|
#21
27-02-2009, 12:42
|
|||
|
|||
เสริม คุณพี่คนเก่าครับ
ตำแหน่งเดิมของ ท่านเจ้าคุณพระคลัง ในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ท่านดำรงค์ตำแหน่ง หลวงสรวิชิต นายด่านเมืองอุทัยธานี ครับ ท่านมีความชอบในการนำความวุ่นวายในเมืองธนบุรีไปถวายรายงาน ต่อ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช เมื่อครั้งยังทรงพระยศเป็น สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก ณ ด่านพระจารึก ครับ ผลงานด้านวรรณกรรมของท่าน นอกจากจะเป็นแม่กองควบคุมการแปล นวนิยายสามก๊ก แล้ว ก็ยังมีอีกหลายงานครับ ที่อยากจะแนะนำคือ ลิลิตกระบวนพยุหะเพชรพวง อันเป็น ลิลิตที่พรรณาถึง ขบวนพยุหะในการเสด็จไปนมัสการพระพุทธบาท ที่ สระบุรี ของพระเจ้าแผ่นดิน ครั้งสมัยอยุธยา ครับ (ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าจะเป็นยุคสมเด็จพระนารายณ์มหาราชครับ ) ซึ่งในลิลิตฯ นี้จะพรรณาเป็นร้อยแก้ว ยิ่งถ้าได้ดูแผนผังภาพขบวนพยุหะประกอบ ก็จะยิ่งเข้าใจชัดเจนมากยิ่งขึ้นครับ เมื่อปีที่แล้ว สมาคมห้องสมุดไทย ได้จัดพิมพ์หนังสือลิลิตฯ นี้ขึ้นมา แต่น่าเสียดายว่า ไม่ยอมจำหน่ายครับ แต่แจกฟรีสำหรับหน่วยงานทั่ว ๆ ไป ครับ (อดซื้อเก็บตามระเบียบ) สำหรับภาพประกอบลิลิตฯ นี้ เราท่านอาจจะผ่านตามาบ้างแล้ว ไม่มากก็น้อย ก็คือ ภาพเขียนในพระอุโบสถ ของ วัดยม ที่จังหวัดอยุธยา ซึ่ง ณ ปัจจุบัน ภาพนี้ได้ลบเลือนหายไปหมดแล้ว เพราะว่าเนื่องจากโดนน้ำฝนชะล้างออกไปจนหมด ประกอบกับ ท่านเจ้าอาวาสในยุคต่อ ๆ มาก็ไม่ได้ทำการบูรณะด้วยครับ แต่โชคยังดีอยู่ว่า พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระบรมราชโองการ ให้ สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอพระองค์หนึ่ง (จำพระนามไม่ได้เสียแล้ว) ได้ไปคัดลอกภาพเหล่านั้นเอาไว้ได้ก่อนที่จะเลือนหายไปหมดครับ แต่ตอนที่ไปดำเนินการคัดลอกนั้น ก็ไม่ได้ครบทุกภาพ เพราะบางส่วนก็เลือนหายไปแล้วครับ ขอแนบภาพประกอบนะครับ   แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เด็กเมื่อวานซืน : 27-02-2009 เมื่อ 13:36 
|
| สมาชิก 37 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เด็กเมื่อวานซืน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#22
27-02-2009, 13:49
|
||||
|
||||
|
พาออกนอกเรื่องไป ก็ต้องพาเลี้ยวกลับ ใช้หนี้ท่านทิด ผู้เริ่มเรื่องสงครามเก้าทัพ ด้วยพระราชนิพนธ์นิราศท่าดินแดง
นิราศเรื่องนี้ได้ทรงพระราชนิพนธ์ เมื่อ พ.ศ. ๒๓๒๙ เมื่อคราวเสด็จไปทรงทำศึกกับพม่า ที่ยกมารุกรานไทยที่ท่าดินแดง ทรงเสด็จไปการทัพครั้งนี้พร้อมกับ กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท ได้เสด็จโดยขบวนเรือจากกรุงเทพ ฯ ไปจนถึงเมืองไทรโยค แล้วจึงเดินทัพทางบกต่อไป พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้า ฯ ทรงเข้าตีค่ายพม่าที่ท่าดินแดง ในขณะที่กรมพระราชวังบวร ฯ ทรงเข้าตีค่ายพม่าที่ตำบลสามสบ ได้เข้าตีค่ายพม่าพร้อมกันทั้งสองทัพ เมื่อวันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๓๒๙ รบกันอยู่ สามวัน ถึงวันที่ ๒๓ เวลาบ่าย ฝ่ายไทยตีฝ่าเข้าค่ายพม่าได้ และได้รบติดพันกันอยู่จนพลบค่ำ พม่าจึงทิ้งค่ายแตกหนีไป กองทัพไทยได้ไล่ติดตามไปถึงค่ายพระมหาอุปราชา ที่ตำบลแม่กษัตร พระมหาอุปราชารู้ว่ากองทัพหน้าแตกแล้วก็ไม่ให้คิดต่อสู้ กองทัพพม่าแตกยับเยิน เสียรี้พลและอาวุธยุทโธปกรณ์มากมาย โดยเฉพาะปืนใหญ่ไม่สามารถจะลากกลับไปได้แม้แต่กระบอกเดียว แสนรักสุดรักภิรมย์สมร ทุกอนงค์ทรงลักษณ์อันสุนทร สถาวรพูนสวาดิสวัสดี ประกอบศักดิ์สมบูรณ์จำรูญเนตร อัคเรศงอนงามจำเริญศรี แสนกระสันปั่นป่วนฤดีทวี มีมโนเสน่ห์น้อมถนอมนวล อันราคีมิให้เคืองระคางข้อง ปองประคองนิ่มเนื้อนวลสงวน หวังสวาสดิ์มิรู้ขาดอารมณ์ครวญ เป็นที่ชวนชูชื่นทุกอิริยา เกษมสุขภิรมย์สมสมาน เคยสำราญมิได้แรมนิราศา ไม่นิราศขาดชมสักเวลา บำเรอล้อมพร้อมหน้าไม่ราวัน นิจาเอ๋ยโอ้กรรมจึงจำไกล มาซ้ำให้ทุเรศร้างมไหสวรรย์ ก็เพราะมีอธิราชไภยัน เข้าหักหั่นด่านแดนบุรีรมย์ จึงต้องกรูกรีธาพลากร มาจำจรจากสุขเกษมสม สารพัดสิ่งสวัสดิ์ที่เคยชม ก็นิยมให้วิโยคด้วยจำเป็น เมื่อวันออกนาเวศทุเรศสถาน แสนสงสารสุดอาไลยใครจะเห็น พี่เคยทัศนาเจ้าทุกเช้าเย็น เพราะเกิดเข็ญจึงต้องละสละมา ครั้นถึงด่านดาลเทวษทวีถึง คนึงในให้หวนละห้อยหา ถึงนางนองเหมือนพี่นองชลนา ยิ่งทวาอาวรณ์สท้อนใจ ครั้นถึงโขลนทวารยิ่งลานแล ให้หวาดแหวอารมณ์ดังลมไข้ จนลุล่วงคลองชลามหาไชย ย่านไกลสุดสายในตาแล เหมือนอกเราที่นิรามาทุเรศ เหลือสังเกตมุ่งหามาห่างแห ระกำเดียวเปลี่ยวดิ้นฤดีแด จนล่วงกระแสสาครบุรีไป ลุสถานบ้านบ่อนาขวาง ให้อางขนางร้อนรนกมลไหม้ ถึงย่านซื่อเหมือนพี่ซื่อสังวรใจ มิได้มีลำเอียงเที่ยงธรรม เมื่อถึงสามสิบสามคดแล้ว แคล้วแคล้วเหมือนจะกลับมารับขวัญ คล้ายคล้ายอัษฎงค์พระสุริยัน ก็บรรลุถึงคลองสุนัขใน พอชลาถอยถดลดลงฝั่ง เรือดั่งเคืองเขินไม่เดินได้ พลพายรายกันลงเข็นไป เหมือนเข็ญใจเคืองจิตที่จากมา ครั้นเพลาสุริยาอรุณเรือง แสงประเทืองเบื้องบูรพ์ทิศา พอตกลึกแล้วให้ล่องนาวาคลา ประทับท่าเมืองสมุทรบุรีรมย์ อันฝูงชนชาวบ้านย่านนั้น ผิวพรรณไม่รื่นรวยสวยสม ไม่เป็นที่ชวนชื่นอารมณ์ชม ยิ่งเกรียมกรมสุดแสนระกำใจ ให้ปั่นป่วนหวนสวาสดิ์ประวัติหา จะดูใครไม่พาใจชื่นได้ จึงให้ออกนาวาคลาไคล รีบไปตามสายชลธี อันเรือหลังดั้งกันสิ้นทั้งหลาย ก็พายแซงแข่งขึ้นไปอึงมี่ โห่สนั่นครั่นครื้นทั้งนาวี มีแต่ความเกษมสุขไปทุกคน เสียงเส้าเร้าเร่งพลพาย เหมือนรักหมายสายสวาททุกขุมขน ให้อักอ่วนป่วนจิตจลาจล ถึงตำบลบางกุ้งเป็นคุ้งเลี้ยว ยิ่งลับไม้ไกลเนตรทุเรศสถาน ให้แดดาลหวั่นหวั่นกระสันเสียว ดังเอกามาแต่นาวาเดียว เปลี่ยวสวาสดินิราศไร้ภิรมย์ชม มาถึงย่านนกแขวกแสกส่งเสียง ทั้งสำเนียงถอนใจเพียงใจล่ม เคยยินเสียงประโคมขานสำราญรมย์ โอ้ครั้งนี้มาระงมแต่เสียงนก แสนทุเรศเวทนานิจาเอ๋ย นี่ใครเลยจะเล็งเห็นในอก ได้ระกำช้ำใจมาหลายยก หวังจะป้องปิดปกให้พ้นไภย มิให้หมู่พาลาอาธรรม์ มาย่ำยีเขตขัณฑ์บุรีได้ จึงสู้สละรักหักใจ มาทนเทวษอยู่ไกลเอกา ......... แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คนเก่า : 25-05-2009 เมื่อ 14:27 เหตุผล: แก้เป็นเลขไทย
|
| สมาชิก 33 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คนเก่า ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#23
09-04-2009, 15:34
|
|||
|
|||
|
ดีใจจังค่ะ...เข้ามาได้แล้ว..วันแรกเลยค่ะ
ขออีกได้ไหมคะ..ชอบมาก ๆ ค่ะ ยังไม่จุใจเลยค่ะ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เด็กแดง : 11-04-2009 เมื่อ 13:11
|
| สมาชิก 33 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เด็กแดง ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#24
09-04-2009, 17:18
|
||||
|
||||
|
มาถึงก็ใช้งานคนแก่เชียว
...ถึงบำหรุเหมือนพี่นิราศรัก ให้อักอ่วนครวญใคร่อาลัยหา ครั้นลุราชบุรีภิรมยา ที่อาทวาหักอารมย์ค่อยสมประดี จึงรีบรัดจัดหมู่โยธา ให้อยู่รักษาบุรีศรี ครั้นอรุณเรืองแรงแสงรวี ก็จรลีนาเวศทุเรศจร ด่วนเดินทางโดยทางชลมารค แสนลำบากด้วยร้างแรมสมร กระหายหิวหวิวใจให้อาวรณ์ แต่ข้อนข้อนขุ่นเข็ญเป็นนิรันดร์ ถึงท่าราบเหมือนพี่ทาบทรวงถวิล ยิ่งโดยดิ้นโหยหวนครวญกระสัน ด้วยได้ทุกข์ฉุกใจมาหลายวัน จนบรรลุเจ็ดเสมียนตำบลมา ลำลำจะใคร่เรียกเสมียนหมาย มารายทุกข์ที่ทุกข์คนึงหา จึงรีบเร่งนาเวศครรไลยคลา พอทิวากรเยื้องจะสายัณห์ ก็ลุถึงวังศาลาท่าลาด ชายหาดทรายแดงดังแกล้งสรร จึงประทับแรมรั้งยังที่นั้น พอพักพวกพลขันธ์ให้สำราญ พรั่งพร้อมล้อมวงเป็นหมู่หมวด ชาวมหาดตำรวจแลทวยหาญ เฝ้าแหนแน่นนันต์กราบกราน นุ่งห่มสะคราญจำเริญตา ต่างว่าจะเข้าโหมหักศึก ห้าวฮึกขอขันอาสา ไม่คิดกายขอถวายชีวา พร้อมหน้าถ้วนทุกตัวไป แต่ตริการที่จะผลาญอรินราช จนโอภาสแสงจันทร์จำรัสไข ให้ขุกคิดอาวรณ์สะท้อนใจ ถึงอนงค์นางในไม่รู้วาย ด้วยเคยทอดทัศนาไม่รารัก ภิรมย์พักตร์ร้องรำบำเรอถวาย บ้างเฝ้าแหนหมอบเมียงเรียงราย กรกรายโบกพัชนีพาน ยิ่งเร่าร้อนทอนทอดฤทัยทุกข์ เมื่อเคยสุขฤามาเสื่อมทุกสิ่งสมาน จนลืมหลงที่ดำรงดำริการ แต่เดือดดาลอารมณ์ไม่สมประดี จนเพลาสิบทุ่มยิ่งรุ่มร้อน ให้ยกพลนิกรออกจากที่ กระบวนทัพซับซ้อนมามากมี โห่มี่สะเทือนก้องท้องวาริน ถึงม่วงชุมเหมือนเคยประชุมเฝ้า ยิ่งร้อนเร่ารื้อกำหนัดประวัติถวิล ยามเสวยเคยเห็นเป็นอาจิณ แดดิ้นถึงเนื้อวิมลมาลย์ แสนเทวษเสื่อมสิ้นสิ่งสวาสดิ ด้วยนิราศแรมร้างห่างสถาน ถึงยามชื่นมิได้ชื่นสำราญบาน แต่นี้นานสวาสดิ์เว้นไม่เห็นใคร ถึงปากแพรกซึ่งเป็นที่ประชุมพล พร้อมพหลพลนิกรน้อยใหญ่ ค่ายคูเขื่อนขัณฑ์ทั้งนั้นไซ้ สารพัดแต่งไว้ทุกประการ จึงรีบรัดจัดโดยกระบวนทัพ สรรพด้วยพยุหทวยหาญ ทุกหมู่หมวดตรวจกันไว้พร้อมการ ครั้นได้ศุภวารเวลา ให้ยกพลขึ้นทางไทรโยคสถาน ทั้งบกเรือล้วนทหารอาสา จะสังหารอริราชพาลา อันสถิตย์อยู่ยังท่าดินแดง.... แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คนเก่า : 18-04-2009 เมื่อ 20:01
|
| สมาชิก 32 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คนเก่า ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#25
09-04-2009, 17:47
|
||||
|
||||
|
ครั้นเดือนสามวันแรมเก้าค่ำ
ย่ำรุ่งสี่บาทอรุณแสง จึงให้ยกพหลรณแรง ล้วนกำแหงหาญเหี้ยมสงครามครัน ไปโดยพยุหบาตรรัถยา พลนาวาตามไปเป็นหลั่นหลั่น สะพรึบพร้อมหน้าหลังดั้งกัน โห่สนั่นสะเทือนท้องนทีธาร รีบเร่งพลพายให้เร่งพาย ฝืนสายชลเชี่ยวฉ่าฉาน ถึงตำแหน่งแก่งหลวงศิลาดาล ชลธารไหลเชี่ยวเป็นเกลียวมา แต่จำเพาะเตราะตรอกซอกทาง แก่งเกาะขัดขวางอยู่หนักหนา แสนลำบากยากใจที่ไคลคลา ใครจะเห็นเวทนาบรรดามี สองวันบรรลุถึงวังยาง คนึงวังอ้างว้างเกษมศรี เคยเป็นสุขทุกเวลาราตรี โอ้ครานี้มีกรรมมาจำไกล ถึงบางลางยิ่งดาลทรวงสมร ให้ขุ่นข้อนอารมณ์หม่นไหม้ จึงเร่งรีบนาวาคลาไคล มาถึงไศลชลชีสีขริน สูงส่งตรงโตรกโดดเดี่ยว อยู่ริมสายชลเชี่ยวกระแสสินธุ์ พรายแพร้วดังแก้วแกมนิล ปักษินบินร้องร้องระงมไพร บ้างจับไม้รายเรียงบนเชิงเขา บ้างง่วงเหงาหาคู่พิศมัย นกเอ๋ยยังรู้มีอาลัย อกเราฤๅจะไม่เวทนา ครั้นบรรลุถึงศาลเทพารักษ์ อันพิทักษ์ปากน้ำประจำท่า มีแต่ศาลสันโดษอยู่เอกา คิดมาเหมือนอกพี่ที่จากจร เห็นอารักษ์แล้วคิดสังเวชจิต มาใช้มิตรเหมือนพี่ร้างแรมสมร สารพัดจะวิบัติอนาทร แต่ร้อนแรมตามทางทุเรศมา ครั้นมาถึงวังนางตะเคียน พิศเพี้ยนมิ่งไม้ใบหนา ตั้งเคียงเรียงราบริมชลา สาขารื่นรมสำราญใจ ต้นไม้เปลาเปลาอยู่สล้าง เหมือนไม้กระถางวางเรียงงามไสว ชมพลางพลางรีบนาวาไป บรรลุล่วงมาได้หลายตำบล มาพลางทางแสนคนึงหา นัยนาแลลับไพรสณฑ์ ยิ่งแดดาลร่านร้อนทุรนทน จนลุดลเข้าท้องไอยรารมย์ เป็นช่องชั้นเชิงผาศิลาลาด รุกขชาติรื่นรวยสวยสม ไพจิตรพิศพรรณอยู่น่าชม ลมพัดพากลิ่นสุมาลย์มา มีท่อธารน้ำพุดุดัน ตลอดลั่นไหลลงแต่ยอดผา เป็นโปลงปล่องช่องชั้นบรรพตา เซนซ่าดังสายสุหร่ายริน บ้างเป็นท่อแถวทางหว่างบรรพต เลี้ยวลดไหลมามิรู้สิ้น น้ำใสไหลรินซอกศิขริน แสนถวิลถึงสวาดิไม่คลาดคลา เกษมสุขสรงสนานสำราญเริง บันเทิงจิตพิศวงหรรษา ชลอได้ก็จะใคร่ชลอมา ให้เป็นที่ผาสุขทุกนางใน คิดเคยเมื่อเคยสรงสนาน สุธาธารทิพรสสดใส อันหอมหวลอวลอบสุมาไลย มาร้างไร้สุคนธกำจร เจ้าเคยถวายภูษาสุธาสรง อันบรรจงทิพรสเกษร เคยไพบูลย์ด้วยดรุณนิกร ทีนี้มาจำจรอยู่เอกา ชมเขาลำเนาพนาวาศ แสนสวาดิไม่วายถวิลหา.... แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คนเก่า : 18-04-2009 เมื่อ 20:11
|
| สมาชิก 34 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คนเก่า ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#26
09-04-2009, 17:58
|
||||
|
||||
|
ถึงไทรโยคปลายแดนนัครา
มิให้หยุดโยธาเร่งคลาไคล แต่เห็นทางท่าชลานั้น เป็นเกาะแก่งขัดขึ้นล้วนเนินไศล ยากที่นาวีจะหลีกไป จึงสั่งให้รอรั้งยั้งนาวา เร่งรีบคชสารอัสดร บทจรตามแถวแนวพฤกษา ชมพรรณมิ่งไม้นานา บ้างทรงผลผกาเขียวขจี ลางต้นสาขาดูน่าชม รื่นร่มมิดแสงพระสุริยศรี สดับเสียงปักษาสุวาที ลิงค่างบ่างชนีวิเวกดง เสนาะเสียงจักจั่นสนั่นไพร แม่ม่ายลองในในป่าระหง เรไรร้องหริ่งหริ่งอยู่ริมพง ส่งเสียงดังสำเนียงอนงค์นวล คิดคล้ายลม้ายเหมือนดนตรี จำเรียงรี่เรื่อยโรยโหยหวน ยิ่งซับซาบอาบชื่นอารมณ์ชวน กำสรวลว้าเหว่ทุเรโรย ฟังแต่เสียงสำเนียงนกวิหคร้อง วิเวกก้องเกริ่นไพรฤทัยโหย รุกขชาติแกว่งกวัดสบัดโบย ลมโชยคันธรสจรุงใจ ตะวันรอนอ่อนแสงจะอัสดง เหล่าจัตุรงค์เตรียมกายทั้งนายไพร่ แรมรอนนอนแนวพนาไลย แต่ไศลป่าระหงดงดอน นอนเดียวเปลี่ยวเทวษทวีทุกข์ ไม่มีสุขเร่าร้อนสท้อนถอน แสงจันทร์ส่องสว่างกลางอัมพร ยิ่งอาวรณ์หวังสวาดิไม่ขาดคิด วายุพัดพานดวงศศิธร เขจรจรบังเมฆมิดสนิท พิรุณโรยโปรยปรายใบไม้ชิด สะท้านจิตเจียนจักเป็นไข้ใจ เย็นฉ่ำน้ำฟ้าละอองฝน มาทนเทวษครั้งนี้จะมีไหน ถึงทั้งหลายหนาวกายได้ผิงไฟ ไม่เหมือนพี่หนาวใจที่ในทรวง เห็นดาวดึกนึกหวนรัญจวนหา ในอุษาเพียงทับด้วยเขาหลวง อันหาบหามที่เขาตามมาทั้งปวง ไม่หนักทรวงเหมือนพี่หนักอาลัยไกล เขาหนักหาบถึงที่ก็ได้พัก พี่หนักรักนี้ไม่ปลงเอาลงได้ มีแต่คอยคอยทุกข์ทุกวันไป จะเห็นใจฤาที่ใจการุณกัน แต่นอนนิ่งกลิ้งกลับไม่หลับสนิท ยิ่งคิดคิดก็ยิ่งโทมนัสสัน จนอรุณเรืองศรีรวีวรรณ จึงให้ยกพลขันธ์ยาตรา ออกจากเนินผาศิลาพนัส เร่งรัดทวยหาญทั้งซ้ายขวา ไปตามแนวแถวในพนาวา พอสุริยาสายัณห์ลงรอนรอน ก็ถึงด่านท่าขนุนโดยหมาย ให้ตั้งค่ายตามเชิงศิขร แล้วรีบเร่งพหลพลนิกร ทั้งลาวมอญเขมรไทยเข้าโจมตี ทัพพม่าอยู่ยังท่าดินแดง แต่งค่ายรายไว้เป็นถ้วนถี่ ทั้งเสบียงอาหารสารพันมี ดังสร้างสรรค์ธานีทุกประการ มีทั้งพ่อค้ามาขาย ร้านรายกระท่อมพลทุกสถาน ด้านหลังท่าทางวางตะพาน ตามละหานห้วยน้ำทุกตำบล ร้อยเส้นมีฉางระหว่างค่าย ถ่ายเสบียงมาไว้ทุกแห่งหน แล้วแต่งกองร้อยอยู่คอยคน จนตำบลสามสบครบครัน อันค่ายคูประตูหอรบ ตบแต่งสารพันเป็นที่มั่น ทั้งขวากหนามเขื่อนคูป้องกัน เป็นชั้นชั้นอันดับมากมาย ให้ทหารเข้าหักโหมโรมรัน สามวันพวกพม่าก็พังพ่าย แตกยับกระจัดพลัดพราย ทั้งค่ายคอยน้อยใหญ่ไม่ต่อดี ให้ติดตามไปจนแม่กษัตร เหล่าพม่ารีบรัดลัดหนี บ้างก็ตายก่ายกองในปัถพี ด้วยเดชะบารมีที่ทำมา ตั้งใจจะอุปถัมภก ยอยกพระพุทธศาสนา จะป้องกันขอบขัณฑสีมา รักษาประชาชนแลมนตรี จะบำรุงทั้งฝูงสุรางค์รัก ให้อัคเรศเป็นสุขเจริญศรี ครั้นเสร็จการผลาญราชไพรี ก็ให้กรีธาทัพกลับมา ทั้งทิวาราตรีไม่หยุดหย่อน ด้วยอาวรณ์ทนเทวษถวิลหา แสนคนึงถึงสวาดิไม่คลาดคลา แต่พร่ำปรารภนั้นเป็นอาจิณ จิตเจ็บจะขาดด้วยนิราศรส จะอดไว้ก็สุดอาลัยถวิล อันบำราบรบราชไพริน ถึงจะไร้ศรศิลป์ที่ชิงไชย ก็พอจะพยายามตามตี ให้ชนะไพรีจงได้ จะสู้สงครามรักนี้หนักใจ ด้วยไร้ศรรสสวาดิจะราวี อันแสนศึกทั้งหลายก็พ่ายแพ้ ยากแต่จะรบรักให้หน่ายหนี ที่ลำบากแต่หลังในครั้งนี้ สุดที่จะปรับทุกข์กับผู้ใด อันฝูงสุรางค์นางทั้งหลาย ยังค่อยอยู่สุขสบายฤาไฉน ฤาในจิตคิดอ่านประการใด อย่าอำไว้จงแจ้งแต่จริง เอย ฯ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คนเก่า : 18-04-2009 เมื่อ 20:12
|
| สมาชิก 33 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คนเก่า ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#27
09-04-2009, 23:14
|
|||
|
|||
|
ทราบมาว่า ยังมีเหรียญ "วังหน้า" ไว้ให้บูชาอยู่ที่วัดมหาธาตุ ใกล้ ๆ ธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์ค่ะ
เคยมีรุ่นพี่ท่านหนึ่งบอกว่า ท่านเก็บเอาไว้ให้ลูกหลานท่านมาบูชา เพราะว่าสร้างไว้นานมากแล้ว และมีพระเกจิฯ ระดับสูงเมตตาปลุกเสก ไม่น่าจะเหลือมาถึงรุ่นเราให้ไปบูชากันได้ค่ะ ชไมเคิลเชื่อสนิทใจว่าเป็นลูกหลานวังหน้าของแท้ดั้งเดิม เพราะว่าเกิดที่โรงพยาบาลศิริราช แล้วก็ยังได้เรียนที่ธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์ ซึ่งเป็นที่ดินของวังหน้าอีกด้วยค่ะ (เพราะตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็ได้รับความเมตตาจากท่านปู่พระอินทร์จับยัดเข้ามาเรียนในธรรมศาสตร์ได้ด้วยคะแนนสอบที่ฉิวเฉียดจริง ๆ ) แถมยังได้มีโอกาสบูชาเหรียญวังหน้าอีกด้วย 
|
| สมาชิก 39 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สไบเงิน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#28
10-04-2009, 09:29
|
|||
|
|||
|
พื้นที่ของโรงพยาบาลศิริราชนั้น แต่เดิมเป็นบริเวณพระราชวังของกรมพระราชวังบวรสถานภิมุข (วังหลัง) ซึ่งจะมีอาณาบริเวณเริ่มตั้งแต่วัดอมรินทราราม(วัดหลวงพ่อโบสถ์น้อย)เขตบางกอกน้อยไปจนสุดถึงบริเวณนันทอุทยานของกองทัพเรือครับ ปัจจุบันยังมีแนวคูของพระราชวังหลังเดิมอยู่นะครับ
บริเวณวังหน้านั้นพื้นที่จะครอบคลุมตั้งแต่บริเวณสนามหลวงทั้งหมดไปจนถึงมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์,วิทยาลัยนาฏศิลป์,และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เด็กเมื่อวานซืน : 10-04-2009 เมื่อ 09:35
|
| สมาชิก 38 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เด็กเมื่อวานซืน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#29
10-04-2009, 12:54
|
|||
|
|||
|
อ้างอิง:
ชไมเคิลเป็นผีติดที่ เกิดศิริราช ก็เลือกที่จะไปบริจาคเลือดที่ศิริราชเท่านั้น จะบริจาคอวัยวะ ก็จะเลือกไปที่ศิริราชอีกค่ะ แม้กระทั่งจะดื่มกาแฟเย็น ที่ท่าน้ำศิริราชก็เป็นตัวเลือกอันดับหนึ่งในใจอีกด้วยค่ะ 
|
| สมาชิก 36 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สไบเงิน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#30
10-04-2009, 12:58
|
|||
|
|||
|
อ้างอิง:
แล้วจะมาแจ้งภายหลังนะคะ
|
| สมาชิก 37 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สไบเงิน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#31
26-10-2009, 14:26
|
|||
|
|||
|
ขอน้อมกราบบูชาคุณขององค์ท่านที่มีต่อชาติ พระศาสนามาตั้งแต่ต้นจนปัจจุบัน
ข้าพเจ้าเองก็มีความผูกพันกับท่านมาก คิดเอาเองว่าคงจะเป็นลูกหลานหรือบริวารของท่านมาแต่กาลก่อน มาจนถึงปัจจุบัน ก็ได้มาเจอท่านตั้งใจว่าจะพยายามปฏิบัติตามท่านเพื่อเข้าถึงความดีที่ท่านถึงแล้วในชาติปัจจุบันนี้ - ความเศร้าหมองย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้มีสติสมบูรณ์ - ผมชอบประโยคนี้มากครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ฅนเมืองพริบพรี : 26-10-2009 เมื่อ 14:40
|
| สมาชิก 29 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#32
03-11-2009, 13:08
|
|||
|
|||
|
ในวันนี้เป็นวันคล้ายวันสวรรคตของ
สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท (วังหน้าพระยาเสือ) ข้าพระองค์ขอน้อมบูชาคุณความดีที่พระองค์ท่านสร้างไว้ต่อแผ่นดินไทย และพระพุทธศาสนา เสด็จสวรรคต เมื่อวันที่ ๓ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๓๔๖ มีเรื่องเล่าว่าระหว่างทรงประชวร กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาทโปรด ฯ ให้เชิญพระองค์ขึ้นเสลี่ยงเสด็จออกไปวัดพระศรีสรรเพ็ชญ์ (ต่อมาเรียกวัดมหาธาตุ) เพื่อนมัสการพระประธานในพระอุโบสถทรงจบพระหัตถ์อุทิศถวายพระแสงเพื่อเป็นพุทธบูชาเพื่อให้ทำเป็นราวเทียน เป็นที่มาของรูปแบบพระบวรอนุสาวรีย์หน้าวัดมหาธาตุในปัจจุบัน ครั้งนั้นเล่ากันว่าทรงบ่นว่า "ของนี้กูอุตสาห์ทำด้วยความคิดและเรี่ยวแรงเป็นหนักหนา...ต่อไปก็จะเป็นของท่านผู้อื่น...และทรงแช่งตอนหนึ่งว่า "...นานไปใครที่มิใช่ลูกกู ถ้ามาเป็นเจ้าของเข้าครอบครอง ขอผีสางเทวดาจงบันดาลอย่าให้มีความสุข..." (สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ "ตำนานวังหน้า" ประชุมพงศาวดารภาค ๑๓ อ้างในสมโชติ อ๋องสกุล "วังหน้า:ประวัติศาสตร์เมื่อ ๒๐๐ ปี บนดินแดนธรรมศาสตร์" ๒๕๒๕) ***ตลอดพระชนม์ชีพที่ทรงรับราชการ รวมระยะเวลา ๓๕ ปี จนกระทั่งสงครามครั้งสุดท้ายกับพม่าที่เมืองล้านนา และ รวมตลอดพระชนม์ชีพ พระองค์ทำสงครามถึง ๒๔ ครั้ง เพื่อกอบกู้เอกราชและสร้างความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร ***ความยิ่งใหญ่ของสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท กรมพระราชวังบวรสถานมงคล พูดอย่างชาวบ้าน ว่า ท่านเกิดมาเพื่อรบ หรือ เกิดมาพร้อมกับดาบ แม่ทัพพม่าที่เป็นคู่รบให้สมัญญานามว่า “พระยาเสือ” ตรงกับพระนามที่ได้รับการอุปราชาภิเษก นับว่าท่านเป็นนักรบโดยแท้ สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท (วังหน้าพระยาเสือ) ได้ทรงบูรณปฏิสังขรณ์วัดตองปุแล้วถวายเป็นพระอารามหลวง โปรดเกล้า ฯ พระราชทานนามใหม่ว่า วัดชนะสงคราม เพื่อเป็นพุทธบูชาในการพระราชสงคราม ที่พระองค์ทรงมีชัยชนะต่อพม่าในการรบทั้ง ๓ ครั้ง ทั้งในสงครามเก้าทัพ ปี ๒๓๒๘ ศึกท่าดินแดงและสามสบ ปี ๒๓๒๙ และสงครามที่นครลำปางป่าซาง ในปี ๒๓๓๐ และได้โปรดให้บรรจุ พระเนื้อดินดิบ "วัดชนะสงคราม" ไว้ในกรุพระเจดีย์เพื่อถวายเป็นเครื่องพุทธบูชา หลังจากที่ต้องสังเวยชีวิตผู้คนมากมายเพื่อรักษาแผ่นดินเอาไว้ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ฅนเมืองพริบพรี : 03-11-2009 เมื่อ 13:24
|
| สมาชิก 30 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#33
03-11-2009, 13:15
|
|||
|
|||
|
อ้างอิง:
อีกความหมายคือ กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทําความเคารพ ใช่ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เด็กเมื่อวานซืน : 03-11-2009 เมื่อ 13:18
|
| สมาชิก 34 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เด็กเมื่อวานซืน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#34
03-11-2009, 13:28
|
|||
|
|||
|
สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท
(พระนามล่าสุดที่ถูกต้องและสมพระเกียรติที่สุด) ทรงเป็นผู้เสกสร้างและค้ำจุนราชบัลลังก์ทูนถวายแด่สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช และ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระองค์ทรงเป็นแม่ทัพคู่พระทัยของสองมหาราชไทย และทรงคือมหาบุรุษผู้รักษาเอกราชของชาติไทยไว้มิให้ล่มจมเป็นครั้งที่ ๓ มาจนสิ้นอายุขัย นอกจากการศึกสงครามแล้ว พระองค์ยังทรงเป็นกำลังสำคัญในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาและสร้างพระนครให้มั่นคงเป็นสง่าเชิดชูพระเกียรติแห่งราชวงศ์จักรีอีกด้วย นอกจากนี้ พระองค์ทรงสถาปนาและปฏิสังขรณ์ วัดหลายแห่ง เช่น วัดมหาธาตุฯ วัดชนะสงคราม วัดโบสถ์ วัดบางลำภู วัดสมอแครง วัดส้มเกลี้ยง วัดสำเพ็ง วัดครุฑ เป็นต้น แม้ในช่วงสุดท้ายของพระชนม์ชีพ พระองค์ได้รับสั่งให้คนหามพระองค์เข้าไปในพระอุโบสถวัดมหาธาตุฯ ทรงเอาเทียนติดพระแสงดาบแล้วตั้งสัตยาธิษฐานถวายพระแสงดาบเป็นราวเทียนพุทธบูชาหน้าพระประธานพระพุทธปฏิมากร พระองค์ทรงพระประชวรด้วยพระโรคนิ่ว เมื่อครั้งเสด็จยกทัพไปช่วยเมืองเชียงใหม่เมื่อปีพุทธศักราช ๒๓๔๕ หลังเสร็จศึกเสด็จกลับมากรุงเทพ ฯ พระโรคกำเริบมากขึ้น และเสด็จสวรรคตเมื่อแรม ๔ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีกุน ตรงกับวันที่ ๓ พฤศจิกายน ๒๓๔๖ สิริพระชนมายุได้ ๖๐ พรรษา พระองค์ได้สถาปนา วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฏ์ หรือวัดมหาธาตุฯ เป็นพระอารามหลวงขนาดใหญ่ วัดนี้มีความสำคัญคือ เป็นสถานที่ที่ทำการสังคายนาพระไตรปิฎก และพระองค์ทรงผนวชที่วัดนี้ด้วย แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ฅนเมืองพริบพรี : 03-11-2009 เมื่อ 14:10
|
| สมาชิก 34 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#35
03-11-2009, 14:02
|
|||
|
|||
|
อ้างอิง:
เครื่องหมายไปยาลน้อย(ฯ) ไม่ต้องเว้นวรรคหน้า ให้พิมพ์ติดกับคำที่ต้องการจะย่อครับ รังสฤษฏ์ หมายถึง สร้าง, แต่งตั้ง
|
| สมาชิก 36 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เด็กเมื่อวานซืน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#36
03-11-2009, 15:59
|
|||
|
|||
|
อ้างอิง:
วันนี้สไบเงินเพิ่งจะมีโอกาสไปแถว ๆ วัดมหาธาตุฯในช่วงเวลาทำการเพื่อจะไปติดต่อขอบูชาเหรียญวังหน้าให้พี่คนเก่าตามสัญญา (ที่ทำไว้นานนักหนาแล้ว) ก็พบว่าเหรียญวังหน้ารุ่นนี้หมดไปแล้ว มีแต่เหรียญรุ่นใหม่เท่านั้นค่ะ กราบขออภัยพี่คนเก่าที่หนูมิอาจสนองความประสงค์ของพี่ได้ค่ะ
|
| สมาชิก 35 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สไบเงิน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#37
03-11-2009, 17:45
|
||||
|
||||
|
น้ำใจน้องสไบเงินช่างงามนัก
เพียงเท่านี้ก็ชื่นหัวใจพี่คนเก่าเป็นนักหนาแล้ว มิพักต้องมีสิ่งใดมาให้ดอกเจ้า (ใช้สำนวนให้เข้ากับเรื่องขุนศึกคู่บัลลังก์ ๒ แผ่นดิน)
|
| สมาชิก 34 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คนเก่า ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#38
03-11-2009, 20:08
|
|||
|
|||
|
อ้างอิง:
 เรื่องขุนศึกฯ อะไรที่พี่คนเก่าว่ามานั้นผู้แต่งเป็นใครหรือคะ? สงสัยหนูจะเกิดมาไม่ทันได้อ่านค่ะ
|
| สมาชิก 38 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สไบเงิน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#39
04-11-2009, 09:18
|
||||
|
||||
|
เรื่อง "ขุนศึก" ของ "ไม้เมืองเดิม" จ้ะ
|
| สมาชิก 36 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คนเก่า ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
 |
| ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
|
|
