กระดานสนทนาวัดท่าขนุน


กลับไป   กระดานสนทนาวัดท่าขนุน > ห้องธรรมะพระอาจารย์ > เรื่องเล่าต่าง ๆ โดยพระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) > ปลดหนี้ที่เนปาล

Notices

ปลดหนี้ที่เนปาล ปลดหนี้ที่เนปาล โดยพระครูวิลาศกาญจนธรรม,ดร. (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ)

ตอบ
 
คำสั่งเพิ่มเติม
  #1  
เก่า 09-12-2015, 20:00
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default ปลดหนี้ที่เนปาล ตอนที่ ๓


ถ่ายรูปอีแก แต่..ได้มาแค่นี้เอง

วันศุกร์ที่ ๖ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๘


ตื่นขึ้นมาตีหนึ่งสี่สิบห้านาทีของเนปาล หนาวจนนอนไม่หลับ เจ้าแม่คนสวยที่คอยดูแลอยู่ด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าถ้าอาตมาหนาวตายก่อน ตัวเองกับบริวารจะไม่ได้บุญ จึงจัดการทำบรรยากาศให้ "เสียของ" พักเดียวก็รู้สึกอุ่นขึ้นมาก อาตมาลองเปิดหน้าต่างดู อา..สบายดีจริง ๆ ขอบคุณที่อุตส่าห์เมตตาสงเคราะห์ อีกฝ่ายยิ้มหวานให้ "ยินดีรับใช้เจ้าค่ะ"...

เปิดโน้ตบุ๊ก (๒) เข้าอินเตอร์เน็ต แต่เครื่องรวนมาก จึงจัดการ "ล้างเครื่อง" แล้วเข้าใหม่ แต่ก็ยังช้าอยู่ดี จึงไปต้มน้ำร้อนที่เดือดทันใจดีเหลือเกิน ฉันน้ำร้อนลงไปสองแก้วแล้วมานั่งพิมพ์บันทึกการเดินทางต่อจนตีสี่สิบนาที (ตั้งแต่นี้ไปจะบอกเป็นเวลาของเนปาล) มีเสียงเคาะประตู เปิดออกไปเจอน้องเล็กกับคุณชวง มาทำบุญยามเช้ารวม ๕๒๐ บาท รับแล้วปิดประตูมาพิมพ์บันทึกต่อ...

หกโมงเช้ามีเสียงโทรศัพท์ปลุกดังขึ้น อาตมาเดินหาอยู่นานจึงรู้ว่าเป็นเครื่องในห้องส้วม..! ยกหูแล้ววางคืนให้เงียบเสียง เห็นนอกหน้าต่างสว่างมากแล้ว ชะโงกออกไปดูมีต้นไม้เขียวขจี อีแกหลายตัวร้อง แอ้..แอ้..วนเวียนอยู่แถวนั้น จึงเอากล้องมาจะถ่ายรูป เจ้านกแสนฉลาดเผ่นหนีทันทีเพราะกลัวอันตราย จึงได้แต่รูปป่าข้างตึกมาอย่างเดียว ปิดหน้าต่างแล้วเก็บข้าวของ แต่ไม่แน่ใจเรื่องที่พักคืนนี้ จึงไปเคาะประตูถามคุณชวงกับน้องเล็ก ทั้งสองยืนยันว่าพวกเราต้องค้างที่นี่อีกคืน อาตมาถึงพับผ้าเฉย ๆ โดยไม่เก็บใส่กระเป๋า แล้วไปล้างหน้าเช็ดตัวเพราะหนาวจนอาบไม่ไหว จากนั้นมาพิมพ์หนังสือต่อ...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg IMG_2300.jpg (102.1 KB, 1281 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 144 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #2  
เก่า 10-12-2015, 03:11
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


ท่าทางเหมือนกับว่าถ้าไม่ทำให้เจอชก..!

หกโมงห้าสิบนาทีน้องเล็กมาเคาะประตู เปิดออกไปเจอมหาโรจน์ยืนอยู่ด้วย บอกว่าได้เวลาอาหารเช้าแล้ว มหาโรจน์ทำบุญมา ๑ ดอลลาร์ อาตมาเอาเก็บไว้ในซองสำหรับทำบุญ เซฟข้อมูล ปิดโน้ตบุ๊ก (๒) ห่มจีวรแล้วหยิบกระเป๋าโน้ตบุ๊กที่ใส่กล้อง สมุดบันทึก และข้าวของจุกจิกไว้ สะพายลงไปด้วย ห้องอาหารอยู่ที่ด้านหลังโรงแรมข้างสวนนั่นเอง อากาศข้างนอกหนาวเยือกมาวูบหนึ่ง พอเดินเข้าไปในห้องอาหารก็ร้อนวาบทีเดียว พนักงานหลายคนกล่าว "มนัสเต" อาตมาตอบกลับไปตามมารยาท ถ่ายรูปมุมต่าง ๆ ในห้องอาหารแล้วไปนั่งโต๊ะในสุดที่เขาจัดไว้ให้...

อาหารเช้าวันนี้ทางเอ็น.ซี.ทัวร์สั่งเป็นข้าวต้ม หมูทอด ไข่เค็ม แต่เมื่อเห็นบนโต๊ะมีจาปาตี (แป้งปิ้ง) สองแผ่นกับแกงถั่ว อาตมาก็ยึดเอาไว้ก่อน จัดการบรรเลงควบไปกับผักต้มโรยเกลือ หมูแฮม ไส้กรอก และไข่คนที่คุณชวงไปยืนกำกับพ่อครัวให้ทำมา พอหมดแล้วก็ยกถ้วยข้าวต้มขึ้นซดรวดเดียวหมด ตามด้วยมิโซะ (น้ำซุปญี่ปุ่น) ที่ไม่เข้ากับใครเลย ทิพย์เอาส้มลูกเล็กมาถวาย ๖ ลูก อาตมากวาดไปคนเดียว ๔ ลูก...

มหาโรจน์รับกาแฟที่บริกรหนุ่มเทให้มากพออาบไปสองวัน เติมนมสดเพิ่มเข้าไปอีกจนพออาบได้สามวัน อาตมาเห็นแก้วน้ำสีชาจึงยกขึ้นชิมรส กลายเป็นน้ำแอปเปิลไปเสียนี่ ต้องวางคืนไปด้วยความผิดหวัง พวกเรายึดโต๊ะไปหลายโต๊ะ กินกระจายกันอย่างมีความสุข ขณะที่อาตมาถอนสมอเดินกลับมาถึงห้อง จัดการเปิดโน้ตบุ๊ก (๒) พิมพ์เนื้อหาช่วงนี้ แล้วนอนภาวนาเอากำไรไว้ก่อน...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg IMG_2305.jpg (93.6 KB, 1256 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 145 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #3  
เก่า 10-12-2015, 15:34
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


แสงสะท้อนตู้กระจกทำให้ถ่ายรูปยากมาก

สงสัยงวดนี้เจ้าแม่เธอจะเห็นอาตมาเป็น "ไข่ในหิน" เพราะทั้งกลางวันกลางคืนเธอและบริวารเล่นคุมแบบไม่ยอมกระดิกไปไหน เพิ่งภาวนา อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ได้ ๑๐ จบ พระคาถาชินบัญชร ๒ จบ เธอก็บอกให้เตรียมตัว ใส่ถุงเท้ารองเท้าเสร็จก็มีเสียงเคาะประตู พร้อมกับเสียงน้องเล็กเรียกว่า "รถมาแล้วค่ะ" อาตมาทำมือ OK กับ "ยายกระรอก" ว่าคุณเธอแม่นใช้ได้ ห่มจีวรแล้วคว้ากระเป๋าโน้ตบุ๊ก (๒) สะพายบ่า เปิดประตูเดินตัวปลิวไปแบบไม่ต้องให้คนเรียกรอนาน...

เดินลงมาถึงหน้าโรงแรม พวกเราเพิ่งออกมาไม่กี่คน คุณปราโมทย์ คุณศรัณย์ หนุ่มโจ้ และคุณมาลีรัตน์ เดินตามหลังมาติด ๆ อาตมาเอากระเป๋าโน้ตบุ๊ก (๒) ไปวางไว้ยังที่นั่ง แล้วคว้ากล้องลงมายัง "ร้าน" ข้างที่จอดรถ ซึ่งมีพระพุทธรูป รูปพระโพธิสัตว์ และเทวรูปต่าง ๆ ทั้งที่แกะสลักจากไม้ หล่อด้วยโลหะ อยู่ใน "ตู้กระจก" หน้าร้าน ทำการช็อปปิ้งด้วยกล้องตามถนัด แต่ว่าถ่ายรูปยากมาก เพราะว่าแสงที่ส่องมาจากทางด้านหลัง สะท้อนกระจกตู้ใส่หน้ากล้อง ต้องหมุนหามุมที่ไม่มีแสงสะท้อนหรือมีน้อยที่สุดจึงถ่ายได้ ตากล้องมืออาชีพอย่างเอ๋ก็เจอปัญหาเดียวกัน...

พออาตมาขึ้นนั่งบนรถเรียบร้อย มัคคุเทศก์ชีวันที่วันนี้ใส่เสื้อยืดสีส้มคล้ำ สะพายเป้มาด้วยก็ยกมือในท่า Anjali mudra (อัญชลี มุทรา) ไปยังทุกคน "Namaste, Good Morning, Sawasdee krub" เล่นทีเดียวสามภาษาอีกแล้ว พร้อมกับบรรยายว่า "วันนี้จะพาทุกท่านไปยังพระสถูปสวยัมภูวนารถ ซึ่งเป็นพระเจดีย์ที่สูงที่สุดของเนปาล อยู่บนยอดเขาที่สูงจากพื้นในแนวดิ่ง ๗๗ เมตร ก็ประมาณตึก ๒๕ ชั้น มีจุดเด่นคือ Wisdom Eyes ที่เป็นดวงเนตรพระโพธิสัตว์ มองไปยังสรรพสัตว์ในทิศทั้ง ๔ ที่วัดนี้มีลิงมาก จนเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าวัดลิง (Monkey Temple) ทุกท่านทั้งชายหญิงกรุณาอย่าให้อาหารลิงนะครับ เพราะอาจจะโดนกัดเอาได้"
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg IMG_2314.jpg (104.0 KB, 1205 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 139 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #4  
เก่า 11-12-2015, 04:47
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


พระธยานิพุทธะ ๕ พระองค์

พลขับพารถบัสของเราวิ่งไปเรื่อย พออาตมาแปลข้อความจบ คุณโอเล่ก็ขอไมโครโฟนไปบรรยายต่อว่า "ชาวพุทธมหายานเชื่อกันว่า พระมัญชุศรีโพธิสัตว์ตัดพระเกศาสร้างเป็นป่าไม้ เหาที่ติดไปกับพระเกศาจึงกลายเป็นลิง สืบลูกสืบหลานมาเป็นลิงที่พระสถูปจนทุกวันนี้" ทำเอาพวกเรา "ฮากลิ้ง" กับพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ที่น่าจะไม่เคยสระพระเกศาด้วยแชมพูยี่ห้อใด ๆ ในโลกปัจจุบันนี้เลย "...

อาตมาเพิ่มเติมข้อมูลให้ว่า "ชาวพุทธมหายานมีความเชื่อว่า พระอาทิพุทธะผู้เป็นต้นธาตุต้นธรรม ทรงสร้างพระธยานิพุทธทั้ง ๕ คือ พระไวโรจนพุทธะ พระรัตนสัมภวะพุทธะ พระอมิตาภพุทธะ พระอักโษภยพุทธะ และพระอโมฆสิทธิพุทธะ ขึ้นมาจากอำนาจฌานสมาบัติของพระองค์ และทรงสร้างนิรมาณกายเป็นพระมนุสสีพุทธะ ให้ลงมาเกิดเพื่อช่วยชาวโลก เช่น พระศากยมุนีโคดม เป็นต้น แล้วยังมีพระโพธิสัตว์ที่พระธยานิพุทธะทรงสร้างขึ้นมา เช่น พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระสมันตภัทรโพธิสัตว์ พระมัญชุศรีโพธิสัตว์ เป็นต้น"

เจอข้อมูลจากมัคคุเทศก์ทั้งตัวจริงตัวปลอมเข้าไป ทุกคนที่ไม่คุ้นเคยก็ชักทำ "หน้ามึน" ไปตาม ๆ กัน พลขับนำรถเลี้ยวขวาเข้าซอยที่แคบมาก จนรถของเราไปแค่คันเดียวก็แทบจะไม่รอดแล้ว นี่ยังมีรถที่วิ่งสวนมา และรถมอเตอร์ไซค์ที่ไม่มีน้ำมันจอดตายอยู่อีกเป็นตับ แต่..เชื่อเถอะ จากคราวที่แล้วพบมา ไม่ว่าซอยจะแคบแค่ไหนเขาก็ไปกันจนได้แหละ เด็กรถของเราเปิดประตูโดดลงไปอำนวยการจราจร ให้พลขับของเราถอยหลังก่อน เพราะรถที่วิ่งสวนมายังมากอยู่ ขืนมุดเข้าไปก็ติดกันทั้งแผงเท่านั้นเอง...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 5-diani-buddha.jpg (97.7 KB, 1154 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 140 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #5  
เก่า 11-12-2015, 18:20
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


การจราจรแบบนี้เขาก็ไปกันจนได้ (ภาพฝีมือทิดจิตร)

อาตมาถ่ายรูปชีวิตชาวบ้านที่เอากะหล่ำปลี หัวหอม กระเทียม กล้วยหอม มันฝรั่ง มาวางขายข้างถนน และรถจักรยานที่บรรทุกข้าวของมาจำหน่าย จนแทบจะไม่มีที่ให้คนขี่นั่ง พอดีเด็กรถของเราโบกมือให้พลขับนำรถเข้าซอยไป สวนกับรถที่วิ่งมาชนิดที่พวกเราส่วนมาก "เหวอ" ไปตาม ๆ กัน ต่างคนต่างหลบหลีกกันตามภูมิประเทศ กว่าจะหลุดจากซอยไปขึ้นถนนใหญ่ได้ ก็เล่นเอาคณะของเราเกือบจะหัวใจวายไปหลายราย..!

แต่ทางนี้ช่วยให้ลัดไปได้มาก เพราะวิ่งไปอีกหน่อยเดียวก็มาถึงเชิงเขาที่ตั้งพระสถูปสวยัมภูวนารถ แต่..ทำไมวันนี้รถมากนักวะ ? ล้นลงมาถึงลาดเนินข้างล่าง มีทั้งรถ 4 X 4 W รถตู้ รถบัส ฯลฯ คนก็มากมายเหมือนกับกำลังจะไปประท้วงร่างรัฐธรรมนูญ เอ๊ย..กำลังมีงานเทศกาล นี่เราจะโชคดีขนาดนี้เลยหรือ ? พลขับพยายามนำรถขึ้นไปให้ใกล้ที่สุด แต่ก็ติดจนเบียดเข้าไปไม่ไหว ท้ายสุดก็ต้องยอมแพ้ จอดให้พวกเราลงกันที่ถนนกลางเนินนั่นแหละ...

ลงไปถึงก็เห็นชาวบ้านหน้าตา "ทิเบต ๆ" จำนวนนับร้อยคน เข้าแถวชิดขวาขึ้นบันไดไปยังองค์พระสถูป นายชีวันตะโกนบอกคุณโอเล่ให้นำคณะของเราขึ้นไปก่อน ส่วนตัวเองตรงไปซื้อบัตรที่ป้อมขายตั๋ว อาตมาเข้าแถวเดินตามชาวบ้านไปได้หน่อยเดียว คุณชวงกับน้องเล็กก็แซงซ้ายตามกฎจราจรยุโรปนำหน้าไปก่อน อาตมาจึงออกจากแถวเดินตามไปบ้าง ชาวบ้านทั้งหมดก็ไม่มีใครทักท้วงอะไร ในเมื่อเขาสมยอมพวกเราก็แซงลิ่วไปเลย...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg DSC04338.jpg (101.1 KB, 1116 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 133 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #6  
เก่า 12-12-2015, 04:05
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


ไม่ให้เข้าแล้วขายตั๋วทำไมวะ ? (ดูดี ๆ ไม่ใช่นิ้วกลาง..!)

ไปติดแหง็กอยู่ตรงหัวบันไดด้านบนข้างร้านขายของที่ระลึก ตรงนี้มีขวดน้ำขนาด ๒๐ ลิตรสองใบวางขวางผูกเชือกกั้นเอาไว้ พร้อมกับฝรั่งหนุ่มสองรายที่ยืนบอกกับผู้คนที่แออัดยัดเยียดว่า "ห้ามเข้า" เนื่องจากพวกเขากำลังถ่ายทำสารคดีท่องเที่ยวเนปาลอยู่ เฮ้ย..หมายความว่าอย่างไรวะ ? "ต้องขออภัยพระคุณท่านเป็นอย่างมากเจ้าค่ะ คณะของเขาต้องการช่วยโปรโมต (นั่น..ใช้คำฝรั่งด้วย) ให้คนมาท่องเที่ยวเนปาลหลังแผ่นดินไหว จึงปิดทางเพื่อถ่ายทำสารคดีกันวันนี้พอดี ชาวบ้านที่เห็นนั้นถูกเกณฑ์มาเพื่อเข้าฉากในการถ่ายทำ จะได้แสดงให้เห็นว่ายังมีคนมากราบไหว้พระสถูปตามปกติเจ้าค่ะ" แล้วทำไมมาบอกเอาตอนนี้วะ ? "ยายกระรอก" พูดแบบเกรงใจมากว่า "บอกก่อนพระคุณท่านก็ไม่เชื่อ ใช่ไหมเจ้าคะ ?" เออ..ตูผิดเองที่ชอบเจอของจริง..!

คุณโอเล่คิ้วขมวดจนแทบจะติดกันอยู่แล้ว แน่นอนว่าการพาลูกทัวร์มาเที่ยวแล้วมีอุปสรรคแบบนี้ ทางบริษัทต้องรับผิดชอบ และอาจจะเสียลูกค้าไปเลยก็ได้ จึงเครียดกว่าพวกเราอีก ทั้งไทย ทั้งทิเบต ทั้งเนปาลี ทั้งฝรั่ง ยืนแออัดยัดเยียดกันแน่นทางเดินจนขึ้นลงไม่ได้ คุณชวงบอกกับเขาว่าคณะของเรานี่แหละคือนักท่องเที่ยวที่พวกคุณต้องการ แต่มาแล้วถูกกีดกันแบบนี้หมายความว่าอย่างไร ? ถ้าคุณไม่ให้ขึ้นก็ควรที่จะมีป้ายบอกไว้ตั้งแต่เชิงเขา และที่ไม่สมควรที่สุดก็คือ ขึ้นไม่ได้แล้วขายตั๋วทำไมวะ ?!?

พอดีนายชีวันถือตั๋วมาถึง ร่างใหญ่อย่างกับหมีควายแหวกคนมาเป็นช่องเลย พอรู้จากคุณโอเล่ว่าเกิดอะไรขึ้น นายชีวันก็ตบะแตก ชูตั๋วเข้าชมใส่หน้าฝรั่ง พร้อมกับใส่เป็นชุด ๆ จนแทบไม่มีใครฟังทัน ประมาณว่า "ลูกทัวร์ของข้าจ่ายเงินเพื่อมาเที่ยวนะโว้ย..! เข้าไม่ได้แบบนี้พวกแกจะรับผิดชอบจ่ายเงินคืนไหม ?" ทั้งฝรั่งทั้งแหม่มที่เป็นทีมงานเถียงไม่ทันแน่ เพราะแค่ฟังให้ทันก็ยากแล้ว จึงเรียกชาวเนปาลีผู้ประสานงานออกมา ลูบหน้าลูบหลังขอโทษขอโพย ปลอบใจว่าไม่ได้ปิดทางเสียทีเดียว ให้ลงไปที่เชิงเขาแล้วขึ้นอีกทางหนึ่งที่เป็นทางอ้อมก็ได้...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg DSC_3250.jpg (95.5 KB, 1090 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-12-2015 เมื่อ 11:15
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 130 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #7  
เก่า 12-12-2015, 17:46
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


เจอ "เหา" กำลังแทะข้าวโพดอย่างเพลิดเพลิน

อาตมาเองคิดว่าถ้าลุยขึ้นไปเลยก็ไม่ยาก ใครขวางก็ "เถรกวาดลาน" ไปเลย แต่คงทำเอา "ชื่อเสีย" ของพระไทยดังไปทั่วโลกอย่างแน่นอน เพิ่งสร้าง "ชื่อเสียง" จากการช่วยเหลือแผ่นดินไหวมาเป็นอย่างดี จะมาเสียเพราะอาตมารักษาสิทธิ์คงไม่เข้าท่าแน่ เมื่อนายชีวันและคุณโอเล่หันมาขอโทษพวกเราทุกคน พร้อมกับขอให้เดินลงไปขึ้นอีกทางหนึ่ง จึงเดินตามไปแต่โดยดี ในเมื่อ "หัวหน้าคณะตัวจริง" ไม่อาละวาด พวกเราที่เหลือก็เดินตามกันลงมาอย่างสงบ บรรดาฝรั่งนักท่องเที่ยวเห็นพวกเรายอมเดินลงก็ตามกันลงมาด้วย ทำให้ทีมงานสารคดีทั้งฝรั่งทั้งแหม่มทั้งเนปาลีถอนใจโล่งอกไปตาม ๆ กัน โดยเฉพาะ "ยายกระรอก" ที่ยังไม่ได้รับ "ค่าแรง" อะไรเลย...

สงสารก็แต่คุณยายภัทริณที่อายุปานนี้แล้ว ยังต้องมาเดินขึ้นลงเขาตั้งสองรอบ "คุณยายไหวไหมจ๊ะ ?" อีกฝ่ายพยักหน้าแบบสู้สุดใจ "ไหวค่ะ..ไม่เป็นไร" ทั้งคุณบัญชา คุณศรินยา คุณศรินธร ห้อมล้อมแม่ (ยาย) ช่วยกันประคับประคองลงไป ฝรั่งนักท่องเที่ยวอีกหลายรายที่กำลังขึ้นมา ส่งเสียงถามพวกเราว่าเกิดอะไรขึ้น ? เมื่อทราบว่าถูกนักเลงโตที่ทำงานได้ "ชุ่ยมาก" ปิดทางขึ้น (ต้องโทษผู้ประสานงานและทีมงานที่รับผิดชอบด้านนี้) ก็กลับหลังตามพวกเราลงจนกลายเป็น "มวลมหาประชาชน" ไปโดยปริยาย...

ลงมาถึงด้านล่าง อาตมาเห็น "เหา" ตัวหนึ่งกำลังนั่งแทะข้าวโพดอยู่ที่ข้างพระสถูป จึงถ่ายรูปไปด้วย แล้วอ้อมพระสถูปไปยังบันไดทางขึ้นอีกด้าน ซึ่งตอนนี้ทุกคนมุ่งไปทางเดียวกัน มัวแต่ก้มหน้าก้มตาเดิน จึงไม่ได้เห็นเหยี่ยวเนปาล ที่หน้าตาลายพร้อยคล้ายเหยี่ยวดำ (Black kite) วัยรุ่นของเมืองไทยมาก ทิดจิตรเป็นคนถ่ายรูปเอาไว้ได้ แล้วนำมาเปิดให้ดูถามว่าเป็นนกอะไร ? จึงได้รู้ว่าเดินผ่านของดีไปเสียแล้ว ก็ใครจะคิดว่านกที่เปรียวขนาดนั้น จะมาเอ้อระเหยลอยชายอยู่ข้างทางเดิน...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg IMG_2331.jpg (75.0 KB, 1056 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 126 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #8  
เก่า 13-12-2015, 03:47
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


ทางโน้นก็ห้ามเข้า ทางนี้ก็ห้ามเข้า ตกลงว่าจะเอา "นิ้วกลาง" ใช่ไหม ?

ทางด้านนี้ไม่ได้ชันกว่าอีกด้านหนึ่ง แต่ที่คนไม่นิยมมากันเพราะต้องเดินอ้อม อาตมานำหน้าตามด้วยมหาโรจน์ ยายจี๋ ตากล้องเอ๋ ทิดจิตรกับทิพย์ พี่มุกดา คุณชวงกับน้องเล็ก ที่ทิ้งช่วงไปเป็นหนุ่มโจ้กับสาวมด ครอบครัวคุณยายภัทริณ คุณโอเล่ พอดีลับโค้งจึงไม่เห็นว่าคนข้างหลังยังมีใครอีก พอมาถึงช่วงที่มองเห็นยอดเขาอีกด้านหนึ่ง ที่มีธงมนต์สีสดใสโยงอยู่ตามต้นไม้มากมาย ทุกคนก็ถ่ายรูปเป็นการใหญ่ ถือเป็นการพักไปในตัว...

เดินขึ้นไปอีกสองช่วงก็มีร้านชื่อ Cafe De Stupa (ร้านสถูปกาแฟ) แต่แทนที่จะเห็นขายกาแฟ กลับขายแต่ของที่ระลึก พวกเราส่วนหนึ่งและฝรั่ง หยุดดูของที่ระลึกกัน อาตมาเดินขึ้นบันไดที่ผ่านองค์พระพุทธรูปปูนปั้นลงสีองค์ใหญ่ แถวนี้ก็เป็นร้านขายของที่ระลึกทั้งนั้น แล้วก็ไปติดแหง็กอยู่หน้าลาน ซึ่งมีหมู่พระเจดีย์โลหะเรียงราย แต่ถูกกั้นไว้ด้วยเทปสีลายขาวแดง มีเจ้าหน้าที่ในชุดสีฟ้าหมวกแดง รปภ.อยู่ พร้อมทีมงานในเสื้อกั๊กสีเขียวหลายคน "มวลมหาประชาชน" จึงโดนกักเอาไว้ ห้ามเข้าอุทยานราชภักดิ์ เอ๊ย..ห้ามเข้าสู่บริเวณพระสถูปสวยัมภูวนารถเหมือนกับฝั่งโน้นเช่นกัน...

อาตมาเดินเบี่ยงจนเห็นมุมหนึ่งของพระสถูปสวยัมภูวนารถ จึงยืนถวายสักการะ (นั่งไม่ได้..โดนเหยียบแน่) และถ่ายรูปเอาไว้ แล้วถอยออกมาให้กัปตันวิทย์กับคุณนายแขกและคนอื่น ๆ ได้ถ่ายบ้าง หนุ่มโจ้กับสาวมดคู่หวานแหววเซลฟี่ด้วยตัวเอง หนุ่มแจ๊ค สาวโอ คุณมาลีรัตน์ ครอบครัวคุณยายภัทริณยืนไหว้แต่ไกล แล้วถอยหลบแดดไปหาที่ร่ม นายชีวันไปเจรจากับฝรั่งที่อย่างไรก็ไม่ยอมให้เข้าไป พอชูตั๋วให้ดูก็บอกว่าเขาปิดถ่ายทำแค่ครึ่งวัน สามารถมาชมในตอนบ่ายได้ โชคดีที่นายบึ้กแกเป็นเนปาลีที่รักสงบ ไม่ใช่คนเลือดร้อนแบบอาตมา ไม่อย่างนั้นคงได้ฟาดปากกับฝรั่งไปแล้ว...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg DSC_3331.jpg (97.2 KB, 1012 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 122 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #9  
เก่า 13-12-2015, 19:39
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


เข้าชมไม่ได้ก็ดูของที่ระลึกดีกว่า

ในเมื่อไม่อยาก "หักด่าน ๑๐ ตำบล" แล้วจะไปยืนให้แดดเผาหน้าทำไม ? อาตมาจึงหลบมาดูของที่ระลึกแทน ข้าวของอื่น ๆ ก็เห็นจนชินตาแล้ว มีที่น่ารักก็คือ "หมากกระดานเสือตกถัง" ส่วนที่น่าสนใจจนต้องหยิบขึ้นมาดูก็คือกระทิงที่สลักลายทั้งตัว ทีแรกคิดว่าทำมาจากเขาจามรี แต่พอจับดูก็รู้ว่าทำมาจากเรซิ่น เจ้าของร้านนำเสนอว่าแกะลายด้วยมือ เออ..ยังดีที่บอกว่าแค่ "แกะลาย" แสดงว่ามาตอกเพิ่มทีหลัง ถ้าบอกว่าแกะด้วยมือทั้งตัวตูจะเลิกคบเลย เพราะเป็นงานหล่อถอดพิมพ์มาชัด ๆ...

ถามราคาเผื่อว่าจะนำมาเสกเป็น "วัวธนู" เจอราคาห้าสิบดอลลาร์เข้าไปอาตมาไม่ต่อสักคำ วางลงแล้วเดินหนีไปเลย พวกเล่นจะขายตัวเดียวอยู่ไปเป็นเดือนเลยนี่หว่า..! ถ้าแค่ห้าดอลลาร์ยังพอจะสนใจบ้าง ร้านถัดไปมีคนกำลังแกะลายพระพุทธรูปลงบนหินชนวน อ้อ..เขาแกะลายกันแบบนี้นี่เอง อาตมาเดินลงไปเรื่อย ร้านขายหน้ากากชวนเข้าไปดูข้างในร้าน บอกว่าเป็นหน้ากากของเทพพิทักษ์พระพุทธศาสนาทั้งนั้น แต่อาตมาไม่คุ้นตาเลย เพราะเคยชินกับท้าวจตุมหาราชและบริวารเท่านั้น...

มาถึงหัวโค้งทางลงตรงแยกซ้ายมือที่ตีสังกะสีปิดเอาไว้ มี "เหา" ๓ - ๔ ตัววิ่งไล่กันอยู่ อาตมาหยิบซองอาหารสุขภาพที่พกมาด้วย ฉีกซองหยิบสารพัดถั่วส่งให้ เจ้าตัวใหญ่ขย่มตัวขู่คร่อกเดียว บรรดาตัวเล็กร้องเจี๊ยกเผ่นกันกระจาย แต่เจ้าตัวใหญ่ก็ไม่กล้าเข้ามา จึงต้องนั่งลงแล้วยื่นมือส่งให้ เจ้าหัวโจกเมียงเข้ามาใกล้ ครั้นเห็นว่าไม่มีอันตราย ก็เข้ามานั่งตรงหน้า คว้าเม็ดมะม่วงหิมพานต์ เม็ดอัลมอนด์ ลูกเกด ถั่วลิสง ใส่ปากอย่างรวดเร็ว พอเจอมะเดื่อแห้งก็ลองกัดชิมดูแล้วโยนทิ้ง...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg IMG_2340.jpg (106.4 KB, 980 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 122 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
  #10  
เก่า 14-12-2015, 04:46
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม  ที่ออนไลน์ขณะนี้
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,960
ได้ให้อนุโมทนา: 276,876
ได้รับอนุโมทนา 849,539 ครั้ง ใน 13,067 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


บำเพ็ญตนเป็น "ฤๅษีเลี้ยงลิง"

อาตมาหยิบกำใหม่ออกจากถุง เลือกมะเดื่อแห้งใส่ปากเคี้ยวให้ดู แล้วส่งอีกผลไปให้ เจ้านั่นหยิบไปดมแล้วขู่คร่อก กระชากจีวรเหมือนกับจะบอกว่า "แบบนี้ไม่ชอบ อย่าเอามาอีก ไม่สบอารมณ์โก๋นะโว้ย..!" ปกติถ้าเราตกใจบางทีมันจะกัดซ้ำเลย แต่อาตมานอกจากไม่ตกใจแล้ว ยังขำอีกต่างหาก พอมีให้มากเอ็งก็เลือกเชียว แบบนี้ต้องเจอแบบ "คุณนายลีลาจัง" หมาของอาตมาที่วัดท่าขนุน วันไหนทำท่าเลือกมาก อาตมาก็ปล่อยให้อดไปสามวันเป็นอย่างน้อย พอหิวโซเข้าก็เลิกเลือกไปเอง...

พอเห็นอาตมาเฉย ๆ เจ้าตัวแสบก็แสดงฤทธิ์ใหม่ ด้วยการแย่งถุงใส่ถั่วเอาดื้อ ๆ แต่ขอโทษ..ต้องดูว่าเอ็งกำลังแย่งใคร เมื่อเห็นว่าอาตมาไม่เผลอและกระชากไม่หลุด ก็ยอมเข้ามาหยิบจากมือแต่โดยดี อาตมาแกล้งหยิบเม็ดอัลมอนด์ด้วยสองนิ้ว เหลือโผล่ออกมาให้นิดเดียว เจ้า "เหา" ตัวแสบพยายามดึงเท่าไรก็ดึงไม่ออก จึงก้มลงมาแทะจากมือเลย พอหมดก็ค้นหาเม็ดใหม่ อาตมาแกล้งหยิบมะเดื่อแห้งให้อีก มันเลิกคิ้วแล้วขว้างทิ้ง ฮ่า..ฮ่า..กิเลสมากพอกับตูเลยเว้ย..!

จากครั้งแรกที่มีไม่กี่คน ตอนนี้เสียงฝีเท้า เสียงพูดคุยกัน เสียงชัตเตอร์กล้องดังมารอบตัว แสดงว่าทั้งคณะของเราและบรรดานักท่องเที่ยวที่ผิดหวังจากการเข้าสักการะพระสถูป หันมาถ่ายรูปลิงกับ "เหา" เอ๊ย..พระเลี้ยงลิงกันแทน ดูท่าภายในวันนี้อาตมาคงได้ออก Facebook ไปทั่วโลก ให้บรรดาอาจารย์และลูกศิษย์ของอาตมาที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยแซวอีกว่า "พระครูเล็กท่านเป็นคนไม่เล่นเฟซบุ๊ก ที่มีรูปออกเฟซบุ๊กมากที่สุดในโลก" อีกเป็นแน่แท้...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg DSC_3390.jpg (97.7 KB, 963 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-12-2015 เมื่อ 08:36
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 139 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา
ตอบ


ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน )
 
คำสั่งเพิ่มเติม

กฎการส่งข้อความ
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is ใช้ได้
Smilies are ใช้ได้
[IMG] code is ใช้ได้
HTML code is งดใช้

Forum Jump


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 17:29



ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน

เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.
ความคิดเห็นส่วนตัวทุก ๆ ข้อความในเว็บบอร์ดนี้ สงวนสิทธิ์เฉพาะเจ้าของข้อความ ไม่อนุญาตให้คัดลอกออกไปเผยแพร่ นอกจากจะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของข้อความอย่างชัดเจนดีแล้ว