#1
|
||||
|
||||
ยาแก้ไอ
เอาบอระเพ็ด เปลือกต้นกุ่ม ใบมะขามเปรี้ยว แต่ละชนิดแยกตำ คั้นน้ำทิ้ง เอากากยาไปตากแห้ง แล้วนำผงยา แต่ละชนิดน้ำหนักเท่าๆ กัน มาผสมกันเข้า กินครั้งละช้อนชาเวลาไอ
ใครเป็นโรคไอเรื้อรังทดลองดูได้ ถ้าไม่หายก็ตายแล ที่มา : http://grathonbook.net/iravadee/3.3.html
__________________
........................ เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม |
สมาชิก 43 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#2
|
||||
|
||||
อ้างอิง:
ก็เลยอยากลองดูเหมือนกัน แต่มาสะดุดตรงคำว่า ...ถ้าไม่หายก็ตายแล... นี่แหละครับ |
สมาชิก 36 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ชินเชาวน์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#3
|
||||
|
||||
กรณีนี้มีสิทธิ์จริง ๆ เพราะบอระเพ็ดเป็นยาเย็น
ถ้าแพ้ความเย็นแต่ต้องอยู่ในที่เย็นจัด ทะลึ่งเจี๊ยะยาเย็นเข้าไปอีก คงจะมีผลไปทาง ไม่หายก็ตายแล ซะมากกว่า แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 18-08-2009 เมื่อ 19:13 |
สมาชิก 34 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คนเก่า ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#4
|
|||
|
|||
สมัยเด็กๆ ตอนประถม โรงเรียนต่างจังหวัด เวลานักเรียนคุยกันมาก ๆ ตอนเรียนคุณครูก็จะทำโทษ โดยแจก บอระเพ็ดให้มาอมเล่น ๆ "หวานไปหมด เหลือแต่ขมล้วน ๆ" อมแล้วเท่ โดนบ่อย ๆ แต่ไม่ประจำ ผมเองนี้แหละ เพื่อสุขภาพ
มาดูข้อมูลกันครับผมว่าบอระเพ็ดมีประโยชน์อย่างไรบ้าง ชื่อวิทยาศาสตร์ Tinospora crispa (L.) Miers ex Hook.f. & Thoms ชื่อวงศ์HEART-LEAVED MOONSEED ชื่อสามัญ Menisspermaceae ชื่อท้องถิ่น เครือเขาฮอ จุ่งจิง เจตมูลย่าน จุ่งจิงตัวแม่(เหนือ) เจตมูลหนาม(หนองคาย) หางหมู(อุบลราชธานี สระบุรี) ตัวเจตมูลย่าน เถาหัวด้วน(สระบุรี) เจ็ดหมุนปลูก(ภาคใต้) ลักษณะทั่วไป ลำต้น เป็นพันธุ์ไม้เถาเลื้อย เถากลมโตขนาดนิ้วมือ ประมาณ ๑-๑.๕ ซม. เถาอ่อนผิวเรียบสีเขียว เถาแก่สีน้ำตาลอมเขียว ผิวขรุขระ เป็นปุ่ม ๆ ยางมีรสขมจัด ขึ้นเกาะต้นไม้อื่น มักจะมีรากอากาศคล้ายเชือกเส้นเล็ก ๆ ห้อยลงมาเป็นสาย ใบ เป็นใบเดี่ยว รูปใบพลูหรือรูปหัวใจ โคนใบหยักเว้า มีเส้นใบ ๕-๗ เส้นที่เกิดจากจุดโคนใบ ดอก ออกดอกเป็นช่อตามกิ่งแก่ตรงบริเวณซอกใบหรือปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็กสีเหลืองอมเขียว, แดงอมชมพู, เขียวอ่อน, เหลืองอ่อน ช่อดอก ยาว ๕-๒๐ เซนติเมตร ประกอบด้วยกลีบดอก กลีบเลี้ยงอย่างละ ๖ กลีบ ผล มีลักษณะเป็นรูปไข่ กลมรี สีเหลืองถึงแดง ขนาด ๒-๓ ซม. มีเนื้อเยื่อบาง ๆ หุ้มเมล็ด การปลูก ใช้เถาปักชำ ตัดเถาแก่ให้ยาวประมาณ ๑ คืบ ชำลงในดินให้มีมุมเอียงเล็กน้อย ลึกประมาณ ๑๐ ซม.รดน้ำให้ชุ่ม ขึ้นได้ในดินทั่วไป ชอบดินร่วนซุย ควรปลูกในฤดูฝน สรรพคุณในการรักษา ใบ แก้รำมะนาด ปวดฟัน ฆ่าพยาธิไส้เดือน แก้ไข้ แก้โรคผิวหนัง ดับพิษปวดแสบปวดร้อน บำรุงน้ำดี ฆ่าแมลงที่เข้าหู แก้โรคในกระเพาะอาหาร เป็นยาเจริญอาหาร ลูก แก้ไข้ แก้เสมหะเป็นพิษ เถา แก้พิษฝีดาษ แก้ไข้พิษไข้กาฬ แก้ไข้ทุกชนิด แก้ร้อนใน กระหายน้ำ แก้สะอึก บำรุงกำลัง บำรุงน้ำดี บำรุงอาหาร แก้โรคกระเพาะ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 09:12 |
สมาชิก 40 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#5
|
||||
|
||||
ไม่รู้ว่าพอจะอยู่หมวดนี้ได้หรือเปล่าครับ ตั้งแต่ได้บูชาน้ำมนต์โสฬสมาใส่เป็นหัวเชื้อน้ำดื่มที่บ้าน อาการไอที่เป็นอยู่ (ภูมิแพ้) รู้สึกว่าดีขึ้นเรื่อย ๆ จากที่เป็นมาหลายปี
|
สมาชิก 42 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ หิ่งห้อยน้อยร้อยแรงเทียน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
|
|