การใช้ลูกประคำ

[เถรี]

ถาม : การใช้ลูกประคำในการทำกรรมฐานใช้อย่างไรครับ แล้วภาวนาว่าอย่างไร ?
ตอบ : ใช้นับ ...(หัวเราะ)...

ถาม : คนทั่วไปทำได้ไหมครับ ?
ตอบ : คือถ้าหากว่าเอาตามตำรานะ ตามตำรานี่เขาจะต้องตั้งนะโมฯ ๓ จบ ใช่ไหม ? แล้วก็ภาวนาพุทธัง ธัมมัง สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ อิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฎิปันโนฯ คือ เป็นการถวายบูชาต่อพระพุทธเจ้า เสร็จแล้วจะใช้คาถาหรือคำภาวนาอย่างไรก็ตาม นั่นก็แล้วแต่เราจะชอบ เท่าที่เคยใช้มานี่ อาตมาเล่นสารพัดคาถา ๑๐๘ เลย

มีอยู่สมัยหนึ่งหลวงพ่อท่านสงเคราะห์ คล้าย ๆ กับว่าจะช่วยดึงกำลังใจให้ต้องภาวนา ท่านก็จะบอกว่า "คาถาบทนั้นดีนะไอ้หนู คาถาบทนี้ดีนะไอ้หนู เอาไปภาวนานะลูกนะ ให้เวลา ๓ เดือน อย่าลืมรักษาศีล ๕ ด้วยนะ ถ้าไม่รักษาศีล ๕ คาถาจะไม่มีผล"

เราเองก็จำเป็นต้องรักษาศีล ๕ ไปนั่งภาวนา ท่านก็ย้ำอีก "ภาวนาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงนะลูก ไม่เช่นนั้นจะเกิดผลช้า" กว่าจะรู้ว่าท่านหลอกให้ภาวนา ก็ภาวนาติดจนเคยชินไปแล้ว พอทำได้ผลก็วิ่งโร่หน้าบานไปรายงาน ท่านก็ เออ..ดี..ดีลูก..เดี๋ยวเอาบทนี้ไป บทนี้เป็นอย่างนี้ ไปลองทำดู" เพราะฉะนั้นที่อาตมาใช้มาใช้นี่เยอะมาก สารพัดคาถาเลย

ถาม : คือท่องทีละคำแล้วก็นับ ?
ตอบ : แล้วแต่เรา บางทีก็ใช้ทั้งบทต่อเม็ดหนึ่ง บางทีก็ใช้คำละเม็ดก็ได้ แล้วแต่เราถนัด

ถาม : คือช่วยให้จิตทรงตัวดีขึ้น ?
ตอบ : จัดเป็นอิริยาบถและสัมปชัญญะด้วย คือสติรู้อยู่ว่าตอนนี้เรานับ ใช่ไหม ? เพราะจับอิริยาบถอยู่ ตอนนี้เคลื่อนไหวนะ ตอนนี้รู้ลมหายใจเข้าออกอยู่นะ ตอนนี้รู้คำภาวนาอยู่นะ พอคล่องตัวก็สามารถที่จะแยกจิตรับรู้หลาย ๆ อย่างพร้อมกันได้ เอาไปทำเถอะ..ไม่ได้ว่าอะไรหรอก



สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนสิงหาคม ๒๕๔๔
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ