พ่อแม่รังแกฉัน

[เถรี]

เด็กรุ่นหลัง ๆ ไม่ค่อยได้เรียนวรรณคดี เขาก็เลยไม่ได้อ่านเรื่องพ่อแม่รังแกฉัน

เรื่องพ่อแม่รังแกฉันมันเป็นเรื่องของงิ้วจีน เรื่องมีอยู่ว่า หมอดูคนหนึ่งเขาเดินไปเจอขอทาน ขอทานก็ร้องขอเงินจากเขา หมอดูเขามองแล้วก็บอกว่า "ทำไมต้องมาหลอกกันด้วย ฉันรู้ว่าเธอเป็นเศรษฐี ทำไมต้องปลอมตัวมาเป็นขอทาน" ขอทานก็ร้องไห้ บอกว่า "ฉันเคยเป็นเศรษฐีจริง ๆ เป็นลูกเศรษฐี พ่อแม่รวยมาก ๆ"

แล้วก็เล่าต่อให้ฟังว่า ด้วยความที่เป็นลูกชายคนเดียว พ่อแม่เลยตามใจทุกอย่าง ต้องการอะไรก็ให้ ทำชั่วทุกอย่างพ่อแม่ก็เอาเงินเข้าช่วย เขาก็เลยเห็นผิดเป็นชอบ ทำแต่ความชั่ว คบแต่เพื่อนชั่ว สุดท้ายพอพ่อแม่ตาย บรรดาเพื่อนชั่ว ๆ ก็ช่วยกันผลาญสมบัติจนหมด จึงต้องมาเป็นขอทาน แล้วก็สรุปให้หมอดูฟังว่า เขาโดนพ่อแม่รังแกมาตลอด ก็คือ ตัวเองชั่วแล้วพ่อแม่ไม่ห้ามปราม แถมยังตามใจทุกอย่าง ก็เลยกลายเป็นว่าพ่อแม่รังแกฉัน

คำโบราณมักจะเป็นภูมิปัญญาที่ตกผลึกแล้ว เถียงได้ยาก ท่านบอกว่ารักวัวให้ผูก ไม่เช่นนั้นเดี๋ยววัวจะหาย รักลูกให้ตี ไม่อย่างนั้นลูกจะชั่ว แต่ส่วนใหญ่แล้วพ่อแม่สมัยนี้ไม่กล้าตีลูก ถ้าหากว่าเราไม่กล้าลงโทษลูก ลูกเขาก็จะรู้..รู้วิธีจัดการกับพ่อแม่ เขาจับจุดอ่อนได้แล้ว เขาจะอาละวาดตามใจตัวเองทุกอย่าง พ่อแม่ก็ไม่กล้าไปแตะต้อง

อาตมาตีถวายเจ้ามาแล้ว แต่ต้องไล่พ่อแม่ไปก่อนนะ เดี๋ยวจะเป็นลม ตอนอยู่ที่วัดตีเด็กวัดจนพ่อเด็กน้ำตาไหล เขาบอกว่า"หลวงพ่อตีก็ดีแล้ว ถ้าผมตีก็ไม่กล้าตีขนาดนั้นหรอก" จึงได้บอกว่าในบ้านจะต้องให้ดุสักคน ถ้าพ่อใจดีต้องให้แม่ดุ ถ้าแม่ใจดีต้องให้พ่อดุ ไม่อย่างนั้นถ้าไม่มีที่ให้เกรงแล้ว เด็กก็จะอาละวาดไม่กลัวฟ้ากลัวดินเลย


เทศน์ช่วงสาย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันเสาร์ที่ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๒

[เถรี]

พวกเด็ก ๆ อย่าไปรัก ไปห่วงเขามาก ปล่อยให้เขากลิ้งเกลือกดินเกลือกทรายไป ถ้าไม่ถึงกับทำอันตรายแก่ตัวเองหรือข้าวของพังเสียหาย ก็ปล่อยให้เขาอาละวาดไป เพราะนั่นเป็นช่วงที่เขากำลังพัฒนาตัวเขาเอง แต่ถ้าอันไหนที่เห็นว่าไม่ดี ไม่ถูกต้องก็ห้ามเขา ถ้าห้ามแล้วไม่ฟังก็ตี ต่อไปเขาก็จะรู้ว่าอันนี้ทำไม่ได้ โดยเฉพาะพวกประเภทกรี๊ดแล้วอาละวาดให้ตีเลย ถ้าไม่ตีกระหนาบเสียตั้งแต่แรก ๆ แล้วจะเอาไม่อยู่

เด็กเขาจะมีสัญชาตญาณเร็วมาก เขาจะรู้ว่าทำอย่างไรแล้วพ่อแม่จะยอม แล้วเขาจะใช้วิธีนั้น ฉะนั้นเด็ก ๆ เขาจะจัดการกับพ่อแม่ได้เร็วสุด ๆ เลย เราต้องชิงจัดการก่อน โบราณเขาบอกรักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี ต้องสอนให้เขารู้ ไม่อย่างนั้นถ้าพ่อแม่เอาไม่อยู่ นอกบ้านก็ไม่รู้ว่าจะเอาอยู่ไหม ถ้าไม่มีที่เขากลัวสักคน ต่อไปจะไม่มีใครเขาเอาอยู่


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงเช้า ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันอาทิตย์ที่ ๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๒