เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

[พิชวัฒน์]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๕

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๒๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพไปเป็นประธานจุดเทียนชัยและพุทธาภิเษกวัตถุมงคล รุ่น ๑๓๕ ปีชาตกาล หลวงปู่โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ วัดประดู่ฉิมพลี แต่ว่าไปปลุกเสกที่อุโบสถวัดถ้ำสิงห์โตทอง หมู่ที่ ๑๑ ตำบลปากช่อง อำเภอจอมบึง จังหวัดราชบุรี เนื่องจากว่าท่านเจ้าอาวาส คือพระครูภาวนาโชติคุณ (กุ้ยไฮ้ ชุตินฺธโร), ดร. หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า "หลวงพ่อดำ" นั้น ท่านเป็นเพื่อนร่วมรุ่นปริญญาเอกมาด้วยกัน เมื่อทุกคนทราบว่ากระผม/อาตมภาพมีความถนัดทางด้านนี้ จึงผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันนิมนต์

อย่างที่เคยบอกกล่าวให้พวกเราได้ทราบไปแล้วว่า ถ้าไม่ปิดบังเอาไว้ก็คงจะเหนื่อยหนักตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนอยู่ แต่เนื่องจากว่าสามารถที่จะปิดบังจนผ่านพ้นเรียนจบมาได้หลายปี กว่าที่เพื่อนฝูงจะไปพบตามเฟซบุ๊กบ้าง ตามสื่อโซเชียลต่าง ๆ บ้าง จึงได้นิมนต์กระผม/อาตมภาพไป เพื่อให้ช่วยเหลือในงานทางด้านนี้

สำหรับวันนี้กระผม/อาตมภาพต้องบอกว่าสบายมาก เพราะว่าหลวงปู่โต๊ะ (พระเดชพระคุณพระราชสังวราภิมณฑ์) นั้น ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ในความรู้สึกของกระผม/อาตมภาพ เพราะว่าทางบ้านกระผม/อาตมภาพนั้นเคารพนับถือท่านมาตั้งแต่ต้น เนื่องจากว่าบ้านยายอยู่ที่หลังไปรษณีย์บางกอกน้อย (สามแยกไฟฉาย) ส่วนหลวงปู่โต๊ะท่านก็อยู่แค่วัดประดู่ฉิมพลีแค่นั้นเอง ถึงเวลาเดินลัดสวนไปพักเดียวก็ถึงวัดท่านแล้ว หรือว่าถึงเป็นสมัยนี้ นั่งรถเมล์ไปก็แค่ไม่กี่ป้ายเท่านั้น

ดังนั้น..เมื่อเริ่มพิธี กระผม/อาตมภาพได้กราบขออาราธนาบารมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า องค์พระปัจเจกพุทธเจ้า องค์พระอรหันตเจ้า พรหม เทวดา ตลอดจนกระทั่งครูบาอาจารย์ทั้งหมด มีหลวงปู่โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ เป็นต้น เป็นประธาน แล้วก็ปล่อยให้เป็นภาระของท่านไปเลย ก็คือถวายความไว้วางใจให้กับหลวงปู่ทั้งหมด

และเป็นที่น่าชื่นใจแทนลูกศิษย์ว่าหลวงปู่ท่านเต็มใจรับภาระแต่โดยดี เมื่อรู้สึกว่าหลวงปู่ขยายองค์ท่านขึ้นมาใหญ่จนเต็มโบสถ์ แต่ว่าองค์พระประธานก็ยังคงอยู่ในลักษณะเดิม แปลว่าองค์พระประธานก็ขยายใหญ่ขึ้นไปโดยที่เราไม่รู้ตัวอีกด้วย

เมื่อได้ดูหลวงปู่ท่านเมตตาทำทุกอย่างจนครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว คำว่าครบถ้วนสมบูรณ์ในที่นี้ เนื่องจากว่าวัตถุมงคลที่เข้าพิธีนั้น มีหลายส่วนที่ไปเข้าพิธีปลุกเสกจากที่อื่น ๆ มาแล้ว แต่ก็อย่างที่เคยเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายว่า ครูบาอาจารย์ท่านถนัดทางไหน ท่านก็ทำไปทางนั้น บางทีกระแสก็ขัดกันมาก ต้องมาจัด มาปรับ มาแก้กันขนานใหญ่

แต่ว่าเรื่องนี้สำหรับหลวงปู่โต๊ะแล้ว ท่านไม่มีปัญหาอะไรเลย เพราะว่าตั้งแต่สมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ หลวงปู่ท่านก็รับหน้าที่แบบนี้มาทุกงาน เมื่อท่านบอกว่าเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็พรมน้ำมนต์ โปรยดอกไม้ถวายเป็นพุทธบูชา รับไทยธรรมแล้วก็ลาเพื่อน ก็คือท่านพระครูภาวนาโชติคุณ, ดร. เพื่อเดินทางกลับไปยังที่พัก

[เถรี]

อีกเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอกจะกล่าวแก่ทุกท่านก็คือว่า หลายท่านก็คงจะได้เห็นเพลง "พ่อ..ผู้มีแต่ให้" ซึ่งทางด้านเจ้าหน้าที่เว็บวัดท่าขนุนได้นำลงในยูทูบไปแล้ว

เพลงนี้จะว่าไปแล้ว ความจริงเป็นกลอนที่กระผม/อาตมภาพแต่งถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ในช่วงทำบุญ ๑๐๐ วัน ในขณะที่ทำบุญตลอดระยะเวลา ๑๐๐ วันอยู่นั้น ทุกวันก็จะมีพระพี่พระน้องมา "สุมหัวรวมกัน" ช่วยกันทำงาน เพื่อที่จะให้งานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านออกมาให้สมเกียรติยศมากที่สุด

ท่านเจ้าคุณหลวงตาวัชรชัย พระราชภาวนาพัชรญาณ วิ. ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดสระบุรี เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) สมัยนั้นยังอยู่ที่วัดท่าซุงด้วยกัน ท่านได้ท้าทายประมาณว่า "เอ็งแต่งกลอนเก่งมาก ลองเขียนกลอนให้ป๋าสักบทสิวะ..!"

กระผม/อาตมภาพคว้าปากกามาได้ ก็หยิบหนังสือที่ระลึกตรงจุดนั้น ขึ้นมาเขียนทับลงไปทางด้านล่างของรูปพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงไปเลย ก็คือถ้าหากว่าเป็นรูปตามปกติ ก็อยู่ประมาณช่วงท้อง เมื่อเขียนเสร็จสรรพเรียบร้อย ส่งไปให้ ท่านเจ้าคุณหลวงตา สมัยนั้นก็คือหลวงตาวัชรชัยของพระพี่พระน้องก็บอกว่า "เสียเวลาไปท้าทายมัน ท้าเมื่อไรก็ได้เรื่องเมื่อนั้น"

กลอนบทนี้กระผม/อาตมภาพเก็บทิ้งไว้นานมาก จนกระทั่งเมื่อปีที่แล้ว ท่านอาจารย์ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี ศิลปินแห่งชาติ ซึ่งพวกเรารู้จักกันดีในนามของ "เซียนขลุ่ย" เพราะว่าท่านเป่าขลุ่ยได้ไพเราะเพราะพริ้งมาก มาปรารภว่า "หลวงพี่ครับ ผมอยากจะทำเพลงสรรเสริญเกียรติคุณของหลวงพ่อวัดท่าซุงสักเพลงหนึ่ง แต่ไม่สามารถที่จะแต่งเนื้อเพลงได้อย่างใจเลย ถ้าหากว่าจะรบกวนหลวงพี่ช่วยชี้ทางให้หน่อยจะได้ไหมครับ ว่าควรที่จะแต่งออกไปในแนวใด ?"

กระผม/อาตมภาพบอกว่า "ถ้าอย่างนั้นคุณธนิสร์ไม่ต้องเสียเวลา อาตมภาพแต่งเอาไว้นานแล้ว" ว่าแล้วก็ส่งเนื้อเพลงไปให้ ทางด้านคุณธนิสร์ก็ไปรบกวนพรรคพวกเพื่อนฝูง ช่วยกันเรียบเรียงเสียงดนตรี แล้วให้น้องขวัญ หรือในนามนักร้องก็คือ ขวัญข้าว ธิดารินทร์ ความจริงน้องขวัญชื่อจริงว่าธิดารินทร์ แต่ในเมื่อถึงเวลามาร้องเพลง ท่านอาจารย์ธนิสร์ก็เลยตั้งชื่อให้ใหม่ เอาชื่อเล่นมาเป็นชื่อจริง โดยแปลงเป็นขวัญข้าว แล้วเอาชื่อจริงคือธิดารินทร์ ไปต่อท้ายเป็นนามสกุลแทน

[เถรี]

น้องขวัญนั้น เพลงที่ดังที่สุดในช่วงที่เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดก็คือเพลง "กอดลม" ถ้าหากว่าใครอยากจะฟังเพลงนี้ ก็ลองเข้ายูทูบไป พิมพ์คำว่า "กอดลม" แล้วต่อด้วย "ขวัญข้าว ธิดารินทร์" ก็จะได้รู้ว่าเพลงนี้ไพเราะกินใจแค่ไหน ?

น้องขวัญรับอาสามาเป็นนักร้องกิตติมศักดิ์ร้องเพลงนี้ให้ ท่านอาจารย์ธนิสร์ก็รับหน้าที่เป่าขลุ่ยประสานเสียงกับดนตรีของเพื่อนฝูง จนสำเร็จออกมาเป็นเพลงอย่างที่ท่านทั้งหลายได้เห็นอยู่

ดังนั้นคำว่า "พ่อ...ผู้มีแต่ให้" ในที่นี้ก็คือพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ครูบาอาจารย์ที่กระผม/อาตมภาพเคารพบูชามากที่สุด

ต้องบอกว่าทุกวันนี้ที่กระผม/อาตมภาพเป็นตัวเป็นตนขึ้นมาอยู่ได้ เป็นคุณงามความดีที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านช่วยกล่อมเกลา ช่วยทุบ ช่วยตี ช่วยขัด ช่วยกลึง จนกระทั่งออกมาในลักษณะอย่างที่ทุกท่านเห็นอยู่ในปัจจุบัน

ถ้าหากว่าไม่มีอะไรผิดพลาด ช่วงการเปิดงานถนนคนนั่งยองทองผาภูมิ ต่อด้วยการเปิดตลาดริมแควเมืองท่าขนุน ท่านอาจารย์ธนิสร์กับน้องขวัญจะมาบรรเลงขลุ่ยและร้องเพลงนี้ให้ฟัง หรือถ้าหากว่าขาดการซักซ้อม ก็อาจจะเอาเพลงใดเพลงหนึ่งที่ท่านถนัดขึ้นมา ช่วยร่วมการแสดงในงานเปิดตลาดริมแควเมืองท่าขนุนก็ได้ ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้จองรีสอร์ทเอาไว้สำหรับทั้ง ๒ คนแล้ว เพราะว่ารับปากว่าจะมาอย่างแน่นอน ต้องบอกว่าเป็นการรบกวนกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกในชีวิต

สำหรับท่านทั้งหลายซึ่งจองที่พักไม่ได้ เพราะว่าเส้นใหญ่ไม่เท่าพระครูวิลาศกาญจนธรรม เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ถ้าอยากที่จะมาร่วมงานก็ไปจองทัวร์ได้ที่เว็บเพจกิฟท์จังพลังเวทย์ ซึ่งทางด้านโน้นจัดทั้งแรลลี่ทัวร์ ให้ขับรถส่วนตัวมาเอง และจัดรถบัสวีไอพีให้ท่านที่ไม่ต้องการขับรถ ได้เดินทางมายังวัดท่าขนุนเพื่อร่วมงานส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ คือสวดมนต์ข้ามปี และใส่บาตรรับปีใหม่ด้วยกัน แต่ว่าการเดินทางนั้นไม่ได้มาถึงทีเดียว หากแต่ว่าแวะเที่ยว แวะกิน แวะเล่นเกมต่าง ๆ สนุกสนานมาตลอดทาง ทั้งขาไปและขากลับ

ท่านใดที่อยากได้ที่พักอย่างแน่นอน และไม่อยากที่จะขับรถมาด้วยตนเอง หรือว่าท่านที่เคยขับรถร่วมแรลลี่ทัวร์เที่ยวชุมชน ยลวิถี กับทางเว็บเพจกิฟท์จังพลังเวทย์มาแล้ว ก็ให้ติดต่อไปได้ตามหน้าเพจเดิม ๆ

[เถรี]

คาดว่าถ้าหากว่าท่านทั้งหลายติดต่อเร็ว ทางด้านลูกกิฟท์คงจะสามารถจองที่พักให้ท่านทั้งหลายได้ เพราะว่าในฐานะผู้ที่เคยทำงานร่วมกันมาหลายวาระ ทางด้านเจ้าของที่พัก ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม รีสอร์ท โฮมสเตย์ บังกะโลอะไรก็ตาม ก็ย่อมต้องเกรงใจผู้จัด เพราะถือว่าเป็นลูกค้าประจำที่นำลูกค้ามาให้ทีละมาก ๆ แต่ว่าถ้าเป็นพวกเราไปจองกันคนละห้องสองห้อง โทรกันไปคนละทีสองที ก็อาจจะโดนปฏิเสธได้ว่า "ไม่มี..ห้องพักโดนจองเต็มแล้ว"

เนื่องเพราะว่าช่วงนั้นจะเป็นช่วงที่พักทั้งหมดเต็ม อย่างชนิดที่หลายต่อหลายท่านต้องล้นไปพักที่อำเภอไทรโยค หรือว่าวิ่งยาวขึ้นไปที่อำเภอสังขละบุรี และทางด้านโน้นก็อาจจะเต็มด้วย เพราะว่าเคยปรากฏเรื่องแบบนี้มาแล้ว

ญาติโยมซึ่งหาที่พักไม่ได้แจ้งว่า พยายามวิ่งเลาะไปจนกระทั่งท้ายสุดไปถึงสังขละบุรี จึงได้ที่พัก แล้วก็ไม่ได้อย่างใจด้วย ดังนั้น..อย่าได้นิ่งนอนใจ ต้องเร่งรีบในการจองเสียก่อน เพื่อเป็นการประกันความเสี่ยง

ทางด้านกระผม/อาตมภาพก็ได้ติดต่อบรรดามัคคุเทศก์น้อย ตลอดจนกระทั่งนักแสดง ทีมงานบวรออนทัวร์ เที่ยวชุมชน ยลวิถี ให้มาจัดการแสดงชุดพิเศษในการเปิดตลาดริมแควเมืองท่าขนุนในครั้งนี้ด้วย แปลว่าท่านทั้งหลายไปแล้วก็ย่อมคุ้มค่าเป็นอย่างยิ่ง ทางที่ดีก็ควรที่จะพกเงินไปให้มากสักหน่อย อันดับแรกก็คือได้ให้รางวัลแก่นักแสดงบ้าง หรือถ้าหากว่าจะซื้อสินค้าชุมชนที่เปิดตลาด ก็จะได้ซื้อหาได้โดยสะดวก

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๒๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)