เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกันยายน ๒๕๕๗

[เถรี]

ถาม : พิจารณาแล้วว่ากำลังใจยังไม่ได้ ในเมื่อหลวงพ่อบอกว่า ร่างกายไม่ใช่ของเรา เราต้องบังคับร่างกายได้ แล้วเราจะไปบังคับบัญชาได้อย่างไร ?
ตอบ : เราสั่งร่างกาย ไม่ใช่ให้ร่างกายสั่งเรา ไม่ใช่ไปบังคับบัญชาให้ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย

ถาม : แต่สั่งให้ทำงาน ?
ตอบ : ใช่..อุตส่าห์พูดชัด ๆ ว่าเราสั่งร่างกาย ไม่ใช่ร่างกายสั่งเรา ในเมื่อร่างกายไม่ใช่ของเรา เราก็ต้องสั่งร่างกายได้ ไม่ใช่ให้ร่างกายมาสั่งเรา ตูจะใช้ซะอย่าง ก็เข็นกันไป ในเมื่อร่างกายไม่ใช่ของเรา ร่างกายบอกว่าไม่ไหว แต่เราบอกว่ายังไหว ไม่ไหวก็จอดทิ้ง หารถคันใหม่..!

[เถรี]

ถาม : "ยอม" ของหลวงพ่อจำเนียร นี่กินความเยอะเลยนะครับ ใช้ได้หมด ?
ตอบ : รู้จักยอมแพ้บ้าง ลดได้ทั้งมานะ ลดได้ทั้งสักกายทิฐิ ทั้งเมตตาต่อตัวเราและเขา

ถาม : ตัววิจิกิจฉาของพระสกิทาคามี พระอนาคามีคือตัวไหนครับ ?
ตอบ : ยังยึดในบุญกุศลอยู่ บางทีก็เกิดความลังเลว่าทำอีกหน่อยก็น่าจะดี

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ตอนนี้ระบบไฟใต้ดินของวัดท่าขนุนเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว หมดไปเกือบ ๔ ล้านบาท ใช้เวลาดำเนินการเกือบ ๔ ปี เพราะว่ารอสายไฟอยู่เกือบ ๒ ปี โรงงานติดน้ำท่วมเลยส่งสายไฟให้ไม่ทัน เนื่องจากว่าเดินสายใต้ดิน อาตมาไม่อยากให้สายไฟมีรอยต่อ ถ้ามีรอยต่อต้องมีรอยต่อให้น้อยที่สุด ในเมื่อห้ามมีรอยต่อก็เลยราคาแพง ต้องสั่งเขาผลิตให้ได้ขนาดที่ต้องการ พอสั่งเขาต่างหากกลายเป็นชนิดพิเศษ ต้องรออยู่ ๒ ปี รวม ๆ แล้วกว่าจะเสร็จเกือบ ๔ ปี

ตอนนี้ชื่นใจมากเลย ค่าไฟจาก ๔ – ๕ พันบาท ขึ้นพรวดกลายเป็นเกือบ ๒ หมื่น เพราะถึงเวลาต่อไฟเข้าทั้งหมด กลายเป็นไฟของวัดโดยตรง เข้าหม้อแปลงใบที่ทางวัดซื้อเอง ไม่ใช่หม้อแปลงของเทศบาลที่เคยให้ใช้ฟรี เดือนนี้น่าจะตกประมาณ ๔ - ๕ หมื่นบาท เพราะต้องเชื่อมโครงหลังคาหมู่เรือนไทยชั้นบนของศาลา ๑๐๐ ปีฯ ซึ่งอาตมาให้ช่างเขาทำด้วยโครงเหล็ก

ช่างชุดนี้ฝีมือดีมากเลย สามารถดัดเหล็กได้อ่อนช้อยเหมือนไม้ หาช่างฝีมือถึงยากมาก สังเกตดูอาคารตั้งพระชำระหนี้สงฆ์สองหลังข้างหน้าวัด เฉพาะค่าแรงทำโครงหลังคาอย่างเดียวหลังละ ๔ แสนบาท วัสดุทุกอย่างทางวัดออกหมด ท่านเจ้าคุณปัญญาได้ยินกลืนน้ำลายเอื๊อกเลย "ไม่เอาแล้ว อาจารย์เล็กจ่ายไหว ผมจ่ายไม่ไหว" เพราะว่าโดยทั่ว ๆ โครงหลังคาเรือนไทย ถ้าดัดเหล็กไม่ได้ที่จะน่าเกลียด ทรงไทยทำให้ได้ทรงสวยยาก สมัยก่อนเขาใช้ไม้เพื่อที่จะได้เกลาเพิ่มได้ นี่ใช้เหล็ก..เกลาไม่ได้

พอหมู่เรือนไทยข้างบนเสร็จ ต้องจัดฉลองด้านบนสักงาน ให้ลองดูว่าพอโยมขึ้นไปเต็ม ๆ จะรับน้ำหนักได้ไหม พื้นผูกเหล็กข้ออ้อย ๖ หุน เทคอนกรีตหนา ๒๐ เซ็นติเมตร น่าจะรับไหว เฉพาะเทคอนกรีตงวดหนึ่งเป็นล้านเลย"

ถาม : ตอนนี้เราจ่ายไปเท่าไรแล้วครับ ?
ตอบ : ๓๑ ล้านบาทเศษ บ้านวิริยะฯ นี่ หมดค่าที่ดินไป ๑๓ ล้านกว่าบาท รวมค่าก่อสร้างรวมอะไรแล้ว ๓๐.๕ ล้านบาท แต่ศาลาที่วัดได้ชั้นเดียว ที่นี่ได้ ๓ ชั้นพร้อมที่ดิน

ถาม : พื้นที่ข้างล่างของศาลาพื้นที่เท่าไรครับ ?
ตอบ : ๑,๖๐๐ ตารางเมตร เราต้องตัดออก ๑๙๒ ตารางเมตร เพราะว่าเว้นช่องบันไดไป ๑ ช่อง เว้นช่องตั้งพระประธานไป ๑ ช่อง และเว้นช่องตั้งบุษบกพระทองคำอีก ๑ ช่อง จึงโดนตัดพื้นที่ใช้สอยไป ๑๙๒ ตารางเมตร

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เสื้อยันต์เกราะเพชรพิชัยสงครามอาตมาไม่ให้ใส่ชื่อวัดและไม่ให้ใส่ชื่อยันต์ลงไป เพราะว่าตั้งใจให้ไปวัดไหนก็ได้ เพื่อให้กลืนกับเขา ถ้าใส่ชื่อวัดแล้วไปเดินที่วัดอื่นก็ อ้าว..ไม่ใช่วัดนี้"

[เถรี]

ถาม : ไม่มีซองแจกหรือคะ ?
ตอบ : ไม่มีจ้ะ...วัดนี้น่าสงสารมาก ซองยังไม่มีแจกเลย แล้วอย่าไปทำมาเชียวนะ เพราะว่าระเบียบวัดท่าขนุนมีว่า ห้ามบอกบุญ ห้ามเรี่ยไร เป็นอันว่าโยมมาทำบุญตรงนี้ก็จบแค่นี้

ถ้าหากว่าโยมไปบอกบุญที่อื่นที่ไม่ใช่ในวัดท่าขนุนกับที่บ้านวิริยบารมี จะบอกบุญใครก็ไปเถอะ แต่ว่าในเขตนี้ห้ามบอก ในเขตนี้ต้องให้เขามาง้อทั้งน้ำตาแล้วจะรับไว้..!

บางคนก็ช่างบอกบุญเหลือเกิน กลายเป็นเรี่ยราดไปหมด ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แล้วบางคนไม่เกิดศรัทธา ไม่นึกจะทำ ก็ไปตื๊อจนเขารำคาญ อาตมาเองเจอมาตั้งแต่สมัยเป็นฆราวาส บางทีทำบุญไปแบบซื้อรำคาญ ไม่อย่างนั้นเขาตื๊อไม่เลิก พอมาเป็นเจ้าอาวาส เป็นผู้รับผิดชอบสถานที่ ก็เลยออกระเบียบห้ามบอกบุญ ห้ามเรี่ยไร

คราวนี้พออาตมาไม่บอกบุญ ไม่เรี่ยไร ก็มีคนมาฉวยโอกาสบอกบุญเรี่ยไร กลายเป็นว่าฝืนระเบียบสถานที่ จึงต้องประกาศให้ชัด ๆ อีกครั้งหนึ่ง ส่วนท่านที่ไปบอกบุญเรี่ยไรโดยมีวัตถุมงคลในเว็บต่าง ๆ ที่ขออนุญาต อย่างเช่น เว็บพลังจิต เว็บสะพานบุญ หรือเว็บวัดท่าขนุน ก็ถือว่าตรงนี้เป็นจุดพบปะที่มาหากันได้ง่าย ถึงเวลาจะเอาวัตถุมงคลมาแจกจ่ายในสถานที่เหล่านี้ก็ไม่ว่ากัน

[เถรี]

ถาม : กำลังใจตก..ตั้ง ๒ ปีแล้วนะครับ ?
ตอบ : ยังถือว่าเร็ว บางคนนี่ยาวหลายปีเลย เพราะไม่พยายามเอาคืน เวลากำลังใจทรงตัวได้ ต้องตั้งสติประคับประคองให้อยู่ ถ้าไม่อยู่ก็เหมือนกับคนโดนน้ำพัดไป ลอยไปตามกระแส จะว่ายคืนมายากมากเลย

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "อาตมาเจรจาซื้อที่ข้างวัดใช้เวลา ๒๐ กว่านาที เสียเวลาไปอำเภอโอนอีกประมาณครึ่งชั่วโมง คนอื่นเขาสงสัยว่านี่เสร็จแล้วหรือ ? เสร็จแล้ว..คิดอะไรมากมาย ซื้อได้ก็ซื้อสิ"

[เถรี]

ถาม : กสิณอากาศจับอย่างไรครับ ?
ตอบ : เขาจับช่องว่าง เราต้องทำช่องว่างสักช่องหนึ่ง ประเภทว่าใช้ผ้าเจาะรู หรือเปิดหน้าต่างมองออกไป เสร็จแล้วก็จับเอาความว่างตรงจุดนั้น

ถาม : (ไม่ชัด)
ตอบ : วิธีการคล้าย ๆ กัน เพียงแต่ว่าวัตถุในการทำกสิณไม่เหมือนกัน พอได้กองหนึ่งที่เหลือก็ตามมาหมด หลักการเดียวกันแค่เปลี่ยนกองกสิณนิดเดียว ลำบากแค่กองแรกเท่านั้น พอกองแรกได้ที่เหลือก็สบายแล้ว

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เหรียญพระนาคปรก วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ ตอนพุทธาภิเษกเห็นแสงสีม่วงคลุมวัตถุมงคล แล้วมีประกายเหมือนกับฟ้าแลบ อาตมาก็สงสัยว่าอะไร ? พระท่านบอกว่าทำให้เพื่อการป้องกันเป็นพิเศษ ถ้าใครคิดร้ายจะแพ้ภัยตนเอง ก็แปลว่ารุ่นนี้ดุมาก..!"

ถาม : เนื้ออะไรคะ ?
ตอบ : เนื้อเงิน..เขาทำแค่ไม่กี่เหรียญ ในฐานะที่ไปปลุกเสก เขาก็เลยถวายมาชุดหนึ่ง อาตมาจึงเอามาให้ร่วมทำบุญกฐินปลดหนี้

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ประมูลวัตถุมงคลกฐินปลดหนี้ บางจังหวะก็หายไปเป็นเดือน ๆ ไม่มีอะไรให้ประมูลใช่ไหม ? (มีกระทู้อื่น ๆ เยอะ) อ๋อ...เว้นวรรคให้กระทู้อื่น จะได้มีเวลาให้หายใจบ้าง อาตมาก็ว่าทำไมของตั้งเยอะ แต่กลับเงียบไปเฉย ๆ ไม่เอาลงประมูล ความจริงไม่ต้องเว้นวรรคหรอก ช่วงนี้โยมไม่ค่อยมีเงิน จะได้ประมูลถูก ๆ หน่อย ไม่อย่างนั้นมีเงินแล้ว โอ้โห..ดันราคากันทะลุฟ้าเลย

วันก่อนมีใครก็ไม่รู้ ประมูลมีดหมอหลวงพ่อเดิมไป ถามราคาเขามาแล้ว เขาบอกว่าของเขาเอง ๒ แสนบาท ยังไม่ปล่อยเลย ทางเว็บพลังจิตมีลงมาเล่มหนึ่ง เป็นมีดสาลิกา อาตมาดูแล้วใช่แค่ฝัก ตัวมีดเป็นของใหม่ทำให้ดูเก่า แต่เขาภูมิใจมากเลยว่าได้มาราคาแพง อาตมาจึงต้องเงียบ ๆ ไว้ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเขาจะเสียกำลังใจ

เรื่องของวัตถุมงคล อาตมาเคยเปรียบไว้ว่าเหมือนกับต้นไม้ ถ้าเรารู้จักต้นไม้ต้นนี้แน่นอนแล้ว ไปดูต้นไม้ที่ไหนก็รู้ว่าใช่ต้นนี้หรือเปล่า อย่างเช่นเรารู้จักต้นมะขามแน่ ต่อให้ต้นมะขามนั้นแคระแกร็น โดนโรคกินหงิกงออย่างไรก็เป็นต้นมะขามอยู่ดี สำคัญที่ว่า ต้องเคยได้เห็นของจริงมาจนชินตา อาตมาเสียดายแทน เสียเงินไปเป็นแสนเลยแต่ได้ของไม่แท้มา ได้มาด้วยความปลาบปลื้มยินดีว่าราคาไม่สูงมากอีกด้วย

มีดหมอหลวงพ่อเดิมนั้น อันดับแรก..ดูที่ด้ามก่อน ด้ามต้องเป็นงาเก่า ถ้าดูเนื้องาเก่าเป็นก็หมดปัญหาเลย บางเล่มถ้าเขารักษาดี งาจะไม่มีรอยแตก โดยทั่ว ๆ ไปส่วนใหญ่แล้ว มีดหมอหลวงพ่อเดิมด้ามจะแตก เพราะว่ากั่นมีดข้างในเป็นสนิม แล้วสนิมดันออกมาจนด้ามแตก ประการที่ ๒ ให้ดูที่ฝักมีด ตัวคาดและการถักเงินที่เรียกว่า "แหม" รายละเอียดยิบ เส้นละเอียดเหมือนกับเส้นผมเลย ถ้าเป็นของหยาบ ให้ละไว้ในฐานที่เข้าใจว่ายังไม่ใช่

ประการที่ ๓ มีดหมอหลวงพ่อเดิมคนทำเขามีฝีมือ จะเหมือนกับมีล็อกอยู่หน่อยหนึ่ง ดันเข้าจะตึงหน่อยหนึ่ง ดึงออกจะตึงหน่อยหนึ่ง คือจะมีอาการ "กึก" หน่อยหนึ่ง ถ้าเข้าออกสะดวก หรือติดแน่นตลอด ให้คิดไว้ก่อนว่าไม่ใช่ อันดับต่อไปต้องดูเนื้อเหล็กเป็น ว่าเหล็กเก่าขนาดนี้จะมีลักษณะเป็นอย่างไร ขึ้นสนิมแล้วจะเป็นอย่างไร อันดับสุดท้าย คือต้องจำฝีมือช่างได้ ว่านี่เป็นฝีมือช่างไข่ นี่เป็นฝีมือช่างฉิม นี่เป็นฝีมือช่างสอน แต่ฝีมือช่างยังไม่แน่ เพราะมารุ่นทัน ๆ กันอย่างมีดหมอหลวงพ่อกัน วัดเขาแก้ว ช่างรุ่นนี้ยังอยู่ ก็ทำมีดส่งไปให้

ที่สำคัญต้องระวัง "มีดกระเทย" ไว้ให้ดี พลาดเมื่อไรจะโดนเหมือนกับรายที่ว่ามา อาตมาเจอมีดกระเทยมาหลายเล่ม มีดกระเทย เช่น ฝักใช่แต่ตัวมีดไม่ใช่ หรือตัวมีดใช่แต่ฝักมีดไม่ใช่ อย่างไรเสียก็เอาตัวมีดใช่ ถึงฝักไม่ใช่ก็ช่างเถอะ"

[เถรี]

เก็บตกเดือนกันยายนปี ๕๗ หมดแล้วค่ะ

ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทาริกา คะน้า เถรี รัตนาวุธ และคะน้าอ่อน