#21
|
||||
|
||||
![]()
นึกถึงว่าหลวงพ่อช่วยผมหน่อย ผมไม่ไหวแน่ ก็มีความรู้สึกเหมือนอาจหาญขึ้นมาเฉย ๆ เวลาท่านพูดอะไรมา ท่านให้พูดตามคำพูดไปเลย ท่านก็ให้ตอบว่า “เออ...เวลาพระเข้าฌาน ๔ ก็เป็นประกายพรึกใช่ไหม ? เวลาจะอธิษฐานอะไรก็ลดลงมาถึงอุปจารสมาธิ ใช่ไหม ? ท่านก็นึกขอให้เห็นท่านปู่ท่านย่าชัดเจน แล้วก็เข้าไปฌาน ๔ ใหม่ ใช่ไหม ? แล้วลดมาถึงอุปจารสมาธิ ก็จะเห็นชัดเท่าฌาน ๔” เราก็เลยบอกว่า อันนั้นเป็นหลักสูตรของคน ซึ่งแม้กระทั่งฝึกในชาติแรกก็ฝึกตามนั้น ตามขั้นตอนของตำราในพระไตรปิฏก เวลาคนเจอพระพุทธเจ้าก็ฝึกไปอย่างนี้ ๆ เป็นขั้นตอนที่ศักดิ์สิทธิ์ เป็นอมตะอย่างนี้อยู่แล้ว แต่ถ้าคน ๆ นั้นทำมาแล้วล้านครั้ง จำเป็นต้องทบทวนอย่างนี้ไหม ? พอขึ้นไปเร็ว ท่านก็บอกให้เอาผลมาใช้เลย
ท่านให้บอกว่า “คุณ...ตอนนี้คุณเห็นผมเป็นอย่างไร ?” ท่านบอกว่า “ไม่เห็นองค์หลวงตาเลย เห็นแต่ประกายพรึกหมด” แต่ไม่ใช่เป็นพระอรหันต์นะ ใจของท่านเอง ท่านบอก “ให้คุณคิดว่าแสงประกายพรึกคือแสงฉัพพรรณรังสีของพระพุทธเจ้า แสงพระปัญญาธิคุณของท่าน นึกได้ไหม ?” ท่านบอก “ได้ครับ” “นึกขอบคุณท่านได้ไหม” “ได้ครับ” “นึกว่าท่านยิ้มให้คุณได้ไหม” “ได้ครับ” เท่านั้นเอง เวลาคุณนึกอะไรขึ้นมาสักอย่าง จับประกายพรึกแล้วนึกถึงพระพุทธเจ้า ขอบพระคุณสมเด็จพ่อมากครับ สว่างเหลือเกิน เท่านั้นใจก็ลดมาอุปจารสมาธิโดยอัตโนมัติ โอ้โห...องค์นั้นท่านก็บอกว่าเพิ่งเข้าใจ หลวงตาก็บอก “ผมก็เพิ่งเข้าใจเหมือนกันแหละ...!”
__________________
........................ เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 18-01-2016 เมื่อ 18:46 |
สมาชิก 108 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#22
|
||||
|
||||
![]()
พระอาจารย์ :มีเงินอยู่ในกระเป๋าแต่ล้วงมาใช้ไม่เป็น แหม...น่าขโมยมาใช้ให้หมดนะ เรื่องของการสอนมโนมยิทธิ ถ้าหากว่าท่านใดท่านหนึ่งก็ตามในที่นี้ หรือว่าที่ฟังอยู่ที่บ้าน ได้ยินได้ฟังโปรดทราบว่า บุคคลที่เป็นครูสอนมโนมยิทธิ อย่าพยายามใช้ความรู้ตัวเอง เราต้องคิดอยู่เสมอว่า สิ่งที่นำไปสอนเขาคือพระสัทธรรมเทศนาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือความรู้ของหลวงปู่หลวงพ่อที่ท่านเมตตาสอนเรามาตามลำดับ ฉะนั้น...ถ้ามีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่จะสงเคราะห์ให้ตรงกับกำลังใจของเขา ขอให้เมตตาผ่านเราลงมา เพื่อสงเคราะห์เขาให้ได้ผลตามวาสนาบารมีของเขาด้วย
ถ้าหากว่าเราตั้งใจอย่างนี้ ก็จะมีความคล่องตัวมากเป็นพิเศษ ตอบได้ทุกปัญหาที่จะพึงมี แต่ถ้าหากว่าเราใช้ความสามารถตัวเองไม่นานก็เฝือ แล้วก็จะเกิดความผิดพลาดได้ง่าย ตรงนี้ก็ขอฝากพวกเราเอาไว้ ตอนนี้พระท่านไม่ไหวแล้ว หลายท่านปวดปัสสาวะมาก แล้วก็ได้เวลาฉันเพลด้วย ขอพักแค่นี้ก่อน พระมหาสิงห์ วิสุทฺโธ (ตุ๊พ่อสิงห์) พระครูภาวนาพิลาศ (หลวงตาวัชรชัย) พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. (พระอาจารย์เล็ก) งานสวดพระคาถาเงินล้าน ณ บ้านวิริยบารมี วันเสาร์ที่ ๙ มกราคม ๒๕๕๙ (ถอดจากเสียงเป็นอักษรโดยรัตนาวุธ)
__________________
........................ เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 17-01-2016 เมื่อ 21:07 |
สมาชิก 108 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
![]() |
ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
|
|