เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า วันอาทิตย์ที่ ๑๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๔

[หยาดฝน]

ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น มีความสุขความเจริญดีอยู่แล้ว ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงมีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยเถิด

หายใจเข้า... สว่างไสวไปทั่วดาราจักร
หายใจออก... สว่างไสวไปทั่วดาราจักร

หายใจเข้า... ความสว่างแผ่กว้างออกไปสู่ดาราจักรอื่น ๆ
หายใจออก... ความสว่างแผ่กว้างออกไปสู่ดาราจักรอื่น ๆ

หายใจเข้า... สว่างไปทั้งเอกภพ ที่ประกอบไปด้วยดาราจักรน้อยใหญ่มากมายนับไม่ถ้วน
หายใจออก... ความสว่างครอบคลุมทั้งเอกภพนี้

หายใจเข้า... ความสว่างไสวแผ่กว้างออกไป กว้างออกไป
หายใจออก... ความสว่างไสวแผ่กว้างออกไป กว้างออกไป

[หยาดฝน]

ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น พึงเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่กันและกัน เสียสละให้ปัน ช่วยเหลือเกื้อกูลแก่ผู้ที่ตกอยู่ในความทุกข์ยากยิ่งกว่าตนให้พ้นทุกข์ เพื่อยังโลกทั้งหลายไปสู่สันติสุขอันสมบูรณ์ด้วยเถิด

หายใจเข้า... ความสว่างแผ่กว้างออกไปทุกดวงดาว
หายใจออก... ความสว่างแผ่กว้างออกไปทุกดวงดาว

หายใจเข้า... สว่างไสวถึงสรรพสัตว์ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกหมู่ ทุกเหล่า
หายใจออก... ความสว่างไสวไปถึงสรรพสัตว์ทุกภพ ทุกภูมิ ทุกหมู่ ทุกเหล่า

ขอให้เขาทั้งหลายพ้นจากกองทุกข์ ขอให้เขาทั้งหลายอยู่ดีมีสุข ขอให้เขาทั้งหลายประสบแต่ความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยเถิด

[หยาดฝน]

หลังจากนั้นดึงเอาความสว่างทั้งหมด ย้อนกลับมาที่องค์พระบนศีรษะของเรา

หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น
หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น
หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น
หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น

กลับมาอยู่ที่ภาพพระบนศีรษะเท่านั้น
ถ้าส่งกำลังใจแผ่กว้างเกินไปแล้วกำลังไม่ถึง จะรู้สึกเฝือ ไปต่อไม่ได้ เอาแค่ภาพพระบนศีรษะของเรา

หายใจเข้า... สว่างขึ้น
หายใจออก... สว่างขึ้น
หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

[หยาดฝน]

หลังจากนั้นให้น้อมจิตน้อมใจ กราบลงตรงภาพพระบนศีรษะของเรา นั่นคือพระพุทธนิมิตขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เสด็จมาโปรดเรา เราเห็นพระองค์ท่านคือ อยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน เราอยู่ใกล้กับพระองค์ท่านคือ เราอยู่บนพระนิพพาน

ให้ตั้งใจว่า..วันนี้ถ้าเราหมดอายุขัย ตายลงไปก็ดี หรือเจ็บไข้ได้ป่วย เกิดอุบัติเหตุใด ๆ จนถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอมาอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้แห่งเดียว

[หยาดฝน]

แล้วกำหนดใจ..นึกถึงลมหายใจเข้าออก

ถ้ายังมีลมหายใจเข้าออก กำหนดลมหายใจเข้าออก
ถ้ายังมีคำภาวนา กำหนดคำภาวนา
ถ้าลมหายใจเบาลง รู้ว่าลมหายใจเบาลง
ถ้าคำภาวนาหายไป กำหนดรู้ว่าคำภาวนาหายไป
ถ้าลมหายใจหายไป กำหนดรู้ว่าลมหายใจหายไป

กำหนดใจแน่วนิ่งอยู่ที่ภาพพระซึ่งสว่างไสวครอบคลุมเราทั้งตัว เราขออยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้เท่านั้น
แล้วกำหนดใจภาวนาไปจนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา

[หยาดฝน]

(สัญญาณบอกว่าหมดเวลา)

พุทโธ พุทโธ พุทโธ..
ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ..

ค่อย ๆ ลืมตานะจ๊ะ คลายสมาธิออกมาช้า ๆ รักษาอารมณ์ใจของเราไว้ ไม่ว่าจะขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว หรือว่าเราจะสวดมนต์ไหว้พระ รักษาความสงบให้ได้เท่ากับตอนที่เรานั่งอยู่จ้ะ


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า
วันอาทิตย์ที่ ๑๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)