เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๙ ตุลาคม ๒๕๖๘

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๙ ตุลาคม ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๙ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ก่อนอื่นก็ต้องขอบพระคุณและเจริญพรขอบคุณทุกท่าน ที่ช่วยกันทำให้งานตักบาตรเทโวและทอดกฐินสามัคคีของวัดท่าขนุนผ่านพ้นไปด้วยดี เพียงแต่ว่าข้อผิดพลาดบางอย่าง ก็ต้องเก็บเอามาแก้ไขในงานต่อไป ซึ่งก็เป็นการดีที่เรามีการประชุมก่อนทำงานทุกครั้ง

นั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานองค์กรใด ๆ ตลอดจนกระทั่งถึงประเทศชาติก็ตาม ถ้าหากว่ามีหลักอปริหานิยธรรมทั้ง ๗ ประการอยู่ หน่วยงานหรือว่าองค์กรประเทศชาตินั้น ๆ จะไม่มีวันเสื่อมลง หลัก ๆ เลยก็คือ พร้อมเพรียงกันประชุม พร้อมเพรียงกันเลิกประชุม เชื่อฟังผู้เป็นประธาน เหล่านั้นเป็นต้น ไม่ใช่ถึงเวลาคนอื่นประชุมกันอยู่ เราก็เดินออกไปเสียดื้อ ๆ..!

ตัวกระผม/อาตมภาพเอง ก็เพิ่งจะจัดการกับเงินกฐินและตักบาตรเทโวเสร็จเรียบร้อย ซึ่งได้ทำเอกสารให้ครูสมควร มีราศี ไวยาวัจกรวัดท่าขนุน เซ็นรับรอง แล้วส่งในกลุ่มไลน์ถึงผู้บังคับบัญชาไปแล้ว หลายท่านจะเห็นว่า ในส่วนของเงินถวายพระภิกษุสามเณร ยอดค่อนข้างจะสูง ก็เพราะว่าในบัญชีที่เขาอนุญาตให้ลงมีอยู่แค่นั้น แต่ของเรารวมเอายอดที่ถวายแก่แม่ชี และให้รางวัลคนช่วยงานเข้าไปด้วย ในส่วนอื่น ๆ หลายข้อของเขาที่กำหนดให้จ่ายได้ กระผม/อาตมภาพเห็นว่าเหลวไหลเกินไป อย่างเช่นค่าเครื่องเสียงอะไรเหล่านั้น เป็นต้น ก็เลยไม่ได้ลงยอด เพราะไม่รู้เหมือนกันว่าจะคำนวณอย่างไร ?

คราวนี้ทุกท่านจะเห็นว่ายอดกฐินของวัดท่าขนุนถือว่าไม่ได้ต่ำกว่าปีที่แล้ว แต่ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า ถ้าเป็นยอดรับ "หน้างาน" ก็ไม่ได้มากนัก เพราะว่าของเรามียอดจำหน่ายวัตถุมงคลเพื่องานกฐินนี้โดยเฉพาะ ก็คือพระสมเด็จคำข้าวมหาลาภปลดหนี้ ๒ แผ่นดิน (พิมพ์เล็ก) ซึ่งได้ยอดมา ๑,๑๘๗,๐๐๐ บาท

ทุกท่านจะเห็นว่าเราเคยเปิดจำหน่ายไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่ว่าในส่วนนั้นจะตัดยอดให้เป็นกฐินปลดหนี้ ซึ่งจะทอดให้แก่วัดน้อย (หลวงพ่อเนียม) จังหวัดสุพรรณบุรี ในวันศุกร์ที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๖๘ นี้ ซึ่งเป็นยอดเงินจำนวน ๒ ล้านกว่าบาท แล้วก็ตัดให้กับทางวัดหนองโพ จังหวัดราชบุรี ของท่านอาจารย์พระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ ป.ธ. ๗ ไปจัดงานฉลองหลวงพ่อโตพระพุทธศรีสยามวงศ์ ที่วัดศรีธรรโมทยะ เมืองแคนดี้ ประเทศศรีลังกา อีก ๕ แสนบาทถ้วน

เงินส่วนที่สองนั้นมาจากการผาติกรรมผ้าไตร ไม่ว่าจะในเฟซบุ๊กหรือว่าเว็บไซต์วัดท่าขนุน ตรงนี้ต้องบอกว่าลดลงจากปีที่แล้วค่อนข้างมาก ก็คือได้มา ๒,๖๗๓,๘๒๐ บาท ที่มีเศษก็เพราะว่าบางท่านโอนเป็นเศษเกินมา ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะลงท้ายหลักพันบาท (๐๐๐) พอดี

[เถรี]

นอกจากนั้นยังมีส่วนผาติกรรมผ้าไตรกฐิน ที่แม่ชีชื่น (อุบาสิกาชื่น ศรีสองแคว) หัวหน้าแม่ชีวัดท่าขนุนดำเนินการที่นี่ เป็นเงิน ๘๐๘,๘๐๕ บาท ซึ่งก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเศษมาจากทางด้านไหน ส่วนที่รับหน้างานซึ่งกระผม/อาตมภาพนั่งอยู่ตรงนี้ก็คือ ๙๖๕,๑๙๕ บาท รวม ๆ แล้วตัวเลขค่อนข้างหรู ก็คือได้ยอดกฐินปีนี้ ๕ ล้านบาทเศษ เมื่อหักยอดใช้จ่ายแล้ว ยอดก็เป็นไปตามบัญชีที่ได้ส่งให้ทุกท่านดูในกลุ่มไลน์

แต่ว่าในส่วนของเงินตักบาตรเทโว ซึ่งกระผม/อาตมภาพเดินรับ ตั้งแต่บนยอดเขาพระพุทธเจติยคีรี จนถึงประตูเล็กด้านข้างศาลา ๑๐๐ ปี หลวงปู่สาย วัดท่าขนุน แห่งนี้ เป็นยอด ๙๕๗,๒๘๐ บาท ทุกท่านจะเห็นว่าต่ำกว่ายอดกฐินนิดเดียว ก็คือยอดกฐินหน้างานนี้สูงกว่า ๗,๙๑๕ บาทเท่านั้น ซึ่งในลักษณะอย่างนี้ ส่วนหนึ่งต้องบอกว่า ญาติโยมน่าจะอยากทำบุญกับพระออกกรรมฐานมากกว่า ซึ่งความจริงแล้วทำตอนไหนก็ได้ แต่ก็มักจะแย่งกันทำในตอนเช้า ซึ่งเป็นช่วงของการเดินรับบาตรเทโว

ข้าวของที่รับมานั้น ตอนนี้ก็ยังท่วมกุฏิแม่ชีอยู่ ต้องรีบแจกจ่ายออกไปโดยเร็ว ไม่เช่นนั้นแล้วของบางอย่าง เช่น พวกนมกล่องหรือน้ำผลไม้ จะมีการหมดอายุได้ ต้องจัดให้บรรดาโรงเรียน โดยเฉพาะโรงเรียนที่มีชั้นอนุบาล จะได้เป็นอาหารเสริมให้กับเด็ก ๆ ทั้งหลายได้

แต่ว่ากระผม/อาตมภาพเองนั้น ไม่ได้อยากให้เด็กกินนมวัว เนื่องเพราะว่าเด็กไทยของเรานั้นไม่ใช่ฝรั่ง ไม่คุ้นชินกับนมวัวมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวด ร่างกายจึงไม่ได้มีเชื้อแบคทีเรียที่สามารถย่อยแลคโตสในน้ำนมวัวได้ เมื่อพยายามที่จะกินเข้าไปหวังให้ร่างกายแข็งแรง กลายเป็นกระตุ้นภูมิแพ้ให้เกิดขึ้น แล้วหลายต่อหลายคนก็ไม่รู้ว่าภูมิแพ้เกิดขึ้นเพราะแพ้นมวัว คนที่รู้ก็หันไปให้ลูกดื่มน้ำนมถั่วเหลืองแทน

คราวนี้ยิ่งหนักเข้าไปอีก เพราะว่าน้ำนมถั่วเหลืองก็มีผสมนมวัว ๑๕ เปอร์เซ็นต์ ยกเว้นน้ำนมถั่วเหลืองที่เขียนว่าเจ แต่การที่กินนมถั่วเหลืองมาก ๆ จะดีเฉพาะเด็กผู้หญิงเท่านั้น เด็กผู้ชายพอกินมาก ๆ ฮอร์โมนก็ปั่นป่วน เดี๋ยวก็ออกอาการวี้ดว้ายกระตู้วู้ไปอีก..! รู้สึกว่าโลกนี้อยู่ยากขึ้นเรื่อย ๆ

[เถรี]

ส่วนหนึ่งก็มีรายงานมาว่า ญาติโยมจำนวนมากต้องย้ายไปตักบาตรเทโวที่วัดอู่ล่องแทน เพราะว่าโต๊ะที่ทางวัดท่าขนุนจัดให้ ตั้งแต่ต้นทางยันปลายทางมีไม่เพียงพอ ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็หมดทางแก้ไข ยกเว้นว่าจะจัดให้วนรอบภูเขาทั้งลูก..! ซึ่งก็คงต้องลำบากในการไปขอใช้พื้นที่ของชาวบ้านเขาหลายราย แต่ก็เป็นการดีตรงที่ว่าข้าวของจะได้เฉลี่ยกันไป

แต่ส่วนหนึ่งของญาติโยมนั้นก็ไม่ได้สังเกต มักจะนำอาหารสดมาด้วย เท่าที่กระผม/อาตมภาพเห็น ก็มีกระทั่งผลไม้สด โดยเฉพาะใส่ส้มพระภิกษุสามเณรรูปละ ๑ ผล จนกระทั่งต้องขอร้องว่าให้ใส่ทีเดียว ไม่เช่นนั้นแล้วจะกระจัดกระจายไปอยู่ในถุงกระสอบที่เขามาเอาเก็บอาหารจากบิณฑบาต ถุงโน้นบ้าง ถุงนี้บ้าง กว่าที่จะจัดเก็บได้เรียบร้อยก็หลายวัน อาจจะเน่าเสียไปก่อน..! อีกส่วนหนึ่งที่เห็นก็มีข้าวต้มมัด ซึ่งกระผม/อาตมภาพบอกว่า "ให้ใส่ลงมาทีเดียวทั้งกระจาดเลย จะได้ลงไปอยู่ในถุงกระสอบเดียวกัน..!"

ของบางอย่างโยมไม่รู้สถานการณ์ พระเราอาจจะต้องบอกในสิ่งที่เขาไม่ชอบใจ แต่กระผม/อาตมภาพก็บอกว่า "เทลงมาทีเดียวเลย ถ้าหากว่าถึงเวลาซื้อหวย จะได้ถูกรางวัลใหญ่ ไม่ใช่ไปถวายทีละชิ้น เลขท้าย ๒ ตัวยังไม่ค่อยจะได้ นอกจากเลขท้ายสลากออมสิน..!" พอได้ยินอย่างนั้น โยมค่อยมีกำลังใจที่จะ "ดั๊มพ์" ลงมาหน่อย ไม่อย่างนั้นแล้วก็คืออยากจะใส่บาตรพระทุกรูป ก็คือรูปละ ๑ ชิ้น..! แล้วทุกท่านก็เห็นว่าถุงกระสอบใส่ของจำนวนเป็นพันใบ ถ้าหากว่าไปอยู่สัก ๕๐ ถุง คนจัดเก็บก็แย่แล้ว แต่ก็แก้ไขไม่ค่อยได้ มีแบบนี้ทุกปี..!

บางท่านก็นำเอาอย่างเช่นว่า นมปั่นรสชาเขียวบ้าง กาแฟสดบ้าง อุตส่าห์หาซื้อมาอย่างดีแล้วใส่บาตร ลองคิดดูว่ากว่าเจ้าหน้าที่จะค้นไปเจอแล้วแยกออกมา ก็คงจะบูดหมดแล้ว..! ถ้านึกภาพไม่ออก ข้าวของน่าจะหลายคันรถสิบล้อ ซึ่งทางวัดก็มักจะต้องใช้เวลาหลายวันในการจัดแยกเก็บ ก็ได้แต่ค่อย ๆ แก้ไขปัญหากันไป ญาติโยมทำบุญได้บุญไปแล้ว แต่พระเราต้องเดือดร้อนมาจัดการ เพื่อให้ออกมาให้เสียหายน้อยที่สุด

สมัยก่อนมักจะมีการใส่น้ำที่เป็นถ้วยมา ซึ่งฝาถ้วยก็จะบอบบางมาก ถึงเวลาโดนของทับหน่อยก็แตก น้ำไหลนองพื้น ทำเอาข้าวของอื่นเปียกเสียหายไปหมด พอตักเตือนแล้วก็รู้ตัว..จึงดีขึ้นมาก

[เถรี]

แต่ที่กระผม/อาตมภาพแปลกใจมากก็คือ ตอนนี้ถ้าเป็นวันนี้ ราคาทองคำแท่งอยู่ที่บาทละ ๖๒,๘๐๐ บาท แต่ทำไมถึงมีญาติโยมถวายทองกันมากนักก็ไม่รู้ ? เพียงแต่ว่ามากแล้ว กระผม/อาตมภาพต้องมานั่งหลังขดหลังแข็งแกะมารวมกัน เพราะว่าส่วนใหญ่ก็คือ แผ่นหนึ่งน้ำหนักอยู่ที่ ๐.๑ กรัม แกะครบ ๑๐ แผ่นได้มา ๑ กรัม..!

แล้วท่านทั้งหลายลองคิดดู กระผม/อาตมภาพแกะจนกระทั่งได้ขยะมาเป็นเข่ง แต่ได้ทองมาไม่ถึงบาท..! แต่ว่าท่านทั้งหลายตั้งใจทำบุญด้วยเจตนาดี ก็คือถวายของมีค่าที่สุดเท่าที่ท่านจะหาได้ ต้องขออนุโมทนาต่อกำลังใจของท่าน ที่ไม่ได้ย่อท้อต่อของแพง..!

ท้ายนี้ขออาศัยเสียงนี้แจ้งต่อท่านเจ้าของวัตถุมงคลที่ลืมไว้ในห้องน้ำ ถ้ามีโอกาสแวะมาวัดท่าขนุน ให้ไปทวงคืนกับเลขานุการเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน (พระมหาพัฒน์ ฐิตาจาโร) ด้วย เพราะว่าเป็นของที่ท่านใช้ติดตัวประจำ ไม่ทราบเหมือนกันว่าลืมได้อย่างไร ? น่าจะมีนิสัยประมาณว่าถ่ายหนักถ่ายเบาแล้ว ไม่อยากให้วัตถุมงคลที่ตนเองเคารพนับถืออยู่ใกล้ ก็เลยถอดออกมาก่อน

ความเชื่อพวกนี้เป็นความเชื่อที่ผิด ไม่ว่าจะทำอะไร อย่าเผลอให้วัตถุมงคลห่างจากตัว เพราะถ้าวาระกรรมเข้ามาแล้ว ไม่มีอะไรช่วยป้องกัน ตอนนั้นจะเดือดร้อนกว่าที่คิด..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๙ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)