เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๖ เมษายน ๒๕๖๕

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๖ เมษายน ๒๕๖๕

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ ตรงกับวันจักรีบรมมหาราชวงศ์ ซึ่งโดยปกติถ้าหากว่าอยู่ที่กรุงเทพฯ ก็จะเป็นวันที่ปราสาทพระเทพบิดรเปิดให้ประชาชนเข้าไปถวายสักการะพระบรมรูปในหลวงทั้ง ๙ รัชกาลของกรุงรัตนโกสินทร์

คราวนี้ทางด้านวัดเรา ด้วยความที่มีการบวชสามเณรภาคฤดูร้อน เมื่อโพสต์ภาพลงทางเพจเฟซบุ๊กและเว็บไซต์ ก็ได้รับเสียงตอบรับมาว่า สามเณรภาคฤดูร้อนวัดท่าขนุนเรียบร้อยเกินเหตุ เพราะว่าที่อื่นเขานั่งนิ่ง ๆ กันไม่ได้ ก็เลยบอกว่า "ถ้าหากว่ามีไม้เรียว เณรที่ไหนก็นั่งนิ่งได้..!"

บางคนก็บอกว่า "ค่ายทหารชัด ๆ..!" ก็น่าจะใช่ เพราะว่าพระภิกษุสามเณรคือทหารในกองทัพธรรม เราจะไปให้อภัยว่าสามเณรเป็นเด็กไม่ได้ เพราะว่าสามเณรคือเหล่ากอ หรือว่าเชื้อสายของสมณะ เป็นบุคคลที่ชาวบ้านเขาเคารพบูชากัน ก็แปลว่าระเบียบมีอย่างไร ศีลมีอย่างไรก็ต้องรักษาเอาไว้ให้ได้ ตรงนี้บรรดาพี่เลี้ยงหรือว่าพระอาจารย์ทั้งหลาย ก็คงต้องเหนื่อยยากกันอีกหลายวันกว่าที่จะจบโครงการ

อีกส่วนหนึ่งก็คือ มี "ผู้หวังดีแต่ประสงค์ร้าย" ส่งยามาให้ประมาณ ๗ - ๘ ตัน..! จะส่งมาทำไมในเมื่อทางวัดไม่ได้เรียกร้อง ? ตอนนี้กุฏิเจ้าอาวาสมีแต่กลิ่นยาสมุนไพรเหม็นหึ่งไปหมด เพราะว่าเอาไปไว้ที่กุฏิอื่นเขาก็ไม่ยอม คืออยากจะทำบุญก็ต้องใช้ปัญญาด้วย ไม่ใช่เห็นว่าอะไรดีก็ส่งไปเรื่อยเปื่อย

แล้วทางวัดก็มีธรรมเนียมอยู่ ก็คือไม่เคยตอบจดหมายใคร และไม่ออกอนุโมทนาบัตรให้ใคร เพราะไม่ได้เรียกร้องให้ถวายมา เพราะฉะนั้น...ไม่จำเป็นที่จะต้องเขียนหนังสือกำกับมาว่า ขอใบอนุโมทนาบัตรในนามของคนโน้น ในนามของคนนี้ เพราะว่าบางทีแม้แต่เปิด กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้เปิด ให้เขาโยนเข้าคลังส่วนกลางไปเลย..!

[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งก็คือบรรดาผู้ที่ส่งวัตถุมงคลมาแต่ "ไร้ฝีมือ" ภาคภูมิใจนักหนาว่าได้ถวายของดีกับพระอาจารย์ อาตมาดูแล้ว "ปลอมล้วน ๆ" มึงจะเสียตังค์เยอะแยะไปซื้อมาทำไมวะ !? ถ้าหากว่าไม่มีฝีมือที่จะดูออกว่าจริงหรือปลอม ก็เปลืองเงินเสียเปล่า ๆ เอาไปซื้อข้าวเลี้ยง "เด็ก" ยังดีกว่า..!

เพราะว่าในวงการวัตถุมงคลนั้นเป็นวงการที่บัดซบสุด ๆ..! อะไรที่เป็นของเราเขาจะบอกว่าปลอมหมด แต่ส่วนอะไรที่เป็นของเขา ถึงจะปลอม ก็บอกว่าแท้หมด เพราะว่าเขามีข้อตกลงกันในวงการว่า ถ้าใครมีของดีของแท้ราคาแพงมา ให้ตีปลอมให้หมด เนื่องเพราะว่าถ้าไปขายราคาต่ำกว่าท้องตลาดเมื่อไร เดี๋ยวคนจะวิ่งไปหาเฉพาะคนนั้น แล้วพวกเขาจะขายของไม่ได้ ต่อให้ตีเป็นของแท้ก็ไม่ได้ราคาแพง จะโดนกดราคาจนต่ำติดดิน

อย่างที่กระผม/อาตมภาพเคยยกตัวอย่างว่า เอาพระหลวงปู่ทวด เนื้อว่าน ปี ๒๔๙๗ พิมพ์กรรมการ ให้ลูกศิษย์ไปยื่นให้เขาดู เพราะเห็นว่าเขาเพิ่งจะขายองค์ที่สวยสู้ของอาตมาไม่ได้ ไปในราคาสองล้านห้าแสนบาท ปรากฏว่าของเราที่สวยกว่า เขาให้แค่แสนเดียว..!

ด้วยความหมั่นไส้ กระผม/อาตมภาพเลยยกให้ลูกศิษย์ไป บอกว่า "มึงเอาแขวน..เดินโชว์มันทุกวัน..!" เพราะฉะนั้น...ท่านที่ "เล่นวัตถุมงคลด้วยหู" ก็คือฟังแต่นิทานที่เขาเล่า โดยที่ไม่ได้มีปัญญาดูว่าอะไรจริงอะไรปลอมด้วยตัวเอง กรุณาอย่าไปเสียเงินเลย ส่งมาให้อาตมา ก็เอาไปอวดใครไม่ได้ ขายหน้าเขาเปล่า ๆ..!

แม้กระทั่งพระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี เจ้าคณะภาค ๕ ท่านเคยปรารภว่า ท่านอยากจะมีพระเบญจภาคีเอาไว้ติดตัวเป็นมงคลสักองค์หนึ่ง แต่ที่ลูกศิษย์ถวายมาเป็นร้อยองค์ ไม่มีของแท้เลย กระผมจึงถวายท่านไปองค์หนึ่ง หลังจากนั้นไม่กี่วัน ท่านบอกว่าเอาไปให้ในตลาดเช็คแล้ว แท้ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ แล้วทุกวันนี้ก็ใช้ติดตัวอยู่

เจอหน้าเมื่อไรก็ตบหน้าอกให้ดู บอกว่า "ใช้อยู่นะ" แล้วก็เป็นเรื่องอัศจรรย์ว่า ตั้งแต่ท่านรับสมเด็จวัดระฆังไป ก็ได้เป็นกรรมการมหาเถรสมาคม ก็แปลว่า บุคคลที่มีความเคารพเลื่อมใสในวัตถุมงคลจริง ๆ ถ้าหากว่ามีบุญเก่าหนุนเสริม ก็จะมีความเจริญรุ่งเรืองในสิ่งที่สมควรจะได้ สมควรจะเป็น

[เถรี]

อีกเรื่องหนึ่งก็คือว่า ระยะนี้สามเณรของเรามีจำนวนมาก เพราะฉะนั้น...อย่าได้ย่อหย่อนในเรื่องของการคัดกรองผู้ติดเชื้อไวรัส ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ อย่าให้คนอื่นเข้ามา โดยเฉพาะในบริเวณโรงครัว แม่ชีมักจะตัวดี อะไรที่กำหนดไป สั่งไป ก็มักจะฝืนให้ "พวกของตัวเอง" มุดเข้าไป แล้วท้ายสุดพวกตัวดีก็ติดเชื้อไวรัสกันหมด..! ดีที่ไม่เอาไปติดสามเณรของเราด้วย

เคยเตือนนักเตือนหนาว่าทำอะไรอย่าให้มีอคติ อย่าให้มีหลายมาตรฐาน เผลอหน่อยเดียวเอาอีกแล้ว แล้วแบบนี้ระเบียบวินัยจะมีไปทำอะไร ? ในเมื่อมีไปแล้วผ่อนผันได้ ระเบียบวินัย เขามีไว้ให้ทำตาม เพื่อให้เกิดความดีความงามในหมู่คณะ ไม่ใช่มีเอาไว้ผ่อนผันให้พวกกู..!

อีกประการหนึ่งก็คือ บรรดาท่านทั้งหลายที่เข้าไปในเว็บไซต์วัดท่าขนุน จะจองวัตถุมงคลแต่ไม่ดูกฎเกณฑ์กติกาอะไรทั้งนั้น เตือนนักเตือนหนาว่า "อ่านหนังสือให้ครบ ๘ บรรทัด" แต่ก็ยังมีผิดมีพลาดอยู่ แล้วเป็นการผิดพลาดที่อาตมาไม่ให้อภัยด้วย เพราะว่าถึงเวลาก็โอนเงินมาเลย โดยที่ไม่รอเขาแจ้งลำดับ ไม่รอเขาแจ้งจำนวนเงิน ซึ่งในกฎเกณฑ์กติกา เขาก็ระบุเอาไว้ชัดว่า..เท่ากับว่าโอนเงินทำบุญทั่วไป หรือไม่ก็โอนให้เจ้าของบัญชีเขาใช้ฟรี เพราะฉะนั้น...ไม่ต้องเสียเวลามาเรียกร้อง ต่อให้ฟ้องร้องอย่างไรท่านก็ผิด เพราะว่ากติกาเขาบอกไว้ชัดเจนมาเป็น ๑๐ ปีแล้ว

ที่จำเป็นต้องดัดสันดานก็เพราะว่า ท่านทั้งหลายไม่ค่อยจะดูตาม้าตาเรือ ไม่สมกับเป็นผู้ปฏิบัติธรรม สภาพจิตหยาบมาก สละเวลาแค่ไม่กี่นาที อ่านกฎเกณฑ์กติกาเขาให้ชัดเจนทุกอย่างก็จบแล้ว นี่สมัครสมาชิกไปไม่ทันจะยืนยันตัวตนก็รีบไปจอง จองเสร็จไม่ทันจะมีลำดับผู้จองยืนยันว่าทางเจ้าของกระทู้เขารับรู้ ก็โอนเงินเลย ถ้าอย่างนั้นก็ถือว่าท่านตั้งใจทำบุญในวาระที่กำลังยากลำบากกันทั่วประเทศ อาจจะช่วยให้วัดท่าขนุนของเรามีความคล่องตัวขึ้น ก็ขออนุโมทนาเอาไว้ ณ ที่นี้ด้วย..!

[เถรี]

ส่วนวัตถุมงคอีกหลายอย่างที่หมดไปแล้ว อย่างเช่นเหรียญรัชกาลที่ ๕ เนื้อทองคำ หรือว่าหลวงพ่อสุคโต ไม่ว่าจะเป็นบรรจุเม็ดเงินมหาสะท้อน หรือว่าเม็ดเงินมหาสะท้อนกลับทองคำ ไม่ต้องไปจองให้เจ้าของกระทู้เขาปวดหัว อ่านตัวหนังสือแดง ๆ ใหญ่ ๆ ที่ใต้กระทู้เขาบ้าง ที่เขาบอกเอาไว้ว่า "จองบูชาหมดแล้ว" ไม่ใช่ถึงเวลาก็จองไปเรื่อยเปื่อย เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้น ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายมีสภาพจิตที่ละเอียดขึ้นสักนิดหนึ่ง แล้วก็ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์กติกาอย่างเคร่งครัด

อย่าลืมว่าเจ้าหน้าที่ที่ดูแลเว็บวัดท่าขนุน มีหลัก ๆ อยู่แค่คนเดียว แล้วก็มีงานประจำล้นมือ จะให้เขาค่อย ๆ ไปดูไปแลอะไรทุกอย่าง ก็ย่อมจะเป็นไปไม่ได้ ถ้าทำตามกฎเกณฑ์กติกา ทุกอย่างก็จะลงตัวในเวลาอันรวดเร็ว

แล้วก็มีที่ต่อว่ามาว่า "แค่อนุมัติการยืนยันตัวตน แม่งงง..ยากตรงไหน ?" ก็ยากตรง "แม่ง..!" นั่นแหละ ถ้าอยากจะได้เร็ว มึงก็รีบสมัครมาตั้งแต่ ๓ ปี ๕ ปีที่แล้ว ไม่ใช่สมัครวันนี้แล้วจะเอาวันนี้ ถ้าเจ้าหน้าที่เขามีเวลาไปบริการคุณอยู่คนเดียวก็ไม่มีปัญหา งานประจำเขาก็เต็มมือ อุตส่าห์สละเวลานอนของตัวเองมาทำให้กับทางวัด ก็ต้องเห็นใจเขาบ้าง

กฎเกณฑ์กติกาทุกอย่างมีไว้ก็เพื่อช่วยผ่อนภาระ แล้วก็อำนวยความสะดวกในการทำงาน แต่พวกเราก็มักจะมองข้ามไป โดยเฉพาะพวกที่ทึกทักเอาเองว่าต้องเป็นอย่างนั้น ต้องเป็นอย่างนี้ เตือนแล้วเตือนอีก ไม่เคยฟัง แล้วก็พลาดจนได้ ก็นั่งน้ำตาเล็ดไปก็แล้วกัน..!

[เถรี]

สำหรับสามเณรทั้งหลายได้โปรดทราบ การซักซ้อมท่องคำอาราธนาศีล อาราธนาธรรม อาราธนาพระปริตร และการปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะ ก่อนสึกต้องว่าคนเดียวได้ ไม่ใช่ว่าพร้อม ๆ กันทั้งหมดแล้วว่าได้ ไอ้การว่าพร้อม ๆ กันทั้งหมดแล้วได้ ก็เหมือนกับนักเรียนสมัยนี้ บางคนเรียนชั้น ป.๖ แล้ว ศึกษานิเทศก์ไปตรวจสอบความรู้ ชี้ตัวหนังสือไม่ได้แม้แต่ตัวเดียว อ่านไม่ออกแม้แต่ตัวเดียว แต่เวลาให้ท่องพร้อมเพื่อน ท่องได้ทุกครั้ง เพราะฉะนั้น...ถ้าหากว่าพี่เลี้ยงมีเวลาก็จับซ้อมท่องเดี่ยวไปก่อน ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวก็จะเหมือนกับปีที่แล้ว ที่ต้องร้องไห้เพราะไม่ได้สึก..!

ส่วนสามเณรต้นน้ำก็คงหายห้าวไปแล้ว ที่จะขอบวชตลอดชีวิต เพราะจนป่านนี้ก็ยังร้องไห้คิดถึงบ้านอยู่ จะได้รู้ว่าการบวชไม่ใช่เรื่องง่าย สิ่งหนึ่งประการใดที่เห็นคนอื่นทำได้แล้วอย่าคิดว่าง่าย ที่เขาทำแล้วเราเห็นว่าง่ายนั่นเขายากมาเยอะแล้ว

แบบเดียวกับที่พระพาหิยทารุจีริยเถระ พระพุทธเจ้าเทศน์สั้น ๆ ประโยคเดียวเป็นพระอรหันต์เลย ทุกคนก็ว่าท่านบรรลุง่าย แต่ไม่ได้ดูว่าชาติก่อนท่านถึงขนาดอดตาย เพราะว่าปฏิบัติเท่าไรก็ไม่ได้อภิญญาสมาบัติ ก็เลยยอมอดตาย

ดังนั้น...เรื่องที่คนอื่นทำแล้วง่าย ไม่แน่ว่าจะง่ายสำหรับเรา ต้องใช้ความเพียร ใช้ความอดทนมากกว่าปกติ ถ้าใจสู้จริง ๆ ถึงจะรอดได้ ไม่ใช่คิดว่าเราจะทำแล้วก็ทำ ถ้าหากว่าง่ายแบบนั้นเขาบวชกันหมดประเทศแล้ว

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)