จดหมาย...จากใจจริง

[โยคียุ้ย]

เกาะพระฤๅษี
๑ มีนาคม ๔๒

หญิงจ๊ะ...
หลวงพี่ยังไม่หายดี เพราะงานบังคับเลยไม่มีเวลาพักผ่อน กลับจากสระบุรีมาถึงเดี๋ยวนี้ ตอบจ.ม.แล้วจะไปงานเขาต่อ

๑. การวางกำลังใจไม่ให้ขุ่นมัวไปกับงานต่าง ๆ คือรู้สักแต่ว่ารู้ พอผ่านแล้วผ่านเลย เอาใจอยู่กับตอนนี้เดี๋ยวนี้เท่านั้น
๒. แนะนำให้ละจากความชั่วทั้งปวง แนะนำเขาเข้าหาความดี จึงชื่อว่าเป็นเพื่อนรัก เพื่อนที่ดีได้
๓. ความเห็นไม่ตรงกัน อย่าเพิ่งไปค้านโดยตรง ค่อย ๆ ใช้เวลาปรับความคิด ทีท่า และกำลังใจหาเขา โดยไม่เสียความดีของเขา
๔. ปรารถนาพุทธภูมิ คือ ตั้งใจไว้ในอดีตว่า เราจะเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในอนาคต การลา ใช้ธูป ๕ ดอก เทียนขาว ๕ เล่ม บัวขาว ๕ ดอก บูชาพระพุทธรูป เปล่งวาจาขอละความปรารถนาเดิม
๕.-๖.-๗. พระองค์ที่ ๑๐ คือ พระพุทธเจ้า หลวงปู่พุทธอิสระคือ พระสุวิทย์ ทองประเสริฐ พรรษา ๑๖ ชาวชลบุรี
๘. ช่วยให้คนพ้นทุกข์จนตัวตาย เป็นปฏิปทาของหลวงพ่อที่ประทับใจหลวงพี่มากที่สุด
๙. อย่าคลุกคลีกับหมู่คณะ อยู่ในที่สงัด รู้ประมาณในการกิน สำรวมในศีล ระวังอารมณ์กระทบทุกทาง ทำให้สมาธิตั้งมั่นได้เร็ว
๑๐. กล้าคัดค้านในสิ่งที่ผู้บังคับบัญชาทำผิด รักษาสิทธิประโยชน์ของเพื่อนและผู้ใต้บังคับบัญชา คือความภูมิใจยามรับราชการ ส่วนความภูมิใจที่แท้จริงในการบวชยังมาไม่ถึง

ขอตัวแค่นี้นะจ๊ะ เดี๋ยวไปงานเขาไม่ทัน
จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ป.ล. ระยะหลังเวลาน้อย เนื้อหาจะแน่น ต้องอ่านซ้ำหลาย ๆ เที่ยว
........

[โยคียุ้ย]

ศูนย์ต้นน้ำ
๒๓ มีนาคม ๔๒

แอ๊ดจ๊ะ...

อ่านจดหมายแล้วแปลกใจที่เราไปมีลูกสาวทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า? แต่ก็ช่างมันเถอะ เลยตามเลย…

ต้องทำใจไว้เลยว่า คนย่อมเป็นคนวันยันค่ำ ไม่มีทางที่เราจะเปลี่ยนเขาให้ได้อย่างใจของเรา

ปกติของโลกมันเป็นเช่นนั้น เมื่อธรรมดาของมันต้องเป็นเช่นนั้นแล้ว เราจะไปแบกมันไว้ให้หนักทำไม?

เราทำความดีเพราะอยากทำ ฉะนั้นจงทำต่อไปให้เต็มที่ ผลตอบแทนจะมีหรือไม่ก็ช่างมัน...

หน้าที่ของเรา เราทำให้ดีที่สุด ให้แหงนหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดินก็เพียงพอแล้ว ท้อได้แต่ห้ามถอยจ้ะ

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ


..............................

เกาะพระฤๅษี
๑๔ เมษายน ๒๕๕๒


หญิงจ๊ะ...

ปิดเทอมก็ได้พักแล้วสินะ หลวงพี่ยังไม่ได้พักเลย ลากแสงชัยตะลอนตามไปจนมาเลเรียรับประทานทั้งคู่...

ลูกปลาติดสอนซัมเมอร์ ปีนี้เลยไม่ได้พัก พอดีหลวงพี่ติดงานอบรมเด็ก-ชาวบ้าน ตั้งแต่ ๒๐ เมษายน ๕ อาทิตย์ติดต่อกัน

ตกลงปีนี้ยังไม่ทราบว่าจะได้ลงใต้หรือเปล่า ญาติโยมเฝ้ารอ แต่พระปลีกตัวไม่ได้จริง ๆ ต้องขออภัย เข้าปัญหาเลยนะจ๊ะ

๑. หลวงปู่โง่น กับหลวงปู่พุทธอิสระ หลวงพี่ไม่ได้ติดตามใกล้ชิด จึงบอกไม่ได้ว่าจริยาใดของท่านเป็นที่ประทับใจ
๒. ซื้อหวย เบอร์ ล็อตเตอรี่ ไม่ผิดศีล แต่มันเป็นอบายมุข พระพุทธเจ้าไม่แนะนำให้ทำ
๓. ให้หวย ถ้าเป็นพระผิดศีลของอเนสนา(หาเลี้ยงชีพในทางไม่ชอบ) ปรับอาบัติทุกกฎ
๔. การปฏิบัติธรรม ต้องเอาตัวเราให้พ้นก่อนจึงช่วยผู้อื่น ถ้ายังไม่ถึงฝั่งไปช่วยเขา จะพากันจมตายทั้งคู่
๕. สอนพุทธศาสนาให้สนุก ต้องศึกษาชาดกกับธรรมบทให้มาก ๆ จะสามารถยกตัวอย่างได้ทุกประเภท
๖. อยากเดินทางไปเรื่อย ค่ำไหนนอนนั่นโดยไม่มีภาระมาถ่วง นี่เป็นความฝันอันสูงสุดที่หลวงพี่อยากแล้วไม่ได้ทำ
๗. ฝึกสติให้รู้ทันความคิด จะไม่เผลอด้านวจีกรรม
๘. ปล่อยการยึดมั่นถือมั่นทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม จิตจะเป็นอิสระตามต้องการ

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
.........

[โยคียุ้ย]

อยู่กรุงเทพฯ

มิ.ย. ๔-๕-๖-๗
ก.ค. ๒-๓-๔-๕
ส.ค. ๖-๗-๘-๙
ก.ย. ๓-๔-๕-๖
ต.ค. ๑-๒-๓-๔
พ.ย. ๕-๖-๗-๘
ธ.ค. ๓-๔-๕-๖
ม.ค. ๓๑ ธ.ค. ๑-๒-๓

งานประจำปีที่เกาะ ๒๕ ต.ค. ๔๒
โทร. (๐๒)-๖๔๐-๙๕๘๙ เหมือนเดิมจ้ะ
หลวงพี่
๒๖/๕/๔๒
๐๗.๒๐ น.
.....................
ศูนย์ต้นน้ำ
๒๙ พฤษภาคม ๔๒

ฉัตรชัยน้องรัก

คำถามเดียวในจดหมาย ตอบง่ายมาก แต่อาจจะต้องใช้เวลาในการปฏิบัติให้ได้ผลนานสักหน่อย อย่าลืมว่าหลวงพี่ทุ่มเทกับการปฏิบัติอย่างจริงจัง ก่อนบวช ๑๑ ปี แล้วนี่เป็นปีที่ ๑๔ ของการบวช รวมระยะเวลาทั้งหมดก็ทำได้แค่ที่พวกเราเห็นเท่านั้น...

ถามว่าทำได้อย่างไร? ตอบว่าแค่เห็นว่าธรรมดาของคนมันต้องเป็นเช่นนั้น แล้วพยายามทำใจอย่าให้หวั่นไหวกับสิ่งที่มากระทบ มันก็จบเท่านี้เอง อีกจุดของความเฉื่อยชานั้น ลองคิดว่าวันนี้เราต้องตาย ดังนั้นเราต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด สมบูรณ์ที่สุดดูสิ เผื่อจะได้กระตือรือร้นขึ้น...

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ

........

[โยคียุ้ย]

..........
ศูนย์ต้นน้ำ
หญิงจ๊ะ...

จดหมายได้รับวันนี้เอง ส่วนน้ำบูดู ๒ ขวด กับเงิน ๒๐๐ บาท ได้รับตั้งแต่วันที่ ๒๕ แล้วจ้ะ ตอนนั้นกำลังจัดอบรมชาวบ้านชุดสุดท้ายอยู่พอดี ไม่มีเวลาคุยกับป้ารวยเลย เพิ่งจบการอบรมเมื่อวานนี้เอง วันนี้เดินทางไปแจกของและเลี้ยงเด็กกำพร้าที่บ้านทอฝัน คิดว่าหนังสือดุจดวงตะวันคงมาถึงโดยไม่บอบช้ำนัก...

หลวงพี่รู้จัก “ชาย” หลายคน แต่ชายคนนี้เขาชื่อ อรรถพล ธรรมรัตน์ มานอนรอชนิดไม่เจอตัวเป็นไม่กลับ ดูท่าแล้วคงไม่ทำให้พ่อ-แม่-พี่ ดีใจเปล่าแน่ ๆ ตอบปัญหาต่อนะจ๊ะ...

๑. การอยู่คนเดียว คิด พูด ทำ โดยระมัดระวัง เหมือนกับว่าเราอยู่กับคนหมู่มากคือคำตอบข้อนี้จ้ะ
๒. แก้วสามสีของวัดท่าซุงหมดไปนานแล้ว
๓. สอนตรงจนเหมือนกับด่า เป็นจริยาประทับใจของหลวงพ่อวัดปากคลองมะขามเฒ่า
๔. อย่าให้มีอบายมุขและการละเมิดศีล ๕ สงบทั้งกาย วาจา ใจ จะเป็นงานบวชที่เป็นบุญเป็นกุศลอย่างแท้จริง
๕. นักเขียนเด่น ถ้าใหม่ต้องภูเตศวร ถ้าเก่าต้องเจ๊ทมจ้ะ
๖. โรจนา นาเจริญ กับ มนันยา แปลดีมาก ๆ
๗. งานของหมอไบรอัน หลวงพี่ยังไม่ได้อ่านเลย
๘. การแก้กรรม ตัดกรรม อย่างเด็ดขาดนั้นทำไม่ได้ แต่การปฏิบัติมั่นคงในทาน ศีล ภาวนา หนีกรรมได้
๙. ทำงานด้วยใจรัก แข่งกับตนเอง แข่งกับผู้อื่น จะทำให้สนุกกับงานได้ทุกที่ ทุกเวลา
๑๐. การอธิษฐานจิต จะได้ผลเร็ว-ช้า ขึ้นอยู่กับสมาธิที่มั่นคง และบุญบารมีที่ได้สร้างสมมาจ้ะ

แม่เลี้ยงหมาอยู่กับบ้าน พี่มุกดาไปมาระหว่างกรุงเทพฯ- ทองผาภูมิ แสงชัยผูกมิตรกับหมอผีกะเหรี่ยง กำลังช่วยกันทำไร่ ลูกปลาติดซัมเมอร์ หลบไปเที่ยวจันทบุรีได้ ๒ วัน มื่อบื่อแต่งงานแล้วเมื่อ ๑๕ มีนาคม เลเมียวกับเอเมียวพาหลวงพ่อ (หลวงพ่อพากระมัง ?) เที่ยวย่างกุ้ง ตันเลียน จ็อกตาน แล้วยังไม่ได้พบกันอีก เอเมียวเป็นน้องสาวของเลเมียว เป็นนักบอลหญิงด้วย เป้าหมายติดทีมชาติ จะได้มาเมืองไทย...

คงเป็นจดหมายฉบับที่ยาวที่สุดเลย เอาให้คุ้มกับที่หญิงส่งอี.เอ็ม.เอส. (ซึ่งช้ากว่าจดหมายธรรมดา) คงต้องจบแค่นี้นะจ๊ะ เด็ก ๆ กำลังรอหลวงตาอยู่...

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ

[โยคียุ้ย]

.........
ศูนย์ต้นน้ำ
๙ มิถุนายน ๔๒

แอ๊ดจ๊ะ...

เงิน ๑,๕๐๐ บาทได้รับแล้ว และจัดการให้ตามความประสงค์ทุกอย่าง คาดว่าของฝากจากเกาะพระฤๅษี คงมาถึงแอ๊ดโดยเรียบร้อยเช่นเดียวกัน

หญิงเขาบอกได้ถูกต้อง ธันวาไม่ทราบว่าจะได้ลงมาปักษ์ใต้หรือเปล่า แต่ ๒๗ มิถุนายนนี้ มาถึงโกลกทันเพลแน่นอนจ้ะ พักบ้านลุงพนมที่เดิม...

อ้าว อยู่ดี ๆ สติแตกไปแล้วหรือจ๊ะ? เอาเถอะ ถึงจะติงต๊องไปแค่ไหนก็อย่าลืมพบกันที่เก่าเวลาเดิม ฝากบอกหญิงกับเพื่อน ๆ ด้วยจ้ะ ...

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
...............................

ศูนย์ต้นน้ำ
๑๗ มิถุนายน ๔๒

หญิงจ๊ะ...

ท่านเคโทรไปลาบวช เล่นโทรบอกตอนกำลังจะเข้าโบสถ์ เลยไม่ทันได้ถามว่าทำไมถึงได้บวช (กลัวชายแซงหน้ากระมัง ?)

หวังว่าจดหมายฉบับนี้คงถึงมือหญิงก่อนหลวงพี่ถึงโกลก ตั้งใจจะส่งก่อนขึ้นเครื่องบินไปเชียงใหม่..

พอช่วยงานหล่อพระที่ลำพูนเรียบร้อย จะบินแซงจ.ม.มาลงหาดใหญ่ จะแวะบ้านป้ารวยด้วย คงจะค้างสัก ๑ คืน…

จากนั้นจะแวะยะลา ๒ คืน ถ้าไม่ลืมจะโทรเลขบอกทิดฉัตร (ถ้าลืมก็ตัวใครตัวมัน) แล้วถึงจะมาโกลก

ถึงโกลกทันเพลวันที่ ๒๗ (วันอาทิตย์) แน่นอน กลับกรุงเทพฯ บ่ายวันที่ ๓๐ ทันรับแขกกรุงเทพฯ พอดี

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
...............................

ศูนย์ต้นน้ำ
๑๗ มิถุนายน ๔๒

ฉัตรชัยน้องรัก...
หลวงพี่มาหาดใหญ่ ๒๑ มิถุนายนนี้ ๒๔ ไปฉันเพลบ้านป้ารวย ค้าง ๑ คืน ๒๕ ไปยะลา ถึงบ้านคุณปรีชาเพลเช่นกัน ค้าง ๒ คืนแล้วไปโกลก กลับกรุงเทพสิ้นเดือน

บ้านคุณปรีชาโทร ๒๑๒-๙๖๖ ถ้าไม่ได้กลับบ้านก็ไปพบกันได้

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ

[โยคียุ้ย]

.........
ศูนย์ต้นน้ำ
๒๒ พฤศจิกายน ๔๒

หญิงจ๊ะ...

รูปกับหนังสือสุทธิของท่านชายได้รับแล้ว ขอบคุณมาก ๆ ยังไม่หายเดี้ยงดีเขียนมากไม่ไหวจ้ะ

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
...............................

๑ ธันวาคม ๔๒

หญิงใหญ่และทุกคน

รูป จดหมาย บันทึก (ชั่วโมงบิน) ได้รับแล้วจ้ะ ทุกคนสบายดี ๗-๒๗ ธันวาคม จะพาพระทุกองค์ไปให้เสือกิน...! การทดสอบเบื้องต้นที่ “ผานรก” เกือบตกทุกองค์ คราวนี้ต้องเอาให้หนักขึ้น...!

จากใจจริง
พระเล็ก

[โยคียุ้ย]

...........
ศูนย์ต้นน้ำ
๒๔ กรกฎาคม ๔๓

ใหญ่จ๊ะ...

ไปแงะ เอ๊ย...ไปไขตู้ไปรษณีย์มา จึงเพิ่งจะได้รับจดหมายพร้อมบัตรอวยพรวันเกิด ขอบคุณมาก ๆ ที่จำวันเกิดได้ หลวงพี่เองยังจำได้บ้างไม่ได้บ้างเลย ถือว่าวันเกิดมีครั้งเดียวและเป็นวันที่แม่ต้องลำบากเพราะเรามากที่สุด นอกเหนือจากนี้แล้วไม่ได้ใส่ใจ

แต่กับวันเกิดของลูก ๆ จะจำแม่น เพราะเป็นวันสำคัญของเขา เราช่วยเติมความงามในความฝันหรือในชีวิตจริงให้เขาได้ แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี มันเป็นความรักความหวังที่ช่วยเลี้ยงเขาไปได้ตลอดทางชีวิตอันยาวไกล

สำหรับการทำงานแล้ว เคล็ดลับอย่างแรกที่จะช่วยให้ประสบความสำเร็จคือ อดทน อดกลั้น โดยเฉพาะงานของใหญ่ต้องเจอคนปากปีจอเยอะมาก เอาหูทวนลม หรือหูหนวกตาบอดไปเลย ไม่อย่างนั้นคงได้หางานใหม่ในระยะเวลาที่ไม่นานนัก...

การแก้บนปกติเมื่อเรื่องสำเร็จต้องรีบแก้และห้ามลืม ห้ามโยกโย้ ห้ามต่อรอง ทุกอย่างต้องตรงไปตรงมา ยกเว้นไม่ว่างจริง ๆ ก็จุดธูปบอกท่าน เมื่อว่างแล้วรีบแก้เสียดี ๆ ถ้าบนแล้วลืม.. งานนี้ยุ่งแน่ ต้องแก้บนรวมมีบายศรีด้วย ลำบากหนักกว่าเดิม

ทุกองค์ก็สบายดีจ้ะ ท่านชายกำลังลดน้ำหนักอย่างคร่ำเคร่ง คงกลัวว่าอีกไม่กี่วันเจอกันจะจำไม่ได้

จากใจจริง
หลวงพี่

[โยคียุ้ย]

........

(จ.ม.) ธรรมะ...จากใจจริง ได้ทยอยลงติดต่อกัน
มานานนับปีแล้ว (ประมาณ ๑ ปี กับอีก ๔ เดือนเศษ)
ซึ่งเนื้อความในจดหมาย ได้ชี้นำประโยชน์และเพิ่มพูน
กำลังใจให้กับลูกศิษย์ทั้งหลายได้เป็นอย่างดี อันปรากฏ
แก่ใจของทุกท่านดีอยู่แล้ว
.... น่าเสียดายว่าจดหมายของพระอาจารย์ ที่คุณครูหญิง
ได้เก็บไว้เกือบครึ่งหนึ่งได้สูญหายไปตามช่วงเวลา คงเหลือ
เพียงบางส่วนซึ่งที่ได้นำมาลงไว้ ณ ที่นี้แล้ว ซึ่งประโยชน์ที่
จะเกิดขึ้นตามจิตเจตนาของท่านเจ้าของจดหมาย คงหวังว่าเรา
ท่านทั้งหลายจะได้แปรเปลี่ยนคำแนะนำของพระอาจารย์ให้
เกิดเป็นกำลังใจต่อการปฏิบัติธรรมของตัวเอง และเป็นแรง
บันดาลใจแก่ลูกศิษย์ที่มาใหม่ต่อไป โดยหวังในใจว่า ทุกท่าน
จะพิจารณาด้วยใจที่เป็นธรรม ไม่เป็นเหตุให้เกิดโทษล่วงเกิน
ใด ๆ ต่อกัน และต่อครูบาอาจารย์ในที่สุด
... บันทึกสุดท้าย เป็นของพระชาวพม่าท่านหนึ่ง (หลวงตา
สุนฺทโร) หรือที่รู้จักกันในนามหลวงตาโมเช่ ซึ่งได้บันทึกไว้
เป็นที่ระลึกคราวที่เดินทางไปเยี่ยมบ้านคุณครูหญิง พวกเรา
อาจเคยได้ยินพระอาจารย์เล่าให้ฟังถึงประสบการณ์ธุดงค์ร่วมกับ
หลวงตาโมเช่มาบ้างแล้วที่บ้านอนุสาวรีย์ สำหรับถ้อยความที่ท่าน
ถ่ายทอดมาในครั้งนี้ ก็อาจตรงกับความในใจของทุกท่านอยู่แล้ว
ไม่มากก็น้อย

ขอความเจริญในธรรมจงบังเกิดแก่ทุกท่าน
.......สาธุ อนุโมทามิ...... / โยคียุ้ย

-----------------------------------
๒๕๕๓ เดือน ๓ ๑๑ ค่ำ วันอาทิตย์
หลวงตามาอยู่ที่เมืองไทย ที่ปักษ์ใต้ หลวงตาได้มาเขียนหนังสือ ตามวัน เดือน ปี ข้างบนนี้ให้กับญาติโยมทุกคนที่นับถือพระพุทธศาสนา ชาตินี้เกิดมาแล้วก็ต้องตายทุกคน และชาติก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ บุญบารมีที่ติดตัวจะเพิ่มสูงขึ้นในชาติต่อ ๆ ไป ต้องทำบุญในขอบเขตพระศาสนา พระพุทธเจ้าเสด็จไปนิพพาน ๒๘ องค์แล้ว ย้อนไปร้อยชาติ พันชาติ เราอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ชาติที่แล้วมาเราได้สร้างบุญบารมีไว้ก่อน ชาตินี้จึงได้รับผลบุญ จะปฏิบัติธรรม หรือคิดทำการงานใดก็สำเร็จ จะระลึกชาติย้อนหลังก็ได้ ตั้งแต่ปี ๒๕๔๓ นี้เป็นต้นไป จะมีผู้มีบุญบารมีสูงเป็นพระโพธิสัตว์เพิ่มมากขึ้น ทั่วโลกจะเกิดการเปลี่ยนแปลง หลวงตาก็จะนำญาติโยมไปศึกษาเรียนรู้ธรรมจากพระโพธิสัตว์ว่าปฏิบัติธรรมอย่างไร ชาติก่อนเป็นมาอย่างไร

ขอให้ญาติโยมจงเจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ

หลวงตาสุนฺทโร

[โยคียุ้ย]

บันทึกครูหญิง

ตลอดระยะเวลา ๒๙ ปีเศษ จ.ม.ของครูบาอาจารย์ในแฟ้ม จำนวน ๑๒๔ ฉบับ เป็นคำสอนอันประเมินค่ามิได้ ซึ่งข้าพเจ้าได้นำมาอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนถึงทุกวันนี้...และได้ยุติการเขียนจม.ลง ด้วยตระหนักดีว่า ครูบาอาจารย์ท่านมีภารกิจมากมายเพียงใด
มาวันนี้จึงเพียรพยายามน้อมนำคำสอน และแบบอย่างอันงดงามของครูบาอาจารย์มาเป็นแนวทางในการปฏิบัติทั้งทางโลก ทางธรรม
.
.

จากวันวาน...วันนี้

ขอน้อมบูชาพระคุณ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ ครูบาอาจารย์ผู้เมตตา...ไม่มีประมาณ ต่อครอบครัว "ธรรมรัตน์" เสมอมา...จนมีวันนี้
ขอน้อมกราบขอบพระคุณ หลวงตาสุนฺทโร (หลวงตาโมเช่) สำหรับบันทึกหน้าสุดท้าย
ขอน้อมกราบขอบพระคุณ...พ่อ-แม่ พรหมของลูก และครูผู้สอนการเขียนจม.ฉบับแรก
ขอขอบพระคุณ... พี่แอ๊ด อ.ฉัตรชัย ใหญ่ น้องฝน ที่อนุญาตให้ลงจม.ส่วนตัวเป็นธรรมทาน
ขอขอบพระคุณ... น้อง ๆ ... เถรี และอ่องอ๋า ร่วมด้วยช่วยกัน...ดูแล จัดการให้ (จ.ม.) ธรรมะ...อ่านได้ง่ายขึ้น
ขอบพระคุณหลาย ๆ ...โยคียุ้ย ผู้จัดสรรให้มี (จ.ม.) ธรรมะ...จากใจจริง นานนับปีเศษ (ทั้งที่มีภารกิจรัดตัว)
ขอขอบพระคุณ...พี่ปัทม์ ตุ๊ก น้องอ้อย ญ. ผู้หญิง สำหรับกำลังใจมากมาย
ขอขอบคุณ...ผู้ติดตามอ่าน (จ.ม.) ธรรม... เนิ่นนานปี สาธุ อนุโมทนามิ
สุดท้าย...ขอขอบพระคุณยิ่ง...วารสารตราไปรษณียากร และบุรุษไปรษณีย์ไทยของเรา

ครูหญิง
๒๐ ก.ย. ๕๓



------------------------------------------

เกาะพระฤๅษี
๒๕ สิงหาคม ๔๔

สวัสดีจ้ะยุ่ง & หญิง

ขอสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะจ๊ะ มัวแต่บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์กับผู้อื่นอยู่ จึงส่งของขวัญวันเกิดมาช้า (มาก)
พระแก้ว ๑๐๐ ปี หลวงปู่ฯ ให้ทุกคนคนละ ๑ องค์จ้ะ ส่วนของขวัญวันเกิดเป็นเหรียญช่วยผู้ป่วยเอดส์ของพระอาจารย์อลงกต วัดพระบาทน้ำพุ
การได้อะไรเหมือน ๆ กัน จะว่าไปแล้วก็น่าเบื่อนะจ๊ะ แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเราสองคนเลือกมาอย่างนี้เองนี่นา


จากใจจริง
หลวงพี่

[เถรี]

ขอบคุณครูหญิงและคุณโยคียุ้ยด้วยเช่นกันค่ะ ที่เปิดโอกาสให้เถรีและเจ๊อ่องอ๋า ได้โพสต์เรื่องราวในจดหมาย จดหมายทั้งหมดนี้ทำให้ใครหลายคนได้ทราบถึงตัวตนอีกมุมหนึ่งของหลวงพ่อเล็ก

โดยเฉพาะในสมัยที่ท่านยังเป็นฆราวาสอยู่ หลายคนที่มาทีหลัง แม้ตัวเถรีเองก็ยังไม่เกิดเสียด้วยซ้ำ ได้มาอ่านก็ทำให้ทราบว่า หลวงพ่อเล็กสมัยนั้นและปัจจุบันนี้ไม่ได้แตกต่างกันเลย ยังคงมีการถามตอบปัญหากับคนรอบข้างหรือญาติโยมเป็นปกติ และท่านทำมาตั้งแต่สมัยเป็นฆราวาส

ข้อมูลที่ได้ในจดหมายก็เป็นความรู้แก่ผู้อ่าน เถรียังนำบางส่วนไปใช้เป็นแนวคิดของตนเองเลยค่ะ ขอบพระคุณอีกครั้งที่เมตตานำมาเผยแพร่ให้ทุกคนได้อ่าน และขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มีให้มาตลอดค่ะ

ป.ล. ตอนนี้ลายเซ็นหลวงพ่อเล็กราคา ๒,๐๐๐ บาท ถ้ามีจดหมาย ๑๐ ฉบับ ก็ได้ในราคา ๒๐,๐๐๐ บาท ไม่แน่ว่าต่อไปราคาอาจจะสูงขึ้นอีกค่ะ ๕๕๕๕๕๕๕

[โยคียุ้ย]

อันเนื่องด้วย...(จ.ม.) ธรรมะ...จากใจจริง

ขอน้อมกราบขอบพระคุณ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมมปญโญ เป็นอย่างยิ่ง
ที่เมตตาเสมอมา ถ้ามีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ลูกศิษย์คนนี้เคยล่วงเกินต่อพระอาจารย์
กราบขอขมามา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
อนึ่ง บุญกุศลใด ๆ ที่พระอาจารย์ได้ทำมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

ใหญ่
๒๑ กันยายน ๒๕๕๓

[ฝน]

กราบขอบคุณ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ ที่ให้ลูกศิษย์ดำเนินการ
เผยแพร่ (จ.ม.)ธรรมะ...จากใจจริง เป็นธรรมทาน
กราบขอบคุณ หลวงตาสุนทโร(หลวงตาโมเช่)
กับบันทึกอันล้ำค่า
อนุโมทนาบุญในกุศลจิตกับ ครูหญิง อ.ฉัตรชัย คุณโยคียุ้ย...แอ๊ด...ใหญ่...ฝน...อ่องอ๋า...เถรี

อันดามัน
๒๒ กันยายน ๒๕๕๓

[ฝน]

ได้รับแจ้งจากครูหญิงทางโทรศัพท์ว่าเมื่อไหร่ที่อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ให้โทรศัพท์แจ้งด้วย (เป็นวิธีการของเพื่อนที่คุ้นเคยมานาน...) ก็เดาไปว่าคงให้เข้ามาดูอะไรทางอินเตอร์เน็ตแน่ ๆ...

สุดท้ายเดาถูก ครูหญิงให้เข้าเว็บไซต์นี้หลังจากที่พยายามให้เพื่อนคนนี้สมัครเป็นสมาชิกเมื่อนานมาแล้ว...แต่ด้วยความโง่เขลาเบาปัญญาหรือด้อยวาสนาบารมีจึงเข้าไม่ได้สักที

มาวันนี้เข้าได้แล้ว...และได้อ่านจดหมายทุกฉบับของ "หลวงพี่เล็ก" ที่ลงไว้

ตลอดระยะเวลาของการเป็นเพื่อน ได้รับรู้และได้อ่านจดหมายจาก "หลวงพี่เล็ก" บ้างเป็นบางโอกาส ผู้อ่านสามารถรับรู้ได้ถึงความมีเมตตาของพี่ที่ไม่ได้เป็นแม้ญาติทางสายโลหิต จนกระทั่งเปลี่ยนสถานภาพเป็นนักบวชก็ยังคงความมีเมตตา เอื้ออาทร ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

จากวันที่รับรู้...จวบจนวันนี้ เมื่อเพื่อนตั้งสติไม่ทัน จิตตก ครูหญิงมักมีถ้อยคำ โอวาท จาก "หลวงพี่เล็ก" มาเตือนสติเสมอ เพื่อนคนนี้จึงนำคำสอนนั้นมาปรับใช้เสมอมา แม้ไม่เคยพบ "หลวงพี่เล็ก" เลยก็ตาม

จนวันหนึ่งครูหญิงได้โทรศัพท์ให้เพื่อนคนนี้ได้มีโอกาสไปกราบ "หลวงพี่เล็ก" ณ วัดหนองพงนก ด้วยไม่เคยเห็นท่านมาก่อนจึงตั้งตารอ ไม่ว่าพระรูปไหนจะผ่านไปผ่านมาพยายามมองว่าใช่ท่านหรือไม่ สุดท้ายได้กราบและขอเป็นลูกศิษย์ท่าน ท่านรับไว้ด้วยความเมตตายิ่ง บอกว่า "ถ้ามีอะไรให้โทรศัพท์ไปถามได้"

ตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้ยังไม่ได้โทรศัพท์ถามท่านสักครั้ง ด้วยระลึกเสมอว่าคำถามของเรามันเล็กน้อย ทำให้รบกวนเวลาท่านหรือไม่ บางครั้งจึงใช้วิธีถามครูหญิงแทน และครูหญิงได้บอกไว้ว่า "หลวงพี่เล็ก" สอนให้พึ่งตนเอง เราต้องยืนอยู่บนขาของตัวเองให้ได้ ถ้อยคำเหล่านั้นมันดังก้องอยู่ในตัวตน จนทำให้ทุกวันนี้จึงพยายามพึ่งตัวเองให้มากที่สุด

แม้ไม่ได้มีโอกาสได้กราบ "หลวงพี่เล็ก" อีก แต่คำสอนที่ท่านได้ฝากไว้กับครูหญิงมาตลอดนั้น บัดนี้
ได้ถ่ายทอดมายังคนรอบข้างของครูหญิงด้วย รวมถึงคนนี้อีกหนึ่งคนที่น้อมรับมาประพฤติ ปฏิบัติ
ด้วยความเคารพ

ด้วยความเคารพศรัทธา ขอน้อมบูชาพระคุณ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ อย่างสุดประมาณ...

ขอบคุณครูหญิงที่เป็นที่พึ่งพิงยามทุกข์ใจทุกครั้ง
ขอบคุณพ่อ แม่ ใหญ่ พี่ฉัตร และโยคียุ้ย ที่มอบมิตรภาพมาด้วยความยินดีและเต็มใจยิ่ง

ครูกำแพงแสน นครปฐม
(ทราบข่าวภายหลังว่าพระอาจารย์มากำแพงแสน เสียดาย แต่ไม่เสียใจ ถึงอย่างไรคำสอนยังอยู่
กับตัวเราเสมอ...)

[ฝน]

ตลอดระยะเวลา ๑๓ ปี ที่เป็นลูกของหลวงพ่อ ท่านเป็นทั้งพ่อและพระอาจารย์ คำสอนต่าง ๆ นำมาใช้ในชีวิตได้เสมอ ขอกราบบูชาพระคุณของหลวงพ่ออย่างสูงค่ะ

ฝน

[ฝน]

อนุโมทนาบุญกับ คุณสุธรรม คุณโยคียุ้ย คุณเถรี คุณโอรส คุณทิดตู่
ช่วยตรวจตรา แก้ไข แนะนำ กระทู้มาราธอน...(จ.ม.) ธรรมะ...จากใจจริง
ให้ผู้อ่านตลอดมา
อนุโมทนาบุญกับ "ครูกำแพงแสน" ที่น้อมรับคำสอน พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ มาปฏิบัติ
และแนะนำ บอกต่อ เป็นกำลังใจให้ลูกศิษย์ในรั้วมหาวิทยาลัยต่อไป

อันดามัน
๒๓ กันยายน ๒๕๕๓

[เถรี]

บึงลับแล ๑๒ เม.ย. ๔๑

[เถรี]

[กันเกรา]

ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าของจดหมายและผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการจัดทำ กระทู้ (จ.ม.) ธรรมะ...จากใจจริงทุกท่าน คำสอนของพระอาจารย์เล็ก ล้ำค่ายิ่งทั้งทางโลกและทางธรรม และจะน้อมนำคำสอนมาเป็นแนวทางในการปฏิบัติตนให้ก้าวหน้าทั้งทางโลกและทางธรรมต่อไป
ป.ล. จะเป็นไปได้หรือไม่หากขออนุญาตพระอาจารย์จัดทำ (จ.ม.) ธรรมะ...จากใจจริง เป็นรูปเล่ม เพราะจะมีประโยชน์แก่ญาติธรรมที่ไม่ได้เข้ามาอ่านในกระทู้นี้อีกมาก
และขอแจ้งข้อมูลภาพบึงลับแล ๒๕ มิ.ย.๔๑ ที่ถูกต้องเป็นภาพ บึงลับแล เมื่อ ๑๒ เม.ย.๔๑ ค่ะ