ธรรมะจากพระสมุห์ปรินทร์ ธมฺมสรโณ (หลวงพี่เอก วัดเขาแร่)

[เถรี]

ท่านใดที่มีข้อธรรมจากพระคุณหลวงพี่เอก สามารถนำมาลงได้ที่กระทู้นี้เพื่อเป็นธรรมทานแก่สมาชิกในเว็บ อีกประการทางผู้ดูแลเฟซบุ๊ควัดเขาแร่ จะได้นำไปเผยแพร่ต่อด้วยค่ะ

[มิ่งเมือง]

หลวงพี่เอกกล่าวว่า "เหตุที่เกิดทุกข์ก็คือความอยาก อยากมีร่างกายสวยกว่านี้ อยากมีร่างกายงามกว่านี้ อยากรวยกว่านี้ อยากในกามคุณทั้งหลายทั้งปวง อยากไปหมด อยากอีกอย่างหนึ่งที่ตามมาคือ อยากให้ไม่เป็นอย่างนั้น อยากให้ไม่เป็นอย่างนี้ อยากให้ความสวยไม่แปรเปลี่ยนไปจากเดิม อยากให้ความแก่ไม่เข้ามาหาเรา อยากให้เราไม่เจ็บไม่ไข้ อยากให้เราไม่จน บางครั้ง บางคราววิบากมันเข้ามาชน มันก็หนีไม่ได้ ก็ต้องยอมรับ การยอมรับได้ก็เป็นการวางลงไป อย่างน้อยก็ครึ่งหนึ่ง เป็นการรับรู้แล้วก็วาง"

[มิ่งเมือง]

หลวงพี่เอกกล่าวว่า "การติเตียนเพ่งโทษบุคคลอื่น เป็นปัจจัยให้เกิดความเร่าร้อนในใจของตน เสมือนการจุดไฟลนเนื้อหนังของตนเองให้เกิดความปวดแสบปวดร้อน แลนำมาซึ่งความพุพองไหม้เกรียม จักหาประโยชน์อันใดได้จากการกระทำเยี่ยงนี้ จงรู้จักสำรวมระวัง เพราะยามใดที่เราส่งใจออกนอกแล้วมิได้ใช้สติกำกับอารมณ์แห่งจิตของตนนั้น ก็ย่อมที่จักเกิดทุกข์ โทษ เวร ภัย ตามมาในภายหลัง จงหมั่นพิจารณาปล่อยวางในสรรพสิ่ง ให้รู้เท่าทันอารมณ์ใจของตน ใช้อารมณ์สักแต่ว่ามันเป็นของมันอย่างนั้น สิ่งนั้น ๆ มิได้เกี่ยวอันใดกับเรา เรามิได้เกี่ยวข้องกับผู้ใด สักแต่ว่ารู้ สักแต่ว่าเห็น ทำเยี่ยงนี้แหละ ค่อย ๆ ปฏิบัติไป อาจจะยากสักหน่อยสำหรับผู้ที่มีอารมณ์ชินกับอกุศลเก่า ๆ แต่หากเราทั้งหลายตั้งใจปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์ในชาตินี้ ก็ต้องตั้งสัจจะปฏิบัติกันได้แล้ว อย่าช้า..ด้วยความตายมิได้บอกเพลากาลแก่ผู้หนึ่งผู้ใดเลย"