เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๖๑

[เถรี]

ถาม : ช่วงนั้นปรอทที่ทำถึงรักษาโรคแล้วหรือครับ ?
ตอบ : เลยนั้นไปนิดเดียว ไม่มีเวลาไปต่อ ตอนที่มาหลอมที่เกาะนี่เกือบจะระเบิดอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าจะแก้อย่างไร เพราะว่าเขาไม่เคยบอกวิธีแก้ให้ คว้าน้ำมันชาตรีได้ก็ราดลงไป เงียบฉี่ เออ..ค่อยยังชั่ว แสดงว่าปรอทกลัวน้ำมันชาตรีเหมือนกัน ถ้าระเบิดนี่ยังไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ถาม : หลวงตาเย็น ท่านก็ทำ ?
ตอบ : หลวงตาเย็นทำไม่สำเร็จ หลังจากที่สังเกตดูว่าท่านไม่มีสมาธิเลย สอนให้ทำสมาธิ พุทไม่ทันจะโธก็ฟุ้งซ่านแล้ว ท่านถึงบอกว่า “อาจารย์..ทำไมทำได้เร็วจัง ผมทำมา ๖ ปี ไม่ได้อะไรเลย กิจนิมนต์ได้เท่าไรเอามาจ้างเขาซื้อฟืนหลอมปรอทอย่างเดียว” พูดง่าย ๆ ว่าท่านหลอมจนหมดไม้ไปเป็นป่าแล้วยังไม่สำเร็จ

[เถรี]

ถาม : หลวงพ่อเรียนจากใครครับ อาจารย์โมเช่หรือครับ ?
ตอบ : อาจารย์ใหญ่ทางด้านโน้น เป็นกะเหรี่ยง ตัวล่ำ ๆ ใหญ่ ๆ ชื่อ “เตเส่ง” ภาษาบ้านเราก็เตชะ “เส่ง” ก็คือชนะ

ถาม : ท่านยังอยู่ ?
ตอบ : ยังอยู่ ตอนที่ไปนั้นดูอายุเต็มที่ก็ไม่เกินห้าหกสิบปี แต่ว่าเอาแน่ไม่ได้ เพราะว่าพระที่ทรงฌานได้นี่ หน้าตาหลอกชาวบ้านได้เยอะ

ถาม : ไปเรียนอยู่กี่วันครับ ?
ตอบ : เป็นเดือน ช้าตรงที่หาสมุนไพร ชื่อที่เขาบอกเป็นชื่อภาษาพม่า ถ้าอันไหนที่เราไม่รู้จริง ๆ ก็ต้องให้ท่านหาตัวอย่างให้ก่อน ก็เลยช้ามาก

ถาม : แสดงว่าบางอย่างบ้านเราไม่มี ?
ตอบ : ไม่มี หรือถึงมีก็น่าจะอยู่ในป่าลึก ๆ แบบที่พาขึ้นทุ่งยาที่อุ้มผางนั่น อาจารย์โมเช่แกก็ขุดเพลิดเพลินเจริญใจ อาตมาเองไม่รู้จัก ก็เลยได้แต่ยืนมองว่าขุดอะไรบ้าง

[เถรี]

ถาม : เป็นยาทั้งลูกเลยหรือครับ ?
ตอบ : เขาบอกว่าตรงนั้น ทุกต้นคือสมุนไพร ถ้าเรานึกถึงตำราพ่อปู่หมอชีวก อะไรก็ได้ไม่ว่าจะพืชจะสัตว์จะแร่ธาตุ เป็นยาทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเรารู้ไหมว่าจะผสมอย่างไร

ถาม : แสดงว่าอาจารย์โมเช่เป็นหมอยา ?
ตอบ : ไม่ได้เป็น แต่ว่าศึกษามาในลักษณะนั้น ท่านมีเทวดาคอยบอก ตอนที่ท่านปวดหลัง เทวดาให้ไปว่ายน้ำเป็นปี หายได้เหมือนกัน

[เถรี]

ถาม : เทวดาบอกแกให้ว่ายน้ำ ?
ตอบ : อาตมาถามว่าหายไปไหน ? ท่านบอกว่าไปว่ายน้ำมา ความจริงที่ท่านปวดหลัง สาเหตุเกิดจากอาตมาเอง ตอนนั้นเร่งเดินทางเพราะว่าเวลาไม่พอ ก็เลยจับท่านกินแคลเซียม คราวนี้พอแคลเซียมเกินก็เกาะกระดูกสันหลัง ท่านก็ปวดหลัง เทวดาก็เก่ง ให้ไปว่ายน้ำ พอบิดไปบิดมาก็หลุดไปเอง

ถาม : เวลาไม่พอนี่คือวันลา ?
ตอบ : วันลาจะหมด ต้องออกมาให้ทัน คนอื่นเขากำลังไม่ไหวแล้ว ท่านอาจารย์โมเช่บ่นเลย “ไปกับใครก็ไม่เคยเหนื่อยเหมือนไปกับอาจารย์” ..(หัวเราะ).. ของอาตมาจำกัดด้วยเวลา วันหนึ่งเดินอย่างไม่มี ๆ ก็ ๓๐ - ๔๐ กิโลเมตร

ถาม : ขึ้นเขาลงเขาปกติ ?
ตอบ : ขนาดตรงป่าใหญ่ตรงไล่คะล่อง ท่านบอกว่าท่านเดิน ๗ วัน อาตมาไปประเภทไม่เต็มวันดีก็ทะลุแล้ว เดินจนรำคาญ จึงชุมนุมเทวดาขอบารมีพระช่วย เดิน ๆ ไปหน่อยเดียว ข้างหน้าทำไมขาว ๆ วะ ? ปกติมืดครึ้มไปหมด ปรากฏว่าพ้นเขตป่าพอดี อาจารย์โมเช่ตอนแรกก็บ่น “ไปกับอาจารย์ทีไร หลงทุกทีเลย” ปรากฏว่าหลงแล้ววันเดียวออกได้ท่านเลยเลิกบ่น ปกติท่านบอกว่าเดินตั้ง ๗ วัน หลงจริง ๆ หลงชนิดท่านก็หาทางไม่เจอ

[เถรี]

ถาม : พี่อรรณพผ่าตัดถึง ๓ ครั้ง ดูแกปล่อยวางไปเยอะ แต่ก่อนแกจะบู๊ ?
ตอบ : อย่าลืมว่าลูกศิษย์สายหลวงพ่อ พื้นฐานเก่าคือความปรารถนาพระนิพพาน คราวนี้อย่างไรก็ต้องโดนตบจนเข้าทาง พ่อแม่ปู่ย่าตายายข้างบนก็บังคับไปเรื่อย ถึงได้บอกว่า ถ้าไม่พิจารณาทุกข์ ก็ต้องโดนบังคับให้ทุกข์จนกว่าจะเห็นเอง ..(หัวเราะ).. คิดดู..ผ่าซะสามครั้ง ถ้ายังไม่เห็นทุกข์ก็ต้องครั้งที่ ๔

[เถรี]

พูดถึงพิพิธภัณฑ์ที่วัด “นี่ช่างเขาทิ้งงานไป ๒ ปี เพราะว่าเขาเหนื่อยจากงานพระเมรุมาศ วันศุกร์เพิ่งจะมา บอกว่าเดี๋ยวเริ่มงานตอนปีใหม่ ก็เลยบอกว่า ที่ช่างเคยกำหนดเอาไว้ว่าส่วนหนึ่งจะทำเผื่อเป็นห้องพระอาจารย์เล็ก ขอเปลี่ยนเป็นในหลวงรัชกาลที่ ๙ ของอาตมาไม่ต้องทำหรอก ประเภททำให้ตัวเองดูทุเรศ ถ้าลูกศิษย์มีแก่ใจเดี๋ยวเขาก็ทำให้เอง

ทำของรัชกาลที่ ๙ ของในหลวงดีกว่า ประวัติของพระองค์ท่านเป็นประโยชน์แก่คนทั้งชาติ ทั้งโลก เดี๋ยวเขาก็คงไปวางคอนเซ็ปต์ใหม่ เปลี่ยนจากพระอาจารย์เล็กเป็นในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทำงานง่ายกว่าตั้งเยอะ”

[เถรี]

ถาม : ตุ๊พ่อเคยพาไปตอนเสกตะกรุดชุดหนึ่ง ครูบาอินสมท่านเสกนานมาก ?
ตอบ : ถ้าจะเก็บก็เก็บพระกริ่งสุวีโร อย่างอื่นไม่ต้องเก็บ โอกาสที่ท่านจะเสกอย่างนี้ยาก

ถาม : ชั่วโมงครึ่ง ท่านไม่กระดิกเลย ?
ตอบ : ถ้าหากว่าคุณทันรุ่นหลวงปู่โต๊ะ นั่งไปทีอย่างต่ำ ๆ ก็ ๓ - ๔ ชั่วโมง พวกเรานี่หิวไส้แขวน หลวงปู่ยังไม่กระดิกเลย..(หัวเราะ).. บางทีท่านนั่งข้ามคืนเลย

ถาม : พิธีโสฬสงวดนั้นหลวงพ่อนั่ง ๕๕ นาที ก็นานแล้วนะ ?
ตอบ : ของเราถ้าหากว่าเป็นรูปพระจะเร็ว แต่ถ้าหากว่าเป็นรูปอย่างอื่น กว่าจะเสกเท่ากับพระก็ช้า นี่ขนาดเราอาศัยบารมีพระนะ

[เถรี]

ถาม : วิชาการอาบน้ำว่านแบบทางใต้ สายภาคกลางมีไหมครับ ?
ตอบ : มีที่เขาเรียกว่าการแต่งคน ซึ่งก็คือใช้น้ำมันน้ำว่านเหมือนกัน แต่ว่าต้องให้อีกคนหนึ่งทำให้ แต่คนที่จะรู้จักพวกว่านยาจะมีน้อยลงไปเรื่อย ๆ คือไม่ค่อยมีใครอดทนศึกษากัน

[เถรี]

ถาม : พระท่านให้เอาเหรียญพวกนี้ไปไว้ตามต้นโพธิ์ ๔ ทิศ พอดีมีเยอะเลยเอามาถวายค่ะ ?
ตอบ : อาตมาไม่ได้ใส่ ๔ ทิศ อาตมาเอาลงหลุมเสาเข็มทุกต้นเลย ไม่เห็นหรือว่างานก่อสร้างวัดท่าขนุนสุดจะราบรื่น ไม่ใช่อาตมาเก่งหรอก ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ท่านเก่ง เพราะว่าท่านชื่อภูมิพล พลังแห่งดิน ศาลาร้อยปีวัดท่าขนุน เสา ๖๐ กว่าต้น มีแต่เหรียญกาญจนาภิเษก ใส่กันทีเป็นกำ คนอื่นเขาคงเสียดาย อาตมาใส่แม้กระทั่งเหรียญทองคำ..!

[เถรี]

ถาม : หลวงพ่อเคยเห็นคลิปที่พระถือไม้เรียวไล่ช้างไหมครับ ?
ตอบ : แสดงว่าช้างนั้นเคยโดนตีมาก่อน เพราะเจอก็วิ่งหนีเลย

ถาม : แบบนี้จำเป็นไหมครับว่าเราต้องอยู่เหนือลม ?
ตอบ : ไม่จำเป็น ถ้าหากว่าเราไม่กลัวเขาและไม่คิดจะทำอันตรายเขา เราจะอยู่ตรงไหนก็ได้ แล้วอีกอย่างพวกสัตว์เขาจะมีระยะปลอดภัยของเขาอยู่ ถ้าเรายังไม่ล่วงล้ำเขตนั้น เขายังไม่ทำอะไรหรอก แต่ถ้าเจอประเภทที่วิ่งใส่แล้วยังไม่หนี เขาก็คงละล้าละลังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ช้างบางตัวนี่เตะดินใส่เต็มหัวเต็มหูเราไปหมด

[เถรี]

ถาม : เดือนก่อนผมเข้าพิธีกินเจที่ภูเก็ตไป ผมมีอาการตัวสั่น ผมถอดพระออก ผมนึกว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า ผมก็ตัวชา แล้วเหมือนมีใครเดินมากระแทกหลังผม ผมก็ตัวสั่นใจสั่น ทำอย่างไรจะให้ผมหลุดจากอาการนี้ครับ ?
ตอบ : ปฏิเสธอย่างเดียวเลย บางอย่างมีบุญสัมพันธ์มีกรรมสัมพันธ์กันมา เขาก็ต้องการที่จะอาศัยร่างเรา แต่ถ้าเกิดไม่มีตรงนี้เขาก็อาศัยไม่ได้ สำคัญตรงที่ว่าเราจะรับหรือไม่รับ ถ้าเราตั้งใจว่าไม่รับ อย่างไรก็ต้องฝืนไว้ ถ้าไม่ฝืนเดี๋ยวก็ไปหมดตัว

ถาม : ถ้าผมจับภาพพระ แล้วมีอย่างอื่นมาแทรก ?
ตอบ : ตั้งใจเอาพระไว้ในกายเราแล้วขยายภาพให้ใหญ่ พูดง่าย ๆ ก็คือให้พระอยู่ข้างใน ใครก็เข้าไม่ได้ เหมือนกับท่านนั่งเก้าอี้ไว้คนอื่นก็มานั่งแทนไม่ได้ นึกถึงภาพพระองค์เล็ก ๆ ตามลมหายใจเข้าไปจนสุด แล้วก็ขยายใหญ่ขึ้นมาเต็มตัวเรา

[เถรี]

ถาม : ในห้องนอนเหมือนมีคนอยู่ เวลาเรานอนมีเสียงหายใจ ?
ตอบ : บอกเขาว่าอย่าอยู่เฉย ๆ ช่วยเฝ้าบ้านให้ด้วย จริง ๆ แล้วก็ไม่มีอะไรหรอก...โชคดีที่มีคนช่วยเฝ้าบ้าน เราจะได้หลับสบาย ยกบ้านให้เขาไปเลย บอกว่าเราขออาศัยอยู่ด้วย ช่วยเฝ้าให้ด้วย จะว่าไปแล้วเขาทั้งหลายอยู่แถวนั้นมาก่อน ถ้าเราจะไปไล่เขาก็ยุ่ง ฝากเนื้อฝากตัวให้เขาดูแลไปเลย ตั้งใจทำบุญอะไรก็นึกถึงเขา ขอให้เขาโมทนาด้วย ขอให้ช่วยดูแลให้ตัวเรา และครอบครัวของเรา ให้มีความสุขความเจริญอะไรก็ว่าไป

[เถรี]

ถาม : ทำอย่างไรถึงจะรักษาสมาธิให้ต่อเนื่อง
ตอบ :ใช้สติประคองสมาธิ พวกเราเอาแต่สมาธิอย่างเดียว เผลอก็หลุด ประเภทหงายท้องตึงมาเยอะแล้ว เพราะว่าสติขาด เอาสติประคองสมาธิ อย่าลืมว่าพละ ๕ มีศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา สติอยู่ตรงกลางเลย เป็นตัวแบกเลย ถ้าเราขาดไป ๑ ตัว จะรอดไหม ? พระพุทธเจ้าท่านบอกแล้วว่าโพธิปักขิยธรรม คือองค์คุณเครื่องช่วยในการตรัสรู้ ในเมื่อเป็นองค์คุณช่วยตรัสรู้ จะขาดตัวใดตัวหนึ่งไม่ได้

ถาม : พละ ๕ ?
ตอบ : ศรัทธา ถ้าไม่เชื่อไม่ทำ ถ้าไม่เชื่อก็ไม่มีวิริยะ ขาดปัญญา แล้วก็มาสติ คอยควบคุมกำกับเอาไว้ เหมือนกับถือบังเหียนม้า ไม่ให้ม้าเตลิดนอกทาง ถ้าหากว่าสติทรงตัว สมาธิก็ตั้งมั่น ปัญญาก็เกิด แต่จริง ๆ แล้วทั้งหมดเริ่มจากศรัทธา

สติเป็นคนเลี้ยงวัว ระวังไว้อย่าให้วัวหาย ส่วนใหญ่ประเภทจิตตก สมาธิตก กรรมฐานแตก เพราะคนเลี้ยงวัวไม่อยู่ วัวเลยเตลิด

ถาม : (ไม่ชัด) ?
ตอบ : ท่านมีสติเป็นปกติ อย่าลืมว่าพระอรหันต์ท่านทรงสติวินัย วินัยก็คือศีล ท่านมีสติเป็นศีล มีสติเป็นปกติ เรื่องอื่นอาจจะพลาดได้ แต่เรื่องตัดกิเลสท่านไม่พลาดเด็ดขาด

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ผู้หญิงถ้ามีครอบครัวแล้วพยายามทำตัวเป็นช้างเท้าหลังนะ เหตุที่เป็นอย่างนั้น เพราะว่าผู้ชายมีตัวตนสูงมาก ที่ฝรั่งเขาเรียกว่าอีโก้ ถ้าพูดกันแบบไพเราะก็คือมีศักดิ์ศรี ถ้าเราทำตัวเป็นช้างเท้าหน้า ผู้ชายจะรู้สึกเหมือนอย่างกับว่าเขาไร้ศักดิ์ศรี ปัญหาในครอบครัวก็จะเกิด

คราวนี้พวกเราถ้ามีก็เป็นควาญช้างไปเลยจะได้จบ ในเมื่อทำตัวเป็นช้างเท้าหน้าแล้วมีปัญหา ก็ทำตัวเป็นควาญช้างไปเลย..!"

[เถรี]

"สมัยอาตมาเรียนมัธยมมี “คุณแม่ประจำห้อง” ชื่อแม่อรุณี แกเจ้ากี้เจ้าการเรื่องของเพื่อนทั้งห้องเลย แต่ว่าเป็นคนทำงานดีแล้วก็เรียบร้อย ถึงเวลาก็ “นายเล็ก การบ้านอยู่ไหน ?” “ยังทำไม่เสร็จ” “ทำเดี๋ยวนี้ ชั่วโมงต่อไปต้องส่งแล้ว” คอตกเลย ดุกว่าครูอีก...! แต่แกคุมเพื่อนทั้งห้องเลย เหมือนอย่างกับว่ามีบุคลิกผู้นำมาตั้งแต่เกิด ในเมื่อมีคุณแม่คอยจัดการ ชีวิตก็ง่ายขึ้น

เด็ก ๆ ที่เรียนหนังสืออย่างหนึ่ง เด็กที่เล่นกีฬาอย่างหนึ่ง จะโตช้ามาก เด็กที่เล่นกีฬาเหมือนกับว่าโตแต่ตัว ความรู้สึกไม่โตตามไปด้วย ส่วนเด็กที่เรียนหนังสือ โตแต่สมอง ตัวไม่โต

อาตมาจบ ป.๔ เพื่อนหลายคนก็ไม่ได้เรียนต่อ พอเรียนถึง ป.๖ กลับไปเจอ เพื่อนเป็นหนุ่มเป็นสาวไปหมดแล้ว ขณะที่อาตมาก็ผอมเหี่ยวอยู่เท่าเดิม แสดงว่าการใช้หัวสมองสูญเสียพลังงานเยอะมาก เขาเองไม่ต้องคิด โตพรวด ๆ เป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดเลย แล้วเท่าที่สังเกตดูทุกคนก็เป็นอย่างนั้น ก็คือถ้าไม่เรียน พักเดียวเท่านั้นก็โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันแล้ว

อาตมานี่คนเขากลัวว่าจะเป็นตานขโมย ผอมนิดเดียว ที่บ้านให้กินจิ้งจกปิ้งแก้ตานขโมย เป็นความซวยของจิ้งจกที่คนเขารู้ว่ารักษาโรคนี้ได้"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนจีนบ้านไหนมีคนแก่อยู่ถือเป็นสมบัติที่มีค่าอย่างสูงสุด โดยเฉพาะคนเป็นลูกเป็นหลานได้แสดงความกตัญญู จำไว้ว่าเราดีกับคนอื่นได้ ถ้าดีกับคนแก่ในบ้านไม่ได้นี่แปลว่าทำผิดแล้ว ต้องดีกับคนแก่ในบ้านให้ได้ก่อน แล้วค่อยไปดีกับคนข้างนอก"

[เถรี]

พูดถึงพระปิดตาหลวงปู่วิเวียร "เอาไปใช้ทางเจรจาค้าขายนะ อย่าเอาไปใช้ทางหาคู่ จะเดือดร้อนกว่าที่คิด คู่เยอะ ๆ ไม่ใช่เรื่องดีหรอก พระพุทธเจ้าสอนเราให้รู้จักสทารสันโดษ คือยินดีเฉพาะคู่ครองของตน ไม่ใช่เปะปะมั่วไปหมด ไปเห็นธรรมเนียมฝรั่งใช่ไหม ? ถ้ายังไม่ได้ใส่แหวนแต่งงานก็มั่วได้ ระวังไว้...โรคเอดส์ยังมีเป็นปกติอยู่นะ เขาว่าแต่ละวันทั่วโลก คนตายด้วยโรคเอดส์นาทีหนึ่งสามสี่ร้อยคน

เรื่องที่น่ากลัวขนาดนี้ แทนที่จะช่วยกันตีข่าวให้ชาวบ้านมีสำนึก แต่เปล่า..ดันไปกลัวปฏิทินทักษิณ...! บ้าชัด ๆ ปฏิทินทักษิณไม่ใช่โรคระบาดจะได้ไปติดคนอื่นง่าย ๆ"

[เถรี]

ถาม : พระสีขาวของหลวงปู่วิเวียร ?
ตอบ : สีขาวเป็นพระที่ท่านลบผงเอง ถ้าเนื้อดำนี่ผสมดินกากยายักษ์เยอะ สมัยก่อนลูกศิษย์หลวงปู่ทิม วัดช้างให้ เคยถวายดินกากยายักษ์ให้หลวงปู่วิเวียรไว้เยอะ

ถาม : ต่างกันอย่างไรคะ ?
ตอบ : ก็ไม่ได้ต่างกันอะไร ก็ได้ชื่อว่าเป็นพระที่ผสมผงสร้างพระหลวงปู่ทวดที่ดังนักดังหนาอยู่ด้วยก็แค่นั้นเอง เพราะว่าคนเดียวกันเสก

ถาม : เขาบอกว่าสีขาวมีเสน่ห์เมตตามากที่สุด ผู้ชายหากันเยอะ
ตอบ : ไม่จริง อย่าลืมว่าดำดีสีไม่ตก เห็นผู้หญิงสวยที่สุดในโลกไหม ? สุดยอดมาก ผิวดำเนียนเรียบกริบเลย แล้วตาออกสีเขียว ๆ ด้วย อย่างนั้นหรือจะไม่สวย ?

[เถรี]

ถาม : เขาโหงวเฮ้งดีด้วย ?
ตอบ : อันนั้นเขาเรียกว่าโหงวเฮ้งนางพญา เล็กไม่เป็น อย่างไรก็คงได้แต่งกับคนใหญ่คนโตแน่ คนเราถ้าสร้างบุญมา ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพคนหรือสภาพสัตว์ ก็ต้องเป็นผู้นำจนได้ ต่อให้ไม่อยากเป็นก็ต้องเป็น

อย่างซ่งชิงหลิง ความใฝ่ฝันก็คือเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกดูแลสามี ที่ไหนได้ กลายเป็นสตรีอันดับหนึ่งของประเทศจีน อะไรที่ทำไว้ถึงเวลาก็มาเอง ดีก็รับไว้ ชั่วก็รับไว้ อย่าไปยินดียินร้ายเพราะว่าเราทำเอาไว้เอง ถ้าไม่ดีก็ต้องทนได้ เพราะว่าเราทำเอง ถ้าดีก็อย่ายินดีมาก ให้สำนึกไว้ว่าถ้าเราไม่ได้ทำไว้ก็จะไม่ดีอย่างนี้

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "หลวงปู่สงฆ์ วัดเจ้าฟ้าศาลาลอย ปฏิบัติธรรมอยู่ในป่า นกบินมาเกาะแล้วก็ร้อง ท่านได้ยินว่า “หนักวางเสีย หนักวางเสีย” เวลาที่คนเราจะเข้าถึงธรรม อะไรก็เป็นธรรมะไปหมด

หลวงปู่ซามา อจุตฺโต ฝนตกได้ยินพวกเขียด พวกอึ่งอ่างร้อง “แบก ๆ หาม ๆ แบก ๆ หาม ๆ” ท่านบอกขนาดสัตว์ยังลำบากขนาดนี้ กูไม่เอาแล้วโว้ย หลวงพ่อวัดท่าซุงบอกว่าไม่ใช่ซามาแล้ว...ซาไป ไปไม่กลับแล้วด้วย แสดงว่าเข้าถึงจุดสูงสุดแล้ว นั่นวิสัยคนเข้าถึงธรรม"