เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๖๕

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๖๕

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพได้ไปถวายการรับใช้ท่านเจ้าคุณอาจารย์เฉลา - พระเทพวิสุทธิโสภณ (เฉลา เตชวนฺโต ป.ธ.๙, ดร.) เจ้าอาวาสวัดราชคฤห์วรวิหาร ซึ่งท่านเป็นพระอาจารย์สอนกรรมฐานให้แก่กระผม/อาตมภาพ ตั้งแต่เรียนประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ปริญญาตรี ปริญญาโท แล้วมาสอนวิชากรรมฐานจำเพาะของปริญญาเอกด้วย โดยที่วิชานี้กระผม/อาตมภาพได้ A อยู่รูปเดียว เพื่อนอีก ๒๑ รูปไม่ได้เลย

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าท่านเจ้าคุณอาจารย์นั้นเป็นพระนักปฏิบัติชั้นยอด ถ้าหากว่าใครปฏิบัติธรรมแล้วเขียนตามอารมณ์ปฏิบัติที่แท้จริง ท่านก็จะทราบทันทีว่านี่คือของจริง แต่ถ้าหากว่าใครไปลอกคำพูดคนอื่นมา ไม่ใช่อารมณ์ปฏิบัติเฉพาะของตน ท่านก็จะทราบทันทีเช่นกันว่านี่เป็นการลอกคนอื่นเข้ามา

ตั้งแต่สมัยที่เรียนประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ เมื่อปฏิบัติธรรมประจำปีตามหลักสูตรเป็นเวลา ๑๐ วัน ท่านเจ้าคุณอาจารย์นั่งลงบรรยายตั้งแต่ ๖ โมงเย็น จน ๔ ทุ่มยังไม่ขยับเลย จนกระผม/อาตมภาพต้องสะกิดท่านเจ้าคุณอาจารย์ เมื่อท่านลืมตาขึ้นมาก็ทำมือเป็นสัญญาณว่าหมดเวลานานแล้ว ท่านเจ้าคุณอาจารย์ก็บอกว่า "เอ้อ...น่าจะเลยเวลาพักผ่อนของพวกเราแล้ว พอกันแค่นี้..พรุ่งนี้ตี ๒ พบกันใหม่..!"

เมื่อท่านพูดเช่นนี้ เล่นเอาเพื่อน ๆ หลายท่าน โดยเฉพาะพระครูปุญญาภิสันท์ (มานะ กตปุญฺโญ) ซึ่งปัจจุบันนี้ก็คือเจ้าคณะอำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม กระซิบบอกแบบขบเขี้ยวเคี้ยวฟันว่า "ขนาดรองเจ้าคณะภาค มึงยังไม่ยอมละเว้นเลยนะ" กระผม/อาตมภาพก็กระซิบตอบไปว่า "แล้วมึงไม่เอาใช่ไหม ?" อีกฝ่ายตอบหน้าตาเฉยตอบว่า "เอา...แต่กูไม่ทำแบบนี้หรอก กลัวโดนเจ้านายเฉ่ง..!" นี่เป็นเรื่องของบรรดานักเรียนสมัยก่อนโน้น ที่ต้องบอกว่ายังอยู่ในวัยที่อายุน้อยกว่านี้ มีอะไรก็ว่ากันตามตรง..!

เนื่องเพราะว่ากระผม/อาตมภาพเห็นว่าตามตารางนั้น เราจะต้องเลิกการปฏิบัติธรรม พักผ่อนตั้งแต่ ๓ ทุ่ม แล้วตี ๒ ก็ต้องเริ่มปฏิบัติตามตารางใหม่ เจ้าคุณอาจารย์ท่านเป็นพระนักปฏิบัติ เมื่อนั่งลงบรรยายธรรม ท่านก็นั่งหลับตาพูดแบบนักปฏิบัติ ก็คือเสียงโทนเดียวไปเรื่อย ๆ ๆ ๆ โดยที่ไม่รู้ว่าโลกภายนอกผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้ว ถ้าหากว่าไม่มีการสะกิดเตือนกัน ก็เป็นอันว่าตี ๑ ตี ๒ ก็อาจจะไม่เลิก เพราะว่าท่านเองถนัดการปฏิบัติตามสายวัดป่า ก็คือปฏิบัติกันข้ามคืน หรือว่าแสดงพระธรรมเทศนากันข้ามคืน เป็นต้น

[เถรี]

กระผม/อาตมภาพ ความจริงวันนี้แต่เช้าต้องเดินทางไปยังวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ เพื่อเป็นประธานในงานทำบุญในงานอายุวัฒนมงคล ๘๕ ปีของตุ๊พ่อสิงห์ (พระอธิการสิงห์ วิสุทฺโธ) เจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ ซึ่งท่านเป็นรุ่นพี่ บวชจากวัดท่าซุงเช่นเดียวกัน

แต่ด้วยความที่พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณอาจารย์ได้โทรศัพท์มาหาด้วยตนเอง เท่านั้นยังไม่พอ เมื่อเจอหน้ากันในงาน ก็ยังได้กำชับด้วยวาจาอีกครั้งหนึ่งว่า ช่วยไปนั่งปรกคุมธาตุให้ท่านหล่อหลวงพ่อแสนล้านในครั้งนี้ด้วย กระผม/อาตมภาพเกรงใจครูบาอาจารย์จึงต้องตกปากรับคำ เพียงแต่ว่าคืนนี้ก็อาจจะต้องเดินทางไปสว่างที่ลำพูนเลย ในระหว่างที่เดินทางอยู่ จึงบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนไปพลาง ๆ ก่อน

ภายในงานนั้น โดยปกติแล้วพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (สนิท ชวนปญฺโญ ป.ธ.๙) เจ้าอาวาสวัดไตรมิตรวิทยารามวรวิหาร เจ้าคณะใหญ่หนตะวันออก กรรมการมหาเถรสมาคม จะต้องมาเป็นประธาน

แต่ว่าหลวงพ่อเจ้าประคุณสมเด็จ ท่านติดงานประชุมพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาคตะวันออก จึงได้ถวายภาระงานให้หลวงปู่พีร์ - พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณพระพรหมวชิราธิบดี (พีร์ สุชาโต ป.ธ.๕) อธิบดีสงฆ์วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ที่ปรึกษาเจ้าคณะกรุงเทพมหานคร องค์นายกสภามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งอายุ ๙๐ กว่าปีแล้ว ให้มาเป็นประธานในพิธีแทน ซึ่งพระเดชพระคุณหลวงปู่พีร์ ของกระผม/อาตมภาพท่านก็ยังแข็งแรง เดินตัวปลิว ในลักษณะแบบพระผู้เฒ่าที่กระฉับกระเฉงมาก

ภายในพิธี เนื่องจากว่าช่วงนี้เป็นฤดูฝน ถ้าหากว่าเผลอพลั้งเมื่อไร ก็เป็นอันว่าฝนได้กระหน่ำลงมาจนเสียงานเสียการแน่นอน กระผม/อาตมภาพจึงต้องกราบขอบารมีพระช่วยสงเคราะห์ท่านเจ้าคุณอาจารย์เฉลาด้วย ก็ปรากฏว่าทันทีที่พระขึ้นชัยมงคลคาถา (ชยันโตฯ) เพื่อเททอง พระอาทิตย์ก็โผล่หน้าออกจากม่านเมฆมา ส่องแสงแรงกล้าไปทั่วมณฑลพิธี จนกระทั่งชยันโตฯ หรือชัยมงคลคาถา ๓ จบเสร็จสิ้นลง พระอาทิตย์ก็ดั้นเมฆหายลับไปใหม่

กระผม/อาตมภาพก็วางสายสิญจน์ รับไทยธรรมแล้วหลบออกจากพิธีมา เพราะว่าต้องเดินทางต่อไปยังจังหวัดลำพูน โดยที่นัดแนะกับทางด้านโชเฟอร์ ก็คือน้าแดงของพวกเรา หรือว่านายมงคล ม่วงน้อยเจริญ ให้มาพบกันที่วัดอุทยาน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี แล้วนำเอา "น้องแก้ว" รถยนต์ของวัดท่าขนุน วิ่งขึ้นสู่จังหวัดลำพูนกันต่อไป

[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งที่อยากจะบอกกล่าวแก่ทุกคนในที่นี้ก็คือว่า การที่ได้เปิดให้จองสมเด็จองค์ปฐมพิมพ์นั่งบัวเสวยสุข ในงานทอดกฐินวัดท่าขนุนนั้น เนื้อที่ได้รับอนุญาตให้สร้างตั้งแต่แรกก็คือ เนื้อทองคำชนวนหล่อพระปางห้ามสมุทร เนื้อเงินชนวนหล่อพระปางห้ามสมุทร เนื้อทองแดงเถื่อนและเนื้อสเตนเลส

การสร้างพระด้วยสเตนเลสนี้ปกติแล้วทำไม่ได้ แต่ว่าท่านอาจารย์เทพ (พระครูปฐมสาธุวัฒน์) เจ้าอาวาสวัดสี่แยกเจริญพร ท่านเพียรพยายามที่จะทำเพื่อถวายครูบาอาจารย์ คือกระผม/อาตมภาพเอง บอกว่าอย่างไรเสียก็ต้องเอาให้สำเร็จ โดยเฉพาะช่วงนี้เป็นโอกาสทอง เพราะว่าภาวะสงครามอย่างหนึ่ง ภาวะที่เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดอย่างหนึ่ง ทำให้โรงงานต่าง ๆ ไม่มีงานเข้ามาเลย

ดังนั้น...ไม่ว่าพระครูเทพท่านจะไปงี่เง่าอีท่าไหน ทางโรงงานก็ต้องยอมทั้งสิ้น จึงได้ทำแล้วทำอีก ปั๊มแล้วปั๊มอีกจนกว่าที่จะสำเร็จ ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าจะเสร็จสิ้นออกมาเมื่อไร แต่ถ้าตามกำหนดที่พระท่านบอกเอาไว้ ก็คือให้ปลุกเสกในงานเจริญพระกรรมฐาน ๓ วัน ก่อนออกพรรษาของกระผม/อาตมภาพเอง

คราวนี้ในช่วงที่เปิดให้จองนั้น ทางด้านญาติโยมทั้งหลายก็รุมกันจองแบบน่าชื่นใจเป็นอย่างยิ่ง เนื้อทองคำ เนื้อเงิน เนื้อทองแดงเถื่อนหมดลงในระยะเวลาอันรวดเร็ว แล้วที่น่าตายที่สุดก็คือว่า ทางวัดลงทุนไปหนักมาก เมื่อคิดต้นทุนแล้ว เนื้อทองคำ ทางวัดได้กำไรในระดับองค์ละประมาณ ๘,๐๐๐ บาท แต่ว่าบุคคลที่มาบูชาในราคาวัดที่ ๕๐,๐๐๐ บาทนั้น ประกาศจำหน่ายต่อในทันที ๘๕,๐๐๐ บาท...!

ต้องบอกว่าเป็นการปล่อยออกแบบไม่ได้เกรงใจทางวัดเลย ทางวัดกำไรหลักพัน แต่ว่าตนเองเล่นผู้อื่นต่อเสีย ๓๕,๐๐๐ บาท..! แต่ว่าตรงจุดนี้ ก็ต้องบอกว่าเป็นการสมยอมกัน ถ้าหากว่าเป็นภาษิตจีน ก็คือ "จิวยี่ตีอุยกาย" ต่างคนต่างเต็มใจที่จะทำเช่นนั้น คนหนึ่งก็เต็มใจเฆี่ยนตี อีกคนหนึ่งก็เต็มใจเจ็บตัว..!

[เถรี]

แต่ว่าในส่วนที่อยากจะกล่าวถึงในที่นี้ก็คือว่า พระครูเทพท่านเสนอให้สร้างเนื้ออื่นเพิ่มขึ้นมา อย่างเช่น เนื้อทองเหลือง เนื้อเขียวเหล็กไหล เป็นต้น แต่กระผม/อาตมภาพปฏิเสธไป ไม่ว่าจะเกลี้ยกล่อมอย่างไร ก็ไม่ทำตามอย่างเด็ดขาด

เนื่องเพราะว่าเรื่องของพระ เรื่องของครูบาอาจารย์นั้น ท่านสั่งแค่ไหนก็ต้องทำแค่นั้น ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากว่าเราเห็นว่าทุกอย่างจองหมดในระยะเวลาไม่นาน แล้วก็สร้างเพิ่มขึ้นอีกเป็นจำนวนมาก อาจจะได้รับบทเรียนเจ็บตัวอย่างชนิดที่ท่านทั้งหลายคิดไม่ถึงก็เป็นได้..!

ดังนั้น...ในเรื่องพวกนี้ เราทั้งหลายจะต้องคำนึงถึง อันดับแรกเลยก็คือ คำสั่งของพระหรือว่าครูบาอาจารย์ เป็นการแสดงให้เห็นถึงสัจจบารมีประการหนึ่ง แสดงให้เห็นถึงความเคารพในพระรัตนตรัยประการหนึ่ง ว่าท่านมีความมั่นคงแน่นแฟ้นแค่ไหน หรือว่าเห็นแก่ประโยชน์เฉพาะหน้า แล้วตั้งหน้าตั้งตาทำเพิ่มเพื่อเอากำไร

ประการต่อไปก็คือว่า เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ บุคคลที่ทำไปโดยอาศัยกิเลสนำหน้า ตัณหานำทาง มีโอกาสที่จะโดนจูงจมูกให้หลุดพ้นจากทางพ้นทุกข์ไปได้ง่ายที่สุด จึงไม่ใช่เรื่องที่เราจะยินยอมให้ความโลภมาบังหน้าได้

โดยเฉพาะมีญาติโยมแนะนำว่า ให้เปิดจองเนื้อสเตนเลสไปเลยทีเดียว แต่สำหรับกระผม/อาตมภาพนั้น วัตถุมงคลสิ่งหนึ่งสิ่งใด ถ้าหากว่าช่างยังสร้างไม่เสร็จเรียบร้อย ยังไม่มีจำนวนที่แน่นอนแล้ว ก็จะไม่เปิดให้จองอย่างเด็ดขาด เพราะว่าถ้าช่างไม่สามารถที่จะสร้างได้ตามที่เราต้องการ ก็อาจจะต้องไปบอกยกเลิกญาติโยมผู้ที่จองมา แล้วถ้าเขาโอนเงินมาแล้ว ก็ต้องโอนเงินกลับกันให้ยุ่งยากวุ่นวายไปหมด

[เถรี]

ดังนั้น..รอดูว่าถ้าสร้างสำเร็จตามที่ตั้งใจเอาไว้ก็จะเปิดให้จอง แม้ว่าเวลาจะกระชั้นกับงานทอดกฐินก็ตาม แต่ถ้าหากว่าสร้างไม่สำเร็จ ก็เป็นอันว่าตัดเนื้อสเตนเลสออกจากบัญชีไป เพราะว่าไม่สามารถที่จะทำให้ปรากฏวัตถุมงคลเนื้อสเตนเลสขึ้นในโลกได้

แต่ว่าเรื่องนี้พระครูเทพท่านยืนยันว่า ท่านมั่นใจ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์เต็ม "ใครทำไม่ได้ เทพต้องทำได้ เพราะเทพกราบขออนุญาตสมเด็จองค์ปฐมอย่างเต็มที่เต็มทางแล้ว ว่าจะทำถวายครูบาอาจารย์" ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ปล่อยท่านเหนื่อยยากไปคนเดียว กระผม/อาตมภาพรอแค่นำเงินไปจ่ายค่าแรง - ค่าวัสดุเท่านั้น

ท่านทั้งหลายถ้าหากเห็นเงินในการจองว่ามีจำนวนมากมายเหลือเกิน ก็ขอได้โปรดทราบว่า การสร้างวัตถุมงคลรุ่นนี้ กระผม/อาตมภาพลงทุนไปทั้งหมด ๗ ล้านกว่าบาท..! เพราะฉะนั้น..อย่าได้เห็นแก่ตัวเลขมากมายที่ท่านเห็นอยู่ เมื่อถึงเวลาหักต้นทุนแล้วก็เหลือไม่เท่าไรเอง ไม่ใช่ว่าเห็นยอดตัวเลขสูง แล้วก็จะมาตื่นเต้นว่ามีเงินเข้าวัดเป็นจำนวนมากมายมหาศาล

ขออภัย...อาตมภาพไม่ใช่พ่อค้าจำหน่ายวัตถุมงคล จะได้อาศัยกำไรหากินจากวัดท่าขนุนกินฟรี ๆ โดยส่วนเดียว..! หากแต่ว่าต้องลงทุนทุกบาททุกสตางค์ ในส่วนที่เป็นกำไร เหลือเท่าไรก็ไม่เคยที่จะเอามาเข้ากระเป๋าส่วนตน แม้แต่วัตถุมงคลรุ่นไหน ถ้าต้องการ..ก็ยังต้องจองด้วยตนเองอีกต่างหาก..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)