เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๖๖

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๖๖

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๘ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพต้องออกเดินทางไปยังวัดสกุณาราม ตำบลบางขุด อำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาท ตั้งแต่เช้าเพื่อทำการปลุกเสกวัตถุมงคล ซึ่งความจริงแล้วท่านเจ้าอาวาสคือ มหาอุกกฤษฏ์ หรือสมณศักดิ์ที่พระครูชัยสุตากร (อุกกฤษฏ์ มหิสฺสโร ป.ธ.๔) ท่านได้นิมนต์เอาไว้เป็นช่วงบ่าย แต่ว่ากระผม/อาตมภาพนั้นต้องไปเข้ากรรมฐานเป็นเวลา ๒ วัน หลังจากที่ได้รับการอบรมออนไลน์มาตลอดระยะเวลา ๕ เดือน ในโครงการเพิ่มทักษะ Upskill การสอนวิชาพระพุทธศาสนา

เมื่อได้ผ่านโครงการไปแล้ว ทางด้านพระเดชพระคุณพระธรรมวัชรบัณฑิต, ศ.ดร. (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ ป.ธ.๙) องค์อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มีดำริว่า พวกเราเมื่อได้เพิ่มทักษะในทางวิชาการแล้ว ก็ควรที่จะเพิ่มทักษะในด้านการปฏิบัติธรรมด้วย

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพก็ต้องเดินทางไปให้ถึงศูนย์ปฏิบัติธรรมมหาจุฬาอาศรม ที่ตำบลพญาเย็น อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา เพื่อที่จะลงทะเบียนให้ทันก่อนเวลาบ่ายโมง จึงต้องขออนุญาตท่านเจ้าอาวาส คือท่านมหาอุกกฤษฏ์ หรือท่านพระครูชัยสุตากรว่า เมื่อไปถึงแล้ว ขอทำพิธีปลุกเสกในช่วงเช้าเลย ซึ่งท่านท่านพระครูชัยสุตากรก็เมตตาจัดสถานที่ต่าง ๆ ให้จนเป็นที่เรียบร้อย

งานนี้ได้รับความเมตตาจากหลวงปู่เฒ่า วัดค้างคาว ซึ่งท่านเมตตาเดินทางไปร่วมงานปลุกเสกครั้งนี้ด้วย ถ้าถามว่าหลวงปู่เฒ่า วัดค้างคาวเป็นใคร ? หลวงปู่เฒ่า วัดค้างคาว เป็นอาจารย์ของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ซึ่งท่านจัดเป็นสุดยอดฝีมือทางด้านกรรมฐาน

คราวนี้เวลาผ่านมาเนิ่นนานขนาดนั้น แล้วหลวงปู่เฒ่ามาจากไหน ? ก็แค่กระผม/อาตมภาพวิ่งผ่านวัดธรรมิการามหรือว่าวัดค้างคาว รำลึกถึงท่านอาจารย์ปู่ทวดได้ ก็จึงน้อมจิตอัญเชิญหลวงปู่เฒ่าท่านไปด้วย ปรากฏว่าอาจารย์ปู่ทวดท่านก็นึกสนุก ในเมื่อหลานศิษย์เหลนศิษย์มีจิตคำนึงถึง ท่านก็เดินทางไปร่วมพิธีปลุกเสก จึงกลายเป็นการเบาแรงให้กระผม/อาตมภาพไปเป็นอย่างมาก

เมื่อเสร็จพิธีเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ได้ลาท่านอาจารย์มหาอุกกฤษฏ์ เพื่อเดินทางไปยังมหาจุฬาอาศรม แต่ปรากฏว่าจากทางด้านนี้ไปยังมหาจุฬาอาศรมนั้น กระผม/อาตมภาพไม่รู้จักทาง จึงต้องอาศัยถามจาก "พี่กู" ที่พาวิ่งตรงเข้าไปยังลพบุรี จนรถติดบรรลัยวายวอด เพราะว่านอกจากมีขบวนแห่นาคไปบวชแล้ว ยังมีขบวนแห่มังกรทองอีก ๒ ขบวน..!

[เถรี]

ดังนั้น..แทนที่จะไปทันฉันเพลที่มหาจุฬาอาศรม กลับกลายเป็นว่ารถติดจนไปไม่ทัน แล้วขนาดนั้นยังไม่พอ "พี่กู" ยังชี้ทางให้มั่วไปหมด โดยเฉพาะนิยมแสดง "พาวเวอร์" นักหนา ในการที่จะพาพวกเราวิ่งไปยังซอยเล็กซอยน้อยที่ไม่มีมนุษย์มนารู้จัก แล้วเมื่อไปถึงก็ทิ้งเอาดื้อ ๆ บอกว่าผิดทาง ให้กลับรถ เปลี่ยนทางใหม่ เหล่านี้เป็นต้น ดังนั้น..ระยะทางที่ไม่ไกลจึงหลงแล้วหลง อีกจนกระทั่งไปถึงเอาเวลาเที่ยงเศษ..!

เมื่อลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ก็ไปทำการจองที่พัก ซึ่งได้จองที่พักเอาไว้ที่มวกเหล็กพฤกษารีสอร์ต เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมมหาจุฬาอาศรมนั้น ได้มีการนำเอาบรรดาว่าที่พระธรรมทูตสายต่างประเทศรุ่นที่ ๒๙ เข้าไปปฏิบัติธรรมพร้อมกันในวันนี้พอดี บรรดาที่พักต่าง ๆ จึงต้องให้ผู้ที่ปฏิบัติธรรมเป็นหลัก อย่างบรรดาพระธรรมทูตสายต่างประเทศ ได้อาศัยที่พักเหล่านั้น พวกเราที่เป็นส่วนเกิน ถ้าไม่ไปกางเต็นท์รอเปียกฝน ก็ต้องหาทางเช่ารีสอร์ตเสียสตางค์กันเอง

เมื่อมั่นใจว่าตนเองมีที่พักแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ไปทักทายบรรดาครูบาอาจารย์ที่รู้จักมักคุ้น ทั้งพระภิกษุและฆราวาส ส่วนที่นึกไม่ถึงก็คือท่าน ดร.พระครูหน่อย (พระครูสมุห์ธรรพ์ณธร ธมฺมทินฺโน, ดร.) อดีตเจ้าอาวาสวัดหนองบ้านเก่า ตั้งแต่มีเรื่องมีราวที่วัดหนองบ้านเก่า ท่านก็ทำตัวสาบสูญจากยุทธจักรไป ปรากฏว่างานนี้โผล่มาอบรมพระธรรมทูต คาดว่าคงคิดจะไปเอาดีทางด้านต่างประเทศแทน

ส่วนบรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่เรียนที่ มจร. ไม่ว่าจะเป็นจังหวัดกาญจนบุรี สุพรรณบุรี สมุทรสาคร ตลอดจนกระทั่งนครปฐม ก็มากราบรายงานตัวกันหลายรูป แล้วบรรดาเพื่อนอาจารย์จากวิทยาลัยสงฆ์และวิทยาเขตต่าง ๆ ทั่วประเทศ ซึ่งประกอบไปด้วย ๑๑ วิทยาเขต ๒๗ วิทยาลัยสงฆ์ แล้วก็ยังมีห้องเรียนอีก หลายต่อหลายท่านที่รู้จักมักคุ้น ท่านก็มากราบรายงานตัว

[เถรี]

เมื่อถึงเวลา ทางด้านเจ้าหน้าที่ได้ชี้แจงระเบียบการปฏิบัติต่าง ๆ แล้วพวกเราก็เข้าที่ในศาลาปฏิบัติธรรม รอจนกระทั่งพระเดชพระคุณพระธรรมวัชรบัณฑิต, ศ.ดร. องค์อธิการบดีมาถึง เมื่อท่านมาถึงก็ได้นำบูชาพระ สวดมนต์ทำวัตรจนกระทั่งเสร็จเรียบร้อย แล้วก็เป็นพิธีการสมาทานพระกรรมฐานและการรับศีล ๘ ของอาจารย์ฆราวาส เสร็จจากนั้นเป็นการปฏิบัติธรรมตามรูปแบบของทางด้านมหาจุฬาอาศรมนี้

เมื่อเสร็จจากการปฏิบัติธรรมช่วงแรกแล้วมาพักผ่อน เปิดไลน์ดู ก็ปรากฏว่ามีข่าวที่ต้องบอกว่าดีที่สุดในวงการสงฆ์ข่าวหนึ่ง ก็คือ พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว พิจารณาแล้วเห็นว่าพระเดชพระคุณพระพรหมดิลก (เอื้อน หาสธมฺโม ป.ธ.๙) อดีตเจ้าคณะกรุงเทพมหานคร อดีตเจ้าอาวาสวัดสามพระยาวรวิหารนั้น ไม่ได้มีความผิดในคดีเงินทอน โดยเฉพาะศาลทั้ง ๓ ศาลตัดสินให้ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ แล้วท่านเองก็ไม่ได้เอ่ยปากสละสมณเพศ ระหว่างนั้นก็ยังดำรงตนอยู่ในสมณเพศอย่างดีงาม จึงได้ถวายคืนสมณศักดิ์ให้ โดยที่ถือว่าไม่เคยโดนถอดสมณศักดิ์มาก่อน..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้นอกจากเป็นที่ดีอกดีใจของบรรดาลูกศิษย์ลูกหาแล้ว ยังเป็นข่าวดีอย่างยิ่งใหญ่ข่าวหนึ่งของคณะสงฆ์ไทย ซึ่งอยู่ในลักษณะที่เห็นได้ชัดว่า บุคคลที่ทำความดีย่อมได้รับความดีนั้นตอบ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระพรหมดิลกนั้น ตั้งแต่โดนจับเข้าคุก แล้วก็มีการถอดยศ ถอดจีวร ท่านก็นุ่งขาวห่มขาวปฏิบัติธรรมตามปกติ เมื่อกระผม/อาตมภาพไปเยี่ยม ท่านเองยังกำลังใจดีมาก มีการตักเตือนว่า "ผมอยู่ในนี้ผมปลอดภัยแล้ว มีแต่พวกท่านนั่นแหละ อยู่ข้างนอกระวังเอาไว้เถอะ ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะโดนเมื่อไร จะทำอะไรก็ต้องดูทางลมไว้บ้าง" เหล่านี้เป็นต้น

หลวงพ่อท่านอยู่ในลักษณะของนักปราชญ์ ก็คือรับวาระกรรมที่มาสนองโดยสงบ มีการปรารภว่า "ชาติก่อนคงเคยกลั่นแกล้งผู้อื่นเขามา" แต่เมื่อเวลาวาระกรรมผ่านพ้นไป ก็เกิดอาการ "ฝนซาฟ้าใส" เมื่อขบวนอัญเชิญพัศยศ ตลอดจนกระทั่งเครื่องประกอบสมณศักดิ์ไปถวายคืน ท่านก็ไม่ได้แสดงอาการดีใจอะไรมาก ยังคงสงบงามตามหลักของนักปราชญ์อยู่เช่นเดิม

[เถรี]

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จึงเป็นเรื่องที่เราควรที่จะศึกษาและปฏิบัติตาม เพราะว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระพรหมดิลกนั้น ท่านเป็นลูกศิษย์ของพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ ชุตินฺธรมหาเถระ (ป.ธ.๙) อดีตเจ้าคณะใหญ่หนกลาง ซึ่งต้องถือว่าเป็นนักปฏิบัติธรรมชั้นยอด ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ยกย่องให้ว่า "เป็นหนึ่งในพระทองคำในเมืองกรุง" พวกเราทั้งหลายที่ไปกราบรบกวนหลวงปู่สมเด็จฯ ท่านอยู่บ่อย ๆ ก็รู้ว่าท่านมีจริยวัตรอย่างไร และเป็นนักปฏิบัติธรรมชั้นยอดอย่างไร

ในเมื่อหลวงพ่อพระพรหมดิลกท่านเป็นลูกศิษย์ลูกหาก็ย่อมจะต้องมีลาย มีแนวทางการปฏิบัติตามปฏิปทาของครูบาอาจารย์มาบ้าง และโดยเฉพาะในส่วนที่ท่านเอง ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังก็ตาม ไม่เคยตัดพ้อต่อว่าผู้อื่น ยอมรับในสิ่งทั้งหลายที่เกิดขึ้นอย่างสงบ ปรารภแค่ว่าน่าจะเคยสร้างกรรมเหล่านี้เอาไว้

ท่านทั้งหลายที่เป็นนักปฏิบัติธรรม ไม่ว่าจะเป็นพระภิกษุสงฆ์ สามเณร แม่ชี หรือว่าฆราวาสหญิงชายก็ตาม เมื่อโลกธรรมทั้งหลายเข้ามาถึง ก็คือมีลาภ มียศ ได้รับการสรรเสริญ มีความสุข ก็ไม่ควรที่จะยินดีจนเกินไป ถ้าหากว่าเสื่อมลาภ เสื่อมยศ โดนนินทา มีความทุกข์ ก็ไม่ควรที่จะยินร้ายจนเกินไป ทำอย่างไรที่เราจะวางกำลังใจให้เป็นกลาง ๆ ได้ ?

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๘ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)