เส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่ ๒๒

[คิมหันต์]

ไข้จับซะแล้ว.. อากาศเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อน วัดหนองบัวก็อยู่ริมแม่น้ำ อากาศชื้นมากด้วย ดูท่าจะเป็นหวัดกันทุกคน อนุสนธิมาจากการตรากตรำเดินทางนั่นแหละ...

หลังอาหารเช้า หลวงตาเย็นพาพวกเราทั้งหมดไปบ่อน้ำร้อนบ้านสองแคว องจีเมียผู้ใหญ่บ้านขอติดเรือไปซื้อของ พอดีพบกับผู้ใหญ่องไล ที่เพิ่งกลับมาจากมุด่ง สองผัวเมียอยู่ใกล้แค่นี้ แต่ไม่เคยไปบ่อน้ำร้อน จึงขอตามไปด้วยทั้งคู่...

แถวนี้เขาทำนาด้วยน้ำร้อน..! บ่อน้ำร้อนอยู่ตรงดงมะพร้าวโน่น

อาตมาเหมาขนมทอดในตลาดสองแควหมดทั้งถาด ๒๒๐ จั๊ต เอาไปเผื่อฉันเพล เป็นแป้งทอดวงกลมราดน้ำเชื่อม หน้าตาดูคล้ายโดนัท ส่วนองจีเล่นยืมปิ่นโตเขาซื้ออาหารใส่ แล้วหิ้วไปทั้งเถาเลย...

เดินลัดมาทางโรงพยาบาลสองแควที่เงียบจนผีหลอก ออกมากลางทุ่งนาหลังหมู่บ้าน ชาวบ้านกำลังไถนาเตรียมไว้ทำนาครั้งที่สอง หลวงตาเย็นชี้ให้ดูดงมะพร้าวลิบ ๆ ข้างหน้า บอกว่าบ่อน้ำร้อนอยู่ที่นั่น...

ลุยผ่านน้ำถึงกับสะดุ้งโหยง..! น้ำมันร้อนจี๋ทั้ง ๆ ที่ไหลมาห่างขนาดนี้ ชาวบ้านอาศัยน้ำนี่แหละ กักไว้ให้เย็นแล้วไขน้ำเข้าไปทำนา เดินไปครึ่งชั่วโมงก็ถึงที่หมาย เสียงน้ำไหลพลั่ง ๆ ไอร้อนลอยกรุ่นไปทั่ว...

[คิมหันต์]

บ่อน้ำร้อนเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑๐ เมตร ขอบบ่อเป็นหินพรุนแบบหินฟองเถ้าลาวาชัด ๆ..! น้ำร้อนฉ่าประมาณ ๘๐ องศาเซลเซียส ขืนอาบมีหวังกลายเป็นไก่ต้มแน่ ๆ..!

มัวแต่ดูบ่อน้ำร้อนเพลิน ท่านชา ท่านตู่ ท่านป๊อป หายพระเศียรไปกันหมดแล้ว อาตมาเดินเลาะรั้วไม้ไผ่ตรงไปทางกุฏิพระ ที่รู้ว่าเป็นกุฏิเพราะมีจีวรตากอยู่ด้วย

ต้องขุดบ่อชักน้ำออกมาจนไกล เพื่อให้เย็นพอที่จะอาบได้

เสียงท่านชาเรียกมาจากหลังรั้ว ที่แท้บริเวณนี้ทั้งหมดเป็นเขตวัด ด้านในวัดเขาก่ออิฐทำบ่อไว้ ๒ บ่อ ขนาดราว ๒ x ๓ เมตร ชักน้ำมาจากอีกบ่อที่อยู่ด้านบนซึ่งกว้างกว่าบ่อแรก มีลักษณะเป็นปากปล่องภูเขาไฟอย่างชัดเจน...

ผลัดผ้าลงแช่ในบ่อที่เขาทำไว้ น้ำร้อนกำลังดี ประมาณ ๑๕ นาทีก็ขึ้น แช่นานเกินไปไม่ค่อยดี ถ้าความดันต่ำมีปัญหาแน่ พระเจ้าถิ่นบอกว่า มีพระจากที่อื่นตายมาแล้ว ๒ รูป เพราะแช่นานจนเป็นลมจมน้ำตาย..!

ผู้ใหญ่องไลเล่าตำนานว่า บริเวณนี้เดิมเป็นเมืองเก่ามาก่อน ชื่อ “เมืองเกิน” มีพระอรหันต์องค์หนึ่งมาบิณฑบาต เจ้าเมืองไม่ชอบหน้า สั่งทุกคนบ้วนน้ำลายลงในบาตร มีคนหนึ่งไม่ทำตาม ช่วยเอาบาตรไปล้างที่บ่อ แล้วน้ำเกิดเดือดขึ้นมา..!

[คิมหันต์]

พระอรหันต์บอกให้คนนั้นรีบหนีออกไปจากเมือง พอตกค่ำแผ่นดินทรุดตัว เมืองเกินจมหายไปทั้งเมือง เหลือแต่บ่อน้ำร้อนไว้เป็นหลักฐาน ถ้าสมัยนี้คงเป็นแผ่นดินไหวหรือภูเขาไฟระเบิด..!

ขึ้นไปกราบหลวงปู่เจ้าอาวาส ท่านบวชตอนอายุ ๕๙ ปีนี้ ๘๑ แล้ว พวกเราฉันเพลด้วยกัน อิ่มแล้วจึงกราบลา กลับมารอเรือที่สองแคว หลวงตาเย็นแยกขึ้นเรือเมล์ ไปงานบุญข้าวจี่ที่บ้านป่าหวาย...

ดูอย่างไรก็ปากปล่องภูเขาไฟชัด ๆ..!

กำลังลงเรือพอดีพบครูบาญาณ ท่านกลับจากประชุมสงฆ์ที่ไจ๊มะยอ หลวงตาอินพานก็มาพักกับท่านที่นี่ กลับถึงวัด หนุ่ม ๆ สาว ๆ มาช่วยกันทำความสะอาดเต็มไปหมด รุ่นนี้ได้งานแต่อันตราย เพราะผู้สาวหน้าตางาม ๆ ทั้งนั้น..!

ครูบาน้อยสะพายเครื่องตัดหญ้าตัดไปรอบวัด เสียงโยมบ่นว่า ทำแต่งานเช้ายันค่ำ จนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ดีแล้วโยมเอ๋ย...ขืนหล่อมากกว่านี้มันจะแย่ ได้ยินว่าสาว ๆ มาทำหัวใจหล่นไว้แถวนี้เยอะแล้ว..! กล้าขนาดตะโกนกันในวัดว่า “โอ๊ย..หัวใจหล่นหายแล้ว..!”

[คิมหันต์]

เคยรู้สึกว่าเส้นเอ็นทั้งร่างสูญหาย กระดูกกล้ามเนื้อหลุดกระจายจากกันหรือไม่..? อาตมากำลังเป็นอย่างนี้อยู่ ไข้หวัดมันฟัดซะงอมพระรามไปเลย ดูเหมือนมาเลเรียมันจะช่วยซ้ำด้วย..!

หลวงตาเย็นขึ้นเรือไปงานบุญข้าวจี่ที่บ้านป่าหวาย

ชาวบ้านแห่กันมาทำบุญให้ “พ่อเฒ่าเคน” ที่ตายไปแล้ว ขนอาหารมามากมายมหาศาล กำลังจะถวายทานอยู่ มีพระหรือเณรก็ไม่ทราบ ขึ้นมากราบ ๆ แล้วไปนั่งต่อท้ายแถวเฉยเลย ท่านนาวินบอกว่าชื่อ “ท่านเต๊ก” บวชด้วยตัวเอง..!

ความหมายคือ ท่านโกนหัวห่มจีวรเอง ซึ่งนับไม่ได้ว่าเป็นพระหรือเณร ต้องแยกให้ท่านฉันอีกวงต่างหาก เห็นหน้าตาของท่านแล้ว ถ้ากลางคืนท่านกลายเป็นค้างคาวบินล่าเหยื่อ ก็ไม่ต้องประหลาดใจ ค้างคาวดูดเลือดอย่างไรก็อย่างนั้นเลย..!

[คิมหันต์]

ไข้จับหลับยาวจนสิบโมง หลังเพลสาว ๆ แห่กันมาเต็มวัดตามเคย อาตมาแก่แล้ว ต่างคนต่างอยู่จึงไม่กระไรนัก ขาดสำรวมคิก ๆ คัก ๆ กับเขาแบบท่านป๊อปกับท่านตู่ มันจะไปได้กี่น้ำกันหนอ..? ตูละกลัวแทน..!

เดินกลับจากบ่อน้ำร้อนบ้านสองแคว

อากาศร้อนอบอ้าว ฟ้าสลัวคล้ายกับฝนจะตก เสียงครืน ๆ ดังมาแต่ไกล ไม่ทราบว่าเป็นเสียงฟ้าร้อง หรือว่าทหารกะเหรี่ยงถล่มทหารพม่าด้วยปืนใหญ่อีกแล้วก็ไม่รู้ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็นับว่าเฮงมาก..!

ท่านเต๊กหอบบริขารเปิดไปแล้ว คราวก่อนท่านนาวินให้ร่วมฉันอยู่สิบกว่าวัน คราวนี้ให้แยกฉันท่านคงจะรู้ตัว ไม่ใช่พระแต่ไปร่วมกินร่วมนอนกับพระ ก็มีแต่จะลงนรกลึกเข้าไปทุกวัน ถ้าศรัทธาจริงน่าจะบวชให้ถูกต้องไปเลย คนที่เต็มใจจะเป็นเจ้าภาพให้มีเยอะแยะไป

[คิมหันต์]

“กรอด..กรอด..กรอด..” “พั่บ..!” “โอ๊ย..! ผีหรือเปล่าวะ?” ท่านป๊อปร้องลั่น เมื่ออาตมากระชากสังฆาฏิที่ท่านหนุนหัวฟาดซะเต็มหน้า..! “โดนเข้าจนได้..” ท่านครางอ่อย ๆ

อนุสนธิมาจากวิธีแก้คนนอนกัดฟันของหลวงตาเย็น ท่านบอกว่าให้กระชากหมอนของเขามาฟาดหน้า แล้วจะเลิกนอนกัดฟัน พวกเราที่ฟังท่านป๊อปขบกระดูกมาทุกคืน จึงตกลงกับเจ้าตัวว่า ต่อไปนี้ถ้านอนกัดฟันก็จะโดนละนะ..!

พวก "วัยอันตราย" ที่มาช่วยทำงานให้วัด

ไม่ทราบว่าท่านนอนระแวงหรือเปล่า? สองวันที่ผ่านมาเลิกกัดไปได้ อาจจะเผลอคลายสติเพราะคิดว่าปลอดภัยแล้วกระมัง...มาโดนอาตมาฟาดซะเต็มที่ ยังดีที่ท่านนอนหนุนผ้าสังฆาฏิ ถ้าหนุนหมอนหวายหรือหมอนไม้ คงจะได้เย็บหลายเข็ม..!

ผู้ใหญ่องไลกับชาวบ้านมาขอไม้ไผ่ของวัดแต่เช้า เพื่อเอาไปทำข้าวหลามสำหรับงานบุญข้าวจี่พรุ่งนี้ อาตมาเองไข้จับหงิกรับประทาน เห่าแข่งกับหมาเพราะเจออากาศครบทั้งสามฤดู ได้แต่นอนดูตาปริบ ๆ...

[คิมหันต์]

“กินตับเด็กพวกนี้ดีกว่าว่ะ..!” ท่านชาลุกพรวดขึ้นมาจากการอ่านหนังสือ เฮ้ย..ปาราชิกเชียวนะคุณ..! เด็กมันต้องดื้อต้องซนเป็นธรรมดา ถึงจะเอะอะเอ็ดตะโรไปหน่อย เขาก็มาทำงานให้วัดนะครับ...

ทำงานเสร็จก็มานั่งดูรูปกัน สงสัยว่าไอ้ที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ จะน่าดูกว่ารูป..!

ตอนเย็นหลวงตาอินพานกลับจากสองแคว มาสมทบเพื่อเก็บเงินในงานบุญข้าวจี่ เนื่องจากแพพระอุปคุตออกไปบ้านอื่นแล้ว..หลวงตาครับ อายุก็มาก เป็นพระอีกต่างหาก ขนเงินสงฆ์ไปให้ญาติโยมใช้ มันจะไปนรกทั้งขบวนนะครับ..!

ฉันยาแก้แพ้เข้าไปทำให้ง่วงจนไม่เป็นผู้เป็นคน หลังทำวัตรเย็นจึงนอนยาว แต่ก็ถูกขัดคอจนได้ กำลังสะลึมสะลืออยู่ ท่านตู่ก็มุดมุ้งมาปลุก บอกว่าชาวบ้านนิมนต์ไปเจริญพระพุทธมนต์ที่ศาลากลางบ้าน..!

[คิมหันต์]

ฝนชะช่อมะม่วงพรำทั้งคืน เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อน แถมยังถูกซ้ำด้วยฝนแบบนี้ ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต...ยังไม่ทันสว่างดี ครอบครัว “นางเว” ก็มาทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เขา แต่นางผีตายทั้งกลมเล่นมาขอตรงกับอาตมา ก็ต้องให้มันซิ..!

จากนั้นไปสวดมนต์ฉันเช้างานบุญข้าวจี่ที่ศาลากลางหมู่บ้าน ข้าวหลามเอย ข้าวราหูเอย เป็นกาละมัง ๆ ขืนฉันตามใจโยม พระมีหวังจุกตาย..! ทายกทองแดงถูกท่านนาวินดุไปวันก่อน เลิกขอถึงพระนิพพานในอนาคตกาลไปเลย..!

มีงานเมื่อไรเขาจะหุงข้าวเลี้ยงแขกด้วยการนึ่งแบบนี้

แล้วเป็นการสวดสะเดาะเคราะห์ขึ้นบ้านใหม่ให้กับเจ้าของ บ้านหลายหลังนอกจากข้าวและขนมในกระทงแล้ว ยังมีดินเหนียวปั้นตามจำนวนคน และวัวควายในบ้านด้วย

เจ้าโตน้องชายคนเล็กของท่านนาวิน เอาดอกไม้ธูปเทียนมาขอน้ำมนต์ เกือบชั่วโมงกว่าจะทำเสร็จ ต่อด้วยคณะญาติโยมที่ทำบุญซ่อมหลังคาโบสถ์ มาทำพิธีกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล แล้วจึงเป็นการถวายอาหารเพล เฮ้อ..เหนื่อยแทบขาดใจ..!

[คิมหันต์]

หลังเพลญาติโยมแห่มาส่งเต็มท่าน้ำ อาตมาบังคับทุกคนว่า ภายในสามปีนี้ห้ามตาย ใครตายจะไม่ได้เห็นอาตมาสร้างศาลาหอพระหลังใหม่ให้วัดหนองบัว ร่ำลากันแล้วลงเรือมาขึ้นที่สองแคว รถทหารสิบกว่าคันเรียงรายพรืดไปหมด..!

ที่แท้ทหารพม่าเคลื่อนกำลังไปเพิ่มเติมที่เมืองจะอีน เพื่อเตรียมกวาดล้างทหารกะเหรี่ยงอีกแล้ว พวกเราขึ้นสองแถวมาลงที่มุด่ง แวะหาทิดจิตร ปรากฏว่าพ่อตัวดีไปเที่ยวไหนก็ไม่รู้ ? พวกเราจึงตรงเข้าไปกราบท่านอาจารย์ใหญ่ธัมมะเสนะ ขอพักกับท่านตามเคย...

ว่างจากงานลูกหลานพระมหาอุปราชก็เล่นชนไก่กันแบบนี้

ท่านอาจารย์ใหญ่บอกว่ากำลังเป็นห่วงอยู่ พอเราไปได้ ๓–๔ วัน บรรดานักประท้วงทั้งจากเมืองเยและมะละแหม่ง เดินทางไปประท้วงที่ย่างกุ้ง พระก็ร่วมขบวนไปด้วย ปะทะกับตำรวจทหารวุ่นวายไปหมด...

เห็นอาตมาและคนอื่นเป็นหวัดจามกันฟืดฟาด ท่านจึงให้ยาแก้หวัดมาหลายชุด ฉันแล้วมันง่วงตาปิด อาตมาจึงกางมุ้งนอน ได้ยินเสียงของทิดจิตรดังมาแว่ว ๆ แล้วก็หลับผล็อยไปเลย..!

คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป