เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๓

[เถรี]

ถาม : ควันที่เกิดจากการเผาไฟ ดู ๆ แล้วจะทำให้เกิด PM 2.5 ได้อย่างไร ?
ตอบ : บอกแล้วว่าเรื่องของฝุ่นไม่มีอะไรต้องตื่นเต้นหรอก แม้กระทั่งไวรัสโคโรน่าก็เช่นกัน ในเมื่อติดทางลมหายใจ เราอย่าหายใจก็จบ ฟังดูแล้วมีความเป็นไปได้ไหม ? เลิกหายใจเท่านั้นก็หมดเรื่องไปเลย..!

[เถรี]

ถาม : ความรุ่งเรืองของนครวัดนครธม รุ่งเรืองมากกว่านี้เยอะ ทำไมจึงล่มสลายได้ ?
ตอบ : เพราะว่าผู้นำเป็นอีกศาสนาหนึ่ง ในเมื่อผู้นำเป็นอีกหนึ่งศาสนา ก็มีการทำลายกัน

ของอินโดนีเซียก็คืออาณาจักรศรีวิชัย ผู้นำเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม เขาก็บังคับประชาชนนับถือตาม ศาสนาพุทธจึงล่มสลาย

ของขอมนั้นเมื่อผู้นำนับถือศาสนาพราหมณ์ พอขึ้นมาก็สั่งทำลายศาสนสถานของชาวพุทธ จะเห็นว่าเวลาเราไปแถวนครพนม แถวปราสาทตาพรหม จะเห็นพระพุทธรูปโดนทุบพระพักตร์หายไปบ้าง พระเศียรหายไปบ้าง ในเมื่อทำลายทั้งองค์ไม่ได้ ก็ทำลายส่วนสำคัญไป แม้กระทั่งกำแพงปราสาทที่เป็นรูปพุทธประวัติ เขาก็มีการสกัดออก

ในบ้านเราเวลามุสลิมขึ้นเป็นผู้ว่า กทม. ก็สั่งให้การจัดงานทั้งหมดในเขตโรงเรียนหรือโรงพยาบาลในสังกัด กทม. ห้ามตั้งโต๊ะหมู่บูชา ในอาคารต่าง ๆ ก็ให้เอาโต๊ะหมู่บูชาออก นี่ก็ขึ้นอยู่กับอำนาจในมือเขา

ถาม : เขากล้าขนาดนั้นเลยหรือครับ ?
ตอบ : เขาทำมาแล้ว

ถาม : บุญเก่าหรือเทวดาไม่ช่วยเลยหรือครับ ?
ตอบ : ช่วย..ช่วยไม่ให้พังเร็วกว่านี้

ถาม : อย่างพระนครหรืออยุธยาก็ยังร้าง เทวดาหรือบุญของคนสร้างมาไม่สามารถพยุงไว้ได้หรือครับ ?
ตอบ : ก็พยุงไว้ได้แค่นั้นแหละ..เต็มที่แล้ว

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับพ่อแม่เด็กว่า "ระยะนี้อย่าเที่ยวอุ้มเด็ก ๆ ออกจากบ้านนะ ถ้าติดไวรัสแล้วจะยุ่ง ถึงจะไม่หนักก็เถอะ ป่วยขึ้นมาก็รักษายาก"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมาให้ความคิด ให้สถานที่ แต่ไม่มีคนกล้าทำ ก็คือบอกให้ปรับใต้ฐานพระเป็นร้านสะดวกซื้อ ตรงฐานหลวงพ่อสมเด็จองค์ปฐม ๒๑ ศอก หน้าวัด ที่จอดรถเพียบขนาดนั้น นักท่องเที่ยวมา ห้องน้ำก็มี อะไรก็มี คุณเปิดร้านสะดวกซื้อตรงนั้นก็ขายกระจายเลย แต่ดันไม่มีคนกล้าทำ แค่เสียเวลาเจาะแค่ ๒ ช่อง ทำเป็นกระจกให้เขาเห็นข้างในก็พอ ที่เหลือก็ไม่จำเป็นต้องไปเปิด สมัยนี้เอา "ลูกหมู" กรีดเข้าไป ๒ ชั่วโมงก็เสร็จแล้ว

ถ้ากลัวว่าจะต้องลงทุนซื้อแฟรนไชส์ เราก็ทำของเรา แทนที่จะเขียวแดงขาว ก็ทำเป็นน้ำเงิน ขาว แดง สีธงชาติไปเลย เขาใช้เลข ๗ เราก็ใช้เลข ๙ แล้วเปิดไปสิ ใครเขาจะว่าอะไร"

[เถรี]

ถาม : กำลังใจชอบเผลอ ?
ตอบ : เผลอได้..เรื่องของมึง..! สภาพจิตของเราเคยชินกับการไหลลงต่ำ ต้องคอยระมัดระวังไว้ พอนานไป ๆ เคยชินกับความดี ต่อไปกระทั่งคิดชั่วยังคิดยากเลย คราวนี้กว่าจะถึงระดับนั้น ต้องฝ่าฟันกันชนิดแผลทั้งตัว คนเคยล้มมาก่อน ไม่หัวเราะเยาะคนล้มทีหลังหรอก

ทำอย่างไรให้ตาเห็นแล้วใจไม่คิด ต้องห้ามให้ทัน ไม่อย่างนั้นก็ปรุงไปเยอะแล้ว ส่วนที่เป็นเรื่องแปลกก็คือ เราตั้งใจจะละตัวไหน ไอ้ตัวนั้นจะมาลองได้ทั้งวัน

[เถรี]

ถาม : สัญญากับเจ้าที่ไว้ว่าจะทำสังฆทาน ๙ ชุด เรารวบเป็นชุดเดียวได้ไหมคะ ?
ตอบ : ได้...ถ้ายกหลายทีก็เหนื่อยหน่อย

ถาม : กลัวว่าเดี๋ยวจะไม่ตรงกับที่บอกไว้ ?
ตอบ : ก็ตั้งใจไว้สิว่าเราถวายเป็นสังฆทาน ๙ ชุด แต่ยกครั้งเดียวเท่านั้น เทวดาท่านฉลาดจะตายไป

[เถรี]

ถาม : อารมณ์ไม่คลาย แล้วหลวงพ่อบอกว่าให้ไปวิ่งจนเหนื่อย แต่ก็ไม่ยอมเหนื่อย จนขาไม่ยอมวิ่งก็ยังไม่เหนื่อย..?
ตอบ : สังเกตไหมว่าหลุดไปตอนไหน ?

ถาม : สังเกตเห็นบ้างไม่เห็นบ้างค่ะ ?
ตอบ : นั่นแหละ...ให้สังเกตดูว่าหลุดไปตอนไหนแล้วระวังไว้ อย่าเปิดโอกาสให้แบบนั้นอีก ส่วนใหญ่แล้วเราเผลอไปปล่อย หลุดจากลมหายใจเมื่อไรก็หลุดเลย ที่เราวิ่งแล้วไม่เหนื่อย เพราะว่าเราไม่ทิ้งลมหายใจ ถ้าอยากเหนื่อยต้องทิ้งลมหายใจไปเลย วิ่งไปก่อนแล้วค่อยมาภาวนา นี่เราวิ่งไปภาวนาไป สมาธิทรงตัวก็ไม่เหนื่อยสักที คนอื่นจะตายกันหมด

ถาม : ทำแทนด้วยการเดินจงกรมได้ไหมคะ ?
ตอบ : ทำอะไรก็ได้ เปลี่ยนอิริยาบถ อย่าไปทำของซ้ำ ๆ ซาก ๆ แล้วขณะเดียวกันสิ่งที่เราเคยทำอยู่ พยายามฟื้นกลับมาให้เร็วที่สุด ก็คือพยายามอยู่กับลมหายใจเข้าออกให้ได้ ถ้าอยู่กับลมหายใจเข้าออกได้ รัก โลภ โกรธ หลง แทรกไม่ได้ เราก็รักษาอารมณ์ที่ดีเอาไว้ได้ เผลอหลุดไปเมื่อไร ก็โดนอีก คราวนี้กิเลสมีอำนาจมากกว่า เราก็แย่

ถาม : คนอื่นเขาดูลมแบบธรรมดาได้ แต่หนูต้องเล่นท่ายาก ?
ตอบ : ก็เล่นไป ขึ้นอยู่ที่ใครถนัด

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยม "ก็บอกแล้วว่าคนเราถนัดความชั่วมากกว่า เขาพูดเรื่องดี เราก็คิดให้ชั่วได้ ถ้าไม่ทำให้กำลังใจเราเกาะความดีจนชิน ถึงเวลาก็ลงล่างอย่างเดียวเลย โอกาสพลาดมีสูงมาก

ถ้าความชั่วเข้ามาให้รีบไล่ออกไป ระมัดระวังไว้อย่าให้เข้ามาอีก ถ้าความดีไม่มี ต้องสร้างความดีขึ้นมา ถ้ามีอยู่แล้วต้องทำให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป งานของเรามีอยู่แค่นั้นแหละ"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "มีอยู่เที่ยวหนึ่งหนูเข้ากุฏิมา ๓ ตัว ไม่มีใครช่วย ก็เลยไล่จับเอง ได้ตัวที่หนึ่งก็หนีบเอาไว้ ตัวที่สองก็หนีบไว้ ตัวที่สามก็หนีบไว้ มีแต่คนสงสัยว่าจับได้อย่างไร

การจับหนู นอกจากความเร็วแล้ว เรายังต้องเข้าใจสัญชาตญาณด้วย หนูชอบวิ่งเลาะข้างกำแพงเพื่อความปลอดภัย เพราะหนูคิดว่ามีอันตรายเข้ามาได้ด้านเดียว ในเมื่อเขาจะวิ่งเลาะข้างกำแพง ถ้าหันหน้าไปทางไหน เราก็เตรียมดักด้านนั้น หนูก็จะวิ่งมาหามือเราเอง เพียงแต่ว่าเวลาคว้าต้องเลี่ยงหัวสักหน่อย ให้จับท้ายทอย ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวโดนกัดเอา สรุปว่าวันนั้นไม่มีใครช่วย คนเดียวต้องจับหนูถึง ๓ ตัว

ถ้าเราดูพวกสารคดีของสัตว์นักล่าในแอฟริกา จะเห็นว่าเวลาสิงโตล่าสัตว์ จะวิ่งตัดครึ่งวงกลม สัญชาตญาณสัตว์เวลาวิ่งแทนที่จะวิ่งตรง ๆ กลับวิ่งแล้วก็วนไม่รู้ตัว สิงโตก็ตัดวงไปดักรอเลย เสร็จหมด"

[เถรี]

โยมเอาเสือแกะมาให้ดู "เกือบจะใช่แล้ว เสียอย่างเดียว วัสดุไม่ใช่ ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเขี้ยวอะไรมา น่าจะเป็นเขี้ยวอูฐ ไม่ใช่เขี้ยวเสือ ไม่เคยเห็นอูฐมีเขี้ยวใช่ไหม ? ไม่ต้องดูอะไรมากเลย เป็นของทำเลียนแบบ เล่นประเภทใส่กรุมาเลย ไม่เป็นไร...จ่ายค่าหน่วยกิตไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็เก่งไปเอง บางอย่างถ้าจับมาแพง ค่าหน่วยกิตก็ถือว่าแพงไปด้วย

อันดับแรก คุณต้องศึกษาก่อนว่าเขี้ยวสัตว์แต่ละชนิดมีลักษณะเป็นอย่างไร เขี้ยวเสือเป็นอย่างไร เขี้ยวหมีเป็นอย่างไร เขี้ยวลิง เขี้ยวอูฐเป็นอย่างไร ถึงเวลามองดูจะรู้ว่าอันนี้วัสดุไม่ใช่ ก็ไปคนละโลกเลย

ฝีมือแกะได้ใกล้เคียง ลายจารยังอุตส่าห์จารได้ใกล้ เสียอย่างเดียว วัสดุไม่ใช่ ถ้าไม่ใช่เขี้ยวเสือก็จบ ตัวนี้ดูแล้วน่าจะเป็นเขี้ยวอูฐ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ภาษิตจีนเขาบอกว่า โรคภัยเข้าทางปาก เภทภัยออกจากปาก โรคภัยเข้าทางปาก งวดนี้เห็นชัดเลย ไวรัสสายพันธุ์ใหม่เกิดจากอาหารการกิน กินอะไรก็ไม่กิน ดันไปกินอาหารป่า สัตว์ป่าจะมีภูมิต้านทานมากกว่าคน ของบางอย่างเป็นแล้วเขาไม่เกิดอาการ แต่พอเชื้อมาอยู่ในคน คนกลับจะตายเอา"

[เถรี]

ถาม : ....(ไม่ชัด)....เหมือนแมลงสาบแทะ ?
ตอบ : สมาธิยังห่วยแตก ถ้าสามารถก้าวข้ามไปเป็นปฐมฌาน ก็จะไม่ง่วงอีก คราวนี้ของเราฌานเกาะไม่ติด พอเริ่มเกาะ กลายเป็นปฐมฌานหยาบ ก็โดนตัดขาดไปทุกที ให้เอาใจจดจ่อกับลมหายใจเข้าออกอย่าให้ห่าง ห่างเมื่อไรก็จะหลับ ถ้าก้าวข้ามไปได้เมื่อไรก็จบ คราวนี้ก้าวข้ามไม่ได้สักที ก็หลับไปเรื่อย

ถาม : พอใช้วิธีเดิม ตัวหมุน ๆ หงายหลังทุกที ?
ตอบ : นั่นเป็นอาการของปีติ ยังไม่ถึงฌาน ไปเริ่มต้นใหม่

บอกว่าเหมือนแมลงสาบแทะ เหมือนหมาแทะมากกว่า เอาเถอะ...ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็ผิดอีก คิดได้ทีก็มาที

สำหรับนักปฏิบัติทั่ว ๆ ไป เรื่องของการที่จะก้าวขึ้นปฐมฌานเพื่อก้าวข้ามตัวถีนมิทธะ คือความง่วง ความจริงไม่ใช่ความง่วง แต่เกิดจากการที่จิตดำเนินไปเป็นสมาธิ แล้วสติตามไม่ทัน เลยโดนตัดขาดไป บางคนก็โงกแล้วโงกอีก พยายามตั้งสติ แต่ตั้งไม่ได้สักที

[เถรี]

ถ้าเป็นสายหลวงปู่มั่น ท่านบอกให้ภาวนาเร็ว ๆ ถี่ ๆ พุทโธ ๆ ๆ ๆ ๆ อย่าให้ว่าง ว่างเมื่อไรจะหลับ เราเองไม่ต้องไปเร่งขนาดนั้น แต่เอาใจจี้ไว้กับลมหายใจเข้าออก อย่าให้หลุด หลุดเมื่อไรก็จะหลับ ถ้าก้าวข้ามไปได้เมื่อไร คราวนี้ความง่วงต่าง ๆ จะไม่มีอีก นั่งเมื่อไรก็สบาย

ถ้าถามว่าปฏิบัติมานานขนาดนี้ ปฐมฌานยังไม่ได้ ไม่แย่หรือ ? ไม่แย่หรอก เพราะว่าคนที่ทำนานกว่านี้แล้วไม่ได้ก็ยังมี เนื่องจาก ๒ ประการด้วยกัน ประการแรกก็คือทำไม่ถูก ไม่รู้ว่าทำอย่างไรถึงจะทรงฌานได้ ประการที่สองก็คืออยากได้ พออยากได้ ความฟุ้งซ่านเกิด ก็เลยไม่เป็นฌานสักที

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "พระองค์นี้เดือนที่แล้วตกแตก เอาไปให้ช่างซ่อม ซ่อมเสร็จช่างแนะนำว่า ของแตกแล้วไม่ควรเอาไปถวายสังฆทาน อาตมาบอกว่าของแตกแล้วสมควรที่จะถวายสังฆทาน เพราะว่าซ่อมเสร็จแล้ว ก็คือใจคนเขาไม่ได้คิดว่าเขาถวายพระแตก ช่างคิดมากไปเอง"

[เถรี]

ถาม : ผมอาศัยโทสะเอาตัวรอดติดต่อกันมานาน จนเป็นสันดาน ไม่ว่าจะทำอะไร ถ้าต้องฝ่าฟันต้องออกแรง โทสะจะออกอัตโนมัติ ความอุตสาหะพยายามก็ใช้ไฟโทสะ มีวิธีไหนที่ผมจะแยกโทสะออกจากสันดานผมได้ครับ ?
ตอบ : แล้วจะไปแยกทำไม ? คุณรู้ไหมว่าไฟคืออะไร ? ไฟช่วยให้เราเกิดกำลัง ของเราเพียงแต่ดันเน้นไปทางไฟโทสะเท่านั้นเอง ไม่จำเป็นต้องไปแยก หามาให้เยอะ ๆ ขึ้น เพียงแต่ใช้ให้ถูกทางเท่านั้น

ถาม : แต่โทสะเพิ่งจะทำให้ผมโดนตีน เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ?
ตอบ : ก็นั่นแหละ ใช้ผิดทาง ต้องใช้ประเภทกูจะปราบไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ให้ได้ แล้วหาวิธีทำเอา ถ้าอย่างนั้นถึงจะใช้ถูก

[เถรี]

ถาม : อย่างพระอรหันต์ ท่านที่ชอบเรียกคนอื่นว่าไอ้ถ่อย ขนาดท่านเป็นพระอรหันต์ยังมีพลาดพลั้งได้ พระอรหันต์ท่านไม่ได้เปิดสวิตซ์รับรู้การพิจารณา แบบที่หลวงพ่อรับอารมณ์จากหลวงปู่ขนมจีนตลอดเวลาหรือครับ ?
ตอบ : แล้วจะรับไปทำไม ? เดือนก่อนเขามากันเต็มบ้าน ถามเขามาทำอะไร ? ก็งง ๆ อยู่พักใหญ่ อ๋อ..เขามาขอขมาตอนปีใหม่ ก็คือถ้าไม่ถามก็ไม่รู้จริงๆ เรื่องอะไรที่ลดน้อยลงไปเรื่องหนึ่ง ก็ยุ่งยากน้อยไปเรื่องหนึ่ง มีใครเขาอยากจะไปสนใจเรื่องคนอื่น มีแต่ระมัดระวังดูใจตัวเอง

[เถรี]

ถาม : ผมยังช่างมัน ด้วยความเบาสบายของจิตไม่ได้ ผมก็เลยช่างแม่งให้ขาดสะบั้นไว้ก่อน ผมมาถูกทางไหมครับ ?
ตอบ : ระดับนั้นก็ต้องแค่นั้นก่อน ช่างมันไม่ได้ก็ต้องช่างหัวมัน ช่างหัวมันไม่ได้ ก็ช่างแม่มัน ช่างแม่มันไม่ได้ก็ช่างโคตรพ่อแม่มัน ต้องช่างให้ได้สักระดับหนึ่ง

[เถรี]

ทฤษฏีต่างประเทศเขายังบอกเลยว่า ให้แปลงความโกรธเป็นพลัง คราวนี้การที่เราจะแปลงความโกรธเป็นพลังอย่างทฤษฎีฝรั่ง หรือไม่ก็แปลงไฟโทสะมาเป็นกำลังในการทำความดี ต้องประกอบไปด้วยปัญญา ต้องรู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด อะไรควร อะไรไม่ควร เสร็จสรรพเรียบร้อย ถึงจะควบคุมกำลังให้ไปในมุมที่ถูกที่ควรได้ ไม่อย่างนั้นแล้วก็ลำบาก

[เถรี]

ถาม : ตำนานแมวกวักของญี่ปุ่น พอจะทราบไหมครับ ?
ตอบ : เขาเชื่อว่าแมวเป็นสัตว์ให้ลาภ เขาก็เลยเอามากวัก ก็พอ ๆ กับนางกวักบ้านเรา เพียงแต่เป็นแมวกวัก แบบเดียวกับที่คนจีนเขาถือว่านกฮูกเป็นสัตว์แห่งปัญญา คราวนี้บ้านเราเจอนกฮูกก็กลัวตายชัก คิดว่าผีหลอก ทางด้านโน้นนี่เขาอยากจะเจอกัน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "กาตาร์เป็นประเทศเล็กนิดเดียว ขับรถประมาณชั่วโมงหนึ่งก็ทั่วประเทศ ด้วยความที่ใต้ดินเขามีน้ำมันมาก ประเทศเล็ก ๆ จึงกลายเป็นรัฐสวัสดิการ ชาวบ้านไม่ต้องทำอะไร รัฐบาลเลี้ยงทั้งประเทศ แล้วผู้ปกครองของเขาก็ขยันมาก ขับรถตรวจประเทศทุกวัน ถนนยาวที่สุด หัวประเทศจรดท้ายประเทศแค่ ๘๑ กิโลเมตร

ไปนึกถึงจักรแก้วของพระเจ้าจักรพรรดิ จักรแก้วของพระเจ้าจักรพรรดิพาพระเจ้าจักรพรรดิตรวจทวีปทั้ง ๔ เสร็จแล้วกลับมาเสวยพระกระยาหารเช้าได้ทัน ถ้าเป็นนิยายวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ ก็ต้องใช้คำว่า "วาร์ป" วาร์ปผ่านรูหนอนไป แต่ว่าจักรแก้วดีกว่ายานอวกาศทุกประเภท เนื่องเพราะว่าอำนาจของจักรแก้วทำให้คนที่อาศัยไปไม่ต้องใช้เครื่องปรับความดัน ไม่ต้องหาอากาศหายใจ มีให้พร้อมทุกอย่าง"