เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมิถุนายน ๒๕๖๒

[เถรี]

ถาม : พระยายมท่านเป็นพระพรหม มีหน้าที่คือกันคนลงนรก และในจักรวาลนี้แต่ละวันมีคนตายมากเป็นล้าน ๆ คน เลยเข้าใจว่าการเป็นพระยายมเป็นงานหนัก อยากทราบว่า การจะเป็นพระยายมต้องสมัครใจเป็นเอง เพราะสงสารไม่อยากให้คนลงนรก หรือว่าเป็นตำแหน่งที่ใครมีคุณสมบัติผ่านก็ต้องมาเป็นครับ ?
ตอบ : ถึงเวลาก็จะมีการคัดเลือกผู้ที่เหมาะสม บางท่านคุณสมบัติเหมาะสม แต่ไม่มีใจให้ ก็ไม่สามารถที่จะเป็นได้ บางคนมีใจให้ แต่คุณสมบัติไม่พอก็เป็นไม่ได้อีกเช่นกัน เพราะฉะนั้น..ตำแหน่งทั้งหลายเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นกันได้ง่าย ๆ ขอบอกว่าคุณสมบัติที่เหมาะสมนั้นหาได้ยากเย็นมาก

[เถรี]

ถาม : เทวดาท่านต้องทำงานตามคำสั่งของหัวหน้าเทวดาอีกที อยากทราบว่า เทวดาที่ต้องทำงาน ท่านได้อะไรเป็นการตอบแทนหรือครับ ?
ตอบ : ได้หน้าที่เป็นการตอบแทน ถ้าทำในขอบเขตกองบุญการกุศลก็ถือว่าได้ผลบุญนั้นไปด้วย อย่างเช่นว่ารักษาสถานที่ที่สำคัญทางพระพุทธศาสนา รักษาพระที่เป็นพระอริยเจ้า เป็นต้น แต่ถ้าในส่วนอื่น ๆ แล้ว ถือว่าทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ในเมื่อคุณมาอยู่ตรงนี้ คุณก็ต้องทำหน้าที่นี้ เหมือนกับทหารตำรวจหรือครูบาอาจารย์ บรรจุเข้าไปก็ต้องทำหน้าที่ ส่วนที่ได้ตอบแทนก็คือคุณได้เสวยสุขในสถานภาพนั้น ๆ อยู่แล้ว เหมือนกับฆราวาสรับเงินเดือน ถ้าต้องการโบนัสพิเศษ ก็พยายามไปหาที่ทำให้ได้กุศลเพิ่มขึ้น แล้วไปทำแถวนั้นก็แล้วกัน

[เถรี]

ถาม : นอกจากอนันตริยกรรมแล้ว มีกรรมใดที่ห้ามสวรรค์ ห้ามมรรคผลอีก ?
ตอบ : อย่างเช่นปาราชิกของพระ เพียงแต่ว่าปาราชิกของพระ ถ้าสามารถฟื้นฌานสมาบัติคืนมาได้ ก็ห้ามแค่มรรคผล เราสามารถใช้กำลังฌานสมาบัตินั้น ไปสู่สุคติเบื้องต้นได้ แต่ถ้าฟื้นฌานสมาบัติไม่ได้ นอกจากห้ามมรรคผลห้ามผลแล้ว ก็ห้ามสุคติไปด้วย ส่วนใหญ่คนที่ทำผิดพลาดขนาดนั้น กำลังใจที่จะมาทรงฌานนั้นหายาก

ถาม : อนันตริยกรรมมีวิธีแก้ไขอย่างไรครับ ?
ตอบ : รับโทษเสียให้ครบ ก็เป็นอันว่าจบกัน

[เถรี]

ถาม : ความเครียดและความอายเป็นกิเลสชนิดใด ?
ตอบ : ความเครียดส่วนใหญ่เกิดจากความไม่พอใจ ซึ่งก็ต้องถือว่าเป็นส่วนของโทสะ ส่วนความอายเกิดจากการกังวลในตัวตนของตัวเอง จัดเป็นกิเลสใหญ่คือสักกายทิฐิ การยึดมั่นในตัวกูของกู

[เถรี]

มีโยมนั่งขวางทางเดิน "โยมลองสังเกตตำแหน่งที่ตัวเองนั่งสิว่า ถ้าคนจะเดินมาหาอาตมา จะขวางทางเกะกะเขาไหม ? ต้องบอกว่าแค่เรื่องนั่งเรายังขาดการสังเกตเลย หากว่าปฏิบัติธรรมแล้วก้าวหน้าได้ ก็ถือเป็นเรื่องประหลาดแล้ว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “เห็นคนอื่นเจ็บป่วย ก็ต้องคิดว่าเราเองก็จะเป็นเช่นนั้น เห็นคนอื่นตาย เราไปงานศพเขา ก็ต้องคิดว่าเราเองก็จะเป็นเช่นนั้น

การเกิดมามีความแก่ ความเจ็บ ความตายเป็นธรรมดา สำคัญตรงที่ว่า เราปล่อยได้วางได้แค่ไหน ? ปล่อยวางได้มากความหวั่นไหวก็มีน้อย ปล่อยวางได้น้อยความหวั่นไหวก็มีมาก ขึ้นอยู่กับระดับจิตของแต่ละคนที่ได้รับการฝึกฝนมา”

[เถรี]

ถาม : การทำบาปหรือละเมิดศีลในขณะบวชปฏิบัติธรรมหรืออยู่ในบริเวณวัด บาปจะมากกว่าการทำบาปหรือผิดศีลในชีวิตสังคมข้างนอกทั่วไปหรือไม่ ?
ตอบ : อยู่ในสถานที่ที่บริสุทธิ์เท่าไร ถ้าหากกระทำบาปโทษก็มากขึ้นไปตามตัวเท่านั้น เพราะว่าต้องใช้กำลังใจในการทำที่มากกว่า

[เถรี]

ถาม : การได้ยินเสียงบอกเรื่องต่าง ๆ หรือเห็นในสมาธิ แล้วคิดเชื่อว่าเป็นเทวดามาบอก จึงนำมาพูดบอกคนอื่นต่อ แต่ปรากฏว่าเป็นเรื่องไม่จริง ถ้าทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนจะเป็นบาปกรรมไหม ?
ตอบ : เป็น...ขณะเดียวกันก็ทำให้หมดความมั่นใจไปด้วย อาตมาจึงเตือนนักเตือนหนาว่า บรรดาท่านที่รู้เห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้เห็น เราต้องรู้ด้วยว่าบอกกล่าวได้เท่าไร ไม่เช่นนั้นแล้วจะเกิดโทษมาก บางอย่างเขาบอกมาเป็นร้อย แต่สามารถพูดต่อได้แค่สองหรือสาม ตอนอาตมาฝึกใหม่ ๆ จะอกแตกตายเหมือนกัน ฉะนั้น...ส่วนนี้เราไม่ได้ตั้งใจหลอกลวงคนอื่น แต่พูดตามที่ตนเองรู้มา โทษก็น้อยลง แต่ถ้าตั้งใจหลอกลวงคนอื่นโทษก็มากขึ้น

[เถรี]

ถาม : ความแตกต่างระหว่างอาการทางจิต เช่น จิตเภท หูแว่ว กับมารหลอกและเทวดาลองใจ มีวิธีสังเกตความแตกต่างอย่างไร ?
ตอบ : ไม่ต้องสังเกต เพราะว่ามารสามารถใช้ทุกอย่างรอบตัวมาเล่นงานเราได้ทั้งนั้น ในส่วนของครูบาอาจารย์ทดสอบ ถ้าเราก้าวข้ามไม่ได้ก็จัดว่าเป็นเทวปุตตมารอย่างหนึ่งเหมือนกัน

ดังนั้น....สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ต้องบอกว่า ระวังให้มากเข้าไว้ อย่าเพิ่งเชื่ออะไรง่าย ๆ เรื่องที่หนึ่งรู้มาถูกต้อง เรื่องที่สองก็อย่าเพิ่งเชื่อว่าจะถูกต้องตามนั้น เรื่องที่หนึ่งเรื่องที่สองรู้มาถูกต้อง ก็อย่าเพิ่งเชื่อว่าเรื่องที่สามจะถูก ต้องละไว้ในฐานที่เข้าใจเสมอว่า สัพเพ สังขารา อนิจจา พระพุทธเจ้าตรัสไว้แล้วว่า ทุกอย่างไม่เที่ยง ถ้ามีตัวแปรเล็กน้อย เรื่องทั้งหลายเหล่านั้นอาจจะเปลี่ยนแปลงได้

ฉะนั้น..ทำใจไว้ล่วงหน้าเลยว่า เรื่องทั้งหลายเหล่านี้โอกาสผิดมีร้อยเปอร์เซ็นต์

[เถรี]

ถาม : ถ้ามีคนตั้งใจจะไปทำบุญและปฏิบัติธรรมวัดหนึ่งแบบศรัทธามาก แต่มีคนมาพูดโน้มน้าวไม่ให้เขาไปวัด เช่น ให้เอาเวลาไปดูแลพ่อแม่ ปฏิบัติธรรมที่บ้านหรือวัดอื่นที่สะดวกดีกว่า การขัดเจตนาแบบนี้เป็นบาปหรือไม่ ?
ตอบ : ถ้าเขามีโอกาสเข้ามรรคผล น่าจะมีโทษลงอเวจีไปเลย หรือไม่ก็หากตัวเองจะทำอะไร ถ้าวาระนั้นมาถึงก็อาจจะเกิดอุปสรรคต่าง ๆ ขึ้นในชีวิตมากจนคาดไม่ถึง

การขัดขวางคนทำความดีเป็นโทษมาก ต้องระมัดระวัง โดยเฉพาะนักปฏิบัติของเรา บางทีอาจจะต้องออกข้างทางเพราะถ้าบอกตรง ๆ คนอื่นตำหนิ ไม่ชอบใจ ขัดขวางจะเกิดโทษแก่เขา อย่างเช่นว่าเรารักษาศีลแปด ถ้าไปบอกตรง ๆ คนอื่นก็มองหัวจรดเท้า อาจจะบอกเขาว่า อ้วนแล้วก็เลยงดอาหารเย็น เป็นต้น

ดังนั้น...การทำความดีต้องใช้ปัญญามาก พระพุทธเจ้าจึงได้ตรัสสัมมาทิฐิ ซึ่งเป็นปัญญาขึ้นก่อน

[เถรี]

ถาม : สุนัขแก่ถูกนำมาปล่อยทิ้ง เรานำมาเลี้ยง แต่มันอ่อนแอสู้ตัวอื่นไม่ได้ ถูกตัวอื่นกัดบาดเจ็บประจำ ถ้าจะสวมคล้องวัตถุมงคลให้เพื่อช่วยป้องกันแคล้วคลาดบ้าง จะเป็นการปรามาสวัตถุมงคลหรือไม่ ?
ตอบ : เขาทำกันเป็นปกติ เคยได้ยินตะกรุดคอหมา ตะกรุดคอแมวบ้างไหม ? ท้ายสุดหมาแมวก็สูญตะกรุดไป คนไปแย่งเอามา ถ้าเอาตะกรุดหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูงไปแขวน อาตมาจะรับเลี้ยงให้ตลอดชีวิตเลย....!

[เถรี]

ถาม : อสุรกายคือผู้ถูกปิดล้อมด้วยความทุกข์ มีโอกาสจะทำบาปกรรมเพิ่มเติม จนทำให้ต้องวนเวียนในอบายภูมินานกว่าเปรตหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ต้องดูด้วยว่าสามารถระลึกถึงบุญกุศลเก่าได้ไหม ถ้าสามารถระลึกถึงบุญกุศลเก่าได้ก็อาจจะไปก่อน แต่ถ้าระลึกถึงไม่ได้ โอกาสนั้นมีน้อยกว่า เพราะว่าโทษของเปรตหนักกว่า

ถาม : ส่วนเปรตนั้นเป็นลักษณะทุกข์ทรมานชดใช้หนี้กรรม เมื่อครบก็จะพ้นโทษใช่ไหม ?
ตอบ : ครบแล้วก็มาเป็นอสุรกายต่อตามเศษกรรมที่เหลืออยู่ อสุรกายพ้นแล้วก็มาเป็นสัตว์เดรัจฉานตามจำนวนที่ฆ่า เฮ้อ...! น่ากลัว

ถาม : อสุรกายสามารถโมทนาและรับบุญที่ผู้อื่นอุทิศให้ได้ไหม ?
ตอบ : ได้...แต่สำคัญว่าจะมีโอกาสไหม คำว่าอสุรกาย แปลว่า ผู้มีกายอันไม่กล้า มักจะหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไม่กล้าเข้าใกล้ผู้อื่น โอกาสที่จะได้ยินได้ฟังเรื่องกุศลแล้วโมทนามีน้อยมาก

[เถรี]

ถาม : ในพระไตรปิฎกมีหลายครั้งที่กล่าวถึงการบูชายัญต่าง ๆ เช่น การอดอาหาร ทรมานตนเอง ไปจนถึงสังเวยชีวิตคนและสัตว์ ผมสงสัยว่า การบูชายัญเพื่อสักการบูชาเทวดา มีผลอะไรในด้านดีหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ถ้าเป็นการบูชาที่ไม่ผิดศีลผิดธรรม เทวดาท่านพอใจ ก็อาจจะบันดาลสิ่งที่ไม่เกินบุญเกินวาสนาของตนให้ได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ผิดศีลผิดธรรม ท่านไม่ยินดีไม่โมทนาอยู่แล้ว เราทำไปก็กลายเป็นเดือดร้อนเอง

ถามว่าสิ่งที่บูชายัญมีในส่วนที่ไม่ผิดศีลผิดธรรมด้วยหรือ ? ขอยืนยันว่ามี อย่างเช่น มุทรา...การร่ายรำบวงสรวง มันตรา...การสวดมนต์ถวาย เป็นต้น

[เถรี]

ถาม : คนที่ทำคุณไสยสามารถเข้าถึงฌาน ๔ ได้หรือเปล่าครับ หรือแค่ปฐมฌานหยาบ ๆ ? เพราะว่าจิตใจที่จะทำร้ายคนอื่นทำให้เข้าถึงฌานสูง ๆ ไม่ได้
ตอบ : สามารถเข้าถึงได้ ขึ้นอยู่กับว่าตอนนั้นคิดร้ายกับคนอื่นหรือเปล่า ถ้าคิดร้ายกับคนอื่น กำลังใจไม่ทรงตัว สมาธิก็ลดลง

พวกได้อภิญญา ๕ เล่นไสยศาสตร์เยอะแยะไป โปรดระวังอย่าไปเจอประเภทนี้ ถ้าเจอประเภทนี้เข้า วัตถุมงคลอานุภาพน้อย ๆ กันไม่ได้หรอก

[เถรี]

ถาม : ผมอ่านที่หลวงพ่อไปต่างประเทศทั้งในเอเชีย และยุโรป หลวงพ่อได้คุยกับผีต่างชาติที่เคยเป็นบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ อยากถามว่าหลวงพ่อสื่อสารด้วยภาษาอะไรหรือครับ ?
ตอบ : ไม่รู้....คุยทีไรได้ยินเป็นภาษาไทยทุกที

[เถรี]

ถาม : ผีบ้านผีเรือนกับเทวดาที่เราตั้งศาลพระภูมิให้ คือองค์เดียวกันหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : คนละส่วนกัน ศาลพระภูมิส่วนใหญ่เขาหมายเอาภุมมเทวดา คือ เทวดาที่รักษาเขตนั้น ส่วนผีบ้านผีเรือนนั้นมีสองความหมาย ความหมายแรกก็คือบรรดาท่านทั้งหลายที่อาศัยอยู่บริเวณนั้น หรือบุคคลที่ตายซับตายซ้อนอยู่บริเวณนั้นแล้วยังไม่ไปเกิด ส่วนอีกความหมายหนึ่งก็คือ เขาตั้งศาลสี่เสาหกเสาอย่างดีเลย แล้วบอกว่าเป็นศาลผีบ้านผีเรือน อันนั้นเข้าใจผิด ศาลสี่เสาหกเสาหรือแปดเสา เขาตั้งให้อากาศเทวดา

พวกเรานี่อะไรก๊อกแก๊กหน่อยหนึ่ง ตั้งแต่เปรตอสุรกายไปยันพระบนนิพพาน ก็เรียกเป็นผีไปหมด

[เถรี]

ถาม : วิชาไสยศาสตร์มีวิชาหนึ่ง คือการจับวิญญาณมาเป็นทาสรับใช้ ทำไมผีพวกนั้นไม่ขัดขืนและไม่ไปเกิดครับ ในเมื่อจิตมีสภาพเป็นอิสระ ?
ตอบ : ลองคิดดูว่า ถ้าผู้ใหญ่จับเด็ก เด็กจะขัดขืนอีท่าไหน โดยเฉพาะถ้าเป็นเด็กสามขวบห้าขวบด้วย

[เถรี]

ถาม : ผมดูหนังซูเปอร์ฮีโร่คนหนึ่งซึ่งมีพลังจิตสูงมาก สามารถยกรถถังและของหนัก ๆ ได้ด้วยการนึกเท่านั้น อยากทราบว่าหากจะทำอย่างนั้นต้องฝึกกสิณกองใดครับ ?
ตอบ : ถ้าจะยกของหนัก ต้องฝึกวาโยกสิณ

[เถรี]

ถาม : ผมอ่านประวัติหลวงพ่อปาน ท่านจะให้พระส่วนใหญ่ที่ได้อภิญญาอยู่ในป่า ผมสงสัยว่า สมัยนี้พระที่ได้อภิญญาส่วนใหญ่ยังอยู่ในป่าอีกไหมครับ ?
ตอบ : ส่วนใหญ่อยู่ที่เชียงตุงของพม่า และมีบางส่วนอยู่ที่กาญจนบุรี เพราะว่ายังมีป่ามากอยู่

ถาม : ที่อำเภอทองผาภูมิมีไหมครับ ?
ตอบ : ที่ทองผาภูมิมีอยู่หลายรูป แต่หาตัวยากสักหน่อย บางรูปท่านอยู่ลึกขนาดนั้นคนก็ยังดั้นด้นไปหา ต้องบอกว่าน่าสงสารมาก เมื่อถึงวาระที่ท่านทำเอาไว้ บริวารก็ตะกายไปหาเอง

[เถรี]

ถาม : สมัยนี้คนส่วนใหญ่เร่งรีบ มีการแข่งขันสูง และมีแรงกดดันทางสังคมและครอบครัว ทำให้หลายคนเป็นโรคเครียด บางคนก็นอนไม่หลับหรือนอนหลับไม่สนิท บางคนเครียดมากจนทนไม่ไหว ฆ่าตัวตายก็มี ผมเห็นหลวงพ่อมีงานเยอะมาก แต่หลวงพ่อดูไม่เครียด จึงอยากขอธรรมะที่ช่วยแก้ปัญหาดังกล่าวครับ ?
ตอบ : ทำไมต้องเอาธรรมะ สมัยนี้เห็นน้ำมันกัญชาก็แก้ได้แล้ว...! แค่เห็นทุกอย่างเป็นธรรมดา เราทำตามหน้าที่ เรามีเวลาแค่ตอนนี้เดี๋ยวนี้ ไม่มีอะไรให้ต้องแบก ก็จบแล้ว