คาถานักเทศน์

[โอรส]

ถาม : ถ้าพูดให้จับใจคนเยอะ ๆ ต้องใช้คาถาแบบไหน ?
ตอบ : ใช้ "จิตตะ มหาจิตตัง ปิยัง มะมะ" คาถานี้จะดึงความสนใจของเขามาที่เราทั้งหมด ภาวนาให้กำลังใจทรงตัวสักครึ่งชั่วโมงก่อนจะไปพูด และก่อนขึ้นพูดก็ให้ภาวนาคาถา "สหัสสะเนตโตฯ" ไปเลย รับรองได้ว่าพูดลื่น นี่สำหรับพระนักเทศน์เขาใช้กัน บางครั้งคนฟังมัวแต่คุยกัน ถ้าใช้คาถาบทนี้แล้วจะนั่งฟังกันเงียบเลย

ถ้าอยากสนุกพูดอะไรแล้วให้คนสนุกสนานเฮฮาตลอด หลวงพ่อวัดท่าซุงบอกว่าให้ภาวนา "อิติปิ โสฯ ถอยหลังทั้งบท" และเวลาภาวนาให้เอามือขวาลูบหน้าแข้งข้างซ้าย เวลาเราพูดอะไรจะกลายเป็นเรื่องสนุกสนานไปหมด

แต่อาตมาไม่เคยใช้หรอก เพราะตะแบงข้างเก่งอยู่แล้ว ขืนไปใช้ เดี๋ยวชาวบ้านขากรรไกรค้างกันพอดี การภาวนา "อิติปิ โสฯ ถอยหลัง" ถ้าจัดเป็นชุด ๆ จะท่องได้ง่ายกว่า

"ติวาคะภะ" "โธพุทนังสา" "นุสมะวะเท" "ถาสัตถิระ" "สามะทัมสะ" "ริปุโรตะ" "นุตอะทูวิ" "กะโลโตคะ" "สุโนปันสัม" "ณะระจะชา" "วิชโธพุทสัม" "มาสัมหังระ" "อะวาคะภะ" "โสปิติอิ"

จัดเป็นชุด ๆ อย่างนี้จะท่องง่าย ถ้าไม่จัดเป็นชุดจะท่องยาก ท่องแบบนี้แล้วพูดอะไรคนจะฮาได้ตลอด รับรองว่าอาจารย์จตุพลก็สู้ไม่ได้หรอก

[โอรส]

สมัยก่อนนักเทศน์เขาจะมีการหักกัน โดยจะใช้คาถาข่มกัน ใช้กำลังใจข่มกัน ส่วนใหญ่จะภาวนาคาถา "ตวาดป่าหิมพานต์" หรือ "หัวใจราชสีห์" เวลาหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเทศน์ ท่านก็เจอคู่แข่งที่ข่มกันด้วยคาถา หักกันด้วยคาถาเหมือนกัน

วันหนึ่งท่านเทศน์คู่กับคุณมหาท่านหนึ่ง ปรากฏว่าคุณมหาเหงื่อแตกพลั่กเลย ตอบอะไรก็ไม่ค่อยได้ ผิด ๆ ถูก ๆ ชนิดที่เรียกว่า ถ้าหากตัดสินผลแพ้ชนะ ก็คือแพ้ราบคาบ

พอเทศน์เสร็จคุณมหามากราบหลวงพ่อวัดท่าซุงแล้วถามว่า "ท่านมหาครับ (หลวงพ่อวัดท่าซุงขณะนั้นท่านเป็นมหาเหมือนกัน) ผมได้คาถาหัวใจราชสีห์มา เวลาผมเทศน์คู่กับใคร ผมจะว่าคาถานี้ก่อน แล้วทุกคนจะตกประหม่า เทศน์คู่กับผมก็ผิด ๆ ถูก ๆ ไม่สามารถทำอะไรได้ แต่กับคุณมหาผมกลับใช้ไม่ได้เลย โดยเฉพาะว่าผมเองผมกลับมีอาการอย่างนั้นเสียเอง คุณมหามีคาถาอะไรดีครับ ?"

หลวงพ่อวัดท่าซุงตอบว่า "ผมก็ภาวนาคาถาหัวใจราชสีห์เหมือนกันครับ"
ท่านมหาองค์นั้นท่านก็ถามต่อว่า "แล้วท่านมหาใช้อย่างไรครับ ? ผมว่าคาถาตอนขึ้นธรรมาสน์ตามที่ครูบาอาจารย์ท่านสั่ง"
หลวงพ่อวัดท่าซุงตอบว่า "ครูบาอาจารย์ผมก็สั่งให้ว่าคาถาตอนขึ้นธรรมาสน์เหมือนกัน แต่ว่าผมภาวนาตั้งแต่ตอนที่อยู่ในห้องพักแล้ว"

ภาวนาก่อนได้เปรียบ เพราะฉะนั้น..ลงมือก่อนได้เปรียบ กำลังใจอีกฝ่ายโดนควบคุมไปเรียบร้อยแล้ว


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕