เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า วันจันทร์ที่ ๓ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๕

[หยาดฝน]

สมมติว่าเราเก่งมาก เรียนจบ โชคดีมาก ๆ ที่เพศตรงข้ามยินดีเป็นคู่ครองด้วย แต่งงานแต่งการกันไป ก็จะมีไอ้ตัวเล็กปรากฏขึ้นมา..

จากความทุกข์ดั้งเดิมของเราแค่ขันธ์ ๕ หิวขึ้นมา ยังไม่มีกินจะไม่กินก็ได้ ไม่อาบน้ำอาบท่าสัก ๒ วัน ๓ วันก็ไม่เป็นไร แต่พอมีคู่ขึ้นมา เขาหิวก็เหมือนกับเราหิวด้วย เขาป่วยก็เหมือนเราป่วยด้วย ต้องคอยเอาใจใส่ ต้องดูแล

เมื่อมามีเจ้าตัวเล็ก เป็นเทวดาจ้อยนางฟ้าจิ๋วขึ้นมา ก็ยิ่งหนักหนาสาหัส ร้องเรียกความสนใจอยู่ตลอดเวลา หิวต้องหาให้กิน กระหายต้องหาให้ดื่ม สกปรกต้องช่วยทำความสะอาดชำระล้าง ง่วงแค่ไหนก็ต้องตื่นขึ้นมาดู มีความสุขหรือมีความทุกข์กันแน่..?

ร่างกายก็ค่อย ๆ แก่ชราลงไป ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ..
แล้วยังคงหิวต้องกิน กระหายต้องดื่ม ปวดอุจจาระ ปวดปัสสาวะ ต้องอึต้องฉี่ เจ็บไข้ได้ป่วยต้องรักษาพยาบาล

[หยาดฝน]

ความทุกข์มีอยู่เท่าเดิม แต่ร่างกายเข้าสู่วัยชราเลยดูทุกข์มากยิ่งกว่าเดิม หูดับ ตาฟาง ฟันหลุด ผิวหนังเหี่ยวย่น ร่างกายโค้งงอ เจ็บโน่น ปวดนี่ เมื่อยนั่น จนกระทั่งทุกขเวทนาบีบคั้นจนถึงที่สุด สภาพจิตทนไม่ได้ แตกสลายตายพังไป

ร่างกายมีความทุกข์เช่นนี้เอง ตัวเราก็ทุกข์เช่นนี้ คนอื่นก็ทุกข์เช่นนี้ สัตว์อื่นก็ทุกข์เช่นนี้ ขึ้นชื่อว่าเกิดมาในโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้จะไม่มีสำหรับเราอีก ตายเมื่อไร..เราขอไปที่เดียว คือ "พระนิพพาน"

[หยาดฝน]

หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
ลมหายใจเบาลง..ก็ให้กำหนดรู้ว่าลมหายใจเบาลง
ลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป..ก็กำหนดรู้ว่าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป

เอาใจจดจ่ออยู่ที่ภาพองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งสว่างไสวครอบคลุมเราอยู่ กำหนดใจว่า..ถ้าวันนี้หมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรือเกิดอุบัติเหตุอันตรายใด ๆ ถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอมาอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้แห่งเดียวเท่านั้น..!

ให้รักษากำลังใจจดจ่ออยู่กับภาพพระเช่นนี้ จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา

[หยาดฝน]

(สัญญาณบอกว่าหมดเวลา)

พุทโธ พุทโธ พุทโธ..
ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ..

ค่อย ๆ คลายสมาธิออกช้า ๆ กำหนดใจให้นิ่งอยู่ที่ภาพพระ หรืออยู่ที่ส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกายเราก่อน แล้วค่อยขยับเขยื้อนเคลื่อนกาย ไม่อย่างนั้นแล้วสมาธิจะหลุดหายหมดในเวลาอันรวดเร็ว ขยับให้หายปวดหายเมื่อย แล้วจะได้ทำวัตรเช้ากันต่อไป


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า
วันจันทร์ที่ ๓ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)