เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกันยายน ๒๕๖๓

[เถรี]

พระอาจารย์ประกาศว่า “พรุ่งนี้อาตมาต้องทิ้งงานที่นี่ไปครึ่งวัน ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคลให้สมเด็จพระสังฆราชในโอกาส ๑๕๐ ปีวัดราชบพิธฯ ตอนแรกว่าจะเบี้ยวเพราะว่าติดงานตรงนี้ แต่มีคนขู่ว่า “เฮ้ย..บังอาจฝืนพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช” ก็เลยต้องไปให้ท่านครึ่งวัน เนื่องจากทางคณะสงฆ์ถือว่าพระบัญชาของสมเด็จพระสังฆราชเป็นกฎหมาย

ระเบียบ มติ คำสั่ง กฏมหาเถรสมาคม และพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช ระบุไว้เลยว่าเท่ากับเป็นกฎหมาย ถ้าไม่ไปงานท่านก็ถือว่าละเมิดกฎหมาย พรุ่งนี้อาตมาจึงรับสังฆทานได้เฉพาะช่วงเช้า และน่าจะกลับมาทันสอนกรรมฐานภาคค่ำ ช่วงบ่ายถ้าญาติโยมท่านใดสะดวก จะมารับวัตถุมงคลก็ได้ มีเจ้าหน้าที่อยู่ แต่อาตมาไม่อยู่ แล้วใครจะทำบุญก็มีพระพุทธรูปท่านนั่งอยู่ ทำบุญกับท่านแล้วได้ประโยชน์กว่าทำกับอาตมาเยอะเลย”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ปัจจุบันนี้ราคาทองคำแพงมาก เหตุที่ราคาทองคำแพงมากเพราะว่าการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ ทำให้กิจการงานต่าง ๆ ไปไม่ได้เลย ในเมื่อไปไม่ได้เลย คนรวยที่มีเงินก็ใช้วิธีประกันความเสี่ยงด้วยการซื้อทองคำเก็บไว้ ในเมื่อทุกคนตั้งหน้าตั้งตาซื้อทอง ก็เลยทำให้ราคาทองในตลาดโลกสูงขึ้นมาก

เราจะสังเกตว่าทันทีที่รัสเซียจดทะเบียนวัคซีนกันไวรัสโควิด-๑๙ ราคาทองตกตูมลงมา ๑,๔๐๐ กว่าบาท ถ้าหากว่าฉีดแล้วได้ผลดีจริง พร้อมผลิตจำหน่ายทั่วไป ราคาทองก็จะร่วงกราวลงมาอีก โปรดระมัดระวังด้วย เห็นหลายคนไปเล่นทองกัน อย่าเพลินมาก..เดี๋ยวเจ็บตัว..!”

[เถรี]

โยมมาปรึกษาเรื่องการตั้งชื่อ พระอาจารย์แนะนำไปว่า “พวกที่เกิดวันจันทร์ชื่อจะไม่ถูกกับสระ ถ้าเกิดวันอื่นไม่กลัวสระ ใส่ไปได้เลย

ว่าไปแล้วเรื่องของชื่อนี่มาทีหลัง คนเราเกิดมาก่อนจนนับรุ่นไม่ได้ ถ้าชื่อทำให้มีปัญหาเราคงไม่ได้เกิดมาหรอก พ่อแม่ปู่ย่าตาทวดท่านคงจะสูญพันธุ์กันไปหมดแล้ว หลายคนพออะไรไม่ดีเกิดขึ้นก็ไปเปลี่ยนชื่อ อาตมายืนยันว่าเปลี่ยนความประพฤติแล้วจะดี ไม่ใช่เปลี่ยนชื่อแล้วจะดี เปลี่ยนชื่อให้ดีขนาดไหน ถ้าความประพฤติเหมือนเดิมก็ไปไม่รอด

พวกเราเองไม่ค่อยเพียรพยายามกัน เรื่องไม่ดีไม่งามเกิดขึ้นในชีวิตส่วนใหญ่ ก็เกิดจากว่าบุญเก่าลดน้อยถอยลง และกรรมเริ่มเข้ามาแทรก ก็ควรต้องเร่งสร้างบุญในศีล สมาธิ ปัญญา ให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้หนีกรรมให้ห่างออกไป กรรมจะได้ตามเราไม่ทัน แต่พวกเรามักจะไม่มีความอดทนในการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เราก็ใช้วิธีมักง่ายด้วยการเปลี่ยนชื่อ โดยหวังว่าจะดีขึ้น มันไม่มีประโยชน์อะไร เหมือนอย่างกับเราเป็นโรคกระเพาะ แล้วเอายาหม่องไปทาสะดือ ถ้าหายได้ก็ประหลาดแล้ว..!”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “เมื่อวันที่ ๑๒ สิงหาคมที่ผ่านมา เป็นงานวันแม่ เป็นครั้งแรกที่ไม่ได้นิมนต์เพื่อนพระมา คราวนี้เอาพระภิกษุวัดท่าขนุนและวัดสาขาของวัดท่าขนุนมาเจริญพุทธมนต์กันเอง สรุปว่าประหยัดมาก ค่าใช้จ่ายลดไปประมาณ ๕ เท่าของปกติ

เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าพรรคพวกเพื่อนฝูงหลายท่านมาไกล อย่างเชียงราย นครสวรรค์ สกลนคร พิษณุโลก เป็นต้น ถ้าถวายปัจจัยให้ท่านน้อยก็ไม่พอกับค่ารถที่ท่านมา พอถวายมากหน่อยรายจ่ายก็สูง แต่ก็ด้วยความที่ตั้งใจให้ท่านที่ส่วนใหญ่ทรงฌานทรงสมาบัติได้ มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับญาติโยม อาตมาก็ลงทุนทำทุกปี

มาปีนี้เชื้อไวรัสโควิด-๑๙ แพร่ระบาด ไม่อยากให้เกิดปัญหา ก็เลยทำบุญกันเป็นการภายใน ปรากฏว่าประหยัดมาก ไม่อย่างนั้นสั่งโต๊ะจีนก็แพง งานนี้เป็นพระของเราเอง จึงให้โรงครัววัดผลิตอาหารเอง ประหยัดสุด ๆ..สบายไปเลย”

[เถรี]

“ในเรื่องของการทำบุญนั้น ถ้าเลือกเนื้อนาบุญได้ก็จะดี แต่ถ้าเลือกไม่ได้ให้ถวายเป็นสังฆทาน เหตุเพราะสังฆทานนั้นไม่จำกัดด้วยผู้รับ ผู้รับเป็นแค่ตัวแทนของคณะสงฆ์เท่านั้น ต่อให้คนรับไม่เอาไหน อานิสงส์เราก็ได้เต็ม

ด้วยความที่ว่าถ้าภิกษุเกิน ๔ รูปขึ้นไปจัดว่าเป็นสังฆทาน ในเมื่ออาตมาเองมีตัวเลือก ก็เลยเลือกนิมนต์ท่านที่อยู่ในการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบมา แล้วคราวนี้บางท่านก็เดินทางมาไกล ๆ อย่างหลวงปู่เจ้าคุณอำนวยมาจากหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา แล้วท่านเองก็ไม่ชอบนั่งเครื่องบิน ท่านนั่งรถตู้มา คนแก่อายุ ๙๐ กว่าปีนั่งรถตู้ กว่าจะไปถึงวัดท่าขนุนก็สิบกว่าชั่วโมง แต่ท่านก็เมตตาไปให้ทุกปี

ปีที่แล้วท่านรับสมณศักดิ์ เจ้าคุณพระภาวนาสุตาจารย์ ฝ่ายวิปัสสนาธุระ ส่งฎีกานิมนต์มา อาตมาติดงานอยู่แล้วก็เลยไปไม่ได้ แล้วปีนี้ก็ไม่ได้นิมนต์ท่านด้วย เพราะว่างานวันแม่จัดกันเองภายใน ก็ได้แต่ภาวนาให้หลวงปู่อายุยืนไปอีกหน่อยหนึ่ง ปีหน้าจะได้นิมนต์ใหม่ คนอายุ ๙๐ กว่าแล้ว โบราณบอกว่า ‘ไข้ก็ตาย บ่ไข้ก็ตายแล’ ต้องระมัดระวังดูแลกันให้ดี โดยเฉพาะช่วงนี้ที่อากาศเริ่มเปลี่ยนแบบนี้”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “ต่างประเทศเขาโดนภัยธรรมชาติเล่นงานกันหนัก อย่างปัจจุบันพายุไม้สักก็ถล่มเกาหลีใต้ ส่วนมหาพายุอีกลูกก็กำลังจะถล่มญี่ปุ่น ชื่อไห่เฉิน เขาบอกว่าเป็นพายุที่รุนแรงที่สุดที่ญี่ปุ่นเคยพบมา ตั้งแต่สามารถวัดความเร็วลมพายุได้ ยังไม่เคยมีลูกไหนหนักเท่านี้มาก่อน ความเร็วลม ๘๐ เมตรต่อวินาที..! ก็น่าจะตกอยู่ที่เกือบ ๓๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง พูดง่าย ๆ ว่าพัดมานี่รถสิบล้อมีสิทธิ์ปลิวตามลมไปได้ ถ้าไม่อยากให้ปลิวไป สิบล้อคันนั้นต้องบรรทุกสินค้าน้ำหนักอย่างน้อย ๔๐ ตัน..!

เราจะเห็นว่าตั้งแต่สิ้นในหลวงรัชกาลที่ ๙ บรรดาภัยธรรมชาติปะทุขึ้นทั่วทั้งโลก เพราะว่าบุคคลที่ทั้งผีทั้งเทวดาเกรงใจไม่อยู่แล้ว ในเมื่อเป็นไปในลักษณะนั้นภัยธรรมชาติต่าง ๆ ที่อั้นมานาน ก็ระดมกันเกิดขึ้นอย่างตอนนี้”

[เถรี]

“ตอนช่วงพุทธาภิเษกพระกริ่งสะท้านไตรภพ พระท่านบอกว่าภัยธรรมชาติจะแรงขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่จะเกิดจากการกระทำของคน เพราะฉะนั้น..ถึงเวลาก็ให้ตั้งใจภาวนานึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ช่วยสงเคราะห์ ถ้ามีวัตถุมงคลที่ตนเองมั่นใจ ก็ให้พกติดตัวไว้ ถึงเวลาอย่างน้อย ๆ ต่อให้ทรัพย์สินเสียหายเราก็จะรอดชีวิต คนเราเรื่องของชีวิตถือว่าสำคัญที่สุด

ท่านบอกว่าภัยธรรมชาติที่เกิดรุนแรงนั้น อาจจะมีบางประเทศโดนลบออกจากแผนที่โลกไปเลยก็มี เป็นเรื่องที่น่ากลัว แล้วขณะเดียวกันสงครามทั้งที่ประกาศและไม่ประกาศก็เกิดขึ้น ก็อยู่ที่พวกเราว่าจะพยายามภาวนาให้อารมณ์ใจทรงตัวมั่นคงได้เท่าไร ถ้าอารมณ์ใจเราทรงตัวมั่นคงได้มากเท่าไร ผลกระทบก็จะมีกับเราก็น้อยลงไปเรื่อย ๆ”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ตอนนี้อาตมากำลังไข้จับ..พระพุทธเจ้าท่านบอกว่าธรรมดาสังขารเป็นรังของโรค สังขารัง โรคนิทธัง แต่ถ้าพวกเราไม่เห็นธรรมดา ถึงเวลาเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะไปเครียด ไปกังวล

มีพระหลวงตาที่วัดท่าขนุนรูปหนึ่ง บวชมาเกิน ๒๐ พรรษาแล้ว อาตมาเป็นเจ้าภาพบวชให้เอง ทุกวันนี้เจ็บนิดป่วยหน่อยก็ต้องตะเกียกตะกายไปโรงพยาบาล ประมาณว่ามดกัดก็ต้องถึงมือหมอ..! นั่นคือลักษณะของการกลัวตายอย่างที่สุด อาตมาบอกท่านหลายครั้งแล้วว่า ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นผมจะตายก่อน เพราะว่าผมไม่กลัวตาย ส่วนหลวงตาจะตายทีหลังสุด เพราะว่าหลวงตากลัวตายที่สุด ก็คือคนกลัวจะหนีภัยจะหลบภัย หรือว่าเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะรักษาตัว แต่พูดไปเท่าไรท่านก็แก้ไขไม่ได้

พูดง่าย ๆ คือการปฏิบัติธรรมของท่านไม่ก้าวหน้าเพราะความกลัวตาย รักตัวเองมากจนเกินไป ในเมื่อยึดมั่นถือมั่นในอัตภาพร่างกายของตัวเอง ต่อให้ทำสมาธิดีแค่ไหนปัญญาก็ไม่เกิด เพราะว่าปัญญาจะต้องเกิดจนกระทั่งเห็นชัดเจนว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา สักแต่ว่าเป็นเครื่องให้เราอาศัยอยู่ชั่วคราวเพื่อประกอบกรรมความดีเท่านั้น เมื่อถึงเวลาก็ต้องเสื่อมสลายตายพังไป ถ้าเราสร้างคุณความดีไว้มากก็จะมีกายใหม่ที่ดี ๆ สร้างความดีไว้น้อย ก็จะมีกายใหม่ที่ไม่ได้เรื่องไม่ได้ราว แต่ถ้าหากว่าสร้างความดีถึงที่สุดก็พ้นไปไม่ต้องมามีร่างกายอีก..ไม่ว่าจะเป็นกายทิพย์หรือกายหยาบ”

[เถรี]

“จะว่าไปแล้วก็น่าสงสาร เพราะว่าท่านอายุก็มาก พรรษาก็มาก แต่ว่าแก้ไม่ได้ เปิดประตูห้องหนีบนิ้วตัวเองหน่อยก็ต้องถึงมือหมอ ท่านบอกว่าเจ็บเหมือนนิ้วจะขาดอยู่แล้ว ถ้าท่านเห็นอาตมาได้แผลเบ้อเร่อ แล้วเอามีดตัดเนื้อที่หลุดทิ้งไป ท่านก็คงจะช็อกตายไปเลย ดังนั้น..เวลาอาตมาป่วย ถ้าไม่บอก ส่วนใหญ่แล้วโยมจะดูไม่ออก เพราะว่าดูเหมือนเป็นปกติ

คนไข้ประเภทนี้หมอจะไม่ชอบ เพราะว่าอาการหลายอย่างไม่แสดงออก หมอก็เลยวินิจฉัยไม่ได้ มีอยู่ครั้งหนึ่งมาลาเรียกำเริบ อาตมาไปหาหมอที่เวชศาสตร์เขตร้อน เพราะว่าเป็นคนไข้ตัวอย่างที่นั่น ปรากฏว่าตอนไปเป็นเวลาเกือบสองทุ่ม มีพยาบาลเวรอยู่สองคน กำลังดูละครโทรทัศน์กันอยู่ พอเห็นคนไข้มาก็ส่งปรอทให้อม แล้วก็หันกลับไปคุยกันอย่างสนุกสนานถึงเรื่องในละครโทรทัศน์ พักใหญ่ค่อยนึกขึ้นมาได้ว่ามีคนไข้ยืนอยู่ตรงนั้น ขอปรอทไปดูแล้วก็ทำตาโต “๔๐ องศา ! นี่ท่านเดินมาได้อย่างไร..!”

[เถรี]

“น่าจะปล่อยให้อาตมารอต่ออีกสักหน่อย..! สรุปว่างานนั้นเจาะเลือดแล้วเจอเชื้อสองล้านกว่า อาตมาไม่ทราบว่าเขาคำนวณเชื้อจากอะไร หรือจากปริมาณเลือดได้อย่างไร ? เขาบอกว่า “ต้องแอดมิทเดี๋ยวนี้เลย” จึงบอกไปว่า “ไม่ได้..เพราะว่ามีงานรออยู่” เขาว่า “อาการขนาดนี้เมื่อวานเพิ่งตายไปหนึ่งราย..!” ก็เลยบอกว่า “ช่างเถอะ..ถ้าจะตาย อาตมาตายไปนานแล้ว ถ้ามียาก็จ่ายมา ถ้าไม่มียาก็จะกลับเดี๋ยวนี้” ท้ายสุดหมอก็เลยต้องจ่ายยาให้กลับไปกิน แต่ก็เท่านั้น จากวันนั้นจนถึงวันนี้หลายสิบปีแล้วก็ยังไม่เห็นจะหาย แล้วก็ไม่ยอมให้ตายอีกด้วย”

[เถรี]

พ่อแม่พาเด็กเล็กมาทำบุญด้วยแล้วเด็กเดินไปทั่ว พระอาจารย์บอกกับพ่อแม่เด็กว่า “เด็ก ๆ ไม่ค่อยไปไกล พ่อแม่อย่าเป็นห่วงมาก ถ้าไม่ได้วิ่งไปถนนก็ให้ปล่อยไปเถอะ หกล้มหกลุก หัวร้างคางแตกบ้าง เขาจะได้ประสบการณ์ของเขาเอง

บางอย่างต้องเป็นประสบการณ์จริง อาตมาเลี้ยงลูกให้เขา พี่น้องหัวใจจะวายตาย ถ้าอาตมาบอกว่า “อย่าเล่นมีดนะลูก” แล้วเล่นไม่เลิก ก็จะส่งมีดให้ไปเลยสองเล่ม..! โดนบาดเข้าไปที..เข็ด ไม่เล่นอีกเลย..!

เด็ก ๆ บางคนก็ชอบวิ่งโถมเข้าไปหาพัดลมตั้งพื้น แล้วก็ไปกดปุ่ม พัดลมตั้งพื้นสูงเกือบไหล่ผู้ใหญ่ ถ้าล้มทับเด็กก็อันตราย อาตมาก็เลยเปิดพัดลม เอาไม้บรรทัดพลาสติกมาแล้วเรียกเด็กมาดู แหย่ไม้บรรทัดเข้าไป ใบพัดลมตีเปรี้ยง..!ไม้บรรทัดกระจายเป็น ๔ - ๕ ชิ้น เด็กถอยหลังสามก้าว ตั้งแต่นั้นมาไม่เข้าใกล้พัดลมอีกเลย พ่อแม่ที่ให้อาตมาเลี้ยงลูกนี่ต้องหัวใจแข็งแรงหน่อย..!

เด็กบางคนที่ชอบร้องไห้แล้วร้องกรี๊ด ๆ ๆ อาตมาก็ตีแล้วบังคับให้กรี๊ด บอกว่า “กรี๊ดดัง ๆ ชอบฟัง” ตีให้ร้องอีก..! โดนไปครั้งเดียวก็เข็ด..!”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “ตอนนี้พระพุทธศาสนาในยูกันดากำลังเจริญรุ่งเรือง เขาส่งรูปมาให้ดู เห็นแล้วน่าชื่นใจมาก เห็นภาพนี้ใครจะคิดว่านี่คือยูกันดาในประเทศแอฟริกา ตอนแรกมีท่านพุทธรักขิตะไปรูปเดียว ก็คือหัวแถวในภาพนี้ ใช้ความอดทนพากเพียร ด้วยความที่พูดภาษาเดียวกัน สามารถสื่อให้เขาเข้าใจได้ว่า พระสงฆ์คืออะไร พระพุทธศาสนามีดีอย่างไร ก็เลยเริ่มมีคนหันมานับถือศาสนาพุทธ เด็ก ๆ ก็มาบวชสามเณร”

ถาม : ใช้เวลานานไหมคะ ?
ตอบ : ประมาณ ๗ - ๘ ปี

แล้วอีกที่หนึ่งซึ่งน่าทึ่งที่สุดก็คือกัวเตมาลา ประชากรของกัวเตมาลาเกือบทั้งหมดนับถือคริสต์ แต่จากคลิปที่ส่งมาให้ดูนั้น เด็ก ๆ บางโรงเรียนสวดมนต์ สมาทานศีลก่อนเข้าเรียน ต้องบอกว่าพวกเขามีความอดทนมาก ๆ ในการที่จะค่อย ๆ เผยแผ่พระพุทธศาสนาในสถานที่เหล่านั้น

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ https://www.watsrakesa.com/content/1...8%95%E0%B9%89-

[เถรี]

พระอาจารย์ประกาศว่า “พระอาจารย์มหาเอรับเป็นภาระจ่ายค่าแบบพระปัจเจกพระพุทธเจ้าเนื้อเงินจำนวนหนึ่งแสนบาท

ต้องยอมรับว่าพระปัจเจกพระพุทธเจ้าที่จะหล่อ องค์ใหญ่จริง ๆ ตอนแรกก็ไม่นึกว่าจะออกมาองค์ขนาดนั้น ต้องบอกว่าปัจจุบันนี้ก็ถือว่าใหญ่ที่สุดในโลก ไม่เป็นคำพูดที่เกินไป เพราะว่าประมาณนั้นจริง ๆ”

ถาม : ถ้านำไปตั้งหน้าพระประธานก็จะดูเล็กไปเลยนะครับ ?
ตอบ : กำลังดูความเหมาะสมอยู่ว่าจะตั้งตรงไหนดี ? แต่ในความเป็นจริงแล้วท่านก็เล็กอย่างนั้น คือถ้าเทียบกับพระพุทธเจ้าจริง ๆ องค์ท่านจะเล็กกว่ามาก

ถาม : ตามปกติจะต้องลดขนาด เอาส่วนที่ใหญ่ที่สุดเป็นจำนวนนิ้ว แต่ท่านอาจารย์สุชาติเอาหน้าตักจริง ๆ เป็นจำนวนนิ้ว ไม่ใช่ขนาดฐาน
ตอบ : ฐานจะใหญ่กว่า..ดีแล้ว จะได้สมบูรณ์บริบูรณ์ คือเป็นเรื่องที่คาใจมาตั้งแต่พรรษาที่ ๒ ที่ ๓ แล้ว ตอนนั้นตามปกติแล้วถ้าทำกันเองงานก็น่าจะสำเร็จได้ แต่เพราะปากคนไปพูดให้แตกแยก หลวงพ่อฤๅษีท่านเลยต้องรับภาระไปสร้างเอง

ทีนี้พวกเราถือว่าเป็นงานของเรา เราต้องทำ หลวงตาวัชรชัยไปสร้างองค์ทองคำไว้ที่หน้าตัก ๙ นิ้ว สร้างองค์เงินก็ ๓๐ นิ้ว ไม่ได้อย่างที่คุยกันไว้ อาตมาจึงคิดว่า..เราทำเองก็แล้วกัน

ถาม : สมใจกันทุก ๆ ฝ่ายเลยครับ
ตอบ : ต้นแบบนี่เห็นแล้วประทับใจสุด ๆ

[เถรี]

ถาม : ทุกครั้งที่เข้าไปกราบองค์ต้นแบบที่โรงงานท่านอาจารย์สุชาติ ฝนตกทุกทีครับ ท่านอาจารย์สุชาติบอกว่า “มาบ่อย ๆ ก็ดีนะครับ เพราะว่าแถวนี้ฝนไม่ตกเลย”
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นเอาฝนทองผาภูมิไปบ้างเถอะ..! วันก่อนไปงานที่ไทรโยค เมืองผลไม้มนต์เสน่ห์แห่งขุนเขา ทางทองผาภูมิของเราตกมา ๔ วัน ๔ คืนแล้ว แต่ไทรโยคไม่ตกเลย พอไปเหยียบเท่านั้นแหละ ฝนกระหน่ำจนเละไปทั้งงาน..! ต้องขอโทษขอโพยเจ้าของงานเขา ขออภัยด้วย...พางานคุณเละเทะไปหมดเลย ผมเอาฝนจากทองผาภูมิมาให้

ของเรานี่ ๔ วัน ๔ คืนไม่หยุดเลย ฝนจะพรำ ๆ ๆ ๆ แล้วก็ตกหนักซ่าลงมา แล้วก็พรำ ๆ ๆ ทั้งวันทั้งคืน แต่ว่าช่วงนั้นก็ดี เพราะว่าได้น้ำลงเขื่อนไป ๑๔ ล้านลูกบาศก์เมตร ขนาดนั้นน้ำในเขื่อนก็ยังน้อย เพราะว่าบางทีทางเขื่อนเขาคำนวณผิด คิดว่าจะตกประมาณนี้อีก ก็เลยไปเทน้ำออกก่อน แต่แล้วฝนดันไม่ตกอีก คือเขากะว่าน้ำจะมาระดับนี้อีก ก็รีบระบายของเก่า แต่กลายเป็นว่าของใหม่ไม่เข้าไปเพิ่ม

[เถรี]

ช่วงนี้บรรดาชาวท่าขนุนบอกกันว่า “ถ้ามางานวัดหลวงพ่อเล็กไม่ต้องกลัวฝน” วันก่อนอบรมมัคคุเทศก์น้อยไปสองวัน ปรากฏว่าฝนเว้นให้ ตกเฉพาะกลางคืน พอกลางวันปุ๊บ ก็หยุดให้อบรมเด็กได้ ตัวรองประธานสภาฯ เขาบอกว่า “เห็นไหม..เห็นไหม ตอนนี้เชื่อหรือยังว่างานหลวงพ่อเล็ก อย่างไรฝนเขาก็เกรงใจหลบให้” ใช่..แต่หลังงานหลวงพ่อเล็กเปียกโชกทุกที..! โดนเขาเอาคืน..!

ฝนกระหน่ำตั้งแต่ตอนทำวัตรเช้าไปจนสาย ๆ ยังไม่หยุดเลย เปียกตั้งแต่ต้นทางบิณฑบาตแบบนี้ไม่ว่ากัน เพราะถือว่าเปียกแบบนี้คุ้ม แต่บางทีเหลืออีกแค่ ๒๐๐ - ๓๐๐ เมตรเกือบจะถึงวัดแล้ว ค่อยตกซ่าลงมาให้เปียก แบบนั้นไม่คุ้ม..!

ถาม : แต่เวลามีงานพิธี มีแดด งานก็ร้อน เททองก็ร้อน ?
ตอบ : บรรยากาศต้องเป็นอย่างนั้น งานถึงจะออกมาดี

[เถรี]

ถาม : พระลักษณะนี้เขาเรียกว่า พระอะไรคะ ?
ตอบ : พระเนื้อชิน ถ้ารูปแบบนี้จะออกไปทางพิมพ์หูยาน ศิลปะลพบุรี องค์นี้ของปลอมมาแต่ไกลเลย อย่าลืมว่าศิลปะลพบุรีอายุประมาณ ๑,๔๐๐ ปีเป็นอย่างต่ำ สิ่งที่สร้างมา ต่อให้เป็นเนื้อชินตะกั่วก็จะมีสนิมไขขึ้น สนิมไขมีทั้งไขวัวคือสีขาว และสนิมหยกคือสีเขียว จะเป็นตัวชี้ขาดได้ชัดเจนที่สุดว่าเป็นของทำเทียมหรือของเก่า

ถาม : แล้วองค์นี้ล่ะคะ ?
ตอบ : มาจากตลาดเดียวกันแน่นอน..!

ถาม : แล้วพระแบบนี้ ภาษาเซียนพระเขาเรียกอะไร ?
ตอบ : พระกรุ

ส่วนใหญ่พระกรุเป็นพระเนื้อชิน เป็นต้นตระกูลเนื้อชินที่เขาเล่นกันอยู่ นอกจากหูยานลพบุรีแล้วก็มีพระร่วง มีพระชินราชใบเสมา มีพระท่ากระดาน

[เถรี]

พวกนี้เป็นของที่เขาลงทุนปลอมได้ง่าย เพราะว่าเป็นเนื้อตะกั่วที่ราคาไม่แพง จะสังเกตได้ว่าสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตของเรา เขาปลอมแต่เนื้อตะกั่ว เพราะว่าเนื้ออื่นปลอมแล้วไม่คุ้ม โดยเฉพาะสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อเขียวเหล็กไหล ไม่มีใครคิดปลอมเด็ดขาดเลย เพราะว่าองค์พระหนามาก ทำขึ้นมาได้แค่องค์สององค์พิมพ์ก็แตกแล้ว..!

สมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อเขียวเหล็กไหลใช้แม่พิมพ์ ๔ ตัว ช่างอาจจะแกะออกมาต่างกันบ้างเล็กน้อย แต่ก็ขอให้มั่นใจว่าเป็นของแท้ของวัด ไม่มีใครกล้าปลอม เพราะว่าหนาเกินไป ทั้ง ๆ ที่สิ่งที่หนา เวลาเขาปลอมจะปลอมได้ง่าย เพราะว่าถอดแบบได้ง่าย แต่ความที่หนาและกว้างเกินไป ถึงเวลาแล้วไม่สามารถที่จะคุมหน้าแม่พิมพ์ได้ เพราะว่าตัวแม่พิมพ์มีก้านเป็นแกนสำหรับกระแทก ในเมื่อหน้ากว้างเกินไป พอกระแทกไปแม่พิมพ์จะแตกง่าย ไม่คุ้มกับที่เขาทำ ก็เลยไม่มีใครปลอม ถ้าเป็นเนื้อชินเขาคงปลอมไปนานแล้ว ไม่เกรงใจหรอก เพราะว่าปลอมง่าย แต่พอดีว่าเป็นเนื้อโลหะออกไปทางเขียวเหล็กไหล ซึ่งปลอมแล้วไม่คุ้ม

หลายท่านรับไปแล้วว่า “เอ๊ะ..ทำไมหน้าตาพระของเราเพี้ยนกว่าเพื่อนเขา” ขอยืนยันว่าเป็นของแท้ ไม่ปลอมหรอก อะไรที่ปลอมยาก พวกนี้เขาไม่เอาด้วย เพราะว่าทำไปแล้วขาดทุน ส่วนองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อตะกั่ว เล่นปลอมกันแบบไม่ลงทุนเลย สักแต่ว่าทำแม่พิมพ์ราคาไม่กี่บาท ก็ปลอมได้แบบมักง่าย จะเห็นว่าของปลอมที่เขาทำขึ้นมาหยาบมาก ลายอะไรก็ไม่มีเลย

[เถรี]

ถาม : จากที่ถามหลวงพ่อครั้งที่แล้ว หนูลองทำตามที่หลวงพ่อบอก แล้วพบว่าจิตเร็วขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว แล้วทีนี้ผลที่ตามมาก็คือ กลายเป็นว่าทิ้งทุกอย่างไปเลย ทิ้งแบบไม่อะไรเลย แม้กระทั่งตัวเราเองก็ไม่อะไรตัวเราเองด้วย ทีนี้ความแรงของจิตมีเยอะมาก ๆ แค่สำรวมจิตนิ่ง ๆ แค่พักเดียวเท่านั้นก็แรงแล้ว แรงกว่าตอนที่ออกเต็มกำลังอีก หนูควรจะทำอะไรกับพลังงานตรงนี้ดีคะ ?
ตอบ : ใช้ตัด รัก โลภ โกรธ หลง ไปเลย..! อุตส่าห์สร้างมาเกือบตายก็เพื่อที่จะเอาไปแก้ไขในเรื่องของ รัก โลภ โกรธ หลง พอมีแรงแล้วดันไม่ใช้..! ทำอย่างไรที่จะให้ราคะขาดไป ให้โทสะขาดไป ให้โมหะขาดไป ก็ทำตามนั้นแหละ

แรงพอแล้วก็ใช้งานสิวะ ทุกวันนี้ส่วนใหญ่ปฏิบัติแล้วแรงไม่พอก็เพราะปล่อยให้รั่วหมด ถึงเวลาก็รั่วออกทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เลยเหลือกำลังไม่พอที่จะสู้กิเลสสักที นั่งสมาธิ ๓๐ นาที ไปแชทไลน์ ๒ ชั่วโมง แล้วจะเหลืออะไร..?

ถาม : แรงจนหนูไม่ชินค่ะ ไม่รู้จะทำอย่างไรกันดี ?
ตอบ : วิธีไหนที่ใช้ในการตัดกิเลสได้ ก็รีบดำเนินการไปเลย

[เถรี]

ถาม : แล้วจากจุดนี้จะมีขั้นที่เหนือขึ้นไปอีกไหมคะหลวงพ่อ ?
ตอบ : มีอีกเยอะ

ถาม : หลังจากที่ถึงจุดนี้แล้ว สักครู่หนึ่งขณะที่กำลังนั่งคิดพิจารณาอะไรสักอย่างหนึ่ง อยู่ ๆ พลังงานนี้ก็แตกออก หนูพบว่าพลังงานที่แรงมากนี้ แตกกระจายออกไป แล้วก็ค่อย ๆ นุ่มนวลลง แล้วก็กลายเป็นแสงสว่างมากขึ้น อยากรู้ว่าพอกระจายออกไปแล้ว หนูจะไปต่อจากจุดนี้ได้ไหม ?
ตอบ : ตอนนี้ไปตัดกิเลสเถอะ เรื่องอื่นว่ากันทีหลัง จะได้เข้าใจคำว่า พุทโธ อัปปมาโณ ว่าเป็นอย่างไร ประเภทมดแดงแมงน้อยอย่างเรา ทำแล้วยังรู้สึกว่ากำลังมหาศาลขนาดนี้ พระพุทธเจ้าท่านทำไมถึงไม่มีประมาณ ? จะได้รู้ว่าหลวงปู่หลวงพ่อบางท่าน พอถึงเวลาเอาวัตถุมงคลมา เอามือแปะทีเดียว “เอ้า..ใช้ได้แล้ว..!” คนได้รับก็นั่งงง “ใช้ได้อย่างไรวะ..? ไม่เห็นตั้งท่าเสกเลย..!”

หลวงพ่อเนียม วัดน้อย มุงหลังคาอยู่ข้างบนโน่น เจ๊กถือโหลน้ำมนต์มาให้ท่านเสก ท่านตะโกนลงมาว่า “เออ..ใช้ได้แล้ว” เจ๊กไม่เชื่อ เอาไปเททิ้ง ปรากฏว่าน้ำแข็งทั้งขวด เวลาเทเลยพลัดตกหลุดมือ ขวดโหลแตก..แต่น้ำยังแข็งเป็นรูปโหลอยู่ เลยเอาผ้าขาวม้าห่อกลับบ้าน นั่นแหละ..จะได้รู้ว่ากำลังขนาดนั้นแค่คิดก็เป็นแล้ว..!

[เถรี]

พระอาจารย์อ่านข่าวแล้วเปรยขึ้นมาว่า “เด็ก ม. ๖ โรงเรียนอัมพวันวิทยา สอบได้เกรด ๔ ทุกวิชา อยากเรียนหมอแต่ทางบ้านยากจน… อย่างน้อยมีหลวงพ่อ ดร.แดงอยู่ ก็ได้เรียนแล้วลูก”