พระอาจารย์และคณะนิสิตปริญญาเอกเดินทางไปดูงานที่ยุโรป ๒ - ๑๑ มิถุนายน ๒๕๕๖

[สุธรรม]

ถังขยะใหม่เอี่ยมน่าใช้มาก


เสียงส่วนมากเรียกร้องขอเข้าห้องน้ำก่อน


ห้องน้ำเป็นของสถานีขนส่งหมอชิต เอ๊ย..ขนส่งเมืองฟลอเรนซ์


ตู้ขายตั๋วรถไปทั่วประเทศอิตาลี


ต้องเดินไปยังมหาวิหารเมืองฟลอเรนซ์


ทั้งชาวเมืองทั้งนักท่องเที่ยวเต็มไปหมด


จากถนนใหญ่มาเข้าถนนซอย


มีขอทานเป็นพวกยิปซีด้วย


อาหมวยสองคนนี้กำลังโทรศัพท์กลับบ้าน


เจ้าหน้าที่เทศบาลกำลังทำความสะอาด

[สุธรรม]

สิ่งก่อสร้างมหึมามโหฬารนี้คือมหาวิหารเมืองฟลอเรนซ์


ร้านอาหารที่อาบแดดไปกินไปอย่างมีความสุข


มุมตรงร้านอาหารเป็นมุมที่สวยที่สุด


เจอรูปหมู่เข้าไปบังร้านอาหารจนมิดเลย..!


มหาวิหารและหอระฆัง


ประตูหน้ามหาวิหาร


ประตูวิหารล้างบาปที่ "เขาว่า" สวยเหมือนประตูสวรรค์


รถขัดพื้นของเทศบาลกำลังขัดพื้นเป็นการใหญ่


มุมนี้เห็นหอระฆังชัดกว่า ใครจะขึ้นไปต้องจ่ายเงินเพิ่ม


มีที่นั่งว่างอยู่พอดีต้องรีบถ่ายรูปไว้ก่อน

[สุธรรม]

แล้วเดินไปตามตรอกนี้ เพื่อไปยังป้อมของตระกูลเมดิซี


ป้อมของตระกูลเมดิซี ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะ


รูปสลักหินอ่อน "เดวิด" เขาว่าเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดในโลก


รูปสลักหินอ่อนเฮอร์คิวลีสพิชิตศัตรู


รูปหล่อบรอนซ์เพอร์ซีอุสตัดหัวนางเมดูซ่า


ทุกรูปแสดงออกถึงกายวิภาคอันโดดเด่นอย่างยิ่ง


"แย่งอาหารกิน แย่งถิ่นกันอยู่ แย่งคู่กันสวาท แย่งอำนาจกันปกครอง"


หินอ่อนแท้ ๆ แต่สลักเสลาจนมีชีวิตชีวา


เฮอร์คิวลีสพิชิตเซนทอร์ (คนครึ่งม้า)


ถ่ายรูปหมู่หน้ารูปสลักเทพเจ้าโพไซดอน

[สุธรรม]

รูปเทพเจ้าโพไซดอน มีทั้งหินอ่อนแกะสลักและหล่อสัมฤทธิ์


ผู้แสดงหุ่นคนเป็นขอถ่ายรูปกับพระ (ไม่ยักจ่ายสตางค์ให้พระบ้าง)


เดินต่อมาถึงริมแม่น้ำ ถ่ายรูปกับมือหุ่นยนต์


เมืองฟลอเรนซ์ตั้งอยู่ริมแม่น้ำอาร์โน


สะพานปอนเต เวคคิโอ เป็นตลาดเก่าที่โด่งดังมาก


ก่อนถึงสะพานปอนเต เจอจักรยานคันนี้เสียก่อน


ชั้นบนของสะพานเป็นทางเดินของเจ้านายสมัยก่อน


ปัจจุบันบนสะพานปอนเตขายเครื่องประดับอัญมณีเป็นส่วนใหญ่


กินให้รู้ว่าของแพงอย่างนี้เราก็กินมาแล้ว ๒๔๐ บาทเอง..!


ร้านรับแลกเงิน จะสกุลไหนก็มาได้เลย

[สุธรรม]

เดินมายังตลาดเครื่องหนังราคาถูกที่อยู่ไม่ไกลนัก


จะซื้อกระเป๋าแบบไหนก็มี ราคาค่อนข้างเป็นมิตร


บางคนเรียกตลาดเครื่องหนัง บางคนเรียกตลาดหมูทองแดง


เพราะมีหมูป่าตัวนี้เป็นสัญลักษณ์อยู่หน้าตลาด


ตามถนนมีคนมาวาดรูปสด ๆ บนพื้นให้ดูด้วย


ใครชอบฝีมือก็บริจาคเงินให้คนละเล็กคนละน้อย


ใครจะเป็นวณิพกพเนจรก็ย่อมได้


บริเวณจตุรัสนี้ใครมีความสามารถด้านไหนก็มาแสดงได้


นั่งรถวนหาที่พักจนทั่วเมือง เอ๊ะ..รถรางนี้คุ้น ๆตา


ท้ายสุดพบว่าโรงแรมอยู่เกือบจะติดกับมหาวิหารเมืองฟลอเรนซ์

[สุธรรม]

๕ มิถุนายน ๒๕๕๖

ภายในโรงแรมที่เป็นบ้านเก่า คิดค่าห้องคืนละ ๗๐๐ ยูโร (๒๘,๐๐๐ บาท..!)


อย่าหยิบเป็นอันขาด ราคาต่ำสุดชิ้นละ ๓ ยูโร


ชื่อโรงแรมอัส-โต-รี-อา (คนอิตาเลียนออกเสียงให้เอง)


ตีห้ากว่าฝ่าอากาศหนาวออกมาดูบ้านเมืองที่เงียบเป็นผีหลอก


ร้านค้าต่าง ๆ ยังไม่เปิดจนกว่าจะเก้าโมงเช้า


มหาวิหารเมืองฟลอเรนซ์เป็นของเรา ไม่มีใครแย่งถ่ายรูป


เจ้าหน้าที่เทศกิจกำลังล้างพื้นหน้ามหาวิหาร


ด้านนี้ใช้รถฉีดล้างแล้วมีรถตามมาขัดพื้นอีกที


สงสัยว่าล้างกันแบบนี้ทุกวันพื้นจะสึกบ้างไหม ?


ภาพวาดส่งเดชมีเต็มไปหมด ชอบใจรูปไหนก็ถ่ายเอาไว้ได้

[สุธรรม]

เดินไปเจอโบสถ์เก่า ๆ ที่มีรูปสลักหินอ่อนและหล่อสัมฤทธิ์งามสุดใจขาดดิ้น

[สุธรรม]

กลับมาฉันเช้าที่โรงแรม..ผลไม้เพียบ


แล้วเดินทางจากเมืองฟลอเรนซ์ไปเมืองเวนิส


คุณมาร์โก (พลขับ) ไปด้วยความเร็วนี้ตลอด ๕ วัน


มีการซ่อมถนนทางขวา ต้องเบียดมาวิ่งสวนเลนซ้าย


อาศัยร้านออโตกริลเพื่อเข้าห้องน้ำตามเคย


ห้องน้ำบริเวณที่จอดรถของเวนิสเมสเตรเก็บคนละครึ่งยูโร


อีหนูคนนี้ปีนรั้วเข้าไปใช้ห้องน้ำ แล้วให้เพื่อนดมมือว่ากลิ่นประทับใจไหม ?


เดินทางจนหมดเวลาต้องฉันเพลกันตอนเที่ยงครึ่ง


พิซซ่าของอิตาลีขนานแท้ รสสู้ของไทยไม่ได้

[สุธรรม]

อิ่มแล้วเดินทางข้ามสะพานไปลงเรือ


ลานจอดรถริมทะเลมีดอกไม้สวยมาก


ต้องเดินผ่านร้านขายของที่ระลึกไปก่อน


เพื่อมาลงเรือไปยังเกาะซานจอร์โจ


ขนาดเหมาเรือแล้วยังต้องนับอีกว่ากี่คน


ใครชอบดูทะเลให้ขึ้นบนดาดฟ้าได้ไม่เกิน ๒ คน


เรือสำราญงาม ๆ มาจากทั่วโลก


มุมนี้เห็นโบสถ์ซานมาร์โคชัดมาก


น้ำทะเลใสน่าเล่นจริง ๆ


ประมาณครึ่งชั่วโมงก็มาขึ้นฝั่งเกาะซานจอร์โจ

[สุธรรม]

นอกจากเรือแล้วพาหนะหลักของที่นี่คือ "สองล้อ"..!


บรรดาสาว ๆ แต่งตัวย้อนยุคมาให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูป


ย่ำต๊อกกันต่อไป


ซอยขวามือมี "สะพานถอนใจ" ที่ใช้ขนนักโทษข้ามเกาะ


ทางซ้ายมือคือ "อัศวินพ่อลูกอ่อน"


ขอให้ "คุณแหม่ม ๑" ถ่ายรูปกับอนุสาวรีย์ ได้มาแค่นี้


ต้องให้ "คุณแหม่ม ๒" ถ่ายให้ใหม่


ทางขวามือเป็นทะเล มีเรือกอนโดล่ารอนักท่องเที่ยวอยู่


จตุรัสซานมาร์โคอยู่ตรงบริเวณหอระฆัง


ถ่ายรูปกับหอระฆังของโบสถ์ซานมาร์โค

[สุธรรม]

โบสถ์ซานมาร์โคงามมาก ๆ กำลังปิดซ่อมบางส่วน


รูปหมู่บริเวณลานโบสถ์ มีฝรั่งรุมถ่ายเป็นร้อยตามเคย


เทพธิดาตัวน้อยกำลังเลี้ยงนกพิราบ


หลอกเด็กมาถ่ายรูปด้วย


ถ้าไม่นั่งเรือกอนโดล่าก็เท่ากับมาไม่ถึงเมืองเวนิส


ลำหนึ่งนั่งได้ ๕ คน ปกติเขาให้หนุ่มสาวไปนั่งจีบกัน


ผ่านบ้านเก่าบ้างใหม่บ้าง มีดอกสวย ๆ แบบนี้ด้วย


ลำคลองแคบ ๆ ลึกประมาณ ๓ เมตร มีสะพานทอดข้ามเป็นระยะ


ออกมาคลองใหญ่ติดทะเล แถวนี้ลึก ๗ เมตร


คนแจวเรือบอกว่าบ้านหลังที่มีดอกไม้เป็นบ้านของมาร์โคโปโล

[สุธรรม]

ผลัดกันถ่ายรูปข้ามลำเรือ


กลับมาขึ้นที่ท่าเรือเดิม


ปล่อยให้เดินเที่ยวกันเอง


ร้านขายของที่ระลึกมากจนนับไม่ถ้วน


โคมไฟรูปหงส์ที่สวยมาก ๆ


สะพานริอัลโด แต่เดิมเป็นสะพานไม้


ซื้อไอศกรีม นั่งกิน ๒ ลูก ๓ ยูโร เดินกิน ๓ ลูก ๒ ยูโร ?


คลองใหญ่ที่เชื่อมระหว่างเกาะต่อเกาะ


เขื่อนปูนที่เต็มไปด้วยสาหร่าย


"คุณปุปะ" สิงห์เฝ้าโบสถ์ซานมาร์โค

[สุธรรม]

หนีโยมไปหลบในสถานีตำรวจ เลยเจอศิลปะสวย ๆ เต็มไปหมด


ลองนับดูว่ามีกุหลาบดอกยักษ์กี่ดอก ?


ชิ้นนี้ทำด้วยสเตนเลส


ที่ว่างหลังตึกแถวก็มีของสวยซ่อนอยู่


มาเจอชาวพุทธในบังคลาเทศถวายน้ำส้มมา ๑ ขวด


อุตส่าห์หนีมาได้ตั้งนาน พวกพาโยมมาดักตรงท่าเรือเลยเสร็จ


ลงเรือกลับไปทางเดิม


แวะซื้อของที่ระลึกกันคนละหอบสองหอบ


เล็งกระเป๋าแซมโซไนท์ใบเล็กซ้ายสุดที่ร้าน MAX แต่กลัวโดนโยนขึ้นเครื่องจึงไม่ซื้อ


เข้าพักที่โรงแรม NH Laguna Palace

[สุธรรม]

๖ มิถุนายน ๒๕๕๖

ที่พักหรูมาก ไม่รู้ว่าบริษัทนำเที่ยวขาดทุนหรือเปล่า ?


อ่างตรงกลางเขาเอาไว้ทำอะไร ?


ของในตู้เย็น โคตะระแพงตามเคย


ภายในโรงแรมออกแบบคล้ายกับอยู่ในเรือเดินทะเล


มีทางออกทะเลให้เรือเข้ามาจอดได้ด้วย


เดินออกมาด้านหลังโรงแรมในตอนเช้า


มะลิวัลย์ ทั้งสวยทั้งหอม


ไม่รู้ว่าต้นอะไร คล้ายกับต้นชา


นี่ก็ไม่รู้จัก เดินตากอากาศชมไปเรื่อย ๆ


ต้นนี้เห็นบ่อยแต่เรียกชื่อไม่ถูก

[สุธรรม]

อาหารเช้าตอนเจ็ดโมง มาเร็วก็ต้องรอไปก่อน


พนักงานขนกระเป๋าขึ้นรถ ออกเดินทางไปเมืองโคโม (เมืองสุดท้ายของอิตาลี)


แวะร้านออกโตกริลเข้าห้องน้ำ อาจารย์ตู๋สนใจหมูชมพู


ร้านนี้ใหญ่ขนาดตั้งคร่อมถนนเลย


น่าจะเป็นขาหมูดองเค็ม


ถึงเมืองโคโม แวะฉันเพลที่ร้านนี้


นั่งรอครับ จะฉันให้อร่อยต้องใจเย็น ๆ


จานแรกเป็นพาสต้า หลายท่านฉันไม่ได้


ปลาแซลมอนกับมันฝรั่ง


ปิดท้ายด้วยเค้กช็อกโกแล็ต

[สุธรรม]

อิ่มแล้วเดินชมบ้านเมืองรอเวลารถมารับ


ทะเลสาบโคโมยาวจากอิตาลีทะลุไปถึงสวิตเซอร์แลนด์


ซ่อนสายไฟไว้ในท่อสีเขียว


คุณจราจรทำหน้าที่แบบสบาย ๆ เพราะรถไม่มาก


มีงานศิลปะชิ้นสวย ๆ ซุกซ่อนอยู่ตามซอกมุมต่าง ๆ


แค่รั้วนี้ก็สุดยอดฝีมือแล้ว


การสัญจรทางน้ำได้รับความนิยมมาก


โบสถ์ประจำเมืองโคโม


ร้านขายดอกไม้


สาวน้อยนกกระจอก หน้าตาเหมือนของบ้านเราเลย

[สุธรรม]

เดินทางกันต่อ..กำลังจะพ้นเขตเมืองโคโมของอิตาลี


เข้าเขตเมืองลูการ์โนของสวิตเซอร์แลนด์


ประมาณ ๓๕ นาทีก็มาถึงทะเลสาบลูการ์โน (ก็ทะเลสาบโคโมนั่นแหละ)


รูปปั้นบริเวณหน้าร้านบุ๊คเคอเร่อร์


ร้านบุ๊คเคอเร่อร์ขายสินค้าแบรนด์เนม เน้นที่นาฬิกา


จะเอายี่ห้อไหน แพงแค่ไหน มีทั้งนั้น


เอา ๔๐ คูณเข้าไปก็เป็นเงินไทย


หลุยส์ติ๊งต๊องก็มี แต่..ห้ามซื้อเกินคนละ ๑ ใบ (สวยตรงไหนวะ ?)


ซื้อของไม่เป็น เดินดูทะเลสาบดีกว่า


นั่งบันทึกประจำวันรอเพื่อนที่ช็อปฯ กันไม่เลิก

[สุธรรม]

เดินทางต่อไปเมืองโซโลทูร์น ท่านอาจารย์ ดร.พิเชฐ ร้องเพลงกล่อม


ต้องออกจากเส้นทางปกติไป ๗๐ กิโลเมตร


น้ำ ฟ้า ป่า เขา เป็นทิวทัศน์ระหว่างทาง


คุณมาร์โก (พลขับ) ขอเติมน้ำมันก่อน (ลิตรละหกสิบกว่าบาท)


ออกนอกทางของนอกทางเพื่อไปยังวัดไทยศรีนครินทรวราราม


ร่วมกันถวายถวายปัจจัยบำรุงวัด ๑,๕๐๐ ยูโร


มุมถ่ายรูปไม่มี ถอยจนติดกำแพงได้มาแค่นี้


แล้วเดินชมวัดตอนเกือบสองทุ่มของบ้านเขา


ภายในโบสถ์วัดไทยศรีนครินทรวราราม


คืนนี้พักที่โรงแรมรามาดา เมืองโซโลทูร์น

[สุธรรม]

ออกเดินชมบ้านเมืองตอนตีห้ากว่า


เป็ดป่าเยอะมาก ไม่กลัวคนด้วย


ข้ามแม่น้ำแล้วมองกลับไปยังโรงแรมที่พัก


หงส์ก็มีมาก (น่าย่างไฟแดง)


ก๊อกน้ำสาธารณะสวย ๆ สารพัดรูปแบบมีทั่วเมือง


ถังขยะมีที่เดียว ต้องเอามาทิ้งที่นี่เท่านั้น


โบสถ์ประจำเมือง


ร้านผลิตมีดพับชื่อดังก้องโลก


ปราสาทเจ้าผู้ครองนครเก่า


บ้านเมืองสะอาดมาก


ห้องสมุดจิ๋ว จะบริจาคก็เอามาใส่ จะอ่านก็หยิบได้เลย


หกโมงกว่าก็เดินจนทั่วเมือง

[สุธรรม]

อาหารเช้าทั้งคาวหวาน ให้เลือกตักเอาตามอัธยาศัย