็นใคร เจ้านี่พอเห็นก็เอาปืนทิ่มเข้าจมูกแล้วยิงเลย โห..พอดิ้นป่าแตกออกมา คนยิงก็เข่าอ่อนกองอยู่ตรงนั้น ไปไหนไม่เป็นเลย เพราะเพิ่งเห็นว่าเป็นงูจงอาง ด้วยความที่หลังงูลายเป็นบั้ง ๆ แล้วยังติดขี้เถ้าที่เปียกฝนมา คุณมานิตย์เห็นตัวใหญ่ขนาดนั้นเลยนึกว่างูเหลือม ถ้ารู้ว่าเป็นจงอางใหญ่ขนาดนั้น ไอ้นั่น..จ้างเป็นล้านก็ไม่ไปหรอก ลากออกมา ยาว ๔ เมตรกว่า วัดตรงกลางตัวใหญ่เกือบ ๘ นิ้ว

คราวนี้ไอ้แจ๊คคนงานไปเอาปลายหางมา เอามาขึงตากแดดไว้ อาตมาเห็นก็ตกใจ "มึงเอามาทำอะไรวะ ?" "ผมจะเอามาทำเข็มขัดครับ" "มึงรีบเอาไปทิ้งไกล ๆ เลย งูใหญ่ส่วนมากจะมีคู่ ทะลึ่งไปเอาหนังคู่ของมันมาไว้ที่นี่ เดี๋ยวคู่ของมันตามมา ก็ได้ตายกันยกสำนักงาน...!" ปรากฏว่าคู่เจ้าตัวนี้มาช้าไป ๒ ปี อีก ๒ ปีให้หลัง ตอนที่ยิงได้ น่าจะประมาณปี ๒๕๓๗ คู่คงมาราว ๆ ปี ๒๕๓๙ กัดวัวตายไปตัวหนึ่ง ควายตายไปตัวหนึ่ง รอยเขี้ยวห่างขนาดนี้ (ทำมือให้ดูประมาณสี่นิ้วฟุต) ลองนึกถึงถ้าฟันขนาดนี้ แล้วหัวงูจะใหญ่แค่ไหน ?"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้ที่วัดมีตำรวจประจำการอยู่ประมาณ ๓๐๐ นาย ไม่ได้ไปเฝ้าวัดหรอก แต่ไปอารักขาสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าพัชรกิติยาภา นเรนทิราเทพยวดี กรมหลวงราชสาริณีสิริพัชร มหาวัชรราชธิดา กับสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าทีปังกรรัศมีโชติ คราวนี้ไม่มีที่พัก ตำรวจก็มาขออาศัยที่วัด ดีมากเลย..มาเยอะกว่านี้ก็ได้ ดูสิว่าใครจะกล้าอุ้มหลวงพ่อทองคำบ้าง เจอตำรวจ ๓๐๐ นาย ไม่รู้ว่าจะเดินหลบไปทางไหน

ระยะหลังพอมีงาน ทางด้านผู้กำกับก็ "หลวงพ่อครับ...ขอที่พักให้กำลังพลหน่อยครับ" แล้วเขาผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมา มีอยู่ชุดหนึ่งอยู่ถึงประจวบคีรีขันธ์โน่นยังมาเลย "แล้วคุณมาได้อย่างไร ? "พอดีถึงคิวพวกผมครับ" อาตมาก็นึกว่าเอาเฉพาะในพื้นที่หรือในเขตจังหวัดกาญจนบุรี ความจริงแล้วเขาผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมา

แล้วจะรู้ว่าทองผาภูมินั้นไกลแค่ไหน ถ้าบอกว่ากาญจนบุรี ส่วนใหญ่คนเขาคิดว่าใกล้ ลองนึกดูว่าจากกรุงเทพฯ ผ่านนครปฐม ราชบุรีในส่วนของบ้านโป่ง แล้วถึงจะเป็นกาญจนบุรี ๔ จังหวัด ๑๒๖ กิโลเมตร แต่จากกาญจนบุรีไปทองผาภูมิ อำเภอเดียว ๑๔๐ กิโลเมตร..! ไกลกว่า ๔ จังหวัดอีก"

[เถรี]

"สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าพัชรกิติยาภา นเรนทิราเทพยวดี กรมหลวงราชสาริณีสิริพัชร มหาวัชรราชธิดา จำพระนามของพระองค์ท่านกันได้หรือยัง ?

กรมหมื่นสุทธนารีนาถ เพิ่งจะออกจากโรงพยาบาลใช่ไหม ? ออกมาแล้วเข้าไปใหม่ นึกว่าพระองค์ท่านหายเป็นปกติแล้ว

ส่วนกรมพระศรีสวางควัฒน ต้องบอกว่าร่างกายของพระองค์ท่านไม่แข็งแรงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว พอพระชนมายุมากก็เลยหมดเรี่ยวหมดแรงหนักเข้าไปใหญ่

ทางด้านคณะสงฆ์กาญจนบุรี พระครูกาญจนสุตาคม เจ้าคณะอำเภอท่าม่วง พระครูวุฒิกาญจนวัตร รองเจ้าคณะอำเภอศรีสวัสดิ์ เส้นเลือดในสมองแตกทั้งคู่ ตอนนี้ก็กึ่ง ๆ อัมพาต กำลังกายภาพบำบัดกันอยู่ ยังดีว่าเป็นเส้นเลือดเส้นเล็ก ถ้าเป็นเส้นใหญ่นี่คงแย่เลย"

[เถรี]

พูดถึงเหรียญสมเด็จองค์ปฐมมหาสะท้อนเนื้อทองคำ หลังจากที่จาร "ตอนที่ให้พรโยม ต้องรีบคืนพลังให้พระท่าน อยู่นานไปร่างกายจะรับไม่ไหว อาตมาแก่แล้ว เวลาโดนกดลงมา รู้สึกตึงไปหมด บางทีก็เกิดอาการปวดหัวเหมือนกัน

หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านถึงได้แนะนำว่า "วัตถุมงคลของข้า ให้หารุ่นสุดท้ายเอาไว้ ใครอยากได้รุ่นแรกให้เขาไป เพราะเวลาที่พระท่านสงเคราะห์ ถึงเวลาท่านให้อะไรเพิ่ม ต่อไปพระองค์ท่านก็จะเพิ่มไปเรื่อย ฉะนั้น..พระองค์ท่านเคยให้เท่าไรก็ให้แค่นั้น ถ้ามากขึ้่นก็จะบอก ก็เลยหารุ่นสุดท้ายไว้จะดีกว่า"

พกวัตถุมงคลภาวนาทุกวันนะ ตอนนี้เรือดำน้ำรัสเซียกำลังซ้อมทะลวงน้ำแข็งอยู่ เอาไปซ่อนไว้ใต้ผิวน้ำแข็ง ฝ่ายตรงข้ามจะได้ตรวจการณ์ไม่เจอ

ตอนนี้ถ้าหากว่ามีการปะทะกัน เทคโนโลยีของอเมริกาสู้จีนไม่ได้ อเมริกาก็เลยต้องหาตัวแทน ไม่ว่าจะเป็นไต้หวัน ญี่ปุ่น หรือเกาหลี พูดง่าย ๆ ก็คือให้พวกนี้ออกหน้าแทน ถึงเวลาจะได้โดนแทน ต้องบอกว่าชั่วร้ายมาก..!"

[เถรี]

ถาม : เวลาเราถือศีล ๕ หรือศีล ๘ บางครั้งจิตเราชอบคิดว่าเราดีกว่าคนไม่มีศีล อย่างนี้ต้องแก้ไขอย่างไรให้ถูกต้องคะ ?
ตอบ : อันนี้เป็นกิเลสละเอียด เขาเรียกว่ามานะ มีอยู่อย่างเดียวก็คือ เห็นทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายเหมือนกันหมด ต่างคนต่างก็ดิ้นรนอยู่ในกองทุกข์ ตราบใดที่ยังพ้นไปไม่ได้ ไม่มีใครดีกว่ากันหรอก ท้ายสุดก็ตายเหมือนกัน

[เถรี]

ถาม : เวลามีข้อสงสัย หนูชอบไปนั่งสมาธิหน้าพระประธานที่วัดพระแก้วหรือที่ศาลหลักเมืองกรุงเทพฯ ตั้งใจว่า หนูถามพระพุทธองค์ คราวนี้ก็จะมีเสียงแว่วมา ตอนแรกก็จะเป็นคำพูดสั้น ๆ หลัง ๆ ก็จะเริ่มยาวขึ้น ทำให้หนูไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่า ?
ตอบ : ไม่แน่ใจก็อย่าเพิ่งเอาเป็นสาระ เอาไว้ให้แน่ใจก่อน ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวจะโดนหลอกเตลิดเปิดเปิงได้ง่าย ๆ

[เถรี]

ถาม : ในฝัน ถ้าเราด่าใครได้ก็ด่าเลย ถ้าใครทำร้ายเรา เราทำกลับได้เลย อยากรู้ว่า...?
ตอบ : ให้รู้ว่าในฝัน ส่วนใหญ่แล้วเป็นน้ำใสใจจริงของเรา ในฝันเราห่วยแค่ไหน แปลว่ากำลังของใจเราห่วยแค่นั้น เพราะฉะนั้น..มีอย่างเดียวก็คือเร่งการปฏิบัติของเราให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้ระงับยับยั้งให้ได้ ไม่ว่าในฝันหรือนอกฝันเราไม่ทำก็จบแล้ว ส่วนใหญ่ในฝันเราจะบังคับไม่ได้ เพราะว่ากำลังใจที่แท้จริงของเราเป็นอย่างนั้น

[เถรี]

ถาม : ถ้าเราจะแบ่งกำลังใจส่วนหนึ่งไว้เกาะพระนิพพาน ทำอย่างไรถึงจะได้ผลดีที่สุดครับ ?
ตอบ : ถ้าจะเอาแบบนั้นก็แบ่งไปเยอะ ๆ เหลือไว้ข้างล่างสัก ๑๐ เปอร์เซ็นต์ก็พอ เดินตกหลุมตกร่องก็เป็นเรื่องของร่างกาย

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ช่วงเดือนที่ผ่านมา พระเถระสมณศักดิ์สูง ๆ มรณภาพหลายรูป ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อวัดโพธิ์ หลวงพ่อวัดระฆัง หลวงพ่อวัดมหาธาตุ จังหวัดเพชรบุรี แล้วก็มาล่าสุด หลวงพ่อวัดปรมัยยิกาวาส ล่าสุดต้องบอกว่าน่าใจหาย เพราะว่าไปพุทธาภิเษกมาด้วยกัน นั่งอยู่ใกล้ ๆ กัน ผ่านไป ๓ วันมรณภาพ ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคลที่วัดสะพานสูง จังหวัดนนทบุรี คือวัดหลวงปู่เอี่ยม เสกเสร็จไม่นานท่านก็มรณภาพ ยังดีที่ไม่ได้ฉีดวัคซีนกันโควิดเสียก่อน ไม่อย่างนั้นเขาจะโทษว่ามรณภาพเพราะวัคซีนอีก..!

วัดสะพานสูงโด่งดังตั้งแต่สมัยหลวงปู่เอี่ยม เพราะว่าท่านทำตะกรุดมหาโสฬสกับพระปิดตามหาโสฬส จากหลวงปู่เอี่ยมก็มาถึงยุคหลวงปู่กลิ่น ท่านอาจารย์แปลก ร้อยบาง แล้วก็มาหลวงพ่อทองสุข หลวงปู่วาส สามารถสืบสายลงมาได้ ๔ ชั่วคน ก็ถือว่ารักษาชื่อเสียงเกียรติคุณของครูบาอาจารย์ได้ดีมาก"

[เถรี]

"ตอนที่ไป เจ้าอาวาสท่านพาไปกราบอัฐิหลวงปู่เอี่ยมและหลวงปู่กลิ่น ปรากฏว่าของหลวงปู่ทองสุขแยกไปอยู่ต่างหาก ก็สงสัยว่าเพราะเหตุใด ? ได้รับคำอธิบายว่าหลวงปู่ทองสุขไม่ใช่คนสะพานสูง อ้าว..มีอย่างนี้ด้วย..!? ถ้าเป็นวัดท่าขนุนนี่ตายเลย เพราะว่าวัดท่าขนุน เจ้าอาวาสรูปแรกที่ปรากฎนามก็คือหลวงปู่พุก ท่านเป็นมอญโพธาราม ไม่ใช่คนท่าขนุน

เจ้าอาวาสรูปที่ ๒ คือหลวงปู่เต๊อะเน็ง เป็นกะเหรี่ยงนอกจากประเทศพม่า เจ้าอาวาสรูปที่ ๓ หลวงปู่สาย มาจากวัดหนองโพธิ์ จังหวัดนครสวรรค์ แล้วจะเอาคนท่าขนุนที่ไหนมา ? ก็มีท่านอาจารย์สมเด็จ ท่านอาจารย์สมพงษ์ สองรูปต่อมาที่เป็นคนท่าขนุน ก็สึกไปแล้วทั้งคู่ ปัจจุบันนี้พระอาจารย์เล็กยิ่งไกลใหญ่เลย มาจากนครปฐม

ก็เลยคิดว่าเป็นเรื่องแปลก ๆ ถ้าท่านทำไม่ดีไม่งามอะไรก็ว่าไปอย่าง ปรากฏว่าในหอเก็บอัฐิไม่มีอัฐิหลวงปู่ทองสุข เพราะว่าหลวงปู่ทองสุขไม่ใช่คนสะพานสูง อาตมาฟังแล้วตลก"

[เถรี]

"วัดสะพานสูงสร้างวัตถุมงคล ๑๒๕ ปีมรณภาพหลวงปู่เอี่ยม สรุปว่าหลวงปู่เอี่ยมมีหลายองค์ และดังมากทุกองค์ หลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง หลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง วัดหนังนั่นระดับเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินเสด็จเป็นปกติ โดยเฉพาะในหลวงรัชกาลที่ ๕

หลวงปู่ทองสุขท่านดังตะกรุดมหาโสฬส เพราะว่าเสกด้วยโองการมหาทมื่น วันละ ๙ จบ ต้องเสกให้จบ ๑๐,๐๐๐ จบ ก็ใช้เวลาประมาณ ๓ ปี ตะกรุดแต่ละดอกกว่าจะออกมาได้นี่ต้องเสกอย่างน้อย ๓ ปี เพราะฉะนั้น...ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมถึงดัง เสกวันละ ๙ จบอย่างน้อย ๓ ปี

ถ้าหากว่าใครมีโอกาส ก็ศึกษาพวกของยากอย่างโองการมหาทมื่นดูบ้าง แต่ว่าสมัยนี้คนเขาไม่ชอบของยากกัน รุ่นอาตมาว่าขี้เกียจแล้วก็ยังศึกษาเรื่องพวกนี้อยู่"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "วันก่อนมีโยมถวายสร้อยคอทองคำ น่าจะหนัก ๑ บาท แต่คงใช้จนเก่าคร่ำเลย เพราะว่าเหลือแค่ ๑๒ กรัมกว่า ๆ น่าจะใส่อยู่เป็น ๑๐ ปี ไม่น่าเชื่อว่าเนื้อคนจะกินทองไปได้ขนาดนั้น แต่ก็ลงบัญชีให้โยมไปว่าหนักหนึ่งบาท จะขาดนิดขาดหน่อย อย่างไรอาตมาก็ต้องเติมจนเต็มอยู่แล้ว

พระอาจารย์มหาเอเพิ่งจะให้ช่างหลอมหุ่นขี้ผึ้งเพื่อตรวจสอบดู ปรากฏว่าหลวงพ่อปางห้ามสมุทรเนื้อเงินใช้เม็ดเงินในการหล่อ ๑๔๐ กิโลกรัม เนื้อทองคำใช้ทองคำในการหล่อ ๓๕ กิโลกรัม ตอนนี้อาตมาขาดทองคำอยู่แค่ ๔ กิโลกรัม อีกไม่กี่เดือนต้องได้แน่นอน ถ้าไม่ได้ก็ซื้อเพิ่ม

เดือนก่อนมีโยมถวายไปคนเดียว ๑ กิโลกรัมกับ ๒๐ บาท ถวายในนามบริษัทสุวรรณวิศว์ แต่คราวนี้ถ้าโยมทำลักษณะนี้ คนที่มีโอกาสได้ทำก็จะมีน้อย แต่ว่าก็เป็นไปตามเหตุตามปัจจัย คนมีมากก็ทำมาก คนมีน้อยก็ทำน้อย คนไม่มีก็โมทนาเอา

สมัยที่อาตมาไปสร้างกุฏิแม่ชีในแดนสงบใหม่ ๆ ก็มีแม่ชีอยู่ท่านหนึ่ง ฟังหลวงพ่อฤๅษีฯ คุยถึงเมณฑกเศรษฐีว่าทำบุญปิดทองส้วมด้วยแผ่นทองเท่าปีกริ้น น่าจะเป็นทองคำเปลว แล้วรวยจนนับเงินไม่ได้ พออาตมาสร้างห้องน้ำ ก็คอยวิ่งไปปิดทองก้นหลุมส้วม จนต้องด่าให้ได้สติว่า เมณฑกเศรษฐีสองคนผัวเมีย ทำบุญด้วยศรัทธาสูงสุดในคุณพระศรีรัตนตรัย แม้ไม่มีที่เหลือให้ทำบุญแล้ว เอาทองไปปิดก้นหลุมส้วมก็ยังยินดีที่ได้ทำบุญตรงจุดนั้น ไม่ใช่ทำเพราะโลภมากอยากรวย..!"

[เถรี]

ถาม : จะถวายพระไตรปิฎก ไปที่ไหนดีคะ ?
ตอบ : ถามวัดอื่นก็แล้วกัน วัดท่าขนุนมีตั้ง ๗ - ๘ ชุดแล้ว ที่วัดท่าขนุนยังดีว่าพระเราเรียน มจร. ต้องใช้พระไตรปิฎกเป็นประจำ ขนาดนั้นยังรู้สึกว่ามีมากแล้ว แล้ววัดที่ท่านไม่เคยสนใจที่จะเปิดเลย ตู้โดนฝุ่นจับเขรอะอยู่น่าจะมีเยอะมาก

ถาม : แล้วที่วิทยาลัยสงฆ์ ?
ตอบ : ของเขาก็มีประจำห้องสมุดอยู่แล้วตั้ง ๑๐ กว่าชุด ทำอย่างอื่นไปเถอะ พระไตรปิฎกราคาแพงด้วย หรือไม่ก็โน่น..ถวายเงินร่วมสร้างวิทยาลัยสงฆ์ ตั้งใจว่าสร้างในส่วนของห้องสมุด แต่จริง ๆ แล้ววิทยาลัยสงฆ์เป็นที่เรียนของพระ ถือว่าเป็นวิหารทานด้วย เป็นธรรมทานด้วย ไม่จำเป็นต้องไปเน้นแค่ห้องสมุดก็ได้