เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๑

[เถรี]

ถาม : พระอาจารย์บอกว่ามโนมยิทธิแค่นึกก็ถึง ถ้าเรานึกว่าเราไปแตะเขา เขาก็จะโดนเราแตะจริง ๆ หรือเปล่าคะ หรือมีกระแสเราหรือพลังงานเราไปสัมผัสเขาจริง ๆ หรือคะ ?
ตอบ : ทำดูเดี๋ยวก็รู้เอง สำคัญว่าคนรับนั้นรับได้ไหม ? ถ้าคนรับนั้นรับไม่ได้ หูหนวกตาบอดอยู่ ถึงเราลูบ ๆ คลำ ๆ ไปเขาก็ไม่รู้สึกรู้สา

[เถรี]

ถาม : ฝันถึงการร่วมเพศ กามราคะ แล้วร่างกายเราก็รู้สึกตามไปด้วย ให้ความรู้สึกว่าเราเป็นผู้ถูกกระทำเสียเอง ไม่ใช่แค่เหมือนดูหนังลามกอนาจาร พอร่างกายเรารู้สึกไปด้วย ทำให้จิตตก เหมือนความฝันที่โดนข่มขืน ดังที่เล่ามาข้างต้น ฝันต่อเนื่องยาวนานแบบนี้มาเกือบสิบปีแล้วค่ะ ทำอย่างไรจึงจะหยุดฝันแบบนี้คะ ?
ตอบ : ถ้าทรงความเป็นพระอนาคามีได้ก็จะจบเลย เพราะฉะนั้น..ให้รีบเร่งตัวเองเข้า สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นเรื่องปกติของปุถุชน ถามดูเถอะ..ที่นี่มีใครบ้างที่ไม่ฝันเรื่องอย่างนี้ คิดว่าบ้าอยู่คนเดียวหรืออย่างไร ?

ถาม : ถ้ายังไม่ถึงพระอนาคามี ?
ตอบ : ก็ทนฝันต่อไป...! ก็แค่ก่อนนอนภาวนาทรงฌานไว้ ตั้งใจให้สมาธิคลายออกตอนตื่น ถ้าสมาธิไม่คลายออกก็ไม่ฝันอยู่แล้ว

ถาม : เคยเข้าใจว่า ทำบุญแล้วขอพรพระเทวดาให้ป้องกันฝันประเภทนี้ แต่ก็ไม่ได้ผล ทั้งที่พระอาจารย์บอกว่า เทวดารับเงินเดือนแล้วต้องทำงาน ?
ตอบ : บอกตอนไหนวะ ? แล้วจ่ายเงินเดือนเมื่อไร ?

ถาม : ขณะคนชั่วมีบุญ ขอพรเทวดาแล้ว เทวดาต้องดลบันดาลให้ แต่นี่หนูไม่ได้ขอพรเรื่องชั่ว...?
ตอบ : นี่เขาเรียกว่ามั่วเอาเอง...! อาตมาบอกว่า ต่อให้คนที่ทำชั่วอยู่ ถ้าใช้อธิษฐานเป็น ผลก็จะบังเกิดขึ้นตามที่อธิษฐานนั้น เพียงแต่ต้องแสดงความเป็นจริงที่เรียกว่าสัจจะออกมา นี่ก็จับแพะชนแกะไปเรื่อย ถึงขนาดจ่ายเงินเดือนเทวดา เกินกว่าที่อาตมาพูดไปเยอะเลย

ถาม : มีเทคนิคที่ขอเทวดาให้ช่วยปกป้องรักษาหนูให้ห่างไกลจากกามราคะไหมคะ ?
ตอบ : ตราบใดที่ยังไม่ถึงพระอนาคามี ไม่ต้องหวังว่าจะหาย เป็นกันทุกคนนั่นแหละ

[เถรี]

ถาม : นอกจากฝันร้ายแล้วก็ยังมีฝันอื่น ๆ อีกมากมาย ที่ไม่ได้คิดไปเอง ไม่ใช่เรื่องของตนเอง แต่เหมือนมีใครต้องการให้ไปรับรู้เรื่องราวของคนอื่นหรือมาเข้าฝัน มาบอกเรื่องราวของเขาที่ไม่เกี่ยวกับเรา เราไม่อยากจะรับรู้ ฝันทุกคืน คืนละหลายเรื่อง จะต้องตัดการรับรู้เรื่องราวนี้อย่างไรคะ ?
ตอบ : ไหน ๆ ก็จะประกาศตนรบกันแล้ว ใช้พระคาถาของหลวงปู่ชุ่ม วัดวังมุย ไปเลย ก่อนนอนตั้งนะโมฯ สามจบ นึกขอบารมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ท่านสงเคราะห์ แล้วว่า ตะรัง เม ยาจามิ โบกมือไล่ไปทั้งสี่ทิศ ถึงเวลาเขาจะได้มาไล่ "ตื้บ" ตอนนอนแทน ก็จะมีรสชาติของชีวิตไปอีกอย่างหนึ่ง

ถาม : นอกจากหลับฝันแล้ว ก็ยังเห็นภาพหลอน...?
ตอบ : พอได้แล้ว...ตอนที่มาถามด้วยตัวเอง ก็โดนอาตมาไล่ไปแล้วนะ นี่ยังอุตส่าห์มาเขียนถามขนาดนี้อีก เขาเรียกว่าพวก "เวิ่นเว้อ" ไม่รู้จักจบจักสิ้น...!

คำถามคนนี้ไม่ได้มีประโยชน์อะไร นอกจากประกาศความฟุ้งซ่านของตนเอง รักษาใจตัวเองไม่ได้ก็ไปไล่ถามคนอื่น ไม่ได้มีความพยายามในการรักษาใจให้เป็นสมาธิเลย เอาแต่ฟุ้งซ่านไปสารพัดเรื่อง รักษาใจไม่ได้เกิดโทษขึ้นกับตัวเอง ก็เที่ยวไล่โทษคนอื่นทั่วประเทศไทย พรหมเทวดาก็พลอยโดนไปด้วยหมด

[เถรี]

คำถามฟังดูเหมือนอยากจะดี แต่ไม่พยายามทำอะไรให้ตัวเองดี นอกจากฟุ้งซ่าน เมื่อเป็นลักษณะอย่างนี้ ไปถามที่ไหนก็เหมือนกัน

ส่วนคำถามที่ไม่ควรถามอีกประเภทหนึ่งก็คือ เอาคำสอนสำนักหนึ่งไปถามอีกสำนักหนึ่ง ให้สังเกตว่าอาตมาจะเตะลงถังขยะหมด ก็คือให้ไปถามที่สำนักนั้นเอง เพราะว่าถ้าตอบไปแล้วไม่ตรงกันเมื่อไร คนถามก็จะเอาคำตอบนี้แหละไปงัดกับสำนักนั้น กลายเป็นสองสำนักขัดกันเองโดยอัตโนมัติ ต่อให้เจ้าสำนักไม่ขัดกัน แต่บรรดาลูกศิษย์ก็จะไม่ชอบใจ ท้ายสุดก็จะเกิดการแตกสามัคคีขึ้นมา เพราะฉะนั้น...สงสัยคำสอนของท่านใด ให้ไปถามตรงกับท่านนั้น

[เถรี]

สิ่งที่ดีที่สุดที่อาตมาเคยบอกไว้คือให้ตั้งใจทำไม่ใช่ถาม ถ้าทำแล้วจะได้คำตอบในการปฏิบัติเอง ถามว่าถ้าทำแล้วไม่ได้ผล ? ทำแล้วไม่ได้ผลเพราะว่าคุณยังทำไม่จริง

ในเมื่อทำแล้วจะได้คำตอบก็ให้ตั้งหน้าตั้งตาทำไป ไม่ใช่เอาแต่ถามอย่างเดียว เพราะว่าพอถามไปแล้วก็เอาไปฟุ้งซ่านต่ออีก แทนที่จะน้อมรับไปโดยเคารพ ก็กลายเป็นว่าไปคอยคิดว่าไม่ตรงกับกิเลสตัวเองตรงไหน แล้วก็หาข้อขึ้นมาเถียง ประเภทนี้นอกจากไม่ได้ประโยชน์แล้วยังเกิดโทษแก่ตัวเองด้วย

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "การล้มในห้องน้ำของในเมืองไทยบ้านเรา ร้อยละ ๘๐ ล้มเพราะอ่างอาบน้ำ ซึ่งอาตมาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะตั้งอ่างอาบน้ำไปทำไม ? บ้านเราไม่ใช่ฝรั่ง ฝรั่งบ้านเขาเป็นเมืองหนาว ถึงเวลา ๓-๔ เดือนถึงอาบน้ำครั้งหนึ่ง เขาก็เลยต้องนอนแช่อ่างเพื่อจะให้ขี้ไคลลอก

คนไทยร้อนจะตายชัก อาบน้ำอยู่ทุกวัน ดันไปมีอ่างอาบน้ำ คราวนี้พอมีอ่างอาบน้ำ ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ไปนอนแช่แบบเขา ไปยืนอาบในอ่าง เวลาเจอสบู่แล้วลื่นเข้าก็ล้มหัวฟาดพื้น ตายกันไปเยอะเพราะเหตุนี้แหละ

ฝรั่งสมัยก่อนเวลาอาบน้ำ อาบทั้งบ้านต่อ ๑ อ่าง เป็นเพราะน้ำหายากหรือเปล่าก็ไม่รู้ ? โดยเฉพาะหน้าหนาวต้องมีฟืนมีถ่านหินสำหรับต้มน้ำให้อุ่นก่อน ถึงเวลาพ่ออาบเสร็จก็ต่อด้วยแม่ แล้วก็ลูกทีละคนจนกว่าจะหมดบ้าน อ่างเดียวกันนั่นแหละ ถ้าเป็นบ้านเราก็เปิดทิ้งไป ๘ รอบแล้ว

จำไว้ว่าอ่างอาบน้ำมีไว้สำหรับคนที่จะลอกขี้ไคลตัวเอง แช่กันนาน ๆ หน่อย ถามว่าทำไมฝรั่งถึงไม่อาบน้ำบ่อย ๆ ? บ้านเขาหนาว อาบน้ำบ่อย ๆ ก็คันตายชัก ส่วนคนไทยเราติดนิสัยไปบ้านเขาหิมะตกก็จะอาบน้ำ เอ้า...อาบก็อาบวะ พระอาจารย์เล็กนะหรือ ? วิ่งผ่านน้ำแล้วก็ไป แต่สมัยเด็ก ๆ ไม่ได้วิ่งผ่านน้ำ ตักน้ำแล้วก็สาดข้ามไหล่ไป เสียงโครม ๆ ให้พ่อแม่ได้ยิน แล้วก็วิ่งพรวดไป ทำท่าว่า “อาบน้ำแล้ว” พวกเราก็ต้องเคยทำกันบ้างแหละ จำได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "รู้จักตะวันอ้อมข้าวไหม ? สมัยก่อนเขาทำนากันมาก อยู่ ๆ ดวงตะวันที่เคยขึ้นด้านหนึ่งก็วิ่งมาอยู่ทางด้านนี้ เขาก็เลยคิดว่าดวงตะวันก็เคารพแม่โพสพ มีการอ้อมหนีเพื่อจะได้ไม่ข้ามแม่โพสพ เขาจึงเรียกว่าตะวันอ้อมข้าว ตะวันอ้อมข้าวก็คือช่วงฤดูหนาวของเรา ที่ดวงตะวันจะเปลี่ยนทิศทางการโคจร

เมื่อวันที่ ๓๐ ตุลาคม ๒๕๖๑ ที่ผ่านมา อาตมาเดินทางกลับวัด ก็เจอตะวันอ้อมข้าว ถามว่าทำไมถึงรู้ ? เหตุที่รู้ชัด ๆ เพราะว่า การเดินทางไปกาญจนบุรีจะสวนตะวันตรง ๆ หน้า แต่ว่าเมื่อวันที่ ๓๐ ตะวันไปอยู่ซ้ายมือ โดยปกติเขาบอกว่า คนทองผาภูมิอย่าเข้าเมืองกาญจน์ฯ ตอนเช้า แล้วอย่ากลับทองผาภูมิตอนบ่าย เพราะว่าจะเดินทางสวนตะวันตลอด ขับรถยาก อยู่ ๆ ตะวันที่สวนด้านหน้าไปอยู่ทางซ้ายมือแทน สบายคนขับแต่ไม่สบายคนนอน เพราะว่าส่องหน้าพอดี"

[เถรี]

มีโยมถวายหนังสือ สู้มหาพิบัติภัย "อาตมาว่าภัยพิบัติในวัฏสงสารน่ากลัวที่สุด ภัยพิบัติอื่น ๆ เป็นไปตามธรรมชาติ

โบราณเขาบอกว่า คนขี้ขลาดตายหลายครั้งคนกล้าตายครั้งเดียว สมัยที่เขาอพยพขึ้นเหนือไปซื้อที่แถวนั้น ว่าจะได้พ้นจากน้ำท่วมโลกปี ๒๐๑๒ ก็ประมาณ ๘-๑๐ ปีมาแล้ว

รุ่นของอาตมานั้น ในปี ๒๕๑๘ เขาบอกว่าอีก ๑๐ วันโลกจะแตก..! มีเพื่อนหลายคนเลิกเรียนหนังสือ รีบลาออกไปแต่งงานกัน ตอนนั้นเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ สมัยนั้นเรียกกันว่า มศ. ๓ มัธยมศึกษาปีที่ ๓ อายุประมาณ ๑๖ ปี ออกไปแต่งงานเสียเป็น ๑๐ คู่เลย โรงเรียนหวิดจะร้าง ผ่านไป ๑๐ วันก็รู้แล้วว่าตัวเองคิดผิด ก็ต้องทนรับกรรมไป ข่าวลือพวกนี้มีมาเป็นระยะ ๆ

ถ้าเรามั่นคงในพระรัตนตรัยก็จะไม่ถือมงคลตื่นข่าว ไม่ว่าด้านดีหรือด้านไม่ดี จะรับมืออย่างมีสติ สำคัญที่สุดคือให้ตั้งกำลังใจอยู่กับปัจจุบัน ตอนนี้เป็นอย่างไร เดี๋ยวนี้เป็นอย่างไร เอาเฉพาะหน้าเท่านั้น เรื่องเกินจากตอนนี้เดี๋ยวนี้ไม่เสียเวลาไปคิด เพราะว่าเป็นการฟุ้งซ่านถึงอนาคต อดีตเลยไปแล้ว อนาคตยังมาไม่ถึง ถ้ารักจะเดินทางข้ามวัฏสงสาร ต้องไปรถเที่ยวปัจจุบัน คือตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เท่านั้น ถ้าหยุดกำลังใจอยู่กับปัจจุบันได้จะมีความสุขมาก

ปัจจุบันนี้ส่วนใหญ่ที่เราทุกข์ ร้อยละ ๙๙ ทุกข์เพราะความคิดตัวเอง คิดล่วงหน้า คิดถอยหลัง พระพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ในภัทเทกรัตตสูตรว่า อะตีตัง นานวาคะเมยยะ นัปปะฏิกังเข อะนาคะตัง อย่าไปฟุ้งซ่านถึงอดีต แล้วก็อย่าไปครุ่นคิดถึงอนาคต ปัจจุปปันนัญจะ โย ธัมมัง อยู่กับปัจจุบันธรรมนี้ ตัตถะ ตัตถะ วิปัสสะติ ถึงจะสามารถเห็นแจ้งได้ หลุดจากตรงนี้ไปเมื่อไรก็เจ๊งเมื่อนั้น"

[เถรี]

วันเสาร์มีคนเลี่ยมแผ่นยันต์เกราะเพชรไว้ที่คอแล้ว "เร็วมาก บูชาไปเมื่อวาน วันนี้เลี่ยมแขวนมาแล้ว

ใครบูชาแผ่นยันต์เกราะเพชรไป ถ้าเป็นไปได้ให้สวด อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ๓ จบทุกวัน ตั้งใจนึกขอบารมีพระท่านคุ้มครองตัวเรา ถ้าหากว่าอยู่ในรถก็คุ้มครองยานพาหนะที่เราโดยสาร ถ้าหากว่าอยู่ในบ้านก็ขอให้คุ้มครองทุกคนที่อยู่ในบ้าน

วัตถุมงคลทุกอย่างมีพลังงานเต็มที่อยู่แล้ว สำคัญตรงที่ใจเราต้องเปิดรับ หรือว่ามีกุญแจในการเปิด กุญแจในการเปิดก็คือการอาราธนา หรือการสวดมนต์ภาวนาตามแบบที่ท่านกำหนด

ถึงเวลาแล้วให้สวด อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง คือ อิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ ๓ จบ ตั้งใจขอบารมีพระพุทธเจ้าท่านช่วยสงเคราะห์ ถ้าจะระลึกถึงตามสายครูบาอาจารย์ ก็นึกถึงหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง สูงขึ้นไปก็หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ถัดไปก็หลวงปู่เนียม วัดน้อย สูงขึ้นไปอีกก็หลวงพ่อสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) วัดระฆัง ถามว่าเกี่ยวอะไรกับวัดระฆังด้วย ? หลวงพ่อวัดระฆังเป็นอาจารย์ของหลวงปู่เนียม วัดน้อย หลวงปู่เนียม วัดน้อย เป็นอาจารย์ของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ไล่กันลงมาตามสายนี้"

[เถรี]

พูดถึงการต่อแถวบูชาแผ่นยันต์ "ถ้าไม่ได้คิดจะบูชาวัตถุมงคลก็อย่าไปเข้าแถว ไม่ใช่มารยาทดีเห็นเขาเข้าแถวเราก็เข้าบ้าง ญาติโยมลองไปเดินแถววัดพระแก้วหรือวัดโพธิ์ พอถึงเวลาเราเดินต่อแถวกันสัก ๓ คน จะมีคนที่ ๔ มาต่อทันที รับประกันว่านั่นคนญี่ปุ่นแน่นอน

ความจริงน่าจะเปิดให้บูชาสัก ๓ วัน พอตื่นเช้าติดกัน ๓ วัน ต่อไปก็จะตื่นได้ทุกวัน ไม่อย่างนั้นปกติบางคนกว่าจะมาได้ก็เพลแล้ว

จำหน่ายที่นี่ยังดี จำหน่ายให้พระเณรที่วัด เจอแต่ธนบัตรใบละ ๒๐ บาท นับกันแทบตาย เพราะว่ามาจากงานตักบาตรเทโวฯ

เดือนหน้าจะมีทองเหลืองแผ่นใหญ่ แผ่นละ ๒๐๐ บาทมาให้ ใหญ่กว่าแผ่นเล็กตั้ง ๔ เท่า เอาไว้สำหรับผู้ชายที่ต้องการตะกรุดดอกใหญ่ ๆ ไปม้วนเอา หรือไม่ก็ติดกระเป๋าสตางค์ ติดรถ ติดบ้าน ใหญ่กว่าแผ่นเล็กประมาณ ๔ เท่า ทยอยมาจะได้ไม่ลำบากในการบูชา ไม่อย่างนั้นมาทีเดียวตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเอาหรือไม่ รักพี่เสียดายน้อง

สมัยก่อนบ้านส่วนใหญ่เขามีลูกสาวหัวปีท้ายปี หรือไม่ก็ปีเว้นปี พี่กับน้องอย่างเก่งก็อายุห่างกันปีเดียว เต็มที่ก็ ๒ ปี ถึงเวลาเป็นสาวสะพรั่ง พี่ ๑๘ ปี น้อง ๑๖ ปี ไม่รู้ว่าจะเลือกใครเลย ก็เลยกลายเป็นสำนวนว่า รักพี่เสียดายน้อง"

[เถรี]

"มีใครมารอตั้งแต่ตี ๓ บ้าง ? เมื่อคืนอาตมาตื่นตอน ๐๑.๕๒ น. ถามว่าทำไมต้อง ๕๒ นาที ? เพราะคิดว่าหวยจะออก...! เมื่อคืนตื่นตี ๑ กว่ามาลงสารพัดบัญชี โดยเฉพาะบัญชีทองคำ มีทั้งทองรูปพรรณ ทองแท่งที่โยมถวายมาหล่อพระ มีเงินสดที่โยมถวายมาหล่อพระ มีกองทุนรักษาพยาบาลพระภิกษุสามเณร มีเงินสังฆทาน มีเงินส่วนตัว ลงกันจะเป็นจะตายอยู่ทุกวัน

แจ้งให้ญาติโยมทราบว่า ท่านที่บริจาคผ่านคิวอาร์โค้ด กรุณาสงสารคนลงบัญชีหน่อยเถอะ ประเภทบริจาควันละ ๑ บาทแล้วมีเศษ ๓ สตางค์ อาตมาลงบัญชีจนจะบ้าอยู่แล้ว ลงก็ลงให้ยอดเต็ม ๆ หน่อย จะได้ไม่ลำบากคนลงบัญชี เพราะว่าการบริจาคผ่านคิวอาร์โค้ด กรมสรรพากรเขาคุมอยู่ แม้แต่สตางค์เดียวอาตมาก็ผิดไม่ได้ ดังนั้น..กรุณาอย่าใส่เศษสตางค์มา ให้ลงท้ายเป็น ๕ บาท ๑๐ บาทไปเลยจะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง"

เดือนที่แล้วมีคนหนึ่งบริจาค ๓ สตางค์ กับ ๑๔ สตางค์ ลงบัญชีไปเสร็จก็นั่งกุมหัว แล้วตูจะลงตัวเลขอย่างไรวะ ? เพราะว่าเราเติมก็เติมไม่ได้ บัญชีที่ญาติโยมบริจาคอย่างอื่นมา ถ้ายอดไม่ลงตัว อาตมาจะควักเงินส่วนตัวเติมให้ แต่อันนี้บริจาคผ่านคิวอาร์โค้ดที่กรมสรรพากรเขาคุมอยู่ อาตมาเติมเป็นยอดเต็มไม่ได้ ลงบัญชีลำบากมาก จึงต้องขออนุญาตว่า ถ้าท่านใดบริจาคผ่านคิวอาร์โค้ด ให้ลงเป็น ๕ บาท ๑๐ บาทจะดีที่สุด"

[เถรี]

พระอาจารย์บอกกับผู้จำหน่ายวัตถุมงคลว่า "ให้เขาวนไปเถอะ เพราะว่าของอะไรที่ทำมา ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้ทำใหม่อีกหรือเปล่า ก็ต้องตุนเอาไว้ก่อน โดยเฉพาะใครจะเอาไปหล่อพระต่อนี่สบายเลย

อาตมาถือสาที่สุดก็คือรูปพระพุทธหรือว่ารูปพระสงฆ์ หรือว่าเหรียญในหลวง ใครเอามาหล่อพระนี่เก็บหมดเลย เพราะถ้าทำอย่างนั้นคือการทำลายพระพุทธ ทำลายพระสงฆ์ ส่วนรูปในหลวงนี่คือการทำลายพระบรมสาทิสลักษณ์ โดนมาตรา ๑๑๒ แน่นอน ไม่ใช่ถึงเวลาเห็นหล่อพระทองเหลือง ก็เอาเหรียญในหลวงไปหล่อกัน ทำอย่างนั้นจะพาเจ้าอาวาสท่านติดคุกไปด้วย..!"

[เถรี]

"ยันต์เกราะเพชรทองคำไม่ได้เอามา ยังอยู่ที่วัดอยู่เลย รอดูก่อน เดือนหน้าคงจะไม่ลืม ถ้าลืมก็อดอีก เดี๋ยวทองคำจะตอกโค้ดให้สักหน่อย จะได้ต่างจากของคนอื่น จะดูว่ามีเวลาทำไหม ? มัวแต่วิ่งเรื่องกฐินปลดหนี้อยู่ ทองคำมีแค่ ๒๐๐ กว่าแผ่นเท่านั้น"

ถาม : ยันต์เกราะเพชรมีไว้เพื่ออะไร ?
ตอบ : ไว้เพื่ออะไร ? ติดตัวไว้ โดยเฉพาะป้องกันไสยศาสตร์ ยันต์เกราะเพชรเขาเอาไว้ต่อต้านไสยศาสตร์ ภาวนา อิติปิ โสฯ ๓ จบทุกวัน นึกถึงบารมีพระท่านสงเคราะห์ ถ้ารู้สึกว่าใหญ่เกินไปก็ม้วนเป็นตะกรุดเล็ก ๆ ก็ได้ เก็บใส่กระเป๋าสตางค์ก็ได้ แขวนติดตัวก็ได้ ติดรถก็ได้ ติดบ้านก็ได้ ใช้ยันต์เกราะเพชรห้ามกินเหล้ากับห้ามขโมย ใครกินเหล้าหรือขโมย ยันต์เสื่อม ยันต์ไม่ชอบคนกินเหล้ากับไม่ชอบคนขโมย

[เถรี]

พูดถึงพระแก้วมรกต วัดศรีหมวดเกล้า "หลวงพ่อเกษมท่านเสกให้เต็มที่เลย ใครอยากบูชาหลวงพ่อเกษมก็ลงไปบูชาที่ชั้นล่างเลย เขาทำเป็นรูปพระแก้วมรกต

ที่เห็นว่าเปื้อนดินเป็นเพราะว่าเขาใส่ลังเอาไว้ ใส่ลังกระดาษเอาไว้แล้วโดนปลวกขึ้น แต่ยืนยันได้อย่างว่าเป็นของเก่าของวัดจริง ๆ ปลวกกินเสียจนลังหายหมด เหลือแต่องค์พระไว้ มีดินปลวกติดเพียบเลย"

[เถรี]

ถาม : คนใกล้ตาย ที่ไม่เคยฝึกจิตมาก่อน อะไรเป็นเหตุให้จิตตัดสินใจทิ้งร่างกาย ไม่นับเรื่องอายุขัย ?
ตอบ : ก็บอกแล้วว่าถ้ายังไม่หมดอาหาร ไม่หมดอายุ ไม่หมดกรรม อย่างไรก็ต้องทนอยู่

ถาม : คนที่เขากำลังจะตาย เขาจะพิจารณาอย่างไร ถ้าเขาไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งร่างกายเอง ?
ตอบ : ก็เรื่องของเขา

ถาม : คนที่ตัดสินใจทิ้งร่างกาย เขาพิจารณาอย่างไร จึงตัดสินใจว่าไม่เอาร่างกายแล้ว เช่น ถูกบีบให้เจ็บมาก ๆ ?
ตอบ : นั่นเป็นอาการของเวทนามาบีบคั้น ที่ไม่มีเวทนาก็มี คือร่างกายหมดสภาพ หมดสิ่งหนุนเสริมต่าง ๆ ก็ดับไปเฉย ๆ

[เถรี]

ถาม : ถ้าอาราธนาคุณพระไปที่วัตถุข้าวของ ต้องทำอย่างไร ต้องสื่ออย่างไร จึงจะทำอย่างนั้นได้ ?
ตอบ : แล้วแต่ท่านจะบอกว่าให้ทำอย่างไร แปลว่าอย่างน้อยต้องได้ทิพจักขุญาณแจ่มใส จนรู้ว่าพระท่านสั่งอะไรบ้าง

[เถรี]

ถาม : หนูปรามาสพระรัตนตรัยค่ะ ?
ตอบ : เรื่องปรามาสพระรัตนตรัยขอขมาก็จบ ไม่มีอะไรมากมายนักหนา

ถาม : ผลกรรมจะเป็นอย่างไรคะ ?
ตอบ : ขอขมาแล้วเป็นอโหสิกรรม ก็หมดกันไป ยกเว้นว่าไปเริ่มทำใหม่

ถาม : ไม่ตกนรกใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าอยากจะลงก็ได้อยู่...!

ถาม : ขอขมาจะเป็นอโหสิกรรมใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าโจทก์กับจำเลยต่างคนต่างเอ่ยปากอโหสิกรรมก็จบ ขี้กังวลแบบนี้แหละที่จะพาให้ลงนรก เข้าใจคำว่าจบไหม ? จบแล้วก็แล้วกัน จะถามอะไรมากมาย ?

[เถรี]

ถาม : ถ้านึกถึงคุณพ่อคุณแม่แล้วไม่พอใจ จะเป็นบาปไหมคะ ?
ตอบ : บาปแปลว่าชั่ว ถ้าใจหมองก็คือชั่ว

ถาม : คุณแม่รีดชุดให้หนู จะบาปไหมคะ ?
ตอบ : บอกแล้วว่าพิจารณาดู ถ้าใจหมองก็บาป

ถาม : หนูไม่อยากให้เขารีดให้ ?
ตอบ : ท่านทำให้ดี ๆ ดันไปคิดมากก็ลงนรกไป..!

ถาม : ถ้าจะขอขมา ใช้บทไหนก็ได้ใช่ไหมคะ บทของหลวงพ่อฤๅษีลิงดำก็ได้ใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ขอให้ตั้งใจขอขมาเท่านั้น บทไหนก็ได้ ภาษาไทยชัด ๆ ยิ่งดี

ถาม : หนูอยากให้คุณพ่อใช้บทสัพพังฯ ค่ะ ?
ตอบ : ทำแค่ตัวเราก่อน ถ้าหากว่าเครดิตไม่พอไปให้คนอื่นทำ เดี๋ยวเถียงกันก็ไปโกรธเขาอีก

[เถรี]

ถาม : มีพระอาจารย์ที่หนูรู้จัก ท่านบิณฑบาตอยู่รูปเดียว พอท่านบิณฑบาตเสร็จแล้ว ท่านเอาของเหลือที่เยอะเกินถวายพระอีกวัดหนึ่ง ท่านจะเป็นอะไรไหมคะ ?
ตอบ : ถวายพระได้ ไม่เป็นไร

ถาม : ถ้าบิณฑบาตรูปเดียวแล้วให้คนอื่นละคะ ?
ตอบ : ให้คนอื่นไม่ได้ ยกเว้นแต่พ่อแม่ แต่ถ้าให้พระเณรให้ได้

[เถรี]

ถาม : อาโกวไม่ค่อยแข็งแรงครับ ?
ตอบ : อย่าให้เครื่องปรับอากาศหรือพัดลมเป่าใส่ตัวตรง ๆ ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นอย่างนี้แหละ ความจริงพวกเราเวลาร้อนก็ไม่ค่อยคิดถึงอย่างอื่น โดนความเย็นตรง ๆ ทั้งคืนร่างกายก็รับไม่ไหว ไปหาอะไรร้อน ๆ ประเภทน้ำขิง กินติดต่อกันสักเดือนหนึ่งก็น่าจะดีขึ้น คนจีนเขาบอกว่าความเย็นแทรกซึม พวกนี้พอความเย็นไปคาอยู่ข้างในจะรักษายาก ถ้าบอกว่าเป็นร้อนในมาหมอจีนนี่ยิ้มเลย กินยาถ้วยเดียวหายแล้ว แต่ถ้าเย็นในมานี่ต้องรักษากันเป็นปีเลย