เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมีนาคม ๒๕๖๔

[เถรี]

ถาม : กัญชาที่ใช้ในการทำอาหาร ถ้ากินเข้าไปถือว่าผิดศีลไหมคะ ?
ตอบ : อย่าให้มากเกินไป อะไรก็ตามถ้าหากว่าเกินพอดีก็มีโทษทั้งนั้น ต้องดูเจตนาเขา ถ้าหากว่าทำเป็นอาหาร กินเป็นอาหาร ไม่มีเจตนา แต่กินมากไปแล้วเมา ก็ถือว่าโทษไม่มี เพราะว่าเจตนาดั้งเดิมไม่มี แต่ถ้าตั้งใจจะกินให้เมา แล้วตั้งหน้าตั้งตากิน นั่นถึงจะมีโทษแน่

ถาม : แล้วถ้าเขาบอกว่าทำให้อารมณ์ดี หัวเราะอะไรแบบนี้ ก็เลยไปกินละคะ ?
ตอบ : ไม่มีเจตนาให้เมาไม่เป็นอะไร จะว่าไปแล้วกัญชามีประโยชน์ แต่ทุกอย่างจะมีโทษถ้าเกินหรือขาด เพราะฉะนั้น..เรื่องมัชฌิมาปฏิปทาของพระพุทธเจ้าใช้ได้กับทุกเรื่อง

[เถรี]

กัญชาไม่ใช่ยาวิเศษ ไม่สามารถรักษาทุกโรคได้ โบราณเขาบอกชัดเจนว่าลางเนื้อชอบลางยา คือคนบางคนเหมาะกับยาบางอย่าง เจ็บไข้ได้ป่วยด้วยอาการเดียวกัน โรคเดียวกัน ยังใช้ยาไม่เหมือนกัน เพราะว่าแต่ละคนน้ำหนักตัวต่างกัน ธาตุต่างกัน จะไปเห็นกัญชาเป็นยาวิเศษ ถึงเวลาเป็นอะไรจะกินแต่กัญชาอย่างเดียว เดี๋ยวก็ได้เจริญ..! เพราะว่าถ้ากินมากเกินไปจะเป็นโรคประสาทหลอน แต่กัญชาดีอยู่อย่างหนึ่ง ถ้าเมาจริง ๆ จะเมาแบบไม่รับรู้โลก นอนอย่างเดียว ไม่อาละวาดตีรันฟันแทงกับใคร

ความจริงแล้วการปลดล็อกกัญชาเป็นเรื่องดี แต่ควรที่จะมีต่อท้ายไว้ด้วยว่า ถ้าไปใช้ในการเสพ ก็ถือว่าเป็นยาเสพติดให้โทษ แต่ถ้าใช้ในทางการแพทย์ ใช้ทำเป็นอาหาร ต้องมีการระบุปริมาณให้ชัดเจน แต่คราวนี้ของเขาตั้งใจจะปลดล็อกอย่างเดียว เพื่อให้ตัวเองขายได้ เพราะว่าลงทุนปลูกไว้หลายพันไร่ เรื่องนี้คนเขารู้กันทั้งประเทศ

[เถรี]

ตอนนี้ราคาอยู่ที่กิโลกรัมละ ๑๕,๐๐๐ บาท ปลูกผักบุ้งขายเมื่อไรจะได้ราคาขนาดนั้น..! เดี๋ยวก็ได้ไปปลูกกัญชากันทั้งประเทศ แล้วก็ดันไปบอกว่า บังคับให้ปลูกได้แค่บ้านละ ๖ ต้น คงจะมีคนเชื่อคุณหรอก คนพูดแสดงว่าไม่เคยปลูกกัญชา เมล็ดของต้นเดียวร่วงลงไป ก็ขึ้นเป็นร้อยแล้ว ไปยืนยันว่าไม่ได้ปลูก เมล็ดหล่นแล้วขึ้นเอง ที่ผมปลูกจริง ๆ ก็แค่ ๖ ต้น ที่รดน้ำพรวนดินอยู่นี่ ส่วนอีกหลายไร่นั้นเกิดจากเมล็ดหล่นแล้วขึ้นเอง..!

กัญชาเป็นพืชที่ขึ้นง่ายที่สุด ขอให้เมล็ดตกถึงดินก็ขึ้นแล้ว ต้องบอกว่าเป็นพืชมหัศจรรย์อย่างหนึ่ง แต่บ้านเราพัฒนาอะไรไม่ถึงที่สุด เคยมีคนเอาใยกัญชงมาทอเสื้ออยู่พักหนึ่ง เสร็จแล้วก็เลิกล้มไปเฉย ๆ ลักษณะทำอะไรฉาบฉวยแค่ตามกระแสเท่านั้น

เป็นเรื่องอัศจรรย์ว่าเรื่องของการเสพสุรายาเสพติดมีทั้งโลก ปัจจุบันนี้อย่างบ้านเราก็พยายามเรียกร้องให้ ศบค.ขยายเวลาในการนั่งดื่มให้ถึงตีหนึ่งตีสอง อยากเมามากก็กลับไปกินที่บ้านสิวะ..! ไปนั่งล่อเป้าให้โควิดมาตะครุบทำไม..?

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อเดือนก่อนพระที่วัดรับอาสาจะติดตามอุปัฏฐากรับใช้อาตมา เนื่องจากว่าญาติโยมส่วนหนึ่งทักท้วงว่า "เป็นพระเถระระดับนี้แล้ว ทำไมไม่มีพระอนุจรคอยติดตามรับใช้ ? ทำไมถึงมารูปเดียว ?" อาตมาบอกว่า "รำคาญที่ท่านทำอะไรไม่ทันใจ บางทีอาตมาไปครึ่งทางแล้ว พระอนุจรยังไม่ได้ขยับตัวเลย ไม่รู้จะมีไปทำไม..?" ท้ายสุดพระท่านก็บ่นน้อยใจว่า "จะอุปัฏฐากครูบาอาจารย์ตามพระธรรมวินัย แล้วก็ไม่ได้รับอนุญาต"

อาตมาก็เลยบอกว่า "เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน คุณไปทำความประพฤติกันใหม่ ถ้าสามารถตื่นมาทำวัตรเช้าได้ทันผม เดี๋ยวจะพิจารณาให้" เพราะว่าจะมีส่วนหนึ่งที่ท่านมาช้า จนกระทั่งเสียงตามสายใกล้จบค่อยมา หรือบางทีทำวัตรไปครึ่งหนึ่งแล้วค่อยมา เพราะว่ากำลังใจไม่ได้จดจ่อมุ่งมั่นอยู่กับงาน ถ้าลักษณะอย่างนี้แล้วอาตมาให้ติดตามไปอุปัฏฐากรับใช้ อาตมาก็คงต้องกลายเป็นคนอุปัฏฐากรับใช้ท่านแทน..!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เวลาทำงานให้คิดว่า วันนี้วันเดียวเอง ถึงเวลาเดี๋ยวก็ได้พักแล้ว พอนอนลงไปก็ ถ้าไม่ตื่นขึ้นมาก็ไปพระนิพพานเลยนะ ตั้งเป้าเอาไว้แบบนี้ อย่าเผลอ อย่าลืม ทำใจให้มั่นคงทุกวัน ลืมตาตื่นขึ้นมาก็ วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว เราจะไปพระนิพพาน เราทำหน้าที่การงานของเราให้เต็มที่ ถ้าตายวันนี้ก็ไปพระนิพพานวันนี้แหละ แล้วก็ทำงานไป

ถ้าตั้งเป้ามั่นคงแบบนี้ทั้งหลับและตื่น เอาไม่ต้องมาก วันหนึ่งแค่ ๓ นาที ๕ นาทีก็พอ มั่นใจได้ว่าตายเมื่อไร ได้ไปพระนิพพานแน่นอน"

[เถรี]

ถาม : มีดหมอเริ่มเป็นสีดำหรือคล้ำลง ต้องเช็ดหรือทำความสะอาดอย่างไรครับ ?
ตอบ : ต้องถามว่ารุ่นไหน ?

ถาม : ถ้าเป็นมีดลูกพราหมณ์ล่ะครับ ?
ตอบ : มีดลูกพราหมณ์นี่กระดาษทรายน้ำขัดยังไหวเลย หรือไม่ก็แปรงทองเหลืองหน้าเล็ก ๆ สักหนึ่งนิ้ว แต่ถ้าหากว่าเป็นอย่างอื่น อย่างเช่นว่ามีดหมอเพชราวุธ ก็ลงน้ำยาบราสโซ

ถาม : ถ้ามีดหลวงพ่อรุ่งล่ะครับ ?
ตอบ : ส่วนใหญ่อาตมาใช้หินเจียรขัดเลย แต่ต้องขัดเป็นนะ..ไม่อย่างนั้นจะกินเนื้อหมด

ถาม : แล้วน้ำมันละครับ ถ้าใช้น้ำมันชะโลม ควรใช้น้ำมันแบบไหน น้ำมันจักร ?
ตอบ : ปกติแล้วมีดหมออย่าไปใช้น้ำมัน ใช้เมื่อไรสนิมกินเมื่อนั้น เช็ดสะอาดให้แห้ง แล้วหมั่นเช็ดบ่อย ๆ ก็แล้วกัน เล่นมีดเล่นปืนต้องขยันเช็ด ไม่เช็ดทุกวันก็สนิมกิน ขนาดสเตนเลสสนิมยังกินเลย

ถ้าหากว่าขัดมีดให้ใช้กระดาษทรายน้ำ เบอร์ ๓๖๐ ถ้าหาไม่ได้จริง ๆ เบอร์ ๒๔๐ ก็ได้ แต่ให้เป็นกระดาษทรายน้ำ ขัดแห้ง ๆ อย่างนั้นเลย แล้วใช้ผ้าสะอาดเช็ดออก

[เถรี]

ถาม : มาขอขมาพระอาจารย์ ที่เคยพูดถึงพระอาจารย์ในทางที่ไม่ดี และที่คิดไม่ดีค่ะ ?

ตอบ : ไม่เป็นอะไรหรอก อาตมาไม่เคยเก็บมาคิด เสียเวลาไปฟังเสียงนกเสียงกา..!

[เถรี]

พระอาจารย์ประกาศว่า "ถึงแม้ว่าไม่ได้มารับสังฆทานแต่ก็ยังปล่อยชีวิตสัตว์เป็นปกติ ขออนุญาตแจ้งยอดการปล่อยสัตว์ตั้งแต่เดือนมกราคม กุมภาพันธ์ และมีนาคม เพราะว่าไม่ได้อยู่มาสองเดือน

เดือนมกราคม ปล่อยปลาช่อน ๒๐ กิโลกรัม ปลาดุก ๑๐๐ กิโลกรัม ปลาหมอ ๑๗ กิโลกรัม ๖ ขีด นก ๕๒ ตัว วัว ๒ ตัว ควาย ๑ ตัว รวมทั้งหมด ๖๖,๐๔๐ บาท

เดือนกุมภาพันธ์ ปล่อยปลาไหล ๑ กิโลกรัม ๓ ขีด ปลาช่อน ๒๐ กิโลกรัม ปลาดุก ๙๐ กิโลกรัม ปลาหมอ ๒๐ กิโลกรัม หอยขม ๗ กิโลกรัม ๕ ขีด นก ๕๐ ตัว วัว ๑ ตัว ควาย ๑ ตัว รวมทั้งหมด ๕๑,๖๒๘ บาท

เดือนมีนาคม คือเดือนนี้และวันนี้ ปล่อยปลาช่อน ๒๕ กิโลกรัม ปลาดุก ๘๕ กิโลกรัม ปลาหมอ ๒๕ กิโลกรัมหอยขม ๒๕ กิโลกรัม นก ๘๕ ตัว วัว ๑ ตัว ควาย ๑ ตัว รวมทั้งหมด ๕๓,๔๐๐ บาท เป็นอันว่าสามเดือนใช้เงินไปเพื่อปล่อยชีวิตสัตว์แสนหกหมื่นกว่าบาท

ส่วนใหญ่พวกเราทำอะไรแล้วทำไม่ทน ทำไม่นาน เพราะว่ามักจะฟังสิ่งที่ครูบาอาจารย์บอกเป็นคำสอน ส่วนอาตมาฟังสิ่งที่ครูบาอาจารย์บอกเป็นคำสั่ง ในเมื่อท่านสั่งก็ต้องทำ หลวงพ่อวัดท่าซุงสั่งเมื่อปลายเดือนธันวาคม ๒๕๒๘ ให้อาตมาไปปล่อยชีวิตสัตว์ที่เขาจะฆ่า อย่างน้อยเดือนละตัวสองตัว เพราะว่าอาตมาเป็นทหารมาทุกชาติ ฆ่าเขาเอาไว้มาก เศษกรรมปาณาติบาตจะทำให้ป่วยหนัก ป่วยบ่อย"

[เถรี]

"อาตมาก็ถือฤกษ์วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๒๙ เริ่มปล่อยชีวิตสัตว์ และปล่อยมาทุกเดือน แต่คราวนี้พอไปตลาดแล้วจะปล่อยตัวสองตัวก็ไม่ได้ เพราะว่าบางทีปลาก็ตาปริบ ๆ ทั้งกะละมัง ก็ใช้วิธีเหมาหมดตลาด ถ้าถามว่าอาตมาปล่อยไปแค่ไหน ? ปล่อยอยู่ ๗ ปี กลายเป็นวังมัจฉาหน้าวัดท่าซุงนั่นแหละ พูดด้วยความภูมิใจว่า วังมัจฉาหน้าวัดท่าซุงเกิดจากการปล่อยปลาของอาตมาคนเดียว นั่นแค่ ๗ ปีเท่านั้น

จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ ไม่เคยเว้นแม้แต่เดือนเดียว แล้วระยะหลัง ๑๐ กว่าปีที่ผ่านมา มีการปล่อยวัวปล่อยควายเพิ่มขึ้น เพราะเห็นว่าควายน้อยลงไปเรื่อย ๆ สมัยอาตมาเด็ก ๆ บ้านนอกต่างจังหวัดเลี้ยงควายกันทุกบ้าน ถึงเวลาจะบวชลูกก็ขายควาย จะแต่งลูกก็ขายควาย สมัยนี้แทบจะหาควายไม่ได้ ก็เลยตั้งใจว่าจะปล่อยควายให้ได้ทุกเดือน แต่ถ้าควายมีน้อย..หาไม่ได้ ก็จะปล่อยวัวแทน มาระยะหลังที่พบส่วนใหญ่เป็นควายจากพม่า ควายบ้านเราเริ่มหายากแล้ว

ดังนั้น...ถ้าหากว่าญาติโยมฟังคำครูบาอาจารย์เป็นคำสั่งก็จะทำตามโดยไม่มีข้อแม้ แต่ถ้าฟังเป็นคำสอนก็ปล่อยผ่านหูไปเรื่อยเปื่อย ครูบาอาจารย์มรณภาพไปหลายรูปแล้ว เราก็ยังอยู่แค่นี้ ความต่างมีอยู่แค่นี้เอง ก็คือสิ่งที่ครูบาอาจารย์สอน อาตมาฟังเป็นว่าท่านสั่งให้ทำ เมื่อท่านสั่งก็ต้องทำ ส่วนโยมฟังเป็นคำสอน ก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไปเรื่อย ปีแล้วปีเล่า ไม่ได้อะไรสักที"

[เถรี]

พระอาจารย์เอารูปสิงโตกับช้างให้ดู "ดูที่งวงช้างสิ จะเดินทางข้ามทะเลทรายแล้วลูกสิงโตไปไม่ไหว แม่ช้างก็เลยช่วยอุ้มลูกสิงโตไป แม่สิงโตก็เดินตาม ลักษณะอย่างนี้ติดหนี้กันไปหลายชาติเลย ดังนั้น..ให้พยายามช่วยคนอื่น อย่าให้คนอื่นมาช่วยเราเลย เสียเวลาไปใช้หนี้เขา"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันก่อนพอเหนื่อยมาก ๆ แล้วนึกไม่ออกว่าเจ้าชายสิทธัตถะประสูติใต้ต้นไม้อะไร ลืมไปว่าเป็นต้นสาละ ประสูติใต้ต้นสาละ ตรัสรู้ใต้ต้นโพธิ์ ปรินิพพานใต้ต้นสาละ แต่คราวนี้เป็นสาละอินเดียไม่ใช่สาละลังกา ไม่ใช่ต้นแคนนอนบอล คนที่ไม่เคยเห็นสาละอินเดียจะไม่รู้ว่าสวยและดอกหอมขนาดไหน คล้าย ๆ กับจำปาดอกใหญ่"

[เถรี]

พระอาจารย์อธิบายให้โยมสองท่านฟังว่า "อาตมามาสอนกรรมฐานและรับสังฆทานที่นี่ด้วยเหตุที่ว่าวัดอยู่ไกล จากท่าขนุนมาถึงนี่ก็ประมาณ ๓๐๐ กิโลเมตร ถ้าให้ญาติโยมไปจะเสียเวลามาก สิ้นเปลืองมาก ก็เลยหาสถานที่แล้วลงมาหาโยมแทน นัดโยมเขาแต่ละเดือนว่ามาวันไหน ถึงเวลาโยมจะได้มากันใกล้ ๆ เป็นอันว่าพระลำบากอยู่คนเดียว แต่โยมหลายร้อยหลายพันคนไม่ลำบาก

ทำแบบนี้มาตั้งแต่ปี ๒๕๓๖ เหลืออีก ๒ ปีก็จะครบ ๓๐ ปี สำหรับท่านที่อยู่ต่างประเทศตอนช่วง ๑๘.๓๐ น. เราจะมีสอนกรรมฐานถ่ายทอดสดผ่านเว็บไซต์วัดท่าขนุน จะรับได้ทั่วโลก ซึ่งพยายามจะปรับปรุงให้เสียงดีที่สุด เพื่อที่จะได้เหมือนกับอยู่ใกล้ และคนอยู่ต่างประเทศบางทีคิดถึงมาก เพราะว่าวัดใกล้ ๆ ก็ไม่มี บางท่านอยู่อเมริกาบอกว่าถ้าจะทำบุญกับวัดไทยแต่ละที ต้องนั่งเครื่องบินไปถึงจะได้ทำบุญ เป็นอะไรที่น่าสงสารมาก นี่เขาถวายที่ดินไว้ที่อเมริกา ยังไม่มีเวลาไปดูเลยว่าจะสร้างวัดให้เขาหรือเปล่า ?"

[เถรี]

ถาม : อยู่รัฐอะไรคะ ?
ตอบ : จำไม่ได้ น่าจะเป็นรัฐเท็กซัส เขาส่งรูปมาให้ดู ที่โล่งมากเลย ไม่ค่อยมีต้นไม้ บอกเขาให้ทยอย ๆ ปลูกต้นไม้ไว้ก่อน ถึงเวลาไปจะได้มีต้นไม้บ้าง

และได้บอกไปแล้วว่า ถวายที่ให้วัดที่เขามีเวลาไปดูแลให้จะดีกว่า แต่โยมเขาบอกว่า เขาปักใจว่าจะถวายทางด้านนี้แล้ว เขาก็ไม่เปลี่ยนใจ มีคนจะถวายที่ก็เยอะแยะหลายจังหวัดเลย แต่ส่วนใหญ่จะบอกเขาว่าให้ถวายวัดที่อยู่ใกล้ ท่านจะได้ดูแลและใช้ประโยชน์ได้

หลายท่านก็อยากจะเปิดวัดสาขา อาตมาเองกลัวว่าถ้าหากเปิดวัดสาขา แล้วพระที่ไปอยู่ท่านยังไม่มั่นคงพอ อาจจะทำให้โยมเสียศรัทธาได้ วัดท่าขนุนปัจจุบันถึงจะมีพระอยู่ ๔๐ กว่ารูป ส่วนใหญ่ก็พรรษาน้อย พรรษามากหน่อยเขาขอไปเป็นเจ้าอาวาสกันหมด ตอนนี้ก็มีวัดสาขาที่พระวัดท่าขนุนไปเป็นเจ้าอาวาสอยู่ ๑๑ แห่งแล้ว แล้วเขาไม่ได้ขอแค่เจ้าอาวาส เขาขอพระลูกวัดด้วย บางทีเขาเอาไป ๔ เอาไป ๕ เอาไป ๖ รูป แล้วก็ยังมีที่ส่งเรียนเพื่อให้มีความรู้เพียงพอ ทั้งบาลีทั้งปริญญา ถ้ากลับมาพร้อม ๆ กันนี่ไม่มีกุฏิจะให้นอน

อาตมาให้นโยบายเขาไว้ว่า พระเราต้องทำหน้าที่ให้สมกับความเป็นพระ ต่อให้บวชมาโดยไม่มีจุดมุ่งหมายเพื่อความพ้นทุกข์อย่างโบราณ บวชเพราะโดนแม่บังคับมาบวช บวชเพราะตกงาน บวชรองานหรืออะไรก็ตาม ก็ต้องเล่นให้สมบทบาท ถ้าหากว่าอยากบวชแล้วสบาย..ให้ไปที่อื่น แต่ถ้าอยู่วัดท่าขนุนนี่สบายไม่ได้ เจ้าอาวาสทำงานงก ๆ อยู่ทุกวัน อย่าไปคิดว่าบวชแล้วสบาย..ไม่มีทาง คราวนี้พออยู่ในสายตาญาติโยม เขาก็เห็นว่าอาตมาเข้มงวดกับพระกับเณร พอถึงเวลาวัดขาดเจ้าอาวาส เขาก็มาขอ ก็เลยกลายเป็นว่ามีสาขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

[เถรี]

พระอาจารย์สนทนากับโยม "ช่วงนี้ว่างไปเยอะ เพราะว่างานยกเลิกเนื่องจากโควิด-๑๙ ไปมากเลย แม้กระทั่งงานของสมเด็จพระสังฆราชยังขอเลื่อน สมเด็จพระสังฆราชท่านให้ไปเสกพระพุทธรูปประจำพระชนมวาร ก็เลยกลายเป็นเลื่อนไป ท่านหล่อพระตามกำหนดเดิมโดยที่ไม่ให้คนเข้าไป แต่ว่าตอนเสกส่วนใหญ่โยมเขาอยากมีส่วนร่วม จึงต้องเลื่อนไปก่อน"

ถาม : แต่ละวันเห็นหลวงพ่อไปตั้งหลายงาน ?
ตอบ : พยายามที่จะไม่ให้งานเขาเสีย ถ้ารับงานแล้วคำนวณว่าไปก่อนเวลาเล็กน้อยไม่ได้ อาตมาจะไม่รับเลย เพราะว่าเกรงใจเจ้าภาพ เห็นบางท่านก็รับงานโดยที่ไม่ได้ดูเวลา ถึงเวลาไปช้า ๒ ชั่วโมง ๓ ชั่วโมง งานเขาเสียหมด

ท่านเจ้าคุณสุรศักดิ์ วัดประดู่ จังหวัดสมุทรสงคราม เป็นเพื่อนพระเกจิอาจารย์ด้วยกัน อาตมานิมนต์ไปงานหล่อพระวัดท่าขนุน ๑๒.๓๐ น. ท่านไปถึง ๑๔.๓๐ น. ไม่มีอะไรเลย ท่านเจอหน้าโยมก็ถามว่า "วัดนี้มีงานหรือเปล่า ?" โยมบอก "อ๋อ..มี" ท่านสงสัย "แล้วทำไมไม่มีอะไรเลย ?" พอหล่อพระเสร็จเขาก็เก็บเกลี้ยงหมดแล้ว

ที่วัดถ้าหลังงานประมาณชั่วโมงเดียว พระเณรจะเก็บทุกอย่างเรียบร้อยเหมือนกับไม่มีงานมาก่อน ฝึกให้พระท่านเป็นงาน บอกท่านว่าเราเป็นงานตั้งแต่ระดับล่าง ๆ ไปนี่ ไปไหนแล้วจะสบาย เพราะว่ารู้งานทุกอย่าง

[เถรี]

ถาม : ช่วงที่ผ่านมาปฏิบัติเอง ก็อาราธนาพระ ไม่ทราบว่าเข้าใจที่พระท่านสอนเรื่องการปฏิบัติได้ถูกต้องไหม ?
ตอบ : อะไรก็ตามถ้าอยู่ในขอบเขตของ ศีล สมาธิ ปัญญา ทำให้ใจของเราสงบ รัก โลภ โกรธ หลง ไม่เกิด ก็ทำไปเถิด ไม่ไปไหนไกลหรอก ถ้าหากว่ากลัวพลาดก็เอาศีล ๕ หรือกรรมบถ ๑๐ เป็นกรอบไว้ ไปแค่ตรงนั้นแหละ ถ้าเกินนั้นเราไม่ไปด้วย เป็นวิธีวัดที่ง่ายมาก

ถาม : ใจเราควรไปเกาะในสถานที่ปฏิบัติเดิมไหม ? ที่นั่นเขาให้ปฏิบัติเอง
ตอบ : เปิดคู่มือปฏิบัติกรรมฐานหลวงพ่อวัดท่าซุงเป็นหลัก ถึงเวลาก็ทำตามนั้น อาตมาก็ปฏิบัติเองอยู่ตั้งหลายปี กว่าที่จะไปหาหลวงพ่อท่านจริง ๆ จัง ๆ

ถาม : ที่ผ่านมาหนูเข้าใจว่าพระท่านให้ปฏิบัติอย่างเดียว ก็เลยไม่ไปทำงาน หนูคิดถูกต้องไหมคะ ?
ตอบ : เรายังอยู่ในโลก ต้องโลกไม่ช้ำธรรมไม่เสีย ก็แปลว่าต้องทำหน้าที่ทั้งทางโลกและทางธรรมให้เสมอกัน ไม่ใช่ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมโดยไม่เอางานเอาการเลย จะเป็นโทษเสียมากกว่า เพราะว่าอย่างน้อย ๆ คนที่เขาตำหนิเราก็เกิดโทษแล้ว

ถาม : หลวงพ่อคะ ?
ตอบ : พอแล้ว หมดเวลาแล้ว ไปตั้งหน้าตั้งตาทำเอา แล้วจะได้คำตอบเอง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "New Normal ความเคยชินรูปแบบใหม่ ภาษาเขาจริง ๆ ก็คือมาตรฐานใหม่ Normal คือพื้นฐานธรรมดา ถ้าทำไปจนเป็นปกติ ก็กลายเป็นธรรมดา

คุณหมอบอกว่าเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ มีคุณความดีก็คือทำให้คนป่วยเป็นหวัดน้อยลง เพราะว่าเราระมัดระวังเชื้อที่ร้ายกาจที่สุด ป้องกันตัวจากเชื้อที่ร้ายกาจที่สุด เชื้ออื่น ๆ ก็เลยหมดสิทธิ์ไปโดยปริยาย

ท่านใดถ้ามีโอกาสฉีดวัคซีนอย่าลืมให้เขาออกหนังสือรับรองให้ด้วยนะ ต่างประเทศเขาเรียก วัคซีนพาสปอร์ต ถึงเวลาจะเดินทางไปต่างประเทศ ถ้ามีหนังสือรับรองก็จะได้ผ่านการเดินทาง ผ่านการตรวจไปได้ เดี๋ยวอาตมาจะย่องไปฉีดบ้างเหมือนกัน ไม่ได้ฉีดเพื่อป้องกันโรคหรอก ฉีดเพื่อให้ได้เอกสาร จะได้เดินทางได้"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในหลวงรัชกาลที่ ๑๐ พระราชทานตั้งสมณศักดิ์พระมหาประนอม ธมฺมาลงฺกาโร วัดจากแดง จังหวัดสมุทรปราการ เป็นพระราชาคณะมีนามว่า พระเมธีวชิรโสภณ บอกแล้วว่าการแต่งตั้งตอนนี้เป็นโดยพระราชอัธยาศัยอย่างเดียว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่ออายุมากจะเกิด ๘ ย. ก็คือ พุงยื่น หน้ายื่น ก้นย้อย แก้มยุ้ย นมยาน น้ำหนักเยอะ โรคแยะ รักษายาก

วิธีแก้ก็คือต้อง ๔ ด.
๑. ด.ดุ
๒. ด.ดั๊ด
๓. ด.ดัน
๔. ด.ดวน

ด.ดุ คือดุไม่แจก แปลว่า แดกไม่จุ
ด.ดั๊ด คือ ไม่ดั๊ดสาระแผก คือ ไม่แดกสารพัด
ด.ดัน คือ ไม่ดันทั้งแหวก คือ ไม่แดกทั้งวัน
ด.ดวน คือ ดวนพอสมแขก คือ แดกพอสมควร
จะได้แก้ได้..เอาแค่นั้นแหละ..!"

[เถรี]

พระอาจารย์ประกาศว่า "ยอดผู้มาทำบุญบ้านเติมบุญเดือนมีนาคม ๒๕๖๔ สองวันรวม ๑,๑๗๖ คน วันเสาร์ ๕๖๖ คน วันอาทิตย์ ๖๑๐ คน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ญาติโยมอยากจะไปหล่อหลวงพ่อทองคำกันมาก อาตมาก็เลยต้องเว้นระยะหนีเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ ไปจนถึงช่วงลอยกระทง ปีนี้วันลอยกระทงเป็นวันศุกร์ ถึงแม้จะเป็นวันหยุดที่ราชการเพิ่มเติมให้ แต่ว่าบางทีที่วัดอาจจะมีกิจกรรมอยู่ เพราะว่าส่วนใหญ่แล้วก็จะจัดปฏิบัติธรรม แล้วก็มีการตามประทีป ๑๐,๐๐๐ ดวง ตอนนี้กำลังหาวันเหมาะสมที่จะหล่อพระว่าจะเป็นวันศุกร์ วันเสาร์ หรือว่าวันอาทิตย์

มีการหล่อพระแน่นอน เพราะแบบปั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว ให้ช่างไปเข้าปูนให้เรียบร้อย ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวขี้ผึ้งละลาย เพราะว่าระยะนี้อากาศเริ่มร้อนแล้ว ทองคำที่จะหล่อพระ อาตมาซื้อไป ๓๐ กิโลกรัม มีญาติโยมถวายมาอีกรวมกิโลกรัมเศษ ก็เหลืออีกประมาณไม่ถึง ๕ กิโลกรัมดี ถวายกันคนละนิดคนละหน่อยเดี๋ยวก็พอแล้ว"