เสียงปริศนา

[จำปาลาว]

กราบนมัสการหลวงพ่อครับ
เมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๔๙ กระผมอายุ ๒๕ ปี ผมตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมกับอาการปวดท้องอย่างรุนแรง มีอาการเหงื่อแตกเยอะมากจนที่นอนเปียก หนาวสั่น ตัวเย็นมาก ก็เลยสงสัยว่า ตัวเรากำลังจะตายแล้ว ก็เริ่มคิดมากฟุ้งซ่านไปทั่ว
แต่เคยได้ยินคนแก่พูดว่า ถ้าคนตายเวลาเที่ยงคืนถึง หกโมงเช้า ยังไม่ได้กินไปสักมื้อ คนข้างหลังก็ยังกินมีใช้ เพราะไม่ได้เอาอะไรไปเลย ก็มองดูนาฬิกา เป็นเวลา ประมาณตีสอง ก็เลยสบายใจที่ไม่มีใครเดือดร้อนเรื่องนี้
ต่อมาก็เลยคิดว่าถ้าจะตายก็ช่างมัน อย่างน้อยก็ได้ตายที่บ้านตัวเอง ก็เลยถือเป็นเรื่องโชคดีว่า ตัวเราได้รู้อาการก่อนตายของตัวเอง เลยดูไปทีละอย่างว่า เหงื่อท่วมตัวแล้ว ตัวเย็นเฉียบ หนาวสั่นจนปวดกระดูก แล้วก็นึกถึงคำพูดขึ้นมาได้ประโยคหนึ่งว่า "สุปฏิปันโน พระสงฆ์รักษาโรคได้" เลยนอนนึกถึงแต่ประโยคนี้ไปเรื่อย คิดว่าถ้าตายก็จะไปตอนนี้เลย แล้วก็มีเสียงมาพูดข้างหูว่า "ลูกศิษย์หลวงพ่อปานไม่ต้องกลัว" ก็เลยลืมตาขึ้นมาดูว่าใคร แล้วอาการที่เป็นอยู่ทั้งหมดก็หายไป พอตัวเริ่มอุ่นขึ้นจึงหลับไปจนเช้า
กราบนมัสการเรียนถามหลวงพ่อครับ
๑. คนที่ใกล้จะตายจริง ๆ ถ้าอยู่คนเดียว เป็นไปได้หรือไม่ว่าจะมีใคร หรือท่านใดมาบอก หรือพูดอะไรข้าง ๆ ตัว

๒. คนที่มาพูดข้างหูผม ท่านเป็นใครครับ

ถ้าโอกาสหน้า มีอาการอย่างนี้อีก ผมจะภาวนาว่า "นิพพานนัง หรือนึกถึง พระองค์ที่ ๑๑ ที่ผมเคยฝันถึง" ครับ

กราบขอบพระคุณหลวงพ่อครับ

[ตัวเล็ก]

ถาม : เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๙ ผมอายุ ๒๕ ปี ผมตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมอาการปวดท้องอย่างรุนแรง เหงื่อแตกเยอะมาก หนาวสั่นไปทั้งตัว ก็เลยคิดว่าเรากำลังจะตายแล้ว ผมเริ่มคิดมาก ฟุ้งซ่าน เคยได้ยินคนแก่บอกว่าถ้าตายตอนเที่ยงคืนถึงหกโมงเช้า ยังไม่ได้กินอะไร คนข้างหลังจะสบายเพราะยังไม่ได้กินอะไรไปเลย ผมดูนาฬิกาเป็นตอนตีสอง เห็นว่าตายตอนนี้ได้ไม่เป็นไร นอน ๆ ไป อยู่ดี ๆ ก็นึกถึงคำพูดประโยคหนึ่งว่า "สุปฏิปันโน พระสงฆ์รักษาโรค" เลยนอนนึกถึงประโยคนี้ไปเรื่อย ทีนี้ได้ยินเสียงมาพูดข้างหูว่า "ลูกศิษย์หลวงพ่อปานไม่ต้องกลัว" ก็เลยลืมตาขึ้นมาดูว่าใคร แล้วอาการที่เป็นอยู่ทั้งหมดก็หายไป ตัวก็อุ่นขึ้นและหลับไปจนถึงเช้า กราบเรียนถามว่า คนที่ใกล้จะตาย ๆ จริง ๆ อยู่คนเดียว เป็นไปได้หรือไม่ว่า จะมีใครหรือท่านใดมาบอกข้าง ๆ ตัว ?
ตอบ : เป็นไปได้ทุกคน เพียงแต่อย่าตกใจก็แล้วกัน ส่วนใหญ่ใกล้ตายจะมีนิมิตบอกเหตุ หรือไม่ก็สารพัดท่านที่มาหา แต่ไม่รู้ว่าจะดึงลงหรือดึงขึ้น..!

ถาม : คนที่มาพูดข้างหูผมเป็นใครครับ ?
ตอบ : ถามท่านสิ..ท่านไม่ได้พูดกับอาตมานี่หว่า

ถาม : ถ้าโอกาสหน้ามีอาการอย่างนี้อีก ผมจะภาวนาว่านิพพานัง กับนึกถึงพระองค์ที่ ๑๑ ที่ผมฝันถึง
ตอบ : จงนึกถึงตั้งแต่บัดนี้ ถ้ารอโอกาสหน้าอาจจะไม่มีโอกาสได้นึกทัน

ถาม : ถ้าเกิดทุกขเวทนามาก ๆ แล้วนึกอะไรไม่ออก จะมีวิธีภาวนาอย่างอื่นไหมครับ ?
ตอบ : ก็บอกแล้วว่าให้เริ่มตั้งแต่บัดนี้ ไม่ใช่ไปรอตอนใกล้ตาย ครั้งที่แล้วถือว่าโชคดีที่สุดแล้วที่รอดมาได้