เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๖๐

[เถรี]

"ตอนนี้ยังไม่เท่าไรหรอก ต้องประมาณปลายเดือนกันยายนต้นตุลาคม ต้องระมัดระวังเรื่องน้ำเหนือไหลหลาก ซึ่งจะว่าไปก็เป็นภาวะปกติ แต่คราวนี้กรุงเทพฯ ของเราเป็นพื้นที่ต่ำ ก็เลยไม่ปกติ โดยมากแล้วคนกรุงเทพฯ กับปริมณฑล มักจะมีบ้านต่างจังหวัดอยู่แล้ว การขยับขยายก็คงจะง่ายหน่อย

แต่ประเภททำตัวเป็นชาวกรุงเลยโดยไม่มีพื้นที่สำรองไว้ พอถึงเวลาก็เดือดร้อนมากหน่อย ถ้าดินน้ำลมไฟร่วมประสาน กลายเป็นอุบัติเหตุหรือภัยธรรมชาติ คาดว่าต้องมีบางประเทศที่จมหายไปใต้ทะเล วิตกวิจารณ์กันล่วงหน้า ดิน น้ำ ลม ไฟ ก็เช่นอะไร พายุมาก็พาฝนมา ก็แปลว่าลมกับน้ำมา ถ้าภูเขาไฟระเบิดแผ่นดินก็ไหวด้วย สรุปว่าดินน้ำลมไฟมาครบ"

[เถรี]

ถาม : ภาวนาแล้วมักจะหลับ ?
ตอบ : แปลว่าสมาธิเริ่มทรงตัว ถ้าหากว่าสติตามไม่ทันจะเหมือนอย่างกับหลับ แต่พอถึงเวลาสติกลับมาเรารู้สึกตัวขึ้นมาแต่จริง ๆ แล้วไม่ได้หลับ เพราะว่าเรายังนั่งอยู่

ถาม : ต้องแก้อย่างไรครับ ?
ตอบ : เอาสติจี้ตามลมหายใจเข้าออกให้ติด ๆ หรือไม่ก็ให้อยู่กับงานเฉพาะหน้า อย่างเช่นว่าสวดมนต์ก็ให้อยู่กับสวดมนต์ ไม่อย่างนั้นถ้าเผลอนิดเดียวก็จะหลับ

ถาม : ถ้าสวดพระคาถาเงินล้าน แล้วเราหลับ อย่างนี้ต้องแก้อย่างไร ?
ตอบ : ถ้าไม่คิดจะเอาดีกว่านั้นก็ไม่ต้องแก้

ถาม : ถ้าจะเอาดีกว่านี้ละครับ ?
ตอบ : ก็เมื่อครู่บอกไปแล้ว ตกลงว่าไม่ได้ฟังใช่ไหม ?

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "บ้านเราช่วงนี้ภัยธรรมชาติที่หนักหนาก็คือน้ำท่วม รอบบ้านเราหลายประเทศก็น้ำท่วม ช่วงที่ผ่านมามีหลายประเทศเกิดพายุหิมะหนักอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หลายประเทศก็เกิดไฟป่าไหม้ลุกลามเป็นหมื่นเป็นแสนไร่ จะว่าไปแล้วภัยธรรมชาติทั้งหลายเกิดจากการกระทำของคนทั้งนั้น

ดังที่เคยบอกหลาย ๆ ครั้งแล้วว่า ความดี ความชั่วที่เราทำไม่ได้ไปไหน แต่จะสั่งสมรวมกันเป็นพลังงานทั้งด้านบวกและด้านลบ คราวนี้คนทำความชั่วมากกว่า พลังงานทางด้านลบเลยมีมากกว่า ก็ทำให้ดินฟ้าอากาศเปลี่ยนแปลง ทำให้ภัยธรรมชาติต่าง ๆ มีมากขึ้น

เรื่องตรงนี้เราจะไปบังคับคนอื่นก็ไม่ได้ จึงเหลืออย่างเดียวก็คือ ช่วยกันสร้าง ศีล สมาธิ ปัญญา ให้มาก ๆ อย่างน้อย ๆ ที่ไหนซึ่งมีผู้ทรงศีลทรงธรรมอยู่ เทวดาพรหมท่านก็ยังช่วยรักษา ถึงเวลาเกิดเรื่องเดือดร้อนก็จะน้อยกว่าที่อื่นเขา"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เคยเห็นคนสวยไหม ? คนสวยที่ต้องทำตัวเองให้สวยตลอดเวลา...เหนื่อยน่าดู ส่วนคนดีที่คิดว่าตัวเองดี ต้องคอยทำตัวเองให้ดูดีอยู่ตลอดเวลา...เหนื่อยยิ่งกว่านั้นอีก"

[เถรี]

พระลูกศิษย์มากราบ พระอาจารย์จึงให้โอวาทว่า "จำไว้ว่าตำแหน่งมาพร้อมกับหน้าที่ งานจะเยอะขึ้น ยินดีด้วยแต่จะเหนื่อยขึ้น พัดพระครูฐานานุกรมนี่สวยกว่าพัดพระครูสัญญาบัตรของผมอีก ผมยังไม่มีรูปคู่กับพัดยศเลย ถ้าเกิดปุบปับเป็นอะไรตายก็ต้องมาตัดต่อเอา"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้มีประเด็นหนึ่งที่เขาตั้งกระทู้กัน ก็คือ อยากเห็นผีหรือวิญญาณด้วยตาเนื้อ แล้วก็มีผู้เข้าไปตอบหรือแสดงความคิดเห็นกันเป็นจำนวนมาก ยิ่งแสดงความคิดเห็นมากเท่าไรก็ยิ่งไกลเกินไปมากเท่านั้น

การจะเห็นผีหรือวิญญาณด้วยตาเนื้อมีวิธีง่ายนิดเดียว คือไปเกิดเป็นหมา..! เพราะว่าโดยปกติแล้วการเห็นด้วยตาเนื้อหรือตาทิพย์ ไม่ใช่คุณสมบัติของมนุษย์ทั่วไป เป็นคุณสมบัติของภพภูมิอื่นอย่างผีหรือเทวดา เป็นต้น มนุษย์เราสามารถมีได้แค่ทิพจักขุญาณ คือความรู้ทางใจที่เหมือนกับมีตาทิพย์เท่านั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะเห็นด้วยตาเนื้อปกติ ที่หมาสามารถเห็นผีโดยตาเนื้อปกติได้ อันนั้นเป็นฤทธิ์โดยกรรมวิบากของเขา ซึ่งภาษาบาลีเรียกว่า กัมมวิปากชาฤทธิ์

ดังนั้น...ในส่วนที่บางคนแนะนำว่าต้องฝึกอภิญญา ต้องฝึกกสิณกองนั้นกองนี้ ต้องฝึกมโนมยิทธิ ล้วนแต่เป็นการฝึกทิพจักขุญาณ ไม่ใช่การฝึกให้ตาเนื้อเห็นผีเห็นเทวดา ไม่ใช่การฝึกให้มีการตาทิพย์ ซึ่งไม่ใช่คุณสมบัติของมนุษย์ เห็นถกเถียงกันอยู่นาน แสดงความเห็นกันมาก แต่ว่ายิ่งแสดงก็ยิ่งไกล เพราะว่าไปพลาดตรงที่คิดว่าคนเราจะมีตาทิพย์ ก็คือสามารถที่จะเห็นผีเห็นเทวดาด้วยตาเนื้อเฉพาะตนได้"

[เถรี]

พระอาจารย์เมตตาสอนว่า "พวกเราส่วนหนึ่งแม้ปฏิบัติธรรมมาหลายปี ก็ยังทิ้งนิสัยใจร้อนใจเร็วไม่ได้ นิสัยใจร้อนใจเร็วบางทีเกิดจากความก้าวหน้าในการปฏิบัติ

ฟังให้ดี ๆ นะ ปฏิบัติดีขึ้นแล้วใจร้อนขึ้นได้อย่างไร ? จะเรียกว่าใจร้อนก็ไม่ใช่ เนื่องจากว่าสภาพจิตที่ละเอียดขึ้น การประมวลผลทุกอย่างเร็วขึ้น การกระทำทุกอย่างก็เร็วขึ้นไปด้วย คราวนี้จะเห็นคนอื่นช้า ถ้าไม่ทันระวังใจตัวเองก็จะหงุดหงิด แล้วบางทีการใจร้อนใจเร็วของเราไม่ใช่ว่าเราปฏิบัติไม่ก้าวหน้า แต่เป็นเพราะเราปฏิบัติก้าวหน้า แต่ลืมไปว่าคนอื่นเขาก้าวไม่ทัน มัวแต่ไปเห็นว่าเขาช้า ก็จะไปหงุดหงิด

ควรจะมองทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย สงเคราะห์ได้ก็สงเคราะห์ สงเคราะห์ไม่ได้ก็รักษาใจเอาไว้ อย่าให้กำลังใจของเราต้องเสีย เพราะถ้ากำลังใจของเราเสีย เราก็จะขาดทุน

ค่อย ๆ พิจารณาตัวเองว่าของเราอยู่ในเกณฑ์ไหน เกณฑ์ปฏิบัติก้าวหน้าแต่ไม่รู้จักตัวเอง หรือว่าอยู่ในเกณฑ์ปฏิบัติเท่าไรก็หาความก้าวหน้าไม่ได้สักที ต้องเข้าข้างตัวเองแน่ ๆ เลย...!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "งานวันแม่ ๑๒ สิงหาคม และงานทำบุญครบรอบมรณภาพ ๒๕ ปี หลวงปู่สาย ๑๔ กันยายน ท่านเจ้าคุณวิสุทธิศาสนวิเทศ หรือเจ้าคุณปิง รับเป็นเจ้าภาพผ้าไตรถวายพระทั้งหมด โมทนากับท่านก็แล้วกันนะ ท่านได้อะไรเราก็เอาด้วย"

[เถรี]

ถาม : ปกติฤกษ์ลงเสาเอกต้องเป็นวันศุกร์ ข้างขึ้น เดือนคู่ ใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ลงเสาเอกใช้ฤกษ์เดียวกับฤกษ์ขึ้นบ้านใหม่ก็ได้

ถาม : ผมสงสัยจริง ๆ ครับว่าฤกษ์ลงเสาเอกคืออะไรครับ ?
ตอบ : เราจะใช้แบบนั้นก็ได้ ไม่มีปัญหา

ถาม : ถ้าตามหลักวิชาละครับ ?
ตอบ : ใช้ฤกษ์พรหมประสิทธิ์ธรรมดา

[เถรี]

ถาม : ตัวทาก เวลาจับมีเทคนิคการเอาออกไหมครับ ?
ตอบ : ๑) ขี้เถ้า ๒) น้ำบุหรี่หรือน้ำยาสูบนั่นแหละ ๓) ยาฆ่าแมลงยี่ห้อไหนก็ได้ ฉีดพรืดเดียวลงไปก็กลิ้งเลย แต่ส่วนใหญ่จะตาย เพราะฉะนั้น...เอาเป็นน้ำยาสูบไว้ก่อน ส่วนใหญ่มัวแต่ไปแกะอยู่ก็เลยยาก

[เถรี]

ถาม : เวลาเข้าป่า ท่านใส่รองเท้ายี่ห้ออะไรครับ ?
ตอบ : รองเท้าแตะ ยี่ห้ออะไรก็ได้

ถาม : แล้วเวลาต้องเจอพวกดงไมยราบ ?
ตอบ : ก็ลุยไปสิวะ

ถาม : ลุยเลยหรือครับ ?
ตอบ : มีอะไรน่ากลัวหรือ ?

[เถรี]

ถาม : สีลัพพตุปาทาน คือ ?
ตอบ : คำว่า สีลัพพตุปาทาน คือ การยึดมั่นในศีล ในหลักการปฏิบัติของตนเองดีกว่าคนอื่น อย่างเช่นพระธรรมยุตบางท่าน เจอหน้าพระมหานิกาย ถึงแม้พรรษามากกว่าก็ไม่ไหว้ เพราะเขาถือว่าตนบริสุทธิ์กว่า แต่หารู้ไม่ว่าตัวเองกำลังฝืนสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ก็คือการที่บุคคลที่มีพรรษาน้อยกว่า ต้องเคารพกราบไหว้ผู้ที่พรรษามากกว่า เพราะตัวสีลัพพตุปาทาน คือยึดมั่นในศีลของตนเองว่าดีกว่า บริสุทธิ์กว่า แล้วก็มองข้ามระเบียบวินัยไป

ถาม : กรณีพระทำอาหารไปช่วยญาติโยมที่น้ำท่วม ผิดหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ผมว่าไปแล้ว...ไม่ผิด เดี๋ยวรอเขาแกะเสียงในเก็บตกฯ แล้วเอาไปโพสต์ต่อเลย ผมบอกรายละเอียดไว้ชัดเจนหมดแล้ว ไม่มีความผิดอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะทางโลกหรือทางธรรม ถ้าไม่ช่วยจะผิดทางธรรมเพราะว่าขาดพรหมวิหาร

ถาม : อย่างนี้ท่านเหล่านั้นก็จัดเป็นสีลัพพตุปาทาน ?
ตอบ : เป็นมิจฉาทิฏฐิมากกว่า สาหัสกว่าหลายเท่า เพราะไม่เข้าใจในหลักการปฏิบัติอย่างแท้จริง แล้วก็มั่วไปเรื่อย มีโอกาสทำให้คนเป็นมิจฉาทิฏฐิตามไปอีกเยอะ แบบเดียวกับวัดนา....!

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เดือนที่แล้วอาตมาเกี่ยงค่าทอง ๕๐ บาท ก็คือถ้าทองลดลงมาเหลือ ๑๙,๕๐๐ บาทถึงจะซื้อ ทีนี้ลดลงมาเหลือ ๑๙,๕๕๐ บาท ก็นั่งรอ แต่ตอนที่เขาขยับราคาลงเขาไม่ได้ประกาศบอกเรา ประกาศอีกทีราคาก็ขึ้นแล้ว จึงซื้อไม่ทัน

เรื่องของราคาทอง ช่วงที่ลงมาก ๆ แล้วอยู่ ๆ ขึ้นพรวดไปเลย ให้รู้ว่าอีกไม่กี่วันจะมีประเทศใดประเทศหนึ่งเดือดร้อน เพราะว่าเขาจะหาส่วนต่างไปใช้การทำสงครามร้อนสงครามเย็นให้ยุ่งไปหมด"

[เถรี]

ถาม : มีความรู้สึกว่าเห็นอะไรก็ร้องไห้เสียใจ ?
ตอบ : บางทีก็เป็นตัวปีติ ไม่ใช่ตัวเสียใจ ปีตินั่งร้องไห้ร้องห่ม แต่ให้สังเกตว่าใจเราจะนิ่งมาก ไม่ได้ทุกข์ไปตามอาการของร่างกาย ถามว่าปีติแล้วทำไมต้องร้องไห้ ? เหมือนอย่างกับเด็กโดนพ่อแม่ทิ้งเอาไว้ทั้งวัน กว่าจะกลับมาก็มืดก็ค่ำ เด็ก ๆ เห็นพ่อมาแล้ว แม่มาแล้วก็ดีใจ ร้องไห้โฮไปเลย

สภาพจิตที่ห่างไกลความสงบมานาน พอเริ่มเข้าถึงความสงบจะมีอาการอย่างนี้เกิดขึ้น ไม่ใช่เสียใจ กลับไปสังเกตใหม่ว่าจริง ๆ แล้วใจของเรานิ่งมาก

[เถรี]

ถาม : ความรักของมารดาที่มีต่อบุตรเป็นราคะไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าเป็นความรักของแม่ที่มีต่อลูกจริง ๆ เรียกว่า พรหมวิหาร เป็นความรักเมตตากรุณา ไม่ได้เกี่ยวข้องกับราคะเลย มีใครบ้างที่ยินดีทุ่มเททุกอย่างในชีวิตให้โดยไม่หวังผลตอบแทน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "โยมเขียนมาว่า "ร่วมสร้างพระทองคำและพระนาค" จำไว้ว่านาก เขาใช้ ก.ไก่ นะ นาค ค.ควายไม่ถูก

นาก ตัวนี้ หมายถึง โลหะผสม เกิดจากการผสมของทองคำ เงิน และทองแดง แต่ถ้า นาค หลายความหมายเลย นาค ค.สะกด ความหมายหนึ่งคือ งูใหญ่ เรารู้จักกันดี ที่เรียกว่าพญานาค ทางด้านภาคเหนือเรียกว่า เงือกหลวง

นาคในความหมายที่สอง หมายถึง ผู้ที่ฝึกดีแล้ว อย่างเช่นว่า ช้างที่ได้รับการฝึกดีแล้วเรียกว่านาคได้ บุคคลได้รับการฝึกดีแล้วอย่างผู้เตรียมตัวบวช เรียกว่านาคได้

นาคอีกความหมายหนึ่ง หมายถึงผู้เป็นใหญ่ อย่างเช่นว่าพระมหากษัตริย์ เรียกเป็นนาคได้ อีกความหมายหนึ่ง หมายถึง ผู้ประเสริฐสุด หมายถึงพระพุทธเจ้า อย่างเช่นพระพุทธเจ้าจะพบพระเจ้าปเสนทิโกศล เขาบอกว่า วันนี้นาคกับนาคจะพบกัน เป็นต้น ไม่มีความหมายถึงโลหะผสม ฉะนั้น...โลหะผสมต้องใช้ ก.ไก่"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐ ที่ผ่านมา มีการประชุมคณะกรรมการปฏิรูปพุทธศาสนาของจังหวัดกาญจนบุรี อาตมาที่คิดว่าตัวเองมีเวลาว่าง ๑ วัน คือ วันที่ ๒๙ กรกฎาคม ปรากฏว่าโดนเรียกประชุม แล้วเป็นคณะกรรมการถึงสองชุด ทั้ง ๆ ที่ตัวคนเดียวก็ไม่รู้ว่าจะแบ่งภาคอย่างไร

เมื่อเซ็นชื่อเข้าประชุมคณะกรรมการทุกคณะเรียบร้อยแล้ว พอเริ่มประชุมเจ้าหน้าที่ก็บอกว่า "ฝ่ายเผยแผ่ ท่านอาจารย์ยังไม่ต้องไปก็แล้วกันครับ ท่านอาจารย์ไปฝ่ายการศาสนศึกษาก่อนเลย" ยุทธศาสตร์ที่ ๑ ก็คือ สร้างความเลื่อมใสศรัทธาให้เกิดขึ้นในหมู่พุทธศาสนิกชน จะต้องยื่นกลยุทธ์ว่าทำอย่างไรบ้าง ? ท่านโน้นก็เสนออย่างนั้น ท่านนั้นก็เสนออย่างนี้ ถกเถียงกันไปประมาณครึ่งชั่วโมงผ่านไป

พระมหาสุชาติ สิริปญฺโญ ป.ธ. ๙ ประโยค เจ้าคณะอำเภอสังขละบุรี บอกว่า "ขออภัยนะครับ ผมว่าที่พวกเราเถียงกัน ไปไกลเกินแล้ว" ท่านบอกว่า "ในเมื่อเราจะสร้างศรัทธาให้เกิดขึ้นในพุทธศาสนา เราก็ควรจะเอาเรื่องของอภิญญาสมาบัติ หรือไม่ก็ความสามารถพิเศษต่าง ๆ อย่างหลวงปู่หลวงพ่อครูบาอาจารย์ท่านเคยทำได้ เอาเรื่องพวกนี้มาเสนอเป็นโครงการขึ้นไป จะเรียกศรัทธาญาติโยมได้มากกว่ากระมัง ?"

อาตมาได้ยินก็กลืนน้ำลายเอื๊อกเลย "แล้วจะเขียนโครงการอย่างไรให้เป็นรูปธรรมขึ้นมาได้ละอาจารย์ ?" "จะไปยากอะไร อย่างวัดท่าขนุนมีความสามารถทางนี้ ก็เปิดโรงเรียนสอนไปเลย" เข้าท่านะ...! โครงการตั้งโรงเรียนสอนอภิญญาสมาบัติที่วัดท่าขนุน..!

เรื่องนี้ถกไปถกมาปรากฏว่าคาบเกี่ยวกับฝ่ายอื่นด้วย ไม่ใช่แค่การศาสนศึกษาอย่างเดียว มีการปกครอง การศาสนศึกษา การเผยแผ่ การสาธารณูปการ การสาธารณสงเคราะห์ การศึกษาสงเคราะห์ อะไรประมาณนั้น"

[เถรี]

"ท้ายสุดก็เลยกลายเป็นว่า ท่านเจ้าคุณวีระเสนอโครงการสอบธรรมศึกษาในชุมชน ปกติแล้วธรรมศึกษาจัดเฉพาะนักเรียนหรือผู้ที่สนใจเท่านั้น แต่ท่านจะเอาโครงการนี้แหย่เข้าไปในชุมชนเลย ในเมื่อความเป็นรูปธรรมมีมากกว่า เขียนเป็นโครงการขึ้นมาเข้าใจได้ง่ายกว่า เลยตกลงว่ายุทธศาสตร์ที่ ๑ กลยุทธ์ที่ ๑ ก็คือ การตั้งสนามสอบธรรมศึกษาในชุมชน ไม่อย่างนั้นอาตมาคงต้องเปิดโรงเรียนสอนอภิญญาไปแล้ว

ในส่วนที่ท่านอาจารย์พระมหาสุชาติ สิริปญฺโญ เจ้าคณะอำเภอสังขละบุรีว่ามานั้น จริง ๆ แล้วเป็นการแก้ปัญหาที่ตรงตัวมากที่สุด เพราะญาติโยมจะเกิดศรัทธาก็ต่อเมื่อเจ้าอาวาสแต่ละวัดมีความสามารถอย่างแท้จริง แล้วความสามารถนั้น ส่วนใหญ่ก็ออกไปในด้านเวทมนต์คาถา ฌานสมาบัติ อภิญญา เป็นต้น"

[เถรี]

"เราจะเห็นว่าในสมัยก่อน ๆ นี้ หลวงพ่อรูปใดขึ้นมาเป็นเจ้าอาวาส ก็เป็นที่พึ่งของชาวบ้านได้เลย เพราะท่านศึกษาวิชาต่าง ๆ จากครูบาอาจารย์มา ต่อให้ไม่หลากหลาย มีแค่อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็กลายเป็นที่พึ่งให้ชาวบ้านเขาได้

อย่างหลวงพ่อบางองค์เก่งต่อกระดูกอย่างเดียว แต่ท่านต่อกระดูกเก่งเกินมนุษย์มนา บางคนเข้าไปในวัดก็ยังงง ๆ เพราะว่าไก่มีตีนเป็นเป็ด เป็ดมีตีนเป็นไก่ ท่านทดลองวิชาด้วยการสับขาออกแล้วต่อใหม่ ถ้าต่อไม่ได้นี่เดือดร้อนเลย ...(หัวเราะ)... ยังดีว่ามีการทดลองด้วยการเอากิ่งไม้แห้งมาหักก่อน แล้วว่าคาถาประสานจนกิ่งไม้ติดกันได้ ถึงได้ไปลองกับของจริง

เป็นแค่วิชาเดียวก็ปางตายแล้ว ถ้าเป็นหลาย ๆ อย่างแบบหลวงปู่ปานนี่สาหัสเลย สมัยหลวงปู่ปานบาลีก็ต้องสอน พระเณรเป็นร้อย ๆ มาขอเรียนด้วย รักษาโรคก็ต้องรักษา คนเป็นร้อย ๆ มาทุกวัน ที่อาการหนักก็ค้างอยู่กับวัด วัดก็ต้องเลี้ยงอาหาร ต้องหาที่พักให้

ดังนั้น..เรื่องพวกนี้ถ้าศึกษาไว้บ้างก็จะดี ไม่มีไว้เลยก็ลำบาก ทุกวันนี้ในส่วนของจังหวัดกาญจนบุรี ถึงเวลาเอ่ยถึงเรื่องเกินมนุษย์มนา ส่วนใหญ่เขาจะจิ้มไปที่วัดท่าขนุน อาตมาโดนยกตัวอย่างจนไม่รู้ว่าจะหนีไปไหนแล้ว เพราะว่าในระหว่างพระกับฆราวาสมีศีลห้ามไว้ว่า ห้ามภิกษุอวดอุตริมนุสธรรมต่อฆราวาส แต่ในระหว่างพระด้วยกันไม่มีข้อห้าม เพราะเป็นอุปสัมบัน ผู้มีศีลเสมอกัน ในเมื่อไม่มีข้อห้าม โอกาสที่เขาจะรู้เห็นก็ง่ายกว่า"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ได้ยินว่า ๑๒ สิงหาคม ๒๕๖๐ นี้ พวกเราจะได้นั่งรถไฟฟ้าสายสีม่วงที่เชื่อมต่อกับสถานีเตาปูนแล้ว ถึงแม้ว่าจะสะดวกขึ้นแต่ก็อ้อมไกลอยู่ดี...ใช่ไหม ? บ้านเราทำอะไรไม่ค่อยจะวางแผนล่วงหน้า มีแต่ทำแล้วค่อยมาแก้ปัญหากันทีหลัง

จากการไปทิเบตที่ผ่านมา ได้เห็นสนามบินของจีน หรือว่าสถานีรถไฟ แม้ว่าจะเป็นเมืองที่ไกล ๆ เขาทำไว้รองรับอีก ๒๐ – ๓๐ ปีข้างหน้าทั้งนั้น ทำเผื่อไว้ก่อน ส่วนบ้านเราทำก่อนแล้วค่อยไปขยายทีหลัง แปลว่าวิสัยทัศน์ของเราดีกว่า ที่ดีกว่าเพราะว่าทำครั้งหนึ่งได้ "เงินทอน" ครั้งหนึ่ง ของจีนเขาโง่ไปหน่อย ทำครั้งเดียวก็ได้แค่ครั้งเดียว...!"