เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๓ สิงหาคม ๒๕๖๗

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๓ สิงหาคม ๒๕๖๗

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๒๓ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพตรงไปยังวัดห้วยแก้ว หมู่ที่ ๑ ตำบลมหาสอน อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี เพื่อทำการตรวจประเมินเพื่อยกหมู่บ้านห้วยแก้ว ขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ

เมื่อเข้าไปถึงบริเวณวัด บรรดาเจ้าหน้าที่จราจรก็จะโบกไล่อย่างเดียว จนต้องนำบัตรประจำตัวให้ดู ทุกคนถึงจะยอมเชื่อว่ารถตรวจการณ์เก่า ๆ คันนี้คือคณะกรรมการที่มาตรวจประเมิน เพราะว่าส่วนใหญ่เขาจะนั่งรถตู้หรู ๆ กันทั้งนั้น แต่กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้สนใจ เนื่องเพราะว่าถนัดที่จะใช้รถแบบนี้

ในเขตพื้นที่อำเภอทองผาภูมินั้นส่วนใหญ่เป็นป่าและเขา พื้นที่หลายส่วนพอถึงหน้าฝน ถ้าไม่ใช่รถขับเคลื่อน ๔ ล้อก็มักจะต้องทั้งขุดทั้งเข็น ดังนั้น ..ต่อให้ท่านเอารถตู้หรูมาถวาย ราคาเท่าไรกระผม/อาตมภาพก็ไม่ขอรับเอาไว้ เพราะว่าไม่สามารถที่จะเข้าไปตรวจการคณะสงฆ์วัดที่อยู่ในสถานที่กันดารแบบนั้นได้

เมื่อเข้าไปในวัด พระเจ้าหน้าที่ประสานงานท่านมาต้อนรับ พาไปยังห้วยแก้วคาเฟ่ เมื่อเดินเข้าไปกระผม/อาตมภาพก็ยังทึ่งมาก เพราะว่ารอบบริเวณนั้นสร้างเป็นภูเขาจำลอง มีป่า มีถ้ำ มีน้ำตก โดยเฉพาะบรรดาพืชพรรณที่ใช้แสงแดดน้อย ตลอดจนกระทั่งมอสส์ ตะไคร่ ไลเคนส์ ต่าง ๆ ขึ้นอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์

ครั้นเดินผ่านรูปปั้นลิงที่ "ยกมือกดไลค์" ตัวหนึ่งก็สะดุ้ง เมื่อพิจารณาแล้วถึงได้รู้ว่าลิงตัวนี้เป็น "อารักษ์" ก็คือมีการปั้นรูปขึ้นมา แล้วบรรจุหัวใจลิงเอาไว้ภายในด้วย กระผม/อาตมภาพจึงขอให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ถ่ายรูปเอาไว้เป็นที่ระลึกคู่กับลิงลพบุรีตัวนี้

ครั้นเข้าไปถึงห้วยแก้วคาเฟ่ ปรากฏว่าพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรสุนทร (ประเทือง อาภาธโร ป.ธ. ๔) เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี ซึ่งถือว่าเป็นเจ้าของงาน ท่านได้มาอยู่ที่นี่ก่อนแล้ว ทำการต้อนรับด้วยข้าวต้มทรงเครื่อง ซาลาเปา ข้าวเหนียวหมูปิ้ง กาแฟ ขนมครก ตลอดจนกระทั่งปาท่องโก๋ แถมยังมีน้ำเต้าหู้เผื่อไว้สำหรับบุคคลที่ไม่ฉันกาแฟอีกด้วย

[เถรี]

กระผม/อาตมภาพฉันเสร็จแล้ว ก็ขอตัวออกมาเดินดูนิทรรศการต่าง ๆ ปรากฏว่ามาถึงหลวงพ่อเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) เจ้าอาวาสวัดพุน้อย ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดลพบุรี กำลังเหมาละมุดสีดา ซึ่งญาติโยมนำมาแสดงในซุ้มนิทรรศการ ก็ไม่มากไม่มาย แค่มอบให้กระผม/อาตมภาพมา ๑๐ ถุง ส่วนที่เหลือท่านบอกให้คนขับรถ นำไปแจกจ่ายให้บรรดาคณะกรรมการต่าง ๆ ที่มาในงานนี้

กระผม/อาตมภาพเดินดูนิทรรศการมาจนถึงของโรงเรียนบ้านหนองกระเบียน ปรากฏว่ามีเด็ก ๆ ทำยาดม โดยใช้ชื่อว่า "ยาดมวานร" ก็คือมีการปั้นรูปลิงแล้วซ่อนขวดยาดมไว้ภายใน ดูแล้วน่ารักมาก แบบเล็กขายขวดละ ๘๐ บาท กระผม/อาตมภาพจึงขอต่อว่า "ขวดละ ๑๐๐ บาทได้หรือไม่ ?" แล้วซื้อมา ๒ ขวด พร้อมกับแจกรางวัลให้กับเด็ก ๆ ทั้งหลายไปคนละ ๒๐๐บาท

เมื่อเดินดูมาอีก ๑ เต็นท์ มีการกวนกระยาสารทด้วยน้ำตาลมะพร้าว รสชาติที่เขาให้ชิมนั้นอร่อยเนียนมาก เนื่องเพราะว่าไม่หวานจัด แล้วในขณะเดียวกันก็เพิ่งกวนใหม่ ๆ จึงได้ทำการเหมาซื้อไปอีก เพราะกฎเกณฑ์กติกาที่ตกลงกันอย่างไม่เป็นทางการของคณะกรรมการตรวจประเมินก็คือ ถ้าหากว่าเขามาแล้ว อย่างน้อยก็ต้องซื้อหากันประมาณซุ้มละ ๑,๐๐๐ บาท เป็นต้น

ครั้นมาถึงซุ้มสุดท้ายแล้ว ถึงได้เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ยกหมู่บ้านห้วยแก้วขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ เนื่องเพราะว่าแห่งนี้เป็นคู่แข่งของกระผม/อาตมภาพในการชิง ๑๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรม โดยที่ปี ๒๕๖๔ เข้ารอบ ๓๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรมด้วยกัน ปี ๒๕๖๕ เข้ารอบ ๒๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรมด้วยกัน พอมาปี ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพปาดแซงหน้ามาเป็น ๑ ใน ๑๐ สุดยอดชุมชนคุณธรรม ตามโครงการเที่ยวชุมชนยลวิถี ซึ่งถ้าทางด้านนี้ไม่ท้อใจเสียก่อน ปีหน้าคาดว่าคงจะได้รับอย่างแน่นอน

แล้วบริเวณนี้มีการจักสานหวายเป็นภาชนะต่าง ๆ อยู่ในลักษณะคล้ายคลึงกับงานจักสานย่านลิเภา พอเห็นความพยายามของเขาแล้วก็รู้สึกว่าน่าทึ่งมาก โดยเฉพาะบรรดาคุณป้าต่าง ๆ ที่อาศัยชีวิตหลังเกษียณมาทำกระเป๋า ตะกร้า ตลอดจนกระทั่งเชี่ยนหมาก แต่ว่าในส่วนที่สานจากหวายหินนั้น เนื่องจากว่าหวายเป็นของป่าหายาก จึงทำให้ราคาสูงถึงใบละ ๕,๐๐๐ บาท แต่ว่าในส่วนที่เป็นหวายเทียม ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่าทำจากวัสดุอะไรนั้น ราคาพอรับได้ หลวงพ่อตี๋ - ท่านเจ้าคุณพระกิตติวชิรธาดา (วิทยา มหาวีโร) วัดราษฎร์ประคองธรรม ได้ซื้อหาไปเพื่อเป็นกำลังใจแก่คนทำ ๑ ใบ

[เถรี]

พอดี "ท่านเจ้าคุณอาจารย์" พระเดชพระคุณพระเทพปวรเมธี, รศ. ดร. (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี ป.ธ.๙) รองเจ้าคณะภาค ๑๕ ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) หนกลางมาถึง จึงรอจนท่านเจ้าคุณอาจารย์ทำการฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เข้าไปยังสถานที่สำคัญอันเป็นจุดเด่นของวัดอีกแห่งหนึ่ง ก็คือพระมหาเจดีย์เมตตารัตนรังษี ซึ่งสร้างอยู่ในสไตล์ศิลปะขอมปนกับศิลปะพุกาม ก็คือทรงเจดีย์นั้น แม้ว่าจะสร้างขึ้นเป็นทรงเจดีย์แบบล้านนาเก่า แต่ว่าวัสดุดูแล้วเหมือนกับเป็นศิลาแลงแบบปราสาทขอม ขณะเดียวกันบรรดาซุ้มจระนำต่าง ๆ นั้นเป็นศิลปะพุกามแบบเห็นได้ชัด

ตอนแรกกระผม/อาตมภาพก็ยังคิดว่าเราน่าจะดูผิด แต่พอเข้าไปภายในพระมหาเจดีย์แล้ว เห็นเจดีย์หินอ่อนบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และมีพระหินอ่อน ๘ ทิศ ก็จำได้ทันทีว่านี่เป็นการจำลองแบบมาจากภายในพระมหาเจดีย์มหาวิสะยะที่กรุงย่างกุ้ง ประเทศพม่า ชนิดที่ถอดมาทุกกระเบียดเลย..!

ครั้นได้เจริญพระพุทธมนต์ถวายและถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกแล้ว ท่านเจ้าคุณอาจารย์พระเทพปวรเมธี, รศ. ดร. ก็ได้พาพวกเราเดินชมนิทรรศการอย่างเป็นทางการ ทำเอาบรรดาคณะกรรมการต้องควักกระเป๋ากันอีก ๑ รอบ..!

เมื่อมาถึงสถานที่ถ่ายรูป บรรดาข้าราชการต่าง ๆ ขอโอกาสถ่ายรูปร่วมกับคณะกรรมการตรวจประเมิน แล้วก็มีการแสดงของบรรดาเด็ก ๆ ไม่ว่าจากโรงเรียนบ้านห้วยแก้วก็ดี โรงเรียนบ้านหนองกระเบียนก็ดี จัดใหญ่จัดเต็มมา ไม่ว่าจะเป็นชุดเต้นกำรำเคียว ชุดรำกลองยาว ตลอดจนกระทั่งชุดฟ้อนนางอัปสรา

ปรากฏว่าท่านเจ้าคุณโม่ง - พระราชวชิรมงคลวิสิฐ (อาทิตย์ สิริวฑฺฒโน) เจ้าคณะจังหวัดสระบุรี หนึ่งในคณะกรรมการ ไปซุบซิบกับท่านเจ้าคุณตี๋ (พระกิตติวชิรธาดา) วัดราษฎร์ประคองธรรม เจ้าคณะอำเภอบางใหญ่ ดร.พระครูทวี - พระครูศรีรัตนาภิวัฒน์, ดร. (ทวี รตนเมธี ป.ธ.๖) เจ้าอาวาสวัดพระลอย รองเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี และมหาประกอบ - พระมหาประกอบ โชติปุญฺโญ ป.ธ.๗ รองเจ้าคณะจังหวัดราชบุรี เจ้าอาวาสวัดโชติทายการาม มีการควักซองใส่สตางค์ขึ้นมา ในลักษณะ "ลงขัน" เพื่อแจกรางวัลให้กับเด็ก ๆ

เนื่องจากว่าเด็กทั้งหมดมากันเยอะมาก เมื่อรวมการแสดงทุกชุดแล้ว กระผม/อาตมภาพถ้านับไม่ผิดมีถึง ๓๓ คน ต่อให้แจกคนละ ๑๐๐ บาท ก็ต้องหมดถึง ๓,๐๐๐ กว่าบาท และโดยเฉพาะแต่ละคนก็ไม่ได้มีธนบัตรใบละร้อยพกไปเป็นปึก ๆ เหมือนกับกระผม/อาตมภาพ

[เถรี]

เมื่อเด็กทำการแสดงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านเจ้าคุณอาจารย์พระเทพปวรเมธี, รศ. ดร. เดินไปแจกรางวัล เพราะว่าถ้าให้เด็ก ๆ มารับรางวัลด้วยตนเองจะช้ามาก กระผม/อาตมภาพก็ลุกเดินตามไปไล่แจกรางวัลด้วย เล่นเอาทั้ง ๔ ท่านที่เตรียมตัว "ลงขันร่วมหุ้น" กันว่าจะแจกรางวัลเด็กรีบเผ่นตามมา พร้อมกับเสียงประท้วงว่า "เฮ้ย..ตัดหน้ากันนี่หว่า..!" ทำเอาเรียกเสียงหัวเราะจากบรรดาญาติโยมและข้าราชการกันได้ครืนใหญ่..!

เสร็จจากการแจกรางวัลแล้ว ขบวนกลองยาวก็นำเอาคณะกรรมการเข้าสู่ศาลาตรวจการประเมิน ทำการบูชาพระ ข้าราชการทำการถวายสักการะต่อพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทางด้านฆราวาสร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี ทางคณะสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์บทจักกิวังสะทะสะมะปะระเมนทะมะหาราชาภิถุติคาถา

เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็รีบทำการประเมิน แล้วขอลายเซ็นท่านเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) และท่านเจ้าคุณกิตติชัย - พระเทพวชิรกิตติ วิ. (กิตติชัย อภิชโย ป.ธ. ๕) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดโสมนัส ราชวรวิหาร ซึ่งเป็นคณะกรรมการประเมินหมวดเดียวกัน แล้วส่งเอกสารให้กับท่านเจ้าคุณปัญญา (พระปริยัติวรานุกูล) เลขานุการเจ้าคณะภาค ๒ ซึ่งทำหน้าที่เลขานุการคณะกรรมการตรวจประเมินด้วย กระซิบว่า "กระผมไม่อยู่นะครับ เนื่องเพราะว่าต้องวิ่งกลับไปร่วมการประชุมตามมติมหาเถรสมาคมที่จังหวัดกาญจนบุรี" เล่นเอาท่านอื่น ๆ ทำท่าช็อก..! ประมาณว่า "ไกลขนาดนั้นเลยนะ..!"

แต่กระผม/อาตมภาพไม่รอให้ท่านทั้งหลายได้ช็อก กราบลาเสร็จสรรพเรียบร้อยก็ออกมาทางด้านนอก เจอพระครูพิบูลปัญญากร (วิชัย) เจ้าอาวาสวัดหินปักใหญ่ ซึ่งเป็นพระอุปัชฌาย์ร่วมรุ่น ๕๑ ท่านเองป่วยไข้ไม่สบายอยู่ แต่พอได้ยินว่าประธานรุ่นมาร่วมงานตรวจประเมิน ก็อุตส่าห์มาร่วมงานด้วย เพื่อที่จะได้พบเจอหน้ากัน

หลังจากทักทายกันแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ตั้งแผนที่กูเกิ้ลนำตรงไปยังวัดหนองหญ้าปล้อง หมู่ที่ ๘ ตำบลจระเข้เผือก อำเภอด่านมะขามเตี้ย จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งทางด้าน "พี่กู" ได้นำวิ่งออกมาทางจังหวัดอ่างทอง ทะลุมาสุพรรณบุรี แล้วก็เข้ากาญจนบุรี โดยที่แวะฉันเพลที่ปั๊มน้ำมัน บริเวณจังหวัดสุพรรณบุรี จากนั้นก็วิ่งตรงไปถนนสายหน้าเมือง ก็คือถนนสายตรงข้ามศาลากลางจังหวัดกาญจนบุรี ข้ามแม่น้ำแม่กลอง ลัดเลาะไปยังอำเภอด่านมะขามเตี้ย

[เถรี]

ครั้นไปถึงวัดหนองหญ้าปล้อง ปรากฏว่าพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีบรรยายจบ กำลังอวยชัยให้พรอยู่พอดี กระผม/อาตมภาพสาธุแล้ว เข้าไปกราบพระประธาน หลังจากนั้นก็กราบทักทายพระมหาเถระทั้งหลาย

โดยเฉพาะท่านพระครูวิบูลกาญจโนภาส, ดร.เจ้าคณะอำเภอท่ามะกา อนุกรรมการขับเคลื่อนโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) หนกลาง ยืนปากอ้าตาค้าง ถามว่า "มาได้อย่างไร ? แล้วทำไมไม่ลาเสียตั้งแต่แรก" จึงได้เรียนบอกท่านว่า "หลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีที่เป็นกรรมการตรวจประเมินหลักเช่นเดียวกัน ท่านบอกว่าอย่างน้อยต้องมีคณะกรรมการหลักไปสักคนหนึ่ง เพราะว่ากาญจนบุรีมีคณะกรรมการหลักถึง ๒ รูป"

ครั้นไปถึงแล้ว ก็ได้ฟังบรรยายจากพระเดชพระคุณพระราชวิสุทธาภรณ์ (ทองดำ อิฏฺฐาสโภ ป.ธ.๖) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี วัดพระแท่นดงรังวรวิหาร พระเดชพระคุณพระโสภณกาญจนาภรณ์ (ทอมสันต์ จนฺทสุวณฺโณ ป.ธ.๔) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี วัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง)

ขณะที่ท่านอาจารย์พระมหาวิสูตร วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙ รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี วัดเทวสังฆาราม บรรยายไปใกล้จะจบ ปรากฏว่าท่านพระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิได้มาสะกิด บอกว่า "หลวงพ่อรองอำเภอ วัดเขื่อนวชิราลงกรณ (พระครูกาญจนปัญญาวุฒิ) เข้าห้องไอซียู อยู่ที่ตึก ๑๐๐ ปี สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก โรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา พวกเราไปเยี่ยมกันสักหน่อย"

กระผม/อาตมภาพจึงได้กราบขออนุญาตจากบรรดาเจ้าคณะปกครอง แล้วเดินทางมาจนถึง แต่เนื่องจากว่าหลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ ท่านเพิ่งประสบอุบัติเหตุไปไม่นาน จึงทำให้พลขับได้ทำเวลาช้าลง น่าจะเกิดจากยังทำใจไม่ค่อยได้ จึงยังมาไม่ถึง

กระผม/อาตมภาพที่ไปถึงก่อนจึงเข้าไปเยี่ยมหลวงพ่อรองเจ้าคณะอำเภอ วัดเขื่อนวชิราลงกรณ ที่ท่านใส่ทั้งท่อออกซิเจน ท่อให้อาหารทางสายยาง ท่อน้ำเกลือ ท่อยาฆ่าเชื้อ สารพัดสารเพ เอากระดาษมาเขียนบอกว่า ตอนที่ท่านมานั้นหมดสติไม่รู้ตัว แต่ว่าตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว กระผม/อาตมภาพดูแล้ว ความดันของท่านอยู่ที่ ๑๔๗/๙๗ หัวใจเต้นอยู่ที่ ๙๔ ครั้งต่อนาที ก็ยังพอไหวอยู่ จึงได้ถวายปัจจัยช่วยค่ารักษาพยาบาลให้กับท่าน แล้วก็ขอตัวกลับ

สวนทางกับพระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ และพระครูพิสุทธิ์กาญจนาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดอู่ล่อง เจ้าคณะตำบลท่าขนุนเขต ๑ ที่เพิ่งมาถึง คุยกันเล็กน้อยแล้วกระผม/อาตมภาพก็ขอลากลับที่พักที่วัดท่ามะขาม รีบทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนของวันนี้ ไม่เช่นนั้นแล้วเกรงว่าญาติโยมอาจจะได้ฟังกันช้าไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๒ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)