ปกิณกธรรม ช่วงบวชเนกขัมมะปีใหม่ วันที่ ๒๘ ธันวาคม ๒๕๖๒

[เถรี]

(หลังจากอุทิศส่วนกุศล) "ขอ" ท่านทั้งหลายนะ ไม่ใช่ "ขอให้" ท่านทั้งหลาย พวกเราส่วนใหญ่ไปชินว่าต้องขอให้ ตรงนี้เป็นคำสันธานคือคำเชื่อมความ มาจากคำว่า ขอ..จง ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา ไม่ใช่ ขอให้ นี่มาจากขอจง โดยมีคำอื่นคั่นกลางก่อน แล้วถึงไปจงทีหลัง

ส่วน ตราบท้าว คำนี้แปลว่าตราบจนถึง ไม่ใช่ตราบเท้า ถ้าอย่างนั้นคือตราบจนตีนถึง..!

[เถรี]

พวกเรามักง่าย อะไรไม่ดีเกิดขึ้นแทนที่จะตั้งหน้าตั้งตาพัฒนา ศีล สมาธิ ปัญญา ดันไปเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนชื่อให้ตายถ้าไม่เปลี่ยนความประพฤติก็ไร้ประโยชน์ ที่แย่อยู่ทุกวันนี้ก็เพราะความประพฤติของเรา กาย วาจา ใจ ไม่ดีพอ ถ้าขัดเกลาด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา ให้ กาย วาจา ใจ ดีพอ ทุกอย่างก็จะดีหมด


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกธรรม ช่วงบวชเนกขัมมะปีใหม่ ๒๕๖๓ ณ วัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๘ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๒
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล และนาทาม)